1. Τα προβλήματα που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στη Θεσσαλονίκη και τα μέτρα προστασίας
που χρειάζεται να παρθούν από την πολιτεία, ώστε η πόλη μας να ξαναγίνει ανθρώπινη.
« Η ρύπανση στην πόλη μας. Πού θα οδηγήσει τελικά αυτή η αδιαφορία;»
Φύση είναι ό,τι υπάρχει γύρω μας, αυτό που αντιλαμβανόμαστε ή όχι, η θάλασσα που μας σαγηνεύει, η
γη που μας γοητεύει, ο αέρας που μας δροσίζει. Καθετί που υπάρχει γύρω μας εμπεριέχεται στην έννοια
του φυσικού περιβάλλοντος. Μέσα σ'αυτό βλέπουμε για πρώτη φορά τον κόσμο, κάνουμε τα πρώτα μας
βήματα, παίζουμε και γελάμε, νιώθουμε τη μοναξιά και κλαίμε. Μέσα σ' αυτό αισθανόμαστε τα πρώτα
σκιρτήματα της καρδιάς και ο ερωτευμένος προσφέρει στην καλή του το γέννημα της φύσης-το
λουλούδι. Αυτή μας δέχεται καλοσυνάτα στα γηρατειά μας και μαζί της αναθυμόμαστε τις πίκρες και τις
χαρές που γευτήκαμε στην πορεία του ταξιδιού της ζωής. Αυτή τέλος μας περιμαζεύει και μας φροντίζει,
όταν η τελευταία μας πνοή χαθεί στο φύσημα του ανέμου.
Σπάνια έχουμε άσχημες εμπειρίες από τη φύση. Και όμως την προδίδουμε, την καταστρέφουμε.
Ποτίζουμε τα εδάφη της με φυτοφάρμακα, ξεριζώνουμε τα δέντρα, που με τόσο μόχθο μεγαλώνουν,
ρίχνουμε τις πιο βλαβερές ουσίες στα ποτάμια της. Ξεπλένουμε τα αμπάρια των γιγαντιαίων
πετρελαιοφόρων σε ανοιχτές και κλειστές θάλασσες, σκοτώνουμε με δυναμίτες τα ψάρια της. Στον αέρα
υψώνουμε τεράστιες καμινάδες με το φοβερό μαύρο καπνό, δηλητηριάζοντας κάθε ζωντανή ύπαρξη όχι
μόνο του αέρα, αλλά και της γης, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλεγόμαστε και εμείς. Στα βουνά και στα
λαγκάδια εκτονώνουμε το πολεμικό μας μένος, κυνηγώντας όλο και περισσότερο τα <<θηρία>>. Όσο η
πρόοδος του πολιτισμού μεγαλώνει, τόσο τελειοποιούμε τις μεθόδους καταστροφής της φύσης.

2. Φυσικά, από όλα αυτά, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, η Θεσσαλονίκη δεν θα μπορούσε να
απουσιάζει. Το φυσικό της περιβάλλον είναι σχεδόν ανύπαρκτο, τα προβλήματα ακόμη περισσότερα.
Αυτά, όμως, τα προβλήματα είναι τόσο σημαντικά και ακόμη παραμένουν άλυτα και έτσι υποβαθμίζεται
η ποιότητα ζωής της πόλης αυτής.
Πρώτα από όλα, η επιφανειακή και όχι μόνο, ρύπανση του Θερμαϊκού κόλπου αποτελεί ακόμη ένα
μεγάλο πρόβλημα για την πόλη μας. Τα σκουπίδια που βλέπουμε σχεδόν καθημερινά στην επιφάνειά του,
είναι αποτέλεσμα πράξεων ασυνείδητων και ανεύθυνων ανθρώπων. Εκτός από αυτό, η ρύπανση του
κόλπου από τοξικές ουσίες, έχει καταστήσει τον Θερμαϊκό νεκρή θάλασσα σε πολύ μεγάλο μέρος του.
Πώς λοιπόν να υπάρξει ζωή στον κόλπο αυτό, όταν ακόμη και ο βιολογικός καθαρισμός του είναι
αναποτελεσματικός;

3. Δεύτερον, η πόλη μας έχει γεμίσει αυτοκίνητα και ελάχιστοι πλέον από εμάς χρησιμοποιούμε τα Μέσα
Μαζικής Μεταφοράς. Πώς θα μου πείτε, άλλωστε, να συμβεί αυτό, όταν οι ρυθμοί, που απαιτεί η
σύγχρονη αυτή κοινωνία στην οποία ζούμε, είναι ταχύτατοι; Πού πλέον ελεύθερος χρόνος και υπομονή
να κινούμαστε με την συγκοινωνία ή ακόμη διανύοντας περπατώντας αποστάσεις, όταν δεν μας είναι
αρκετές οι 24 ώρες μιας μέρας; Έτσι, χρησιμοποιώντας ολοένα και περισσότερα αυτοκίνητα
συμβάλλουμε στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και στη δημιουργία εντονότερου
κυκλοφοριακού προβλήματος.
Η βιομηχανική ζώνη στην πόλη μας είναι μεγάλη. Έτσι, μολύνουμε και τα εδάφη της, αλλά και τον
αέρα που αναπνέουμε. Πόσο θα μας πάρει να συνειδητοποιήσουμε ότι καταστρέφουμε εμάς τους ίδιους;
Τα λύματα των εργοστασίων καταλήγουν όλα στα ποτάμια και τις θάλασσες, με αποτέλεσμα να ποτίζουν
τα εδάφη και τους καρπούς, που αργότερα φτάνουν στο πιάτο μας. Τα τεράστια φουγάρα με το μαύρο
καπνό τους δηλητηριάζουν τα πνευμόνια μας καθημερινά και έτσι με την πάροδο του χρόνου
αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Αυτό που είναι σχεδόν ανύπαρκτο στην πόλη μας είναι οι χώροι πρασίνου, που αποτελούν πνεύμονα
ζωής για εμάς. Πώς άλλωστε να υπάρχει; Εμείς οι ίδιοι και κυρίως άτομα που ανήκουν στην <<ελίτ>>
αυτής της πόλης σπαταλούν υπέρογκα ποσά για να αγοράσουν οποιαδήποτε έκταση πρασίνου είχε
απομείνει άθικτη, για να χτίσουν τα εξοχικά τους τα οποία στολίζουν με όλα τα είδη πολυτελείας και τα
καμαρώνουν. Χωρίς τον πνεύμονα αυτό ζωής πώς εμείς οι ίδιοι να ζήσουμε και να νοιαστούμε για την
πορεία του φυσικού μας περιβάλλοντος: Για αυτά λοιπόν τα προβλήματα και για τόσα άλλα που
υπάρχουν σε αυτή την πόλη, εμείς, είτε ατομικά, είτε ομαδικά- αλλά και οι αρμόδιοι- πρέπει να
συμβάλλουμε για την επίλυσή τους.

4. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε κινήσεις διαμαρτυρίας, να πραγματοποιούμε απεργίες, να ακούμε διαλέξεις
και να βλέπουμε εκπομπές στην τηλεόραση με σημείο αναφοράς τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Το ίδιο
λογικά μπορούμε να κάνουμε, δημιουργώντας και κόμματα που έχουν ως βασικό τους πρόγραμμα την
καταπολέμηση της ρύπανσης από όπου και αν προέρχεται αυτή. Πρέπει να διαδηλώσουμε, ώστε οι
διοικούντες και οι <<βιαστές>> της φύσης να σταματήσουν το έργο τους και αν είναι δυνατόν να
επανορθώσουν. Με κάθε ευκαιρία πρέπει να καταφεύγουμε στη φύση και με αυτή μας την ενέργεια να
παίρνουμε δύναμη και θάρρος, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Να αρχίσουμε να εντασσόμαστε σε
συλλόγους που σκοπό έχουν την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος όταν χρειάζεται να
καταφεύγουμε στη δικαιοσύνη και να ζητούμε την τιμωρία των ενόχων της καταστροφής

5. Και το κράτος, όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσει την κατάσταση και να πάρει μέτρα, ώστε να
περιοριστεί το πρόβλημα, να προστατεύσει τη φύση από τις αυθαιρεσίες. Να νομοθετεί και να ελέγχει
την εφαρμογή των νόμων όσο και όπως μπορεί. Το σίγουρο όμως είναι πως δεν μπορεί να ελέγξει την
καταστροφή, γιατί ο καθένας μας αποτελεί και ένα υποψήφιο εμπρηστή, έναν ασυνείδητο καταστροφέα
της φύσης. Γι' αυτό το κράτος πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του στο χώρο ενημέρωσης. Να
αγωνιστεί να ξυπνήσει τις συνειδήσεις μας, ώστε όχι μόνο να μη ρυπαίνουμε, αλλά και να
προστατεύουμε κάθε στοιχείο του περιβάλλοντος μας. Να χρησιμοποιήσει ακόμα κάθε καινούριο
τεχνολογικό μέσο για την απορρύπανση, ξοδεύοντας ακόμη και τεράστια χρηματικά ποσά.
Όλοι μας επιθυμούμε τη βελτίωση των όρων διαβίωσής μας, Γι' αυτό όλοι μας πρέπει να συμβάλλουμε
στην επίλυση αυτού του τόσο σημαντικού προβλήματος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η φύση που
μας περιβάλλει πρέπει να διασωθεί για να γυρίζουμε κοντά της όταν την έχουμε ανάγκη, για να μας δίνει
τους καρπούς της και να μην μας εκδικηθεί κάποια μέρα για όσα της κάνουμε. Αυτή θα είναι μια
καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους μας, γιατί τελικά πρόκειται για θέμα επιβίωσης, όχι μόνο των γενεών
που υπάρχουν τώρα, αλλά και των μεταγενέστερων.
Εργασία της Χριστίνας Μωϋσίδου , μαθήτριας της Β θεωρητικής 2,
του 2ο ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού
στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

7. 2o ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ-ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ
ΟΝΟΜΑ:ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΩΥΣΙΔΟΥ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:10/04/2010
ΕΝΟΤΗΤΑ:4Η
ΚΕΦΑΛΑΙΟ:9Ο
ΘΕΜΑ:<>.
« Η ρύπανση στην πόλη μας.Που θα οδηγήσει τελικά αυτή η αδιαφορία:»
Φύση είναι ό,τι υπάρχει γύρω μας,αυτό που αντιλαμβανόμαστε ή όχι, η θάλασσα που μας σαγηνεύει,η
γη που μας γοητεύει,ο αέρας που μας δροσίζει.Κάθε τι που υπάρχει γύρω μας εμπεριέχεται στην έννοια
του φυσικού περιβάλλοντος.Μέσα σ'αυτό βλέπουμε για πρώτη φορά τον κόσμο,κάνουμε τα πρώτα μας
βήματα,παίζουμε και γελάμε,νιώθουμε τη μοναξιά και κλαίμε.Μέσα σ'αυτό αισθανόμαστε τα πρώτα
σκιρτήματα της καρδιάς και ο ερωτευμένος προσφέρει στην καλή του το γέννημα της φύσης-το
λουλούδι.Αυτή μας δέχεται καλοσυνάτα στα γηρατιά μας και μαζί της αναθυμόμαστε τις πίκρες και τις
χαρές που γευτήκαμε στην πορεία του ταξιδιού της ζωής.Αυτή τέλος μας περιμαζεύει και μας
φροντίζει,όταν η τελευταία μας πνοή χαθεί στο φύσημα του ανέμου.
Σπάνια έχουμε άσχημες εμπειρίες από τη φύση.Καιόμως την προδίδουμε,την καταστρέφουμε.Ποτίζουμε
τα εδάφη της με φυτοφάρμακα,ξεριζώνουμε τα δέντρα,που με τόσο μόχθο μεγαλώνουν,ρίχνουμε τις πιο
βλαβερές ουσίες στα ποτάμια της.Ξεπλένουμε τα αμπάρια των γιγαντιαίων πετρελαιοφόρων σε ανοιχτές
και κλειστές θάλασσες,σκοτώνουμε με δυναμίτες τα ψάρια της.Στον αέρα υψώνουμε τεράστιες
καμινάδες με το φοβερό μαύρο καπνό,δηλητηριάζοντας κάθε ζωντανή ύπαρξη όχι μόνο του αέρα αλλά
και της γης,ανάμεσα στις οποίες συγκαταλεγόμαστε και εμείς.Στα βουνά και τα λαγκάδια εκτονώνουμε
το πολεμικό μας μένος,κυνηγώντας όλο και περισσότερο τα <>.Όσο η πρόοδος του πολιτισμού
μεγαλώνει,τόσο τελειοποιούμε τις μεθόδους καταστροφής της φύσης.

8. Φυσικά,από όλα αυτά,η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας,η Θεσσαλονίκη,δεν θα μπορούσε να
απουσιάζει.Το φυσικό της περιβάλλον είναι σχεδόν ανύπαρκτο,τα προβλήματα ακόμη
περισσότερα.Αυτά,όμως,τα προβήματα είναι τόσο σημαντικά και ακόμη παραμένουν άλυτα και έτσι
υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής της πόλης αυτής.
Πρώτα από όλα,η επιφανειακή,και όχι μόνο,ρύπανση του Θερμαϊκού κόλπου αποτελεί ακόμη ένα
μεγάλο πρόβλημα για την πόλη μας.Τα σκουπίδια που βλέπουμε σχεδόν καθημερινά στην επιφάνειά
του,είναι αποτέλεσμα πράξεων ασυνείδητων και ανεύθυνων ανθρώπων.Εκτός από αυτό,η ρύπανση του
κόλπου από τοξικές ουσίες,έχει καταστήσειτον Θερμαϊκό νεκρή θάλασσα σε πολύ μεγάλο μέρος του.Πώς
λοιπόν να υπάρξει ζωή στον κόλπο αυτό,όταν ακόμη και ο βιολογικός καθαρισμός του είναι
αναποτελεσματικός;
Δεύτερον,η πόλη μας έχει γεμίσει αυτοκίνητα και ελάχιστοι πλέον από εμάς χρησιμοποιούμε τα Μέσα
Μαζικής Μεταφοράς.πώς θα μου πείτε,άλλωστε,να συμβεί αυτό όταν οι ρυθμοί,που απαιτεί η σύγχρονη
αυτή κοινωνία στην οποία ζούμε,είναι ταχύτατοι;Που πλέον ελεύθερος χρόνος και υπομονή να
κινούμαστε με την συγκοινωνίαή ακόμη διανύωντας περπατώντας αποστάσεις,όταν δεν μας είναι αρκετές
οι 24 ώρες μιας μέρας;Έτσι,χρησιμοποιώντας ολοένα και περισσότερα αυτοκίνητα συμβάλλουμε στην
καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και στη δημιουργία εντονότερου κυκλοφοριακού
προβλήματος.
Η βιομηχανική ζώνη στην πόλη μας είναι μεγάλη.Έτσι,μολύνουμε και τα εδάφη της αλλά και τον αέρα
που αναπνέουμε.Πόσο θα μας πάρει να συνηδειτοποιήσουμε ότι καταστρέφουμε εμάς τους ίδιους;Τα
λύματα των εργοστασίων καταλήγουν όλα στα ποτάμια και τις θάλασσες με αποτέλεσμα να ποτίζουν τα
εδάφη και τους καρπούς,που αργότερα φτάνουν στο πιάτο μας.Τα τεράστια φουγάρα με τον μαύρο καπνό
τους δηλητηριάζουν τα πνευμόνια μας καθημερινά και έτσι με την πάροδο του χρόνου αντιμετωπίζουμε
σοβαρά προβλήματα υγείας.
Αυτό που είναι σχεδόν ανύπαρκτο στην πόλη μας είναι οι χώροι πρασίνου,που αποτελούν πνεύμονα
ζωής για εμάς.Πώς άλλωστε να υπάρχει;Εμέις οι ίδιοι και κυρίως άτομα που ανήκουν στην <> αυτής της
πόλης σπαταλούν υπέρογκα ποσά για να αγοράσουν οποιαδήποτε έκταση πρασίνου είχε απομείνει
άθικτη,για να χτίσουν τα εξοχικά τους τα οποία στολίζουν με όλα τα είδη πολυτελείας και τα
καμαρώνουν.Χωρίς τον πνεύμονα αυτό ζωής πώς εμείς οι ίδιοι να ζήσουμε και να νοιαστούμε για την
πορεία του φυσικού μας περιβάλλοντος:Για αυτά λοιπόν τα προβλήματα και για τόσα άλλα που
υπάρχουν σε αυτή την πόλη,εμείς,είτε ατομικά είτε ομαδικά,αλλά και οι αρμόδιοι πρέπει να
συμβάλλουμε για την επίλυσή τους.
Πρέπει λοιπόν να κάνουμε κινήσεις διαμαρτυρίας,να πραγματοποιούμε απεργίες,να ακούμε διαλέξεις
και να βλέπουμε εκπομπές στην τηλεόραση με σημείο αναφοράς την μόλυνση του περιβάλλοντος.Το ίδιο
λοφικά μπορούμε να κάνουμε δημιουργώντας και κόμματα που έχουν ως βασικό τους πρόγραμμα την
καταπολέμηση της ρύπανσης από όπου και αν προέρχεται αυτή.Πρέπει να διαδηλώσουμε ώστε οι
διοικούντες και οι <> της φύσης να σταματήσουν το έργο τους και αν είναι δυνατόν να
επανορθώσουν.Με κάθε ευκαιρία πρέπει να καταφεύγουμε στη φύση και με αυτή μας την ενέργεια να
παίρνουμε δύναμη και θάρρος για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.Να αρχίσουμε να εντασσόμαστε σε
συλλόγους που σκοπό έχουν την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος όταν χρειάζεται να
καταφεύγουμε στη δικαιοσύνη και να ζητούμε την τιμωρία των ενόχων της καταστροφής.
Και το κράτος,όμως,πρέπει να συνηδειτοποιεί την κατάσταση και να παίρνει μέτρα ώστε να περιοριστεί
το πρόβλημα,να προστατεύσει τη φύση από τις αυθαιρεσίες.Να νομοθετεί και να ελέγχει την εφαρμογή
των νόμων όσο και όπως μπορεί.Το σίγουρο όμως είναι πως δεν μπορεί να ελέγξει την καταστροφή,γιατί
ο καθένας μας αποτελεί και ένα υποψήφιο εμπρηστή,έναν ασυνείδητο καταστροφέα της φύσης.Γι'αυτό το
κράτος πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του στο χώρο ενημέρωσης.Να αγωνιστεί να ξυπνήσει τις
συνειδήσεις μας,ώστε όχι μόνο να ρυπαίνουμε αλλά και να προστατεύουμε κάθε στοιχείο του

9. περιβάλλοντος μας.Να χρησιμοποιεί ακόμα κάθε καινούριο τεχνολογικό μέσο για την
απορρύπανση,ξοδεύοντας ακόμη και τεράστια χρηματικά ποσά.
Όλοι μας επιθυμούμε την βελτίωση των όρων διαβίωσής μας,γι'αυτό όλοι μας πρέπει να συμβάλλουμε
στην επίλυση αυτού του τόσο σημαντικού προβλήματος.Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η φύση που
μας περιβάλλει πρέπει να διασωθεί για να γυρίζουμε κοντά της όταν την έχουμε ανάγκη,για να μας γίνει
τους καρπούς της,και να μην μας εκδικηθεί κάποια μέρα για όσα της κάνουμε.Αυτή θα είναι μια
καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους μας γιατί τελικά πρόκειται για θέμα επιβίωσης όχι μόνο των γενεών
που υπάρχουν τώρα αλλά και των μεταγενέστερων.

10. ΟΝΟΜΑ:ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΩΥΣΙΔΟΥ