1. Tραγούδια της Δράμας
Η σφαγή της Δράμας
Έλα γιπθό μεκέξωκα θαη κηα Δεπηέξα κέξα,
ζθαγή κεγάιε έγηλε Δξάκα θαη πεξηθέξεηα.
Η Δξάκα επιεκκύξηζε από Ειιήλωλ αίκα
θη νη Βνύιγαξνη θνπβάιαγαλ κε θάξα ζθεπαζκέλα.
Η Δξάκα θαηαζηξάθεθε θη έγηλε ην βηξάλη
θη ν θόζκνο πήξε ηα βνπλά θαηά ηε Δνϊξάλε
Σηνπ Μελνηθίνπ ην βνπλό, ζε κία πέηξα πάλω,
εθεί καλνύια κ’ θάζηζα είπα πωο ζα πεζάλω.
…………………………………………………………………………………………………………………
βιράνι ή βεράνι : ην εξείπην, ην εξεηπωκέλν ζπίηη, αιιά θαη ην νηθόπεδν πνπ απνκέλεη, όηαλ έλα
ζπίηη έρεη πέζεη ή θαεί… Η θξάζε ‘έγηλε βηξάλη’ ή ‘βεξάλη’ ζήκαηλε ηελ νινζρεξή θαηαζηξνθή,
από ζεηζκό, ππξθαγηά ή πόιεκν
Δράμα, Δράμα
Δξάκα, Δξάκα ζ’ αγαπώ θαη πνλώ γηα ΄ζέλα.
Δελ κ’ αξέζεη λα ζην πω ζ’ άιια κέξε μέλα.
Τεο Βαξβάξαο ηα λεξά γάξγαξα θπιάλε
ζα δηακάληηα ιακπεξά κπξωδηέο ζθνξπάλε.
Έλαο δξόκνο νδεγεί ζην λεθξνηαθείν
είλ’ ν Άγλωζηνο εθεί, εΊλ’ ην κέξνο ζείν .
Τεο Βαξβάξαο ηα λεξά πώο γνξγνθπιάλε
πάλ’ θαη θεύγνπλ γξήγνξα, όλεηξα ζθνξπάλε.

2. Γλυκιά πατρίδα μας …
Γιπθηά παηξίδα καο,
κάλα καο Δξάκα,
γηα ζε ην γέιην καο,
γηα ζε ην θιάκα.
Πνπιηά γιπθόθωλα
ζνπ θειαεδνύλε,
ηόζεο ράξεο ζνπ
πκλνινγνύλε.
Μαθεδνλίηηζζα
θόξε, ζνπ αμίδεη
ξόδν ε αγάπε καο
γηα ζε λ΄αλζίδεη.
Βαξθνύιεο ηα όλεηξα,
κεο ζηα λεξά ζνπ
ζηγαξκελίδνπκε
ηα άμηα παηδηά ζνπ.
Καη κέζα ζηα όλεηξα
ζπ πξώηε, ω! ζάκα,
πξνβάιιεηο πάληνηε,
παηξίδα Δξάκα.
Γιπθηά παηξίδα καο,
κάλα καο Δξάκα,
γηα ζε ην γέιην καο,
γηα ζε ην θιάκα.
…………………………………………………………………………………………………………………
(Η κεινπνίεζε βαζίδεηαη ζηε γλωζηή κειωδία ηνπ καθεδνλίηηθνπ ηξαγνπδηνύ : «Μήιν κνπ
θόθθηλν …»)