ΓΛΩΣΣΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

1. Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02, σελ. 1
Παιδιά του πολέμου/ Συρία
Π.Πρόδρομος & Γ.Γιοβάνης 23 Αυγούστου 2016, 15:14
Πηγή: http://www.protagon.gr/anagnwstes/paidia-tou-polemou-syria-44341210910
(Διασκευή)
Σήμερα στον κόσμο μετράμε περισσότερα από 86,7 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 7
ετών, που έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους σε ζώνες συγκρούσεων, σύμφωνα με τα
στοιχεία της Unicef. Εκατομμύρια παιδιά σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στον
θάνατο, στις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο πόλεμος παραβιάζει τα δικαιώματα
των παιδιών: Το δικαίωμα στη ζωή, στην οικογενειακή ενότητα, στην υγεία και στην
εκπαίδευση, στην προστασία από τη βία και την κακομεταχείριση. Η Graca Machel
τονίζει πως τα παιδιά που έχουν χάσει την παιδική τους ηλικία εξαιτίας των πολέμων,
δεν πρέπει να χάσουν και το μέλλον τους.
Ο πόλεμος σημαδεύει το παιδί
Τα βλέμματά μας τα τελευταία 5 χρόνια ‒είτε λόγω γειτνίασης, είτε λόγω προβολής από
τα ΜΜΕ‒ είναι στραμμένα στον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στη Συρία. Η Δύση
‒ακρωτηριασμένη ηθικά‒ αφού όπλισε τα χέρια της Αντιπολίτευσης, παρακολουθεί το
έργο της απαθής και ανήμπορη να αντιδράσει πλέον, έχοντας συνειδητοποιήσει και
εμπεδώσει για τα καλά, πως οι φαρέτρες που προσέφερε στην αντιπολίτευση, περιείχαν
τα Πάρθια βέλη της. Ο πολιτισμός μας ανέχεται όσα συμβαίνουν στον εμφύλιο της
Συρίας και εθελοτυφλεί προκλητικά για το εάν τα κύρια θύματα αυτού του πολέμου
είναι τα παιδιά. Τα παιδιά που αδυνατούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που οδήγησε
στον άγριο πόλεμο, και για ποιο λόγο να βιώνουν τη φρίκη του στο μεγαλείο της! Πολλά
από αυτά γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο και έμαθαν πως με τη βία κατακτώνται όσα
θέλουμε. Η επιθετική συμπεριφορά των μαθητών στα σχολεία της Συρίας, σε ορισμένες
περιπτώσεις, επιβεβαιώνει την πιο πάνω θέση.
Η κλιμακούμενη ένταση, είτε προέρχεται από τις κυβερνητικές δυνάμεις είτε από τις
Επαναστατικές Δυνάμεις (RFS) και το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), θέτει καθημερινά τη ζωή
των παιδιών σε κίνδυνο. Όσα δεν σκότωσε ο πόλεμος, τα ακρωτηρίασε σωματικά,
ψυχικά και συναισθηματικά, αφού το «τοξικό στρες» που βιώνουν λειτουργεί
ανασταλτικά για τη μακροπρόθεσμη συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική τους
ανάπτυξη, αναφέρει η Unicef. Τα ακρωτηριασμένα, ψυχικά και σωματικά, παιδιά
μετατρέπονται σε μη ενεργούς πολίτες του αύριο, στερούμενα εκπαίδευσης, αφού
εγκαταλείπουν το σχολείο επειδή ούτε εκεί αισθάνονται ασφάλεια, με ό,τι συνέπειες
έχει αυτό για τη ζωή τους. Η ζημιά που προκαλείται είναι σοβαρή και αμετάκλητη. Μια
ολόκληρη γενιά κινδυνεύει να χαθεί. Έχει αλλάξει η ζωή τους, η καθημερινότητά τους.
Το πρόσωπό τους έχει σκληρύνει. Πρόσωπο ενήλικα σε κορμί παιδικό. Έχοντας, λοιπόν,
ζήσει τις φρικαλεότητες του πολέμου από μικρή ηλικία, θα τους είναι δύσκολο να
στείλουν μήνυμα ειρήνης και ασφάλειας στις μελλοντικές γενιές ή να κατευνάσουν το
μίσος τους για την πλευρά που σκότωσε τους αγαπημένους τους ανθρώπους και για τα
πυρά της που έγιναν η αιτία του ακρωτηριασμού τους.
Στην «κανονικότητα» του πολέμου εντάσσονται και οι ωμότητες και οι φρικαλεότητες
εις βάρος των παιδιών. Πολλά από αυτά φανατίζονται και στρατολογούνται στον
πόλεμο και εξαναγκάζονται να δουν ή ακόμα και να διαπράξουν βάρβαρες πράξεις, ενώ
άλλα οδηγούνται στην πορνεία ή στα σκλαβοπάζαρα, στα βασανιστήρια ή
χρησιμοποιούνται ως «ανθρώπινες ασπίδες» σε περιοχές που έχουν ναρκοθετηθεί.
Έχουν καταγραφεί ακόμα και εκτελέσεις παιδιών, από τους φονταμενταλιστές του ISIS,
μετά από συνοπτικές διαδικασίες, επειδή τους καταλογίστηκε η ευθύνη της συνέργειάς
τους με την αντίπαλη πλευρά. Επιπρόσθετα και η πείνα έχει συντελέσει στην

2. Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02, σελ. 2
εξαθλίωσή τους. Τρώνε γρασίδι και ζωοτροφές. Δεν έχουν πρόσβαση στο πόσιμο νερό.
Στο συριακό κράτος έχει επιβληθεί διεθνής οικονομικός αποκλεισμός (embargo), με
αποτέλεσμα να μην υπάρχει πρόσβαση σε τρόφιμα και φάρμακα για την κάλυψη των
αναγκών τους.
Βαρύ τίμημα ο πόλεμος για τα παιδιά. Βαθιά ριζωμένα ψυχικά τραύματα, έχουν
καταγραφεί για όλη τους τη ζωή. Όπως επισημαίνει η Pia Britto, επικεφαλής της Unicef
για την Πρώϊμη Παιδική Ανάπτυξη, «εκτός από τις άμεσες φυσικές απειλές που
αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε περιπτώσεις κρίσεων, διατρέχουν επίσης κίνδυνο από τα
βαθιά ριζωμένα ψυχικά τραύματα». Χρειάζονται χρόνο και ασφάλεια για να
επουλώσουν τις πληγές τους. Με νωπές τις μνήμες του πολέμου, ζωγραφισμένη τη
φρίκη στο πρόσωπό τους και στην ψυχή τους πένθος βουβό αξεπέραστο, ζουν με τον
φόβο του βίαιου θανάτου. Σε έρευνά του ο Hama Salama (ORG) γράφει σχετικά: «Ένα
από τα πιο ενοχλητικά πράγματα είναι τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα παιδιά που
σκοτώθηκαν από σφαίρες, σκοτώθηκαν σκόπιμα από ελεύθερους σκοπευτές στις
γραμμές ψωμιού ή ακόμα και μέσα στα σχολεία τους… Δεν σκοτώνονται από
διασταυρούμενα πυρά».
1ο θέμα
Να παρουσιάσετε με δικά σας λόγια (σε μία παράγραφο)τις αρνητικές συνέπειες του
πολέμου που βιώνουν τα παιδιά της Συρίας(6 μονάδες)
2ο θέμα
Α)Ποιος από τους παρακάτω τρόπους οργάνωσης του κειμένου ισχύει; Να
αιτιολογήσετε την απάντηση σας με γλωσσικά στοιχεία του κειμένου(2 μονάδες):
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο πρόβλημα του πολέμου στη Συρία και στα αίτια
του.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο πρόβλημα του πολέμου στη Συρία και αναλύει
τα αίτια του.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο πρόβλημα του πολέμου στη Συρία και στους
στόχους αυτών που προκάλεσαν τον πόλεμο.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο πρόβλημα του πολέμου στη Συρία και στις
συνέπειες του κυρίως στα παιδιά.
Β)Να εξηγήσετε στους φίλους σας με πιο απλά λόγια τις παρακάτω φράσεις του
κειμένου(2 μονάδες):
Εκατομμύρια παιδιά σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.
Ο πολιτισμός μας εθελοτυφλεί προκλητικά.
3ο θέμα
Σε άρθρο που θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του σχολείου σας να προτείνετε τρόπους
με τους οποίους μπορεί να διασφαλιστεί η ειρήνη στον κόσμο(10 μονάδες).
Η Ευρώπη των ιδανικών
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 12/02/2013, Α. Αρβανίτης
Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=497766
Ποιος είναι ο σκοπός της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Προφανώς να υπηρετήσει τα
συμφέροντα των χωρών που ανήκουν σε αυτή. Σε ό,τι αφορά την πλειοψηφία των
πολιτών, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αυτής της άποψης αποτελεί η νοοτροπία των πολιτών του Ηνωμένου

3. Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02, σελ. 3
Βασιλείου που αμφιταλαντεύονται για τη συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η
συζήτηση κινείται στη βάση μίας ανάλυσης κόστους-οφέλους. Οι Βρετανοί πολίτες
αναρωτιούνται αν η παραμονή τους συντείνει στη βελτίωση ή στη χειροτέρευση των
οικονομικών τους. Όπως δείχνουν τα πράγματα, θα αποχωρήσουν αν αποφασίσουν ότι
οι οικονομικές συνθήκες θα είναι καλύτερες εκτός Ευρώπης. Στην Ελλάδα, δεν είμαστε
και πολύ μακριά από αυτή τη λογική. Θέλουμε να είμαστε στην Ευρώπη εφόσον μας
συμφέρει. Δεν θέλουμε εφόσον δεν μας συμφέρει. Η τσέπη μας είναι λοιπόν το μόνο
κριτήριο.
Κάθε ένωση κρατών όμως συμβολίζει και τη θέληση των λαών να συνυπάρξουν και να
υπηρετήσουν κάποια ανώτερα ιδανικά, ακόμα και σε βάρος των συμφερόντων τους. Τα
συμφέροντα της Γερμανίας και της Ιταλίας, με τον ιδεολογικό μανδύα του ναζισμού και
του φασισμού που τα συνόδευαν, τέθηκαν απολύτως στο περιθώριο κατά τη δημιουργία
της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εντός της Ενωμένης Ευρώπης δεν υπάρχει χώρος για
ιδεολογίες που ευνοούν τη μία ομάδα έναντι της άλλης. Η ένωση των λαών γίνεται
αναγκαστικά στη βάση αρχών όπως η δικαιοσύνη, η δημοκρατία και η ειρήνη. Αυτές οι
αξίες συχνά έρχονται σε βάρος των συμφερόντων των μεμονωμένων λαών και των
εθνικιστικών ιδεολογιών που έρχονται να τα υπηρετήσουν.
Η πρόσφατη βράβευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Νόμπελ Ειρήνης αποτελεί μία
προσπάθεια να επανέλθουν στο προσκήνιο αυτά τα ανώτερα ιδανικά. Η αλήθεια είναι
ότι η βράβευση προκάλεσε ποικίλα ειρωνικά σχόλια και αντιδράσεις από τον ευρωπαϊκό
λαό που δοκιμάζεται από την δυσπραγία των τελευταίων ετών. Ειδικά οι λαοί του νότου
νιώθουν ότι δέχονται οικονομική επίθεση από τους λαούς του βορρά και πιστεύουν ότι
το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κάθε άλλο παρά την ειρήνη πρεσβεύει. Ωστόσο, η δυσκολία
επικράτησης της ειρήνης σε κάθε επίπεδο δεν αποτελεί απαραίτητα επιχείρημα κατά
της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο «πόλεμος» φαίνεται ότι διεξάγεται σε άλλο πεδίο πια, στο οικονομικό. Η οικονομική
επικράτηση της μίας χώρας επί της άλλης αποτελεί ουσιαστικά πράξη που απειλεί τις
ελευθερίες των χωρών, όπως της Ελλάδας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει επαρκώς
καταφέρει να θωρακίσει θεσμικά τις πιο αδύναμες χώρες από τον πολιτικό και
οικονομικό εκφοβισμό των πιο εύρωστων χωρών. Από την άλλη, ενδεχόμενη
αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρώπη δεν θα σταματήσει τη συναλλαγή της με τις
ίδιες ακριβώς χώρες ούτε θα αναχαιτίσει ανάλογες ή και χειρότερες επιθέσεις, εφόσον
επιλέξει να έχει μία ελεύθερη οικονομία με ανοιχτά σύνορα. Το μόνο που θα εκλείψει
είναι η δυνατότητα της χώρας να διαμαρτύρεται για παράλογες πολιτικές που τη
θίγουν, για οικονομικές επεκτατικές πολιτικές ή για ανήθικες πρακτικές των
πολυεθνικών. Εκτός Ευρωζώνης δεν θα έχει πια τη δυνατότητα να αποταθεί σε
συλλογικά όργανα, να μιλήσει για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ή να ζητήσει αποζημιώσεις.
Το εγχείρημα της Ενωμένης Ευρώπης από τη φύση του παράγει θεσμούς που
προσπαθούν να προάγουν την αρμονική συνεργασία των λαών που συμμετέχουν. Οι
αγορές συχνά καταφέρνουν να οδηγούν τις εξελίξεις με τρόπο που η θεσμική Ευρώπη
αδυνατεί να παρακολουθήσει. Αντί μίας συνολικής ευρωπαϊκής στρατηγικής, τη
σκυτάλη αναλαμβάνουν κοντόφθαλμες, συμφεροντολόγες εθνικές στρατηγικές που
φέρνουν τους λαούς αντιμέτωπους. Κεντρικό ανάχωμα μπορούν να αποτελέσουν μόνο
οι κοινές αξίες και η διάθεση των λαών να πορευτούν μαζί. Κάθε προσπάθεια ανάδειξης
των κοινών αξιών και χάραξης μίας κοινής πορείας δυστυχώς υπονομεύεται από τις
φωνές για αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, φωνές που δε λείπουν από σχεδόν
καμία χώρα.
Η πιο ισχυρή απάντηση απέναντι σε οικονομικές ανισότητες και δυσκολίες είναι η
πίστη στην κοινή πορεία και η πίεση για πιο αποδοτικούς και δίκαιους πανευρωπαϊκούς
θεσμούς που θα τιθασεύσουν τα εθνικά συμφέροντα υπέρ της ειρήνης και της

4. Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02, σελ. 4
δικαιοσύνης. Αντίθετα, η ανάδειξη των εθνικών συμφερόντων ενάντια σε κοινές αξίες
πιθανόν να σηματοδοτήσει και τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η εμπιστοσύνη στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης εναπόκειται τελικά στους πολίτες
της. Η απόφαση των πολιτών κάθε χώρας χωριστά για συμμετοχή ή αποχώρηση από
την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να έχει γνώμονα μόνο την τσέπη τους αλλά και τη
διάθεσή τους απέναντι στις υπέρτερες αξίες που τους φέρνουν πιο κοντά. Καμία χώρα
δεν εξαιρείται από την ανάγκη για συνεχή τοποθέτηση απέναντι σε διλήμματα που
δημιουργούν ρήγματα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η απόφαση για συμμετοχή όμως
συνεπάγεται και ευθύνες. Όπως συχνά ζητάμε από τους Γερμανούς να αναλάβουν τις
ευθύνες τους απέναντι σε μας, έτσι κι εμείς, ως Έλληνες, πρέπει να συμβάλλουμε
εποικοδομητικά στο μέλλον της Ευρώπης.
Ο κ. Αλέξιος Αρβανίτης διδάσκει Κοινωνική ή Ψυχολογία στο Οικονομικό Κολλέγιο
Αθηνών
1ο θέμα
Να σημειώσετε αν οι ακόλουθες προτάσεις είναι σωστές ή λανθασμένες. Να
παραθέσετε στοιχεία του κειμένου(6 μονάδες):
1. Ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή ένωση θα λύσει τα
προβλήματα της, αφού θα σταματήσει να συναλλάσσεται με ευρωπαϊκές χώρες.
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
2. Η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων υπονομεύει το όραμα της ενωμένης
Ευρώπης.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
3. Η απονομή του Νόμπελ ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε δεκτή με θετικές
αντιδράσεις από τους ευρωπαϊκούς λαούς.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
2ο θέμα
Α)Να αφηγηθείτε το περιεχόμενο του κειμένου, συμπληρώνοντας τα κενά και
αξιοποιώντας τις γνώσεις σας για τις δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις(2 μονάδες):
Ο αρθρογράφος στο κείμενο του προβληματίζεται για το μέλλον της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Πιστεύει……………………………………………..Αναφέρει πως πολλά ευρωπαϊκά
κράτη αναρωτιούνται………………………………………...Πιστεύει σε μια ένωση
κρατών…………………………………………….και θεωρεί……………………………………….
Σχετικά με τη βράβευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Νόμπελ ειρήνης,
υποστηρίζει…………………………………………………………………………και όσον αφορά
τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
ισχυρίζεται……………………………………………………………………………………………...
Ανησυχεί………………………………………………………………………..και καλεί τους
ευρωπαίους πολίτες…………………………………………………………………………………...
Β) «Τη σκυτάλη αναλαμβάνουν στρατηγικές», «Διλήμματα που δημιουργούν ρήγματα
στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα». Στις παραπάνω φράσεις του κειμένου οι λέξεις
χρησιμοποιούνται μεταφορικά. Να σχηματίσετε δύο προτάσεις, χρησιμοποιώντας τις
λέξεις αυτές με την κυριολεκτική τους σημασία(2 μονάδες).
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………