2. De volgende morgen worden Flora en Giel tegelijkertijd wakker. 'Goedemorgen.' glimlacht Flora terwijl Giel haar even over haar wang streelt. 'Lekker geslapen?' vraagt hij zacht. 'Ja, heerlijk. Hoe kun je niet lekker slapen naast een man als jij? Heb je honger?' vraagt Flora. 'Iets te eten zou er wel ingaan...' Flora glimlacht, zwaait haar benen over de rand van het bed en loopt naar de keuken.

3. Ondertussen loopt Giel naar de badkamer, hij snapt niet dat Flora s' morgens al meteen zo goed kan functioneren. Hij moet eerst even goed gedoucht hebben en zelfs daarna is hij nog niet helemaal wakker. Hij zucht en gaat onder de warme stralen van de douche staan. Dit is pas écht wakker worden.

4. Als hij even later aangekleed naar beneden komt heeft Flora net twee borden met pannenkoeken op tafel gezet. 'Lekker.' zegt Giel als hij de geur opsnuift en aan tafel gaat zitten. 'Jij verwent me toch iedere keer weer.' mompelt hij als hij een stuk pannenkoek afsnijdt en in zijn mond stopt. 'Smakelijk.' grinnikt Flora.

5. 'Ongelooflijk dat de kinderen vandaag alweer opgroeien.' zegt Flora zacht. 'De tijd gaat enorm snel, té snel als je het mij vraagt,' glimlacht Giel, 'het is voor mij nog als de dag van gisteren dat ze werden geboren.' Flora knikt en neemt een hapje van haar pannenkoek. 'Ik ben wel heel benieuwd hoe ze eruit komen te zien.'

6. 'Ik ook, als ze net zo mooi zijn als hun moeder, dan hoef ik me daar totaal geen zorgen over te maken.' glimlacht Giel. Flora voelt dat ze begint te blozen. 'Giel, hou toch op. Ze lijken vast op ons allebei.' Giel knikt en neemt de laatst hap van zijn pannenkoek. ‘Ik ga me omkleden, mijn carpool kan ieder moment komen.’

7. Hij heeft de woorden nog niet uitgesproken of buiten toetert een auto. Giel rent naar de slaapkamer en trekt zijn werkkleding snel aan. 'Ik kom! Ik kom!' roept hij naar buiten terwijl hij de veranda afrent. 'Sorry, ik was nog niet omgekleed.' mompelt hij tegen zijn collega als hij hijgend in de auto gaat zitten die meteen wegrijd.

8. Flora heeft ondertussen de afwas gedaan en zich aangekleed en loopt met een stralend humeur de slaapkamer van de tweeling binnen. 'Goedemorgen!' roept ze lachend als ze de gordijnen openschuift en Thijm uit zijn bedje pakt. 'Lekker geslapen, mannetje?' vraagt ze en ze drukt een kusje op zijn voorhoofd.

9. Dan begint Jasmijn klaaglijk te huilen. Flora kijkt naar haar dochtertje. 'Wat is er meid?' vraagt ze lachend. 'Ik ruik het al!' glimlachte ze. Ze drukt nog een kusje op het hoofdje van Thijm en legt hem terug in zijn wieg.

10. 'Als jij later ooit een vriendje wilt moet je dat wel afleren.' grinnikte Flora als ze Jasmijn uit haar bedje tilt en op de commode legt. Ze trekt de vieze luier uit en doet snel een schone om. 'Klaar!' kirt ze tegen Jasmijn terwijl ze ook een kus op haar voorhoofdje drukt. 'Zo en nu gaat mama jullie weer alleen laten.'

11. 'Jullie gaan lekker slapen zodat jullie uitgerust zijn op jullie verjaardag. En dan ga ik in de tuin werken!' zegt Flora als ze Jasmijn in haar wieg legt. Voorzichtig drukt ze een kus op het voorhoofd van haar dochter, loopt dan naar het wiegje van haar zoon. 'Tot strakjes.' zegt ze, dan schuift ze de gordijnen weer dicht en loopt het kamertje uit.

12. In de tuin valt weinig te doen. Flora loopt een rondje tussen de planten. De sneeuw heeft een aantal van de planten aangetast en ze schudt haar hoofd. 'In de winter in de tuin werken gaat moeilijk worden.' zegt ze en plukt een paar sprietjes onkruid uit de grond. Ze rilt, het is toch nog behoorlijk koud buiten. Snel loopt ze terug naar binnen om lekker met een kop warme chocomel en een goed boek op de bank te gaan zitten.

13. In de keuken maakte ze snel wat warme chocomel en loopt met de dampende kop naar de woonkamer. Met een goed boek gaat ze op de bank zitten en begint te lezen. Ze word meegezogen door het verhaal, en kijkt alleen op als ze een slokje uit de mok die voor haar staat neemt. Na een uurtje zet ze het boek terug in de kast en pakt de mok op.

