Slavs and Bulgars Slaven und Bulgaren Σλάβοι και Βούλγαροι

2. ΟΙ ΤΡΕΙΣ BOGATYR – Πίνακας του Viktor Mikhailovich Vasnetsov, 1898
Bogatyr=ήρωας Πηγή εικόνας: https://de.wikipedia.org/wiki/Datei:Die_drei_Bogatyr.jpg

3. Οι Σλάβοι είναι ένας λαός με αρχική περιοχή
εγκατάστασής του τις πεδιάδες της Ανατολικής
Ευρώπης μεταξύ των ποταμών Βιστούλα (σήμερα στην
Πολωνία), του Δνείπερου ποταμού (Ουκρανία) και
βόρεια από τα Καρπάθια Όρη (Ρουμανία).

4. Η ΣΛΑΒΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 700 ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Πηγή εικόνας: http://xenohistorian.faithweb.com/russia/ru01.html

5. Ως «Σκλαβινίες» χαρακτηρίζονται οι περιοχές
μόνιμης εγκατάστασης σλαβικού πληθυσμού
στην Βαλκανική χερσόνησο. Στον ελλαδικό
χώρο ήταν σλαβικές «νησίδες» εν μέσω
ελληνικών πληθυσμών, οι οποίες κατά τον 9ο
αιώνα εντάχθηκαν σταδιακά στην θεματική
διοίκηση του Βυζαντινού Κράτους. Αρχικά ήταν
αυτόνομες περιοχές, που πλήρωναν φόρο
υποτελείας.

6. Στην διάρκεια του 9ου αιώνα οι «Σκλαβινίες»
που βρισκόταν στα βορειοδυτικά της
Βαλκανικής χερσονήσου εξελίχθηκαν στα
κράτη των Κροατών και των Σέρβων. Αυτή η
εξέλιξη διευκόλυνε τον εκχριστιανισμό των
σλαβικών αυτών λαών στα χρόνια της
βασιλείας του Βασιλείου Α΄. Την ίδια περίοδο
παρατηρείται στον ελλαδικό χώρο η σταδιακή
αφομοίωση και ενσωμάτωση των Σλάβων στο
Βυζαντινό κράτος μέσω του εκχριστιανισμού
τους και του εξελληνισμού τους.

7. ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ 6Ο ΕΩΣ ΤΟΝ 9Ο ΑΙΩΝΑ
Πηγή εικόνας:https://de.wikipedia.org/wiki/Byzantinisches_Reich

8. Οι Βούλγαροι είναι πολεμικός-νομαδικός λαός
τουρκομογγολικής καταγωγής με αρχική περιοχή
εγκατάστασής του, τον Ινδοκαύκασο και αργότερα
τiς στέπες βορείως της Αζοφικής θάλασσας. Κατά
τον 7ο αιώνα μετακινήθηκαν δυτικά, πιεζόμενοι
από τους Χαζάρους, και εγκαταστάθηκαν στην
ευρύτερη περιοχή του των εκβολών του Δούναβη.
Ο ηγέτης τους χαν (χαγάνος) Ασπαρούχ πέρασε τον
Δούναβη το 681, εισερχόμενος στα βυζαντινά
εδάφη και ίδρυσε το πρώτο βουλγαρικό κράτος
στην χερσόνησο του Αίμου.

9. Ο ΙΝΔΙΚΟΣ ΚΑΥΚΑΣΟΣ
Πηγή εικόνας: https://de.wikipedia.org/wiki/Hindukusch

10. Πηγή εικόνας: https://de.wikipedia.org/wiki/Hindukusch
Ο ΙΝΔΙΚΟΣ ΚΑΥΚΑΣΟΣ
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
ΙΝΔΙΑ

11. ΑΖΟΦΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Sea_of_Azov

12. Η μετακίνηση
των Βουλγάρων
από την
Αζοφική
Θάλασσα
προς τον
Δούναβη
Πηγή εικόνας: https://enacademic.com/dic.nsf/enwiki/4584

13. Οι Βούλγαροι είναι πολεμικός-νομαδικός λαός
τουρκομογγολικής καταγωγής με αρχική περιοχή
εγκατάστασής του τον Ινδοκαύκασο και αργότερα
τις στέπες βορείως της Αζοφικής θάλασσας. Κατά
τον 7ο αιώνα μετακινήθηκαν δυτικά, πιεζόμενοι
από τους Χαζάρους, και εγκαταστάθηκαν στην
ευρύτερη περιοχή των εκβολών του Δούναβη. Ο
ηγέτης τους χαν (χαγάνος) Ασπαρούχ πέρασε τον
Δούναβη το 681, εισερχόμενος στα βυζαντινά
εδάφη και ίδρυσε το πρώτο βουλγαρικό κράτος
στην χερσόνησο του Αίμου.

14. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Slavs

15. Η αντίσταση των Βυζαντινών δεν στάθηκε δυνατή
να εμποδίσει και να απωθήσει τους Βούλγαρους,
με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ΄
να υποχρεωθεί να αναγνωρίσει το βουλγαρικό
κράτος που σχηματίστηκε μεταξύ του Εύξεινου
Πόντου, της οροσειράς του Αίμου και του
Δούναβη. Το Βυζάντιο μάλιστα υποχρεώθηκε να
καταβάλλει στους Βούλγαρους ετήσιες «χορηγίες».
Ήταν μία πράξη σύνεσης, μια και το κράτος
βρισκόταν υπό μεγάλη πίεση από τους Άραβες αφ’
ενός, αφ’ ετέρου η περιοχή είχε ήδη κατοικηθεί
από σλαβικά φύλα, που δεν ήταν υποτελή στην
αυτοκρατορία.

16. Η συμφωνία αυτή ανανεώθηκε αργότερα. Επί
βασιλείας του Λέοντα Γ΄ (717-741) μάλιστα, οι
Βούλγαροι βοήθησαν τους Βυζαντινούς να
αποκρούσουν τους Άραβες μπροστά στα τείχη της
Κωνσταντινούπολης.
Πηγή εικόνων: https://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Constantinople_(717-718)
Αριστερά: χρυσός σόλιδος του Λέοντα Γ΄
Δεξιά: βουλγαρικό αντίγραφο του
χειρογράφου του Κων/νου Μανασσή

17. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε΄ (741-775), γιός
του Λέοντα Γ΄, ξεκίνησε τον πόλεμο εναντίον των
Βουλγάρων, αφού κατάφερε στην Ανατολή να
νικήσει αρκετές φορές τους Άραβες, να
ανακαταλάβει αρκετές πόλεις και να επεκτείνει τα
βυζαντινά σύνορα.
Χρυσός σόλιδος του Κωνσταντίνου Ε΄ - Απεικονίζεται μαζί με τον πατέρα του Λέοντα Γ΄
Πηγή εικόνας: https://de.wikipedia.org/wiki/Konstantin_V._(Byzanz)

18. Αφορμή για τον πόλεμο εναντίον των Βουλγάρων
στάθηκε μία επιδρομή τους το 756. Τα βυζαντινά
στρατεύματα τους απώθησαν και τρία χρόνια
αργότερα (759) τους νίκησαν στο φρούριο των
Μαρκελλών, ενώ συντριπτική ήταν η ήττα των
Βουλγάρων στη μάχη της Αγχιάλου το 763.
Αποτέλεσμα της ήττας των Βουλγάρων ήταν να
ξεσπάσει διαμάχη στο εσωτερικό της Βουλγαρίας
μεταξύ
• της παλαιάς βουλγαρικής αριστοκρατίας και
• του φιλοβυζαντινού κόμματος

19. Το κάστρο των
Μαρκελλών

20. Το κάστρο των Μαρκελλών βρίσκεται σήμερα στην Βουλγαρία, στην τοποθεσία Markeli, 50 χλμ.
βορειοδυτικά του Burgas (Πύργος) πολύ κοντά στην πόλη Karnobat, πάνω στον ποταμό Μοχουρίτσα
Πηγή εικόνας: https://pt.wikipedia.org/wiki/Markeli

21. Αγχίαλος
Η Αγχίαλος, αρχαία ελληνική αποικία στον Εύξεινο Πόντο, αποτέλεσε πεδίο πολλών μαχών μεταξύ
Βουλγάρων και Βυζαντινών καθ’ όλη τη διάρκεια των βυζαντινο-βουλγαρικών συγκρούσεων.

22. Η Αγχίαλος, το σημερινό Πομόριε της Βουλγαρίας στις ακτές του Εύξεινου Πόντου

23. Το αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης εξασθένησε το
Βουλγαρικό κράτος και επέτρεψε στην αυτοκρατορία
να αποκαταστήσει την κυριαρχία της στην χερσόνησο
του Αίμου.
Για να γίνