2. BIOGRAFIA
Victor Vasarely - (ur. 9 kwietnia 1906, Pecz, Węgry, zm. 15 marca 1997, Paryż, Francja) – artysta węgierskiego
pochodzenia, który tworzył i pracował we Francji, aż do śmierci w wieku 90 lat. Jeden z czołowych
przedstawicieli abstrakcji geometrycznej. Uważany za prekursora i przedstawiciela nurtu op-art. Tworzył
poprzez komponowanie układów, wykorzystując geometryczne kształty (najbardziej charakterystyczne są
kompozycje w kształcie kostki). Tworzył iluzję przestrzennej głębi na powierzchniach dwuwymiarowych,
wykorzystując do tego jedynie abstrakcyjne plamy barwne. Pierwotnie w jego pracach dominowała czarno-
biała kolorystyka, którą znacznie urozmaicił w swojej późniejszej działalności.
Pierwotnie studiował medycynę, jednak po dwóch latach zmienił kierunek na malarstwo. Vasarely działał w
węgierskim oddziale Bauhausu (Muhely) w Budapeszcie pod koniec lat 20'. Od 1930 roku działał w Paryżu,
gdzie pracował jako grafik, oraz powstawały jego pierwsze prace, tworzone przy pomocy rytmicznie
ułożonych biało-czarnych elementów. Od lat 50. formułował szereg manifestów. Od 1955 powstawały cykle
obrazów "optyczno-kinetycznych", sprawiających wrażenie pulsowania, falowania, wirowania lub migotania.
Od roku 1960 artysta w manifestach teoretycznych rozwija koncepcję alfabetu plastycznego
zatytułowanego "Folklor planetarny".
3. ABSTRAKCJA GEOMETRYCZNA
Kierunek w sztuce polegający na operowaniu różnymi formami geometrii. Stanowi przeciwieństwo abstrakcji
organicznej.
Abstrakcja geometryczna powstała w konsekwencji zapoczątkowanego pod koniec XIX w. kryzysu tradycyjnej
sztuki mimetycznej, wywołanego z kolei przemianami społecznymi i wynalazkiem fotografii.
Pomimo że za ramy czasowe abstrakcji uważa się lata 1945-1955, to już w 1915 Malewicz wydał swój manifest
suprematyzmu - jak też nazywa swoje malarstwo. Również Piet Mondrian od 1911 zaczynał malować abstrakcyjnie,
co w końcu pozwoliło mu dojść do kompozycji przedstawiających kwadraty i białe linie.
W latach 1918-1939 dominowała abstrakcja geometryczna. Na gruncie sztuki abstrakcyjnej powstały idee
powiązania malarstwa z innymi sztukami plastycznymi, rozwijało się nowe pojęcie jedności stylowej, kwitła
twórczość teoretyczna.
Pierwsze eksperymenty z geometryczną abstrakcją poczynił już w latach 30. Charakterystyczne dla Vasarelego są
składające się z rombów hipnotyzujące obrazy, dające pozór naprzemiennej wklęsłości i wypukłości. Częste są u
niego fosforyzujące barwy, które dodatkowo tworzą efekt migotania. Korzeni takiego właśnie geometrycznego
malarstwa można dopatrywać się w futuryzmie lub w eksperymentach kubistów. Ci pierwsi już w początkach XX
wieku oszałamiali widzów wyrazistymi, nierzadko zgeometryzowanymi plamami barwnymi. Kubistom zaś
zawdzięczamy pomysł na uproszczenie rzeczywistości do postaci brył geometrycznych.
4. OP - ART
Kierunek w grafice, modzie, sztuce użytkowej i malarstwie, którego zadaniem jest oddziaływanie na oko
widza, a nie na jego intelekt czy emocje; stosujący abstrakcyjne kombinacje linii dające geometryczne
złudzenia optyczne, efekty świetlne, dynamiczne i fakturalne, zmierzające do wywołania wrażenia głębi oraz
ruchu rozwibrowaniem pola widzenia. Za okres szczytowy op-artu uznaje się lata 50. i 60. XX wieku.
Op-art jest bardzo specyficzną odmianą abstrakcjonizmu. Typowe dzieło namalowane (lub wydrukowane) w
tym stylu składa się z powtarzających się, geometrycznych wzorów, przypominających często figury
przesuwające się w kalejdoskopie. Twórcy op-artu chętnie wciągają widza w grę złudzeń, pozorują
trójwymiarowość płótna, prowadzą oko wzdłuż przecinających się linii. Op-art, z powodu swej
matematycznej natury, często jest tworzony za pomocą komputera, a zadaniem artysty jest
zdezorientowanie lub zaskoczenie ludzkiego oka.
5. BIOGRAFIA
Bridget Louise Riley (urodzona 24 kwietnia 1931r.) jest angielską malarką znaną z tworzenia dzieł w stylu OP
– art. Obecnie żyje i pracuje w Londynie. Znana jest ze swoich czarno – białych prac które reprezentuję
idealną geometryczną formę oraz idealne zgranie kolorystyczne. Riley zaczęła bawić się kolorami w 1967, w
roku w którym namalowała swój pierwszy „pasiasty” obraz. W 1970 roku, Riley zaczęła podróżować po
świecie. Po wyprawie do Egiptu w1980 roku, gdzie została zainspirowana przez kolorowe hieroglify, Riley
zaczęła odkrywać kolor i kontrastcontrast. W niektórych pracach, linie kolorystyczne tworzą efekt migotania,
a w niektórych płótno wypełnione jest mozaikowymi wzorami. Typowymi późniejszymi pracami jest zabawa
cieniem.