1. PU; Huisje Boompje Kindje

2. Daan en Susan ‘Vind jij het ook niet raar om nu nog maar zes kinderen thuis te hebben?’ Susan knikt. ‘Het lijkt of het huis steeds leger wordt.’ Daan knikt en neemt zijn vrouw in zijn armen. ‘Gelukkig hebben we er nog zes thuis.’ Susan lacht en kust haar man vol passie.

3. Wanneer Thomas terug komt van zijn werk wacht Saskia hem op. ‘Wat doe jij hier?’ vraagt hij verbaasd, maar Saskia slaat haar armen om zijn nek. ‘Nu ben jij de oudste.’ Zegt ze en neemt hem mee naar achter.

4. ‘Mis je Amy en Anna?’ vraagt ze terwijl ze de bal naar de overkant gooit. Thomas haalt zijn schouders op. Natuurlijk vindt hij het raar om geen oudere broer of zus meer in huis te hebben. ‘Ik heb nog een leuk kleiner zusje waar ik mee kan spelen.’ Zegt hij en hij vangt de bal behendig.

5. Dave en Tessa ‘Hoe was het bij je broer?’ Het is avond en Tessa en Dave zitten samen aan de keukentafel te eten. ‘Goed. Het huis is echt prachtig geworden. Misschien moet je een keer mee gaan.’ Dave knikt afwezig en eet dan verder.

6. Tessa merkt dat Dave wat afwezig is, maar zegt er niets van. Na het eten doen ze samen de afwas en gaan dan naar boven om te schilderen. Ze moeten allebei aan hun creativiteit werken dit semester.

7. “Misschien vindt hij me wel gewoon lelijk. Misschien moet ik wat met mijn haar doen. Er kunnen ook wel een paar kilootjes af.” Denkt Tessa terwijl ze voor de spiegel staat. Met een zucht kijkt ze naar haar spiegelbeeld.

8. Ze draait zich om en loopt weg. Hier wordt ze alleen maar ongelukkig van. Beneden ziet ze dat Dave buiten zit met zijn opdrachten voor zich.

9. Ze pakt zelf ook een boek uit de kast en begint te lezen. “Je moet hem gewoon vergeten, Tessa. Dat is het beste voor jullie allebei.”

10. Pim en Carmen ‘Ik denk dat ik maar een baan ga zoeken.’ Het is middag en Pim en Carmen zitten samen aan tafel. ‘Dat lijkt me een goed idee. Ik wilde vanmiddag ook opzoek gaan.’

11. Wanneer ze klaar zijn met eten, haalt Carmen Nienke uit haar kinderstoel en zet haar bij haar poppenhuis. Pim doet de afwas en ze gaat alvast achter de computer zitten.

12. Ze zoekt naar een baan in het onderwijs, maar ze weet van Daan dat die niet makkelijk te vinden zijn. Uiteindelijk neemt ze toch maar een baan in de kunst. Ook Pim zoekt een tijdje en komt dan bij een baan in de oceanografie.

13. Carmen kijkt even hoe laat ze moet beginnen en loopt dan naar de spiegel. Charisma is erg belangrijk dus ze begint meteen te oefenen.

14. Nienke zit nog steeds bij het poppenhuis en Pim pakt haar op. ‘Zal ik jou eens naar bedje brengen?’ Met Nienke op zijn arm loopt hij naar boven.

15. ‘Ikke nie slapen. Ikke spelen.’ Pim kijkt even naar Nienke. ‘Vind je het ook zo leuk om ondersteboven te spelen.’ Zegt hij en Nienke begint te lachen. ‘Nog eens! Nog eens!’ roept ze wanneer Pim haar weer rechtop houdt. ‘Als je eerst even gaat slapen.’ Zegt Pim en Nienke begint meteen te knikken.

16. Amy en Anna Anna zit al vroeg in de ochtend op haar balkon. Ze snuift de frisse buitenlucht op. “Heerlijk, geen ouders, geen mensen die zich met je leven bemoeien en geen verplichtingen. Alles doen wat je zelf wil.”

17. Ook Amy is al vroeg wakker. Vandaag is haar eerste collegedag en ze heeft er heel veel zin in. Ze kleedt zich aan en begint dan aan het ontbijt.

18. Als Amy weg is start Anna de computer op. Ze begint aan haar paper, maar al snel sluit ze af. ‘Waarom zou ik dit allemaal maken? Dit is echt nutteloos.’

19. Ze kleedt zich om en duikt dan in het zwembad. Ze zwemt wat rond tot het voor haar ook tijd is om naar college te gaan.

