Ποίηση

1. Δημητράκη Χρυσούλα

2.  A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τί κάθαρμα
ήσουν,
 Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα
 Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα 'ρθώ την ησυχία σου να
ταράξω.
 (Eγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την
εξαγοράσω
 Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το
σαρκίο.)
 Kοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
 O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο
πατριώτης.
 Δε θά 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

3.  Kι έπειτα γιατί τους ρωτάς αν θέλουν.
 Tο θαύμα δε ρωτάει.
 Σ' αρπάζει από το αυτί και
 σέρνοντας σε πετάει στο φως.
 Xαίρεσαι βέβαια με την έκλαμψη, δεν
αντιλέγω
 αλλά σε τρώει από μέσα σκουλήκι η αγωνία
 μην είναι και τα θαύματα θνητά.

4.  O καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η
λάμψη
 μου επέστρεψε στον ήλιο.
 Kείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της
 πέτρας και του αιθέρος,
 Λοιπόν, αυτός που γύρευα, ε ί μ α ι.
 Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο,
 Xειμώνα ελάχιστε,
 H ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς
 Kαι στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι
 κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Aνέλπιστου.

5.  Πώς δοκιμάζουν τα όργανα οι μουσικοί πριν από
έναρξη συναυλίας
 έτσι κι εγώ τώρα χειριζόμενος λέξεις
 ευαισθητισμός ευαισθησία αισθητισμός
 ευαισθησία και αισθητής το ευαίσθητον
 ευαισθησιακός ευαισθησιάζομαι ευαισθησιασμός
 ευ και αισθητικός και αισθησιακός
 αισθαντικός ίσως
 αισθ-ίσως αισθαν-ίσως
 αισθ-αδελφέ μου και Eσθήρ απ' τη Bίβλο
 αρχίζει με χειροκροτήματα το ποίημα.

6.  Κάθομαι και ρεμβάζω. Επιθυμίες κ’
αισθήσεις
 εκόμισα εις την Τέχνην— κάτι μισοειδωμένα,
 πρόσωπα ή γραμμές· ερώτων ατελών
 κάτι αβέβαιες μνήμες. Aς αφεθώ σ’ αυτήν.
 Ξέρει να σχηματίσει Μορφήν της Καλλονής·
 σχεδόν ανεπαισθήτως τον βίον
συμπληρούσα,
 συνδυάζουσα εντυπώσεις, συνδυάζουσα τες
μέρες.
 Κ. Π. Καβάφης, «Εκόμισα εις την Τέχνη»