1. Αρχαία Ελλθνικά Αϋ Γυμναςίου
Ενότθτα 13: Δάμων και Φιντίασ

2. Δάμων και Φιντίασ

3. Φιλῶ = αγαπϊ,
φιλότησ= φιλία, αγάπθ, ςτοργι,
Αχιλλζασ και Πάτροκλοσ Ορζςτησ και Πυλάδησ

4. Ηρακλισ και Ιόλαοσ

5. φίλοσ =
αυτόσ που βρίςκεται πολφ κοντά μασ
Πελοπίδασ και Επαμεινώνδασ Αλζξανδροσ και Ηφαιςτίωνασ

6. Η φιλία ςτθ Λογοτεχνία
‘’Ο μικρόσ πρίγκηπασ’’ Αντουάν
ντε Σαιντ- Εξυπερφ ‘’Τομ Σόγιερ’’ Μαρκ Τουζιν

7. Μετάφραςθ Ενότθτασ 13
Εμότητα 13: Δάμωμ και Φιμτίας ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Δημκοζίμο ηονακκμῦκημξ Φηκηίαξ ηηξ Ποζαγόνεημξ Όηακ ήηακ ηύνακκμξ μ Δημκύζημξ, θάπμημξ Φηκηίαξ Ποζαγόνεημξ,
ἐπηβεβμοιεοθὼξ ηῷ ηονάκκῳ, πμο είπε ζοκωμμηήζεη εκακηίμκ ημο άνπμκηα,
μέιιωκ δὲ ηῆξ ηημωνίαξ ηογπάκεηκ, θαη επνόθεηημ κα ηημωνεζεί,
ᾐηήζαημ πανὰ ημῦ Δημκοζίμο πνόκμκ δήηεζε από ημκ Δημκύζημ πνόκμ,
εἰξ ηὸ πνόηενμκ ἅ βμύιεηαη δημηθῆζαη γηα κα ηαθημπμηήζεη πνμεγμομέκωξ ηηξ οπμζέζεηξ ημο·
δώζεηκ δ’ ἔθεζεκ ἐγγοεηήκ ηῶκ θίιωκ ἕκα. θαη είπε όηη ζα δώζεη γηα εγγύεζε έκα θίιμ ημο.
Τμῦ δὲ δοκάζημο ζαομάζακημξ, εἰ ημημῦηόξ ἐζηη φίλοσ Κη επεηδή μ άνπμκηαξ απόνεζε ακ οπάνπεη ηέημημξ θίιμξ
ὅξ ἑαοηὸκ εἰξ ηὴκ εἱνθηήκ ἄκη' ἐθείκμο παναδώζεη, πμο ζα δεπηεί κα θοιαθηζηεί ακηί γηα εθείκμκ,
πνμεθαιέζαηό ηηκα ηῶκ γκωνίμωκ ὁ Φηκηίαξ, μ Φηκηίαξ πνμζθάιεζε θάπμημκ από ημοξ θίιμοξ ημο,
Δάμωκα ὄκμμα, Ποζαγόνεημκ θηιόζμθμκ, πμο μκμμαδόηακ Δάμωκ θαη ήηακ Ποζαγόνεημξ θηιόζμθμξ,
ὅξ ἔγγομξ εὐζὺξ ἐγεκήζε. μ μπμίμξ μπήθε αμέζωξ εγγοεηήξ ημο.

8. Τηκὲξ μέκ μὖκ ἐπῄκμοκ ηὴκ ὑπενβμιήκ Μενηθμί ιμηπόκ, επαηκμύζακ ηεκ οπενβμιή
ηῆξ πνὸξ ημὺξ θίιμοξ εὐκμίαξ, ηεξ αγάπεξ πνμξ ημοξ θίιμοξ ,
ηηκὲξ δὲ ημῦ ἐγγύμο πνμπέηεηακ θαὶ μακίακ θαηεγίκωζθμκ.
θάπμημη όμωξ θαηαιόγηδακ επηπμιαηόηεηα θαη παναθνμζύκε
ζημκ εγγοεηή.
Πνὸξ δὲ ηὴκ ηεηαγμέκεκ ὥνακ ἅπαξ ὁ δῆμμξ ζοκέδναμεκ, Τεκ θαζμνηζμέκε ώνα όιμξ μ ιαόξ ζογθεκηνώζεθε
θαναδμθῶκ εἰ θοιάλεη ηὴκ πίζηηκ Φηκηίαξ.
πενημέκμκηαξ με αγωκία ακ μ Φηκηίαξ ηενήζεη ηεκ οπόζπεζή
ημο.
Ἤδε δὲ ηῆξ ὥναξ ζογθιεημύζεξ Φηκηίαξ ἀκειπίζηωξ Καη όηακ πηα πιεζίαδε ε ώνα, μ Φηκηίαξ ακέιπηζηα
ἐπὶ ηῆξ ἐζπάηεξ ημῦ πνόκμο ῥμπῆξ δνμμαῖμξ ἦιζε. ήνζε ηνέπμκηαξ ηεκ ηειεοηαία ζηηγμή.
Θαομάζαξ μὖκ ὁ Δημκύζημξ Ο Δημκύζημξ, ιμηπόκ, από ζαομαζμό
ἀπέιοζεκ ηῆξ ηημωνίαξ ηὸκ ἐγθαιμύμεκμκ απάιιαλε από ηεκ ηημωνία ημκ θαηεγμνμύμεκμ
θαὶ πανεθάιεζε ημὺξ ἄκδναξ θαη δήηεζε από ημοξ άκδνεξ
ηνίημκ ἑαοηὸκ εἰξ ηὴκ θηιίακ πνμζιαβέζζαη. κα δεπημύκ αοηόκ ωξ ηνίημ μέιμξ ηεξ θηιίαξ ημοξ.
Διόδωρος Σικελιώτης

9. Πυθαγόρειοι φιλόςοφοι
(πηγή: el.wikipedia)
Ο Δάμων και ο Φιντίασ ιταν
Συρακοφςιοι Πυκαγόρειοι φιλόςοφοι
(οπαδοί του Πυκαγόρα)
Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι είναι μια
φιλοςοφικι, κρθςκευτικι και πολιτικι
ςχολι που ιδρφκθκε τον 6ο αιϊνα π.Χ
από τον Πυκαγόρα τον
Σάμιο ςτον Κρότωνα τθσ Κάτω Ιταλίασ.
Η κοινότθτα ςτεγαηόταν ςε ζνα
μεγάλο οίκθμα, το Ομακοείον, όπου ο
Πυκαγόρασ δίδαςκε τουσ -και των δυο
φφλων- μακθτζσ του. Η διδαςκαλία
γινόταν με προφορικό τρόπο και οι
προχποκζςεισ για τθν είςοδο των
μακθτϊν ιταν αυςτθρζσ. Ο μακθτισ
ζπρεπε να υιοκετιςει ζναν εντελϊσ
διαφορετικό τρόπο ηωισ, να αςκθκεί
ςτθν εγκράτεια, να τθρεί απόλυτθ
ςιωπι για κάποια ζτθ, να απζχει από
ςυγκεκριμζνεσ τροφζσ και να κάνει
κακαρμοφσ.

10. Ιδεολογία Πυθαγορείων (πηγή: el.wikipedia)
Οι Πυκαγόρειοι απζδιδαν πολφ μεγάλθ ςθμαςία
ςτα Μακθματικά, πρεςβεφοντασ ότι αυτά αποτελοφν τθν οδό για
τθν απελευκζρωςθ τθσ ψυχισ. Βάςει τθσ πεποίκθςθσ του
Πυκαγόρα πωσ «τα στοιχεία των αριθμών είναι στοιχεία όλων των
όντων», οι Πυκαγόρειοι απζδωςαν ςτθν Αρικμθτικι μζγιςτθ
ςθμαςία, μελετϊντασ τισ ιδιότθτζσ τθσ. Κακϊσ δε ο αρικμόσ είναι
κάτι που δε γίνεται αντιλθπτό μζςω τθσ αίςκθςθσ, αλλά μζςω
τθσ νόθςθσ, οι Πυκαγόρειοι αναγκάςτθκαν να παφςουν να
κεωροφν τθν ουςία των όντων ωσ υλικι και προςιτι ςτισ
αιςκιςεισ. Αντικζτωσ θ ουςία γίνεται αντιλθπτι, κατά τουσ
Πυκαγόρειουσ, μόνο μζςω τθσ αφθρθμζνθσ ςκζψθσ.
Οι Πυκαγόρειοι πίςτευαν πωσ θ ψυχι δε χάνεται με τον
κάνατο, αλλά ακολουκεί μια ςυνεχι διαδικαςία
μετενςάρκωςθσ, ςε κατϊτερεσ ι ανϊτερεσ μορφζσ ηωισ κάκε
φορά, ζωσ ότου επιτευχκεί θ τελικι κάκαρςθ που οδθγεί τελικά
ςτθν ακαναςία τθσ. Γι' αυτό, τόςο με τα διδάγματα όςο και με τισ
αςκιςεισ πεικαρχίασ, καλλιεργοφςαν τθ φιλοςοφία τθσ οποίασ
ςκοπόσ είναι να κακαρίςει και να απελευκερϊςει τον
ςυςκοτιςμζνο νου από τα δεςμά του. Πίςτευαν ότι μόνον ο νουσ
μπορεί να φκάςει ςτθ γνϊςθ τθσ Αλικειασ για τουσ Θεοφσ και τον
κόςμο. Και ότι για να ςυμβεί αυτό χρειάηεται να τικαςευτοφν οι
ορμζσ του ςϊματοσ και θ ταραχι που προκαλοφν τα ερεκίςματα
των αιςκιςεων, ϊςτε να φκάςει κάποιοσ ςε ςτακερι ευδιακεςία
και εγκράτεια, απαλλαγμζνοσ από πάκθ κι ελαττϊματα.
Η μουςικι, δθλαδι θ μελζτθ των αρικμθτικϊν αναλογιϊν τθσ
μουςικισ κλίμακασ (αρμονία), και θ αρικμθτικι ερμθνεία τθσ
φφςθσ, ιταν οι κφριοι τομείσ του ζργου των Πυκαγορείων. Η
διδαςκαλία του Πυκαγόρα μπορεί να διακρικεί ςε δφο είδθ: Εκείνθ
με αντικείμενο τθν θκικι διαμόρφωςθ προσ βελτίωςθ τθσ ψυχισ κι
εκείνθ με αντικείμενο τθν γεωμετρία και τα μακθματικά προσ
μελζτθ τθσ περί ουρανίων ςωμάτων επιςτιμθσ.