20. Amy heeft net haar eerste college gehad en met een vrolijk gezicht staat ze voor het huis. Ze vindt het heerlijk om te studeren.

21. Ze gaat naar haar kamer en maakt haar opdrachten. Als ze alles af heeft, gaat ze achter haar keyboard zitten. Ze drukt een paar toetsen in en al snel klinkt er een gezellig muziekje door de ruimte.

22. Een uur later komt ook Anna thuis van haar college. Ze is blij dat het eindelijk voorbij is. Ze heeft de hele tijd naar die professor zitten luisteren, maar ze heeft geen woord onthouden.

23. ‘Hoe was jouw college?’ vraagt Amy geïnteresseerd. ‘Het ging wel, niet heel erg bijzonder.’ Zegt Anna onverschillig. ‘Ik vond het echt geweldig.’ zegt Amy en begint te vertellen.

24. Na het eten doet Amy de afwas. Anna is blij dat ze niet meer naar dat geklets hoeft te luisteren. Ze trekt haar bikini aan en duikt in het water.

25. Dave en Tessa Het is avond en de maan verlicht het hemel zwak. Tessa staat buiten en tuurt door de telescoop. Ze weet dat Dave binnen zit, maar ze probeert haar gedachten even te verzetten.

26. Dave staat inderdaad binnen en kijkt hoe Tessa door de telescoop kijkt. “Zou ik haar ooit kunnen vertrouwen? Zou ik haar ooit kunnen vertellen wat ik echt voel? Natuurlijk zou ik het graag willen, maar het kan niet.” De woorden tollen door zijn hoofd.

27. Hij kijkt weer naar buiten. “Tessa is een geweldige vrouw, die wil me vast niet. Ik verdien haar niet.” Tessa draait zich om en Dave gaat snel achter de computer zitten. “Je moet haar vergeten. Dat is het beste voor jullie allebei.”

28. Amy en Anna Anna is naar college en Amy zit aan haar opdrachten te werken. Ze werkt met veel plezier en heeft het al snel af.

29. Anna is nog niet thuis dus Amy schuift achter het schaakbord. In haar eentje is het ook leuk en ze heeft inzicht nodig voor school.

30. Na het eten zitten Amy en Anna samen buiten en genieten van het nog warme zomerweer. Ondertussen maken ze hun opdrachten. Amy heeft er duidelijk minder moeite mee dan Anna.

31. Met een klap gooit ze haar schrift op tafel en loopt naar het zwembad. Waarom zou ze die opdrachten maken? Er is vast wel een andere manier om aan goede punten te komen.

32. Ze moet alleen nog bedenken hoe. Met een plons beland ze in het water. Ze dobbert een tijdje op haar rug en al snel heeft ze een geniaal plan bedacht.

33. ‘Ik ga vast naar bed.’ Zegt Amy en Anna ziet haar kans. Ze klimt uit het water en wacht tot Amy in bed ligt. Dan pakt ze haar telefoon en draait een nummer. ‘Hoi Bas, met Anna.’

34. ‘Hoe gaat het?’ Ze luistert even naar het antwoord en besluit dan om het maar meteen te vragen. ‘Heb je zin om morgenochtend langs te komen.’ Ze denkt even vlug na. Tussen tien en twaalf is Amy naar college. ‘Rond elf uur?’

35. Tevreden luistert ze naar het antwoord en neemt dan afscheid. Ze loopt naar haar slaapkamer en gaat op bed zitten. “Dit gaat helemaal goed komen.” Denkt ze en met een tevreden lach valt ze in slaap.

36. Pim en Carmen Fluitend staat Pim het eten klaar te maken. Ze hebben allebei een baan, een prachtig huis, een geweldige dochter en elkaar. Wat hebben ze nu nog meer nodig?

37. Hij zet de twee bordjes op tafel en er komt een heerlijke geur van het eten. Hij roept Carmen en gaat zelf alvast zitten.

38. Carmen kijkt afwezig naar haar eten en speelt met haar vork. Pim legt zijn vork neer. ‘Carmen ik weet dat er wat is. Vertel het maar gewoon.’ Zegt hij streng.

39. Verbaasd kijkt Carmen hem aan, maar ze weet dat ze het niet kan ontkennen. Zeker niet na de vorige keer. ‘Ik denk steeds aan wat Tessa zei.’

40. ‘Bedoel je over de adoptie?’ Carmen knikt. ‘Zou je dat willen?’ Carmen haalt haar schouders op. ‘Ik weet het niet. Ik ben zo ook gelukkig en ik heb me er lang geleden al bij neergelegd dat ik nooit kinderen zou krijgen.’

41. ‘Maar je levenswens is om 3 kinderen af te zien studeren.’ ‘Ik hoef mijn levenswens niet te halen. Zolang ik bij jullie ben voel ik me ook gelukkig en daar kan niets tegenop.’ Carmen knikt. ‘Maar ik moet toegeven dat ik er ook over na heb gedacht.’ Zegt Pim.

42. Amy en Anna Zenuwachtig staat Anna voor het raam. Het is vijf voor elf en Amy is een uur naar college vertrokken. Over een paar minuten zal hij komen.

43. Er klinkt een zacht getik op het raam en Anna rent naar de achterdeur. Ze hadden afgesproken dat hij via de achterdeur zou komen voor het geval dat Amy nog niet weg was. ‘Leuk dat u er bent.’

44. ‘Zeg maar jij hoor.’ Anna knikt. ‘Dat is waar. Zo oud ben je nog niet. We schelen toch niet zoveel jaren?’ Zegt Anna vleiend. ‘Je bent in ieder geval een van de jongste professors.’ Hij lacht zenuwachtig.

45. ‘Je ben niet zo’n oude zeur. Met jou kunnen we tenminste lachen.’ Een hardere lacht ontsnapt nu uit zijn mond. Anna kijkt hem lief aan.

46. ‘Helaas zijn mijn resultaten niet zo goed en het zou natuurlijk jammer zijn als ik weg moet van de universiteit. Ik wil je colleges natuurlijk niet missen.’ Ze vleit zich tegen hem aan.

47. Hij kijkt haar aarzelend aan en Anna draait met haar vinger over zijn arm. ‘Je bent wel gespierd, hoor. Ik wou dat alle jongens zo waren.’ Ze lacht lief naar hem. ‘Misschien kan ik wel wat regelen.’

48. Anna knikt en omhelst hem. ‘Je bent geweldig. Ik beloof dat het volgende semester beter zal zijn.’ Dan valt haar blik op zijn horloge. ‘Je moet gaan. Mijn zus komt zo thuis.’

49. Verbaasd kijkt Bas haar aan, maar gaat dan toch naar buiten. Niet veel later komt Amy binnen. ‘Hoe was je ochtend?’ ‘Normaal.’ Mompelt Anna en gaat dan snel naar boven.

50. Dave en Tessa Het examen van Tessa en Dave komt steeds dichterbij. Ze studeren allebei hard en hopen zo hun gevoelens en elkaar te vergeten.

51. Het is de ochtend van het examen en Tessa zet het boek voor de laatste keer haar boek terug in de kast. ‘Zal ik het hem vragen?’ vraagt ze hardop.

52. ‘Wat wil je hem vragen?’ Tessa schrikt van de stem achter haar en ze draait zich snel om. Ze kijkt recht in de prachtige grijzen ogen met de bruine spikkeltjes.

53. De ogen die ze al zo lang elke nacht voor zich ziet, de ogen die ze al zo lang niet kan vergeten. ‘Tessa?’ Dave kijkt haar vriendelijk aan.

54. Ze aarzelt even. ‘Mijn ouders zijn volgend weekend jarig en ik vroeg me af of je zin hebt om mee te gaan. Het hoeft natuurlijk niet.’

55. Ze kijkt hem afwachtend aan. ‘Dat lijkt me heel erg leuk.’ Die woorden maken haar warm vanbinnen. Ze laten alle twijfel weg smelten. ‘Oké, gezellig. Ik weet zeker dat mijn ouders het ook leuk zullen vinden.’

56. Dave knikt. ‘We moeten naar ons examen. Ben je er klaar voor?’ Tessa knikt ondanks de zenuwen. ‘En jij?’ Dave knikt ook, maar Tessa merkt zijn zenuwen.

57. De zenuwen waren weer voor niets, want ze halen allebei een dikke tien en een volle beurs. ‘Gefeliciteerd!’ zegt Tessa blij. ‘Jij ook.’ Dave kijkt haar stralend aan en het valt haar nu pas op dat hij haar met een speciale blik aankijkt.

58. Amy en Anna Ook voor Amy en Anna zit het semester er bijna op. Hun eerste examen zal binnenkort voor de deur staan. Amy is al hard aan het studeren.

59. Anna daarentegen maakt zich nergens druk om. Ze heeft nog geen boek aangeraakt en maakt zich klaar om de stad in te gaan.

60. Ze maakt snel wat te eten en roept Amy aan tafel. ‘Ik ga zo even de stad in.’ Amy’s mond valt bijna open. ‘Moet je niet studeren dan?’ vraagt ze verbaasd. ‘Dat heb ik allang gedaan.’

61. Anna wast snel de borden af en vertrekt dan. Amy pakt haar boek weer en gaat verder met studeren. Ze gelooft er niets van dat Anna al heeft gestudeerd. Ze heeft geen boek aangeraakt!

62. De volgende morgen is het al vroeg als Amy en Anna naar hun examen gaan. Amy is wat zenuwachtig, maar Anna lijkt heel zeker van haar zaak.

63. Een paar uur later zijn ze allebei terug en hebben ze allebei een tien. Amy kijkt haar zus wat verbaasd aan. ‘Gefeliciteerd dan maar.’ Mompelt ze, maar ze weet dat er iets niet klopt.

64. Pim en Carmen Nienke staat vrolijk aan de speeltafel en gaat wild met haar krijtje over het papier. Pim en Carmen kijken een tijdje toe, maar dan tilt Carmen haar toch echt op.

65. ‘Het is tijd om naar bedje te gaan.’ Zegt Carmen en neemt haar mee naar boven. ‘Eerst potje?’ vraagt Nienke lief en Carmen zet haar op het potje.

66. Nienke doet netjes een plasje en trots tilt Carmen haar op. ‘Heel goed, meisje.’ Ze geeft Nienke een kusje op haar neus.

67. Nienke lacht. ‘Mama lief, mama kusje.’ Zegt ze en tuit haar lippen voor een kusje. Carmen lacht en geeft haar een kusje.

68. ‘Mag papa ook een kusje?’ vraagt Pim en hij neemt Nienke van Carmen over. Nienke knikt en geeft Pim een kusje. ‘Ga nu maar lekker slapen meisje.’

69. Carmen leest nog een verhaaltje voor, maar voor het einde is Nienke al in slaap gevallen. Pim slaat zijn armen om Carmen. ‘Laten wij ook maar gaan slapen, we moeten morgen weer vroeg op.’

70. Ze trekken hun pyjama aan en gaan op bed liggen. Carmen staart voor zich uit. ‘Waar denk je aan?’ ‘Ik denk aan ons gesprek van laatst. Over die adoptie.’ Pim knikt. ‘Zou het niet leuk zijn voor Nienke als ze een broertje of zusje krijgt?’

71. Pim knikt. ‘Zou je het graag willen?’ Carmen kruipt wat dichter tegen hem aan en nestelt zich in zijn armen. ‘Niet nu meteen, maar misschien in de toekomst wel.’ ‘Ik denk ook dat we beter nog even kunnen wachten.’ Zegt Pim en hij kust haar.

72. Midden in de nacht wordt Pim weer wakker. Met een zucht slaat hij zijn benen over de rand van het bed en kleedt zich aan.

73. Hij kijkt even hoe Carmen nog slaapt en geeft haar voorzichtig een kus. Dan loopt hij naar de kamer van Nienke en ziet hoe ook zij nog lekker slaapt.

74. Beneden smeert hij voor zichzelf een boterham. In stilte eet hij hem op. Het huis is leeg en stil. Hij wast zijn bord af en wacht dan op zijn carpool.

75. Even later stapt hij in de carpool. Hij begroet de chauffeur en kijkt nog even naar buiten. De lichten zijn overal uit en het grote huis is donker.

76. Wanneer het licht is, komt ook Carmen uit haar bed. Ze kijkt even om en ziet dat het bed naast haar leeg is.

77. Ze loopt naar het kamertje van Nienke en ziet dat Nienke ook al wakker is. ‘Goedemorgen Nienke.’ Zegt ze en haalt Nienke uit de wieg.

78. Beneden komt de auto net de straat in rijden. Pim bedankt zijn collega en loopt dan naar binnen. “Snel dit apenpakje uittrekken voordat Carmen me uitlacht.”

79. Maar het is al te laat. Wanneer hij de deur opent, staat Carmen net onder aan de trap met Nienke op haar arm. Ze begint meteen te lachen. ‘Heb je daar de hele tijd in gelopen?’

80. Ook Nienke lacht. ‘Papa, kaptein.’ Zegt ze. Pim lacht nu ook. ‘Ik denk dat ik me maar snel ga omkleden. We moeten zo gaan.’ ‘Natuurlijk, kapitein.’ Zegt Carmen lachend en volgt hem dan naar boven.

81. Tot de volgende update!