O Concello de Vilaboa está situado na marxe dereita (oeste) da ría de Vigo. O litoral forma parte do Seo de San Simón e exténdese desde a punta do Aradoiro (no linde con Moaña) ata a desembocadura do río Ulló (linde con Pontevedra). É unha costa abrigada que alterna rochedos de pouca altura con areais e seos nos que desembocan pequenos regos que nacen nos montes do Morrazo. As principais actividades son o marisqueo, a acuicultura, os servizos e a industria (estaleiros, conserveiras...).

1. VILABOA
A costa
Vilaboa, entre a Ría e o Cotorredondo

2. 1-Praia do Areeiro
2-Punta Ulló
3-Punta do Castelo
4-Muíño de Marea
5-A Xunqueira (Río Tuimil)
6-As Saíñas do Ulló. Punta das Saíñas.
7-Peirao dos Caralletes.
8-Punta Xundice
9-Seo de Larache
10-Praia de Larache
11-Punta Conchido
12-Punta do Cabalo
13-Punta de Pereiró
14-Praia de Deilán.
Peirao de Santa Cristina de Cobres.
Pedra da Señora/da Oliveira.
15-Praia de Riomaior. Rio Maior.
16-Praia da Pousada
17-Punta e Praia do Estralo
18-Peirao de Santo Adrao de Cobres.
19-Punta de Santo Adrao
20-Punta da Travesada.
Praia do Forno do Cal
21-Punta do Aradoiro

3. O Concello de Vilaboa está situado na marxe dereita (oeste) da ría de Vigo. O litoral forma
parte do Seo de San Simón e exténdese desde a punta do Aradoiro (no linde con Moaña)
ata a desembocadura do río Ulló (linde con Pontevedra).
É unha costa abrigada que alterna rochedos de pouca altura con areais e seos nos que
desembocan pequenos regos que nacen nos montes do Morrazo.
As principais actividades son o marisqueo, a acuicultura, os servizos e a industria
(estaleiros, conserveiras...).

4. PROTECCIÓNS
LIC/ZEC “Seo de San Simón”.

5. RÍA DE VIGO
Ábrese entre o Cabo Home, ao norte e Cabo Silleiro, ao sur. É a ría máis longa de Galiza, con
33 km, unha superficie de 176 km e unha profundidade máxima de 44 km. O río principal
que a alimenta é o Verdugo. O estreito de Rande separa a parte interior chamado Seo de
San Simón, unha zona abrigada con augas pouco profundas, da exterior, máis aberta e de
augas máis fondas. Na ría altérnanse os tramos rochosos, de pouca altura, os areais e as
marismas.

6. SEO DE SAN SIMÓN
Ocupa o fondo da Ría de Vigo, a partir do estreito de Rande.
É unha cubeta tectónica moi colmatada de sedimentos procedentes das achegas dos ríos.
No interior atópanse as illas de San Simón e Alvedosas.
O seo é un ecosistema cunha alta productividade biolóxica e de grande riqueza
marisqueira no que hai importantes bancos de bivalvos.
É unha zona abrigada con augas pouco profundas, cunha enorme superficie de marismas
que queda descuberta ao debalar o mar. Os espazos recollidos, pouco profundos, con
sedimentos areosos e materia orgánica, son os lugares onde se atopan os bancos
marisqueiros e as pradeiras de sebas. A fauna máis representativa é a mariña, moi rica en
vermes, berberechos, ameixas, xibas... e as aves acuáticas.

7. 1-Praia do Areeiro (Paredes)

8. Praia do Areeiro

9. Punta de Paredes

10. 2-Punta Ulló

11. Punta Ulló

12. Desembocadura do río Ulló.
O rio Ulló nace na serra da Fracha e desemboca na ría de Vigo, facendo linde entre os
concellos de Pontevedra e Vilaboa.

13. 3-Punta do Castelo

14. Punta do Castelo

15. 4-Muíño de Marea

16. 5-A Xunqueira (Río Tuimil)

17. 6-As Saíñas do Ulló están, situadas no remate do esteiro do Ulló, en Paredes.
Funcionaron desde o século XVII (cara ao ano 1637) e foron moi importantes para
abastecer de sal á cidade de Pontevedra durante o século XVIII.
Comezaron a ser explotadas polo Colexio dos Xesuítas de Pontevedra en 1694 e
acadaron grande importancia nos seguintes anos. A finais do século XIX, neste mesmo
lugar, construíuse un muíño de marea do que so quedan algúns restos (os muros de
peche e construcións en ruínas).

18. Muros da presa das Saíñas do Ulló, onde houbo tamén un muíño de marea

19. As Saíñas do Ulló

20. Lameiras que quedan ao descuberto ao debalar o mar en Vilaboa.

21. Punta das Saíñas

22. 7-Peirao dos Caralletes

23. 8-Punta Xundice

24. 9-Seo de Larache

25. Seo de Larache

26. Seo de Larache

27. 10-Praia de Larache

28. 11-Punta Conchido

29. 12-Punta do Cabalo

30. Punta do Cabalo

31. 13-Punta de Pereiró

32. 14- Praia de Deilán

33. Praia de Deilán

34. Santa Cristina de Cobres

35. Santa Cristina de Cobres

36. Peirao de Santa Cristina de Cobres

37. Pedra da Señora/da Oliveira

38. 15-Praia de Rio Maior

39. Praia de Rio Maior

40. Desembocadura do Rio Maior. Nace no Chan de Xestoso e desemboca na ría de Vigo.

41. 16-Praia da Pousada

42. 17-Punta e Praia do Estralo

43. Praia do Estralo

44. 18-Peirao de Santo Adrao de Cobres

45. 18-Peirao de Santo Adrao de Cobres

46. Santo Adrao de Cobres

47. de Santo Adrao de Cobres

48. 19-Punta de Santo Adrao

49. Praia do Forno do Cal 20-Punta da Travesada

50. 21-Punta do Aradoiro

52. VALOR XEOLÓXICO
A costa de Vilaboa está formada pro granitos,
xistos e gneis. No fondo do seo e nas
desembocaduras dos ríos deposítanse unha
grande perte de sedimentos que forman
areais e lameiros.
MAPA LITOLÓXICO
Ría de Vigo

55. VALOR BIOLÓXICO
O litoral de Vilaboa é o típico de fonde de ría onde os hábitats e ecosistemas típicos son os
areais e lameiros, as marismas, os esteiros e os rochedos de pouca altura.

56. A costa de Vilaboa ofrece lugares de moito interese, en especial nos seos e esteiros, onde
se atopan especies adaptadas ao medio mariño de augas pouco fondas e son refuxio de
fauna, en especial aves.

57. Enteromorpha, alga verde típica de seos e marismas

58. A verdoaga mariña (Halimione portulacoides) medra en lugares lamacentos por todo o
límite da marea. Nestas zonas atopamos tamén seba, salicornia, herba coral, estrela das
xunqueiras, sosa, portulaca, xuncos, espartina...

59. Seba (Zostera marina), unha planta que vive mergulada case permanentemente.

60. Eucalipto de 5,20 m de
perímetro. As Saíñas.

61. Cagón (Arenicola marina), un verme que vive nos fondos areoso-
lamacentos alimentándose de partículas que filtra da area.
As marismas son hábitats de augas mornas e mansas onde bule a vida vexetal
(algas verdes, sebas) e animal (miñocas que remexen o substrato e
aliméntanse de restos, como os cagóns ou arenícolas).

62. Ameixas enterrándose na area

63. Cangrexo (Carcinus maenas)

64. Os seos son lugares idóneos para o descanso das anátidas. San Simón é unha das principais zonas de
Galiza para a invernada das anátidas: pato asubión, lavanco real, parrulo chupón, pato rabilongo, cerceta
real, pato cullerete, parrulo cristado común, parrulo pentumeiro común... Ademais podemos atopar
garza real, garza pequena, garzota, píllara cincenta, pilro curlibico, mazarico (curlí e galego), bilurico
(común, pativerde, bailón), corvo mariño real, gaivotón, carrán cristado, rascón de auga, picapeixe...

65. Pilro curlibico (Calidis alpina)

66. Corvos mariños na Pedra da Señora/da Oliveira

67. Garzota (Egretta garceta), unha ave acuática que se alimenta de peixes
e pequenos animais que captura co seu longo peteiro.

68. LIC/ZEC SEO DE SAN SIMÓN
Ocupa o fondo da Ría de Vigo, a
partir do estreito de Rande. No
concello de Moaña ata a punta de
Domaio.
É unha cubeta tectónica moi
colmatada de sedimentos
procedentes das achegas dos ríos.

69. Santa Cristina de Cobres

70. USOS/APROVEITAMENTO
-Pesca, marisqueo e acuicultura
-Navegación
-Turismo, lecer e deportes
-Industrias
Bateas

71. Peirao de Santo Adrao de Cobres

72. Santa Cristina de Cobres

73. COÑECER A COSTA DE VILABOA
En moitas zonas o litoral está ocupado por
instalacións industriais (conserveiras,
depuradoras, estaleiros...) ou portuarias e por
propiedades privadas, que en xeral dificultan
ou impiden o acceso ao mar.
Propoñemos un percorrido (15 km, lineal, máis
camiñadas) para coñecer os puntos máis
destacados e accesibles, combinando
desprazamentos por estrada con pequenos
desprazamentos a pé. No caso de dispoñer de
tempo poderíanse visitar moitos máis lugares,
tendo en conta que non existen camiños ou os
que hai non son aptos para coches.

74. PROBLEMAS/AGRESIÓNS
-Construcións na liña de costa, dragados, recheos
-Presión humana nos espazos naturais e sobre as especies
-Especies invasoras
-Contaminación

75. Valos e eucaliptos

76. Adela Leiro, Mon Daporta
xullo 2021
Auga retida no encoro do antigo muíño de Vilaboa