4ο Γυμνάσιο Χανίων

1. Κρητικοί παραδοσιακοί χοροί

2. Ο Μινωικός απόηχος των Κρητικών
ορχήσεων φτάνει μέχρι σήμερα, με
την παράδοση που φέρει τη Ρέα
ως τη μεγάλη μητέρα- Θεά που
πρωτοδίδαξε την ορχηστική τέχνη
στους Κουρήτες για να καλύψουν
τα κλάματα του νεογέννητου Δία. Ο
χορός λοιπόν από τα πανάρχαια
χρόνια έχει μπει βαθιά ση ζωή του
Κρητικού, οποίος χορεύοντας
δείχνει την αντρειοσύνη του και την
παλικαριά του. Οι Κρητικοί δεν
χάνουν ποτέ την ευκαιρία να
«στελιώσουν» ένα χορό, σε όλες
τις εορταστικές περιστάσεις.

3. Εντούτοις, παρ’ όλο που το χορευτικό
ρεπερτόριο των Κρητών είναι πλούσιο,
χοροί όπως ο απανωμερίτης, το μικρό
μικράκι, ο αγκαλιαστός, ο ζερβόδεξος, ο
πριμνιανός, έχουν παραμεριστεί λόγω της
εξέλιξης. Διατηρούνται όμως και
χορεύονται οι παρακάτω χοροί. Σούστα,
συρτός, πεντοζάλης, σιγανός και
καστρινός ή μαλεβιζιώτης ή πηδηχτός.
Παρ’ όλο που όλοι οι κρητικοί χοροί
χορεύονται σ’ ολόκληρο το νησί, ύπάρχει
μια άγραφη παράδοση που τους
κατατάσσει κατά επαρχίες. Έτσι ο συρτός
θεωρείται χορός της Δ. Κρήτης
(Ν.Χανίων), η σούστα της Κεντρικής και
Δυτικής (Ν. Ρεθύμνου, Ν Ηρακλείου, ο
μαλεβιζιώτης της Κεντρικής (Ν.Ηρακλείου)
και ο πεντοζάλης της Ανατολικής
Κρήτης(Ν. Λασιθίου).

4. Ο πιο διαδεδομένος χορός του νησιού είναι ο
Συρτός, ή Χανιώτικος, ή Χανιώτης. Συχνά
του δίνουν κι άλλους χαρακτηρισμούς,
εννοώντας τις ιδιόμορφες τοπικές
μελωδίες της κάθε περιοχής με ασήμαντες
κινητικές διαφορές και πάντα τονισμένες
στον ίδιο δίσημο ρυθμό.
Έτσι ο συρτός θεωρείται χορός της Δ.Κρήτης
(Ν.Χανίων), η σούστα της Κεντρικής και
Δυτικής (Ν. Ρεθύμνου, Ν Ηρακλείου, ο
μαλεβιζιώτης της Κεντρικής (Ν.Ηρακλείου)
και ο πεντοζάλης της Ανατολικής
Κρήτης(Ν. Λασιθίου).
Ο πιο διαδεδομένος χορός του νησιού είναι ο
Συρτός, ή Χανιώτικος, ή Χανιώτης. Συχνά
του δίνουν κι άλλους χαρακτηρισμούς,
εννοώντας τις ιδιόμορφες τοπικές
μελωδίες της κάθε περιοχής με ασήμαντες
κινητικές διαφορές και πάντα τονισμένες
στον ίδιο δίσημο ρυθμό.

5. Εργασία της μαθήτριας Γεωργίας Γιατράκη