Libya: A Berber Country Victim of Western Orientalist Pseudo-History, the Unhistorical Ideology of Pan-Arabism, and the Evil Zionists Gaddafi & Haftar
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 12η Απριλίου 2019.
Ο κ. Μπαϋρακτάρης ολοκληρώνει την παρουσίασή του σχετικά με την Λιβύη αναφερόμενος και πάλι σε δημοσιεύσεις μου, οι οποίες μόνες τους αποδεικνύουν πόσο ανεγκέφαλο και αστοιχείωτο ήταν το καθεστώς Καντάφι. Αντίθετα με το τι νομίζουν οι πλείστοι, αδαείς και αφελείς μέσα στην αμορφωσιά τους, ο Καντάφι δεν ήταν αντίπαλος αλλά ενεργούμενο της Δύσης, των αποικιοκρατών, των Σιωνιστών, των Ψευτο-Μασώνων, και των Ιησουϊτών.
Στο τέλος, παρουσιάζει ο κ. Μπαϋρακτάρης ουσιαστικά την πρόταση που έκανα σε ομιλία μου στο Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2020, ασκώντας κριτική για τις παλαιότερες κινεζικές αφέλειες και λάθη κατά την διείδυση της Κίνας στην Αφρική. Η αλήθεια είναι μία: είτε όλοι οι Βέρβεροι από την Δυτική Αίγυπτο μέχρι τον Ατλαντικό θα ενωθούν σε ένα βερβερικό κοσμικό κράτος κατά τα πρότυπα της Τουρκίας του Κεμάλ Ατατούρκ, είτε θα σκλαβωθούν σε μία υπερδύναμη, την Γερμανία (η οποία είναι η μόνη ουσιαστική ευρωπαϊκή δύναμη), ή την Κίνα.
Σε ορισμένα σημεία, η γλώσσα του κ. Μπαϋρακτάρη είναι τραχειά, αλλά είναι και αληθινή. Πρόκειται για κοινό μυστικό δυτικών πρακτόρων, στρατιωτικών, διπλωματών, πολιτικών και δημοσιογράφων: ο Καντάφι ήταν ψυχανώμαλος, κτηνοβάτης και κοπρολάγνος. Και το μάρκετινγκ του ‘αντι-δυτικού’ δήθεν ‘ηγέτη’ δυτικοί σύμβουλοι, το έκαναν. Εκείνους τους συνέφερε κάτι τέτοιο. Ο ίδιος δεν είχε ιδέα και, μετά τα μέσα του 1980, δεν είχε καν την ικανότητα να σκεφθεί ορθώτερα από ένα συνήθη παρανοϊκό κατάλληλο μόνον για ένα τρελλοκομείο εφ’ όρου ζωής.
--------------
First republished on 14th October 2021 here:
https://profmegalommatistextsingreek.wordpress.com/2021/10/14/λιβύη-μια-χώρα-βερβέρων-θύμα-της-δυτικ/
1. Υπόθεση του έργου
Ο βασιλιάς Αρπατίλαος, εγωίσταρος και λάτρης του πλούτου,
εκμεταλλεύεται στο έπακρο το λαό του , με σκοπό να αποκτήσει
περισσότερο χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες για να «γεμίσει» την άχαρη
ζωή του.Με μια σειρά από άδικους νόμους, έχει μετατρέψει τη ζωή των
υπηκόων του σε μια επίγεια κόλαση, σε ένα μόνιμο και καθημερινό
άχθος.
Φυσικό επακόλουθοείναινα έχει κερδίσει την αντιπάθεια όλων
των πολιτών του , οι οποίοι τον μισούν και τον εκδικούνται σκορπώντας
στο διάβα του μπανανόφλουδες, για να τρώει τούμπες μήπως τελικά
φάει καμιά γερή και ησυχάσουν…
Τότε εκείνος αποφασίζει να συγκαλέσει την Τρόικα των
συμβούλων του, για να του βρουν μια λύση. Μαζί, καταλήγουν σε ένα
βρωμερό σχέδιο: Να στερήσουν ακόμη και τα όνειρα των πολιτών
κατασκευάζοντας Μαγικά Μαξιλάρια που θα γεμίσουν με εφιάλτες τον
ύπνο τους!
Τι θα συμβεί τελικά ότανμπεισε εφαρμογήτοκαταχθόνιοπλάνο
τους; Υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ; Υπάρχει κάποιος που θα ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ή ο
άπληστοςβασιλιάςκαιτα τσιράκια του θα συνεχίσουν να γλεντάνε στην
καμπούρα του έρμου του λαού;…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
( με αλφαβητική σειρά )
ΔΙΑΣΚΕΥΗ : Δημητρακοπούλου Νικολέττα, Παπανικολάου
Μαρία, Τσαγκάρη Ρούλα
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : ΔημητρακοπούλουΝικολέττα,ΖέρβαςΣπύρος,
ΠαπανικολάουΜαρία,ΡάπτηΓεωργία
ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – ΜΑΚΙΓΙΑΖ : ΔημητρακοπούλουΝικολέττα,
ΠαπανικολάουΜαρία ,ΡάπτηΓεωργία
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΡάπτηΓεωργία
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΖέρβαςΣπύρος
Λίγα λόγια…
Την τελευταία πενταετία αντιμετωπίζουμε όλοι μια
ενορχηστρωμένη επίθεση που δέχεται η χώρα μας ( και πολλές χώρες
του πλανήτη μαζί με μας) σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Παρουσιάζονταιλοιπόνκάποιοι φορείςμεδιάφορεςονομασίες,
οι οποίοι για το καλό μας και το καλό της τσέπης τους περισσότερο,
έχουν σύρει μια ολόκληρη χώρα σε έναν χορό που οι ίδιοι τον
παρουσιάζουν ως βαλς , εμείς όμως τον βιώνουμε σαν χορό του
Ζαλόγγου…
Αυτοί λοιπόν οι «υπερασπιστές του φιλελευθερισμού », αυτοί
που μας αποκαλούν τεμπέληδες και αχαΐρευτους, προσπαθούν να μας
πείσουνπως για να σωθούμε και να μην είμαστε πια τα «κακά παιδιά»
πρέπει να υποχωρούμε συνεχώς , να δεχόμαστε τα δικά τους σχέδια για
τη σωτηρία του δικού μας τόπου.
Σιγά – σιγά λοιπόν , χρησιμοποιώντας τα όργανα τους ( κυρίως
τηντηλεόραση) έχουνκαλλιεργήσειένα κλίμα φόβουκαι τρομολαγνείας
, με σκοπό να στερήσουν πια όχι μόνο τα χρήματα από τις τσέπες μας ,
αλλά καιτα ίδια μαςτα όνειρα! Πόσες φορές άραγε δεν έχουμε πει όλοι
μας : « Δεν υπάρχει ελπίδα… είμαστε χαμένοι…»
Με το αλληγορικό έργο που διαλέξαμε φέτος για να σας
παρουσιάσουμε, θέλουμε να σας θυμίσουμε πως η ελπίδα και τα
όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να το
καταφέρουν!
Επίσης να θυμίσουμεκαιμια πάνσοφηπαροιμία στουςεκάστοτε
Αρπατίλαους , που θυσιάζουν την αξιοπρέπεια και την δικαιοσύνη
μπροστά στα πλούτη και την δόξα.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...
Σπυρίδων Ζέρβας
εκπαιδευτικός