Κόκκινη κλωστή δεμένη...

1. «Η πιο μεγάλη νύχτα» Συγγραφείς: β1 Εικονογράφηση: β1 Επιμέλεια κ. Εύη

2. Η οδηγία; Γράψτε μία ιστορία που να περιέχει κάποιες συγκεκριμένες «χριστουγεννιάτικες» λέξεις. Το αποτέλεσμα; Είκοσι τέσσερις διαφορετικές ιστορίες όλο φαντασία και περιπέτεια! Αυτό που ακολουθεί; Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία από όλους μας, όπου ο καθένας μας έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό του, για να συμπληρώσει τον άλλο και να φτάσουμε κάπου όλοι μαζί.

3. Η Νύχτα και η Παγωνιά ήταν πολύ καλές φίλες. Στις 25 Δεκεμβρίου η Νύχτα φόρεσε το μαύρο φόρεμά της με τα χρυσά αστεράκια, το άπλωσε στον τεράστιο σκοτεινό ουρανό και περίμενε. Η Παγωνιά πήρε τις μικρές της νιφάδες και τις κράτησε σφιχτά στις παγωμένες της χούφτες, ήταν νωρίς ακόμη. . .

4. Στο σπίτι της Άννας το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων όλα ήταν ήσυχα. Σήμερα το απόγευμα είχαν στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο . Ήταν πανέμορφο! Όταν κρέμασε και το τελευταίο στολίδι, άπλωσε στη βάση του δέντρου τη φάτνη με το Χριστούλη, τη Μαρία , τον Ιωσήφ, τους βοσκούς και δίπλα τους Τρεις Μάγους. Είχε δώσει στον πατέρα της, μέρες τώρα, το γράμμα του Αϊ- Βασίλη για να το ταχυδρομήσει. Του είχε ζητήσει και πάλι ένα βιβλίο. Φέτος, στη Δευτέρα τάξη, είναι η καλύτερη στην ανάγνωση, όλοι το λένε. Η Άννα κοιμόταν βαθιά, όταν ξαφνικά ξύπνησε από ένα δυνατό θόρυβο.

5. Η νύχτα έξω ήταν ήσυχη, μα η παγωνιά πολύ δυνατή. Καταλάβαινες ότι σε λίγο θα έφταναν οι πρώτες νιφάδες του χιονιά. Η Άννα σηκώθηκε γρήγορα και άνοιξε την πόρτα. Αυτό που σίγουρα δεν περίμενε ήταν να δει στο κατώφλι της εξώπορτας τους Τρεις Μάγους με τις καμήλες τους να την κοιτάνε. Ένα σκιουράκι, μάλιστα, γύρισε προς το μέρος τους απορημένο όταν άκουσε το χαρούμενο θόρυβο που κάνουν δυο παιδικά χεράκια όταν χτυπάνε τρελά το ένα με το άλλο όλο χαρά και ανυπομονησία.

6. Την ίδια στιγμή κάπου βαθιά στο δάσος τρία αδελφάκια έκοβαν ξύλα για το τζάκι του σπιτιού τους. Με τόσο βαρύ χειμώνα είχαν τελειώσει όλα τα ξύλα που είχαν κόψει την προηγούμενη εβδομάδα και απόψε, παραμονή Χριστουγέννων, έπρεπε να ζεσταθεί καλά το σπίτι. Είχαν πολλή δουλειά και όταν έπεσε η νύχτα ούτε που το κατάλαβαν. Νιώθανε όμως την παγωνιά να μπαίνει μέσα στο σώμα τους και να τους τρυπάει. Κοντά τους είχαν και τον Ντίτο, το κουταβάκι τους.

7. Ψηλά στον ουρανό τώρα οι νιφάδες είχαν στήσει τρελό χορό. Χωρίς να το καταλάβουν τα παιδιά, έτσι όπως ήταν σκυμμένα πάνω στα κομμένα ξύλα, στα ξαφνικά, εμφανίστηκε από το πουθενά ένας ολόλευκος άγγελος. Τους φώναξε και κάτι τους ψιθύρισε.

8. Η Νύχτα διέταξε να πάψουν αμέσως όλα τα ζώα του δάσους, άνοιξε τα αφτιά της άλλα δεν κατάφερε να ακούσει τίποτα. Το μόνο που κατάφερε, ήταν να δει τα παιδιά να ακολουθούν χαρούμενα τον άγγελο, χωρίς ακόμη και τα ίδια να μπορούν να εξηγήσουν πώς βρέθηκαν αυτά τα χρυσά φτερά στους ώμους τους.

9. Από ψηλά χάζευαν τις χιονισμένες σκεπές από τις καλύβες που τα τζάκια τους κάπνιζαν. Έβλεπαν τον καπνό να ανεβαίνει και να ξεφυσάει, σαν να ήθελε να τους προλάβει και να τους συνοδέψει στο απρόσμενο αυτό ταξίδι τους. Αντίθετα, ο Ντίτο δεν φαινόταν να πολυνοιάζεται που έχανε την παρέα του. Είχε άλλη ασχολία. Είχε βαλθεί να κουτρουβαλάει ένα αστεράκι που είχε πέσει σαν βόμβα από τη φορεσιά του αγγέλου όταν τη δάγκασε και την τράβαγε με μανία.

10. Κάτω, σε μια γωνιά της γης, ένα γαϊδουράκι μετέφερε μια ετοιμόγεννη γυναίκα. Δίπλα της περπατούσε ένας γέρος άντρας. Φαινόταν ανήσυχος. Τριγύρω έκανε παγωνιά και έπρεπε σύντομα να φτάσουν κάπου ζεστά για να κοιμηθούν.

11. Οι Τρεις Μάγοι προχωρούσαν ενθουσιασμένοι αλλά και κουρασμένοι. Στο δρόμο τούς συνόδευαν μερικοί χαρούμενοι βοσκοί. Όλοι μαζί έδειχναν ότι πήγαιναν κάπου.

12. Η Αννούλα είχε βολευτεί στα μαλακά και ζεστά χρυσοποίκιλτα μαξιλάρια που σκέπαζαν την πλάτη της καμήλας της. Απολάμβανε τον σκοτεινό ουρανό που ήταν στολισμένος με χιλιάδες κίτρινα αστεράκια, όταν εκεί ψηλά, κάτι κόκκινο διέσχισε τη μαγική εικόνα. «Μα, για ένα λεπτό!». Φώναξε στους μάγους που τώρα πια είχαν συνηθίσει στις χιλιάδες απορίες της μικρής Αννούλας.

13. -Είδα καλά; Μόλις πέρασε ο Αϊ- Βασίλης αγκαλιά με ένα άστρο! «Μα τούτη εδώ είναι σίγουρα μια ξεχωριστή νύχτα», μονολόγησε και κούρνιασε στα μαλακά αναλογιζόμενη τι άλλο θα δει απόψε.

14. Ο Αϊ- Βασίλης ήταν βιαστικός. Έτρεχε πάνω κάτω στον ουρανό. Έπρεπε να βρει μια ζεστή γωνιά για τη Μαρία, που μέρες τώρα ταξίδευε πάνω σε ένα γαϊδουράκι.

15. Βέβαια, ήταν τυχερός γιατί σε αυτό θα τον βοηθούσε το πιο φωτεινό και λαμπρό αστέρι του κόσμου όλου.

16. Έτσι, συνέχισε την προσπάθειά του πετώντας στον ουρανό ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα αστεράκια. Μα να, τώρα το αστέρι χοροπηδούσε, και έδειχνε στον Ιωσήφ μια σπηλιά με ζώα.

18. Μόλις μπήκαν μέσα, ο Ιωσήφ σκέπασε τη Μαρία με τα άχυρα του στάβλου και έφερε κοντά της τα ζώα για να τη ζεστάνουν με την ανάσα τους.

19. Ο άγγελος που συνόδευε τα τρία αδελφάκια όταν έφτασε κοντά στη σπηλιά, φώναξε με λαχτάρα τα παιδιά να πλησιάσουν. Τα τρία αδελφάκια, κατάπληκτα, είδαν στον ολόφωτο πια ουρανό, χιλιάδες άλλους αγγέλους με λευκά ρούχα στολισμένα με αστραφτερές νιφάδες, να ψέλνουν υπέροχες μελωδίες.

20. Η Μαρία, μέσα στη ζεστή από τις ανάσες των ζώων φάτνη, είχε γεννήσει ένα μωράκι, που το ονόμασαν Ιησού, όπως καιρό πριν τους είχε πει ο άγγελος. Μέσα στη σπηλιά άγγελοι με χρυσά φτερά και με λαμπρές φορεσιές τραγουδούσαν γλυκά νανουρίσματα για το Χριστούλη.

21. Οι μάγοι φορτωμένοι με πλούσια δώρα τον προσκυνούσαν και τον ασπάζονταν. Οι βοσκοί που είχαν τρέξει να δουν το θείο βρέφος, το σκέπασαν με άχυρα για ζεστασιά και στάθηκαν φύλακες δίπλα του.

22. Οι παγωμένες νιφάδες έκαναν έναν κύκλο γύρω από την φάτνη και αφού Τον είδαν, έφυγαν γρήγορα να στολίσουν και αυτές με τη σειρά τους το γιορτινό ουρανό. Είχαν καταλάβει, ότι αυτή η στιγμή ήταν θαυμαστή και μοναδική.

23. Η Παγωνιά που περίμενε έξω, πήρε τις μικρές της νιφάδες και σκέπασαν όλη τη γη με πυκνό αφράτο χιόνι. Οι νιφάδες τώρα έπεφταν βαριές στο έδαφος.

24. Μόλις πριν λίγο τα τρία αδελφάκια είχαν φιλήσει κι αυτά το μικρό Χριστούλη, πριν φύγουν ακολουθώντας τα μαγικά αστέρια, που σκόρπισε ο άγγελος με το μαγικό του ραβδί, σαν σημάδια στον ουρανό, που θα ακολουθούσαν για να γυρίσουν πίσω στην καλύβα τους.

25. Η Αννούλα έκλεισε τα μάτια και έσκυψε με τη σειρά της να Τον φιλήσει. Δίπλα της, ένα καλοκάγαθο πρόσωπο με ολόλευκα γένια και κόκκινο σκούφο της χαμογελούσε.

26. Όταν τα άνοιξε πάλι, αντίκρισε την αδελφή της, την Ελπίδα και δίπλα της τη μικρή της ξαδερφούλα , την Αγάπη που τη σκουντούσαν. Την είχε πάρει ο ύπνος δίπλα στο τζάκι, Παραμονή Χριστουγέννων. Στ΄ αλήθεια, ήταν η πιο μεγάλη νύχτα απ’ όλες….

27. Η ταπεινή γέννηση του Χριστού για όλους τους ανθρώπους της γης είναι μια ξεχωριστή μέρα μέσα στην καρδιά μας.

28. Γιώργος, Ερίνα, Νεφέλη, Στεφανία, Βαγγέλης, Ερίνα, Στέλιος, Γιάννης, Πάνος, Παναγιώτης, Φίλιππος, Αργύρης, Σέργιος, Νεφέλη, Ράνια, Βίκυ, Νικόλ, Κωσταντίνος, Γιώργος, Ιωάννα, Ήλια, Παναγιώτης, Βέρα, Γιώργος Μερικές από τις ζωγραφιές μας…