14. In de keuken laat ze wasbak vollopen met warm water en stopt de mok er in. Ze was hem vlug af en zet hem in de kast terug. Even leunt ze tegen het aanrecht en kijkt wat voor zich uit. Ze kijkt op de klok en ziet dat Giel alweer bijna terugkomt van het werk. Ze trommelt met haar vingers op tafel en wacht tot ze de brommende motor van de carpool van Giel hoort.

15. Als Giel twee minuten later de carpool uitstapt baalt hij lichtjes. Hij heeft geen promotie, maar is enorm opgewonden over de verjaardag van zijn kinderen. 'Ik ben thuis!' roept hij vrolijk.

16. 'Hoi schat.' zegt Flora als hij de keuken binnenkomt. 'Lekker gewerkt?' vraagt ze. Giel knikt. 'Jammer genoeg geen promotie. Maar het was wel gezellig!' Flora knikt en zoent hem zacht op zijn mond. 'Ik heb vandaag even heerlijk met een boek op de bank gezeten.' lacht ze. 'De kinderen liggen zeker nog te slapen?'

17. 'Ja, dan kunnen ze vanavond uitgerust opgroeien.' lacht Flora. 'Ik ga me even omkleden. En dan loop ik meteen even bij de jarige Job en Jet naar binnen.' zei Giel. Flora knikte. 'Dan maak ik wel wat te eten. Tot zo!' Giel loopt naar de slaapkamer en verruilt zijn legerkleding voor zijn gewone kloffie.

18. In de kinderkamer is het rustig. Voorzichtig pakt Giel zijn zoontje uit bed. Thijm brabbelt een beetje en kijkt zijn vader met grote ogen. 'Hallo jarige Job. Vandaag word je alweer een stuk groter. Ik ben benieuwd op wie je gaat lijken. Maar als je net zo mooi bent als je moeder is er niks aan de hand.' fluistert hij. Dan legt hij hem terug in zijn wiegje. Geeft de slapende Jasmijn een aai over haar bol en loopt dan terug naar beneden.

19. Flora zit al aan tafel. 'Ik heb gewacht, hoor.' zegt ze lachend als het quasi verontwaardigde gezicht van Giel ziet. 'Fijn. Jasmijn lag nog te slapen. Thijm keek met grote ogen naar het plafond. Ik zou toch graag willen weten wat die kleintjes denken. Zouden ze weten dat ze vandaag jarig zijn?' vroeg hij.

20. 'Ik denk het niet. Of, misschien weten ze wel dat het vandaag een speciale dag is, maar niet wat voor speciale dag.' glimlacht Flora. 'Floortje, ik denk dat je helemaal gelijkt hebt.' mompelt Giel en hij neemt een hap van zijn boterham.

21. 'Ik doe de afwas wel, jij hebt al teveel gedaan vandaag. Hoe is het eigenlijk met de planten?' vraagt hij. Flora lacht. 'Besneeuwd, ik ben in de woonkamer. Even lezen. Mijn boek is geweldig!' lacht ze, voor ze naar de woonkamer loopt. Giel laat de borden in het sopje vallen en wast ze snel af. Als hij de borden in de kast heeft gezet loopt hij ook naar de woonkamer.

22. Flora zit te lezen, haar benen opgekruld onder haar lichaam. Ze kijkt even op als hij binnenkomt en glimlacht, dan richt ze haar aandacht weer op haar boek en slaat geconcentreerd de pagina om. Giel pakt een boek uit de kast. Hij lees lang niet zo graag en veel als Flora, maar hij doet het wel met plezier. Hij gaat zitten en begint te lezen.

23. Tegen de avond staan er twee taarten in de keuken. 'Ze ruiken in ieder geval heerlijk. De bakker heeft goed zijn best gedaan.' mompelt Giel, terwijl hij Thijmop zijn arm wiegt. 'Ja, al kan ik het nog steeds amper geloven dat ze nu alweer zo groot worden.' lacht Flora. 'Tja, voor we het weten zijn ze achttien en even groot als wij.' zegt Giel.

24. Hij kietelt Thijm even en buigt dan over de taart. 'Kom grote man, zometeen word je nog groter!' zegt hij lachend. Flora lacht even. Thijm grijpt meteen naar de kaarsjes. 'Ze worden met de minuut eigenwijzer... Dat wordt nog wat als ze in de peuter-pubertijd komen.' lacht hij. 'Don'tworry. Blazen jij!' grapt Flora als ze met Jasmijn over de andere taart buigt.

25. 'Kom meisje, dan gaan we samen blazen.' lacht hij. Flora bolt haar wangen op en blaast heel voorzichtig over de kaarsjes die onmiddellijk doven. 'Hmm, het moment van de waarheid.' zucht Flora en ze gooit Jasmijn in de lucht.

26. Even later komen er samen met enorm veel confetti twee kleine peutertjes in hun armen terecht. 'Ze zijn echt mixjes van ons twee,' mompelt Flora, 'ze hebben wel allebei jou haarkleur. En Thijm heeft jou huidskleur en Mijntje die van mij.' zegt ze.

27. 'Ze lijken op jou. En dat betekend dat ze later bloedmooi worden, en dat ze nu al bloedmooi zijn.' zegt hij lachend, terwijl hij nog eens goed naar zijn beide kinderen kijkt. 'Appa, Amma!' roept Jasmijn vrolijk. 'Amma, Amma!' roept Thijm dan ook. 'Met de minuut eigenwijzer. Inderdaad.' lacht Flora.

28. 'Was jij de bordjes van de taart even af, dan ga ik eventjes hun haar doen en ze andere kleren aantrekken. Dan ga ik zo koken.' glimlacht Flora als ze Thijm en Jasmijn oppakt en ze meeneemt naar de spiegel. Als ze een paar minuten later terugkomt in de keuken zet ze de tweeling in hum stoel, en pakt de ingrediënten voor het avondeten uit de koelkast.

29. Giel kijkt naar Jasmijn en Thijm die in hun stoeltjes zitten en met grote ogen de keuken rondkijken, maar ze nemen ook elkaar goed in zich op. 'Floor? Staat er pap in de koelkast?' vraagt Giel als hij zijn handen afdroogt. 'Natuurlijk niet. De Brinta staat ergens in een van die kastjes. Even met warm water mengen, en dan een klein schepje suiker erin.' zegt Flora als ze aardappelen op het vuur zet.

30. Giel begint met het maken van de twee bakjes pap en als ze even later klaar zijn loopt hij met het eerst bakje naar Thijm toe. 'Zo ventje, lekker eten jij.' zegt hij lachend als hij het bakje voor Thijm neerzet.

31. Even kijkt hij vragend naar het bakje dat voor zijn neus staat maar dan stopt hij zijn handje erin. Vrolijk roert hij met zijn wijsvinger door de pap en steekt hem dan in zijn mondje. 'Lekke!' roept hij lachend door de hele keuken.

32. 'Heb je hem een lepeltje gegeven?' vraagt Flora lachend als ze ziet dat de hele mond van Thijm onder de pap zit. 'Vergeten. En hij heeft zijn bakje nu toch al bijna leeg.' lacht Giel als hij het tweede bakje voor de neus van Jasmijn zet.

33. Ook Jasmijn roert even met haar vinger door haar bakje en steekt haar vinger dan in haar mond. Thijm kijkt geïnteresseerd naar zijn zus als hij ziet dat zij ook een bakje pap heeft. En in een iets sloomer tempo dan haar broertje heeft zij ook haar pap op.

34. 'Het eten is klaar!' zegt Flora als ze twee borden eten op tafel zet. Giel gaat zitten en snijdt een stukje van zijn karbonade af. 'Lekker, Floor.' zegt hij met volle mond. 'Dankje.' mompelt Flora glimlachend. 'Flora, wil jij eigenlijk nog meer kinderen?' vraagt Giel dan. 'Het hoeft voor mij niet, ik ben gelukkig met jou en die twee daar. Maar als er ooit nog een kindje komt zal het even welkom zijn als ieder ander kindje.‘ antwoordt Flora.

35. 'Klopt, zo denk ik er ook over. Ik wilde het gewoon even weten. Het is zo rot als we weer hetzelfde gedoe krijgen als bij die twee. Maar dan andersom.' lacht Giel terwijl hij een beetje spinazie op zijn vork schuift.

36. 'Ik doe de afwas wel.' zegt Giel glimlachend als hij de borden opstapelt en er ook de bakjes van de kinderen bij zet. 'Is goed.' zegt Flora als ze Jasmijn uit haar stoeltje tilt. 'Lekker gegeten, meid?' vraagt ze. 'Ja!' zegt Jasmijn met haar kleine stemmetje. 'Goed zo, wil je gaan spelen?' vraagt ze lachend.

37. Giel lacht als hij water in de wasbak laat lopen. 'Waarom vraag je dat aan een peuter? Die willen altijd spelen?!' zegt hij lachend als Flora even later de keuken weer binnenkomt om Thijm uit zijn stoel te pakken. 'Hou je mond, toch.' lacht ze als samen met Thijm de keuken weer uit loopt.

38. Als Flora Thijm bij de speeltafel neerzet ziet ze dat Jasmijn de krijtjes heeft gevonden. Op haar papiertje staan alleen nog maar wat lijnen. 'Mooi, Mijntje.' zegt ze als ze Thijm heeft neergezet, die meteen naar de blokjes grijpt.

39. 'Thijm, niet doen! Dat is vies.' zegt Flora lachend als ze ziet dat haar zoontje een blokje in zijn mond stopt. 'Nie doe! Vies!' roept Jasmijn haar moeder na. Thijm laat het blokje snel vallen en gaat verder met het bouwen van de toren waar hij net een ander blokje voor had neergezet.

40. Maar Thijm heeft het blokje nog niet uit zijn handjes laten vallen of Jasmijn heeft haar krijtje in haar mond gestopt. 'Nu moet jij het ook niet doen. Ook al is dat geen blokje met een krijtje is het nog viezer.' zegt Flora. Jasmijn haalt het krijtje uit haar mond en trekt een gezicht. 'Kijtje vies.' mompelt ze.

41. Flora gaat op de bank zitten en met een grote glimlach kijkt ze naar haar kinderen die met de blokjes aan het spelen zijn. Ze had niet gelukkiger kunnen zijn, bedenkt ze zich. Wie had dat gedacht na het ongeluk van haar ouders? Het enige dat ze erg vindt is dat haar ouders haar kindjes nooit hebben gezien.

42. 'Hallo schoonheid.' zegt Giel als hij binnen komt. Flora schrikt. 'Giel! Je liet me schrikken.' mompelt ze. 'Slecht geweten? Waar dacht je aan, lief?' vraagt hij als hij gaat zitten. 'Mijn ouders, dat ik na hun dood toch weer zo gelukkig ben geworden. Maar dat ze Thijm en Mijntje nooit kunnen zien.'

43. Giel zucht en slaat zijn arm om haar heen. 'Geen zorgen maken. Je ouders kunnen Thijm en Mijntje heus wel zien vanaf daarboven. Ze zijn vast dolgelukkig voor je.' fluistert hij. Flora knikt en legt haar hoofd op zijn schouder. 'Wat zou ik toch zonder jou moeten?' vraagt ze zacht. 'Dat weet ik ook niet. Maar je hebt en mij raak je echt niet kwijt.'

44. Giel trekt Flora op schoot en glimlachend kijkt ze hem aan. 'Jij bent het beste wat me ooit is overkomen, samen met de tweeling dan. Maar die zijn eigenlijk een gevolg van jou komst.' mompelt ze voor ze een kus op zijn lippen drukt. 'Amma! Appa! Plasse!' roept het stemmetje van Thijm dan opeens.

45. 'Ik ben blij dat ze zelf zeggen dat ze moeten. Nu hoeven we daar niet meer op te letten.' lacht Flora. 'Doe jij Thijm? Dan ga ik met Jasmijn, die moet ook wel, denk ik.' glimlacht Flora als ze Jasmijn oppakt en samen met haar naar de badkamer loopt. Als Jasmijn op het potje zit, kletst ze vrolijk tegen haar moeder en eindigt dan met het woordje. 'Klaar!' waarnaar ze van het potje glijdt.

46. En in de slaapkamer van de tweeling wordt ook Thijm door zijn vader op het potje gezet. Als hij klaar is vallen zijn oogjes bijna dicht. 'Ben je moe, jongen? Dat snap ik ook wel, je hebt een drukke dag gehad.' mompelt Giel als hij Thijm van het potje pakt en zijn pyjama aantrekt.

47. Op dat moment komt ook Flora de kamer binnen. 'Zo meis. Lekker slapen.' zegt ze als ze Jasmijn ook haar pyjama aantrekt. 'Ga jij ook echt slapen, meisje? Niet dat mama straks komt kijken en dat jullie dan nog wakker zijn?' fluistert ze. 'Ja!' zegt Jasmijn en als ze met haar hoofd haar matras raakt is ze al naar dromenland.

48. En ook Thijm ligt binnen de kortste keren te slapen. Flora kijkt even naar haar slapende kinderen. 'Wat ik hou toch van die twee kleintjes.' zegt ze zacht. 'Ja, ik zou me echt geen leven zonder ze kunnen voorstellen...'

49. Als Flora zich omdraait komt ze in de armen van Giel terecht. Hij zoent haar op haar mond en Flora kijkt hem glimlachend aan. 'Zullen wij maar naar onze slaapkamer gaan?' vraagt hij als hij nog een kus op de lippen van Flora drukt.

50. Giel tilt Flora op en giechelend trekt ze de deur van de kinderkamer dicht. In hun eigen slaapkamer legt Giel Flora op het bed legt. Snel gaat hij naast haar liggen, hij pakt haar in zijn armen en drukt voorzichtig kusjes op haar lippen.

51. ‘Ik hou van je!' zegt Flora. 'Ik ook van jou.' mompelt hij als hij terug in de kussens duwt en haar passievol zoent. Het bleef nog lang licht in de slaapkamer van Flora en Giel.

52. Tot de volgende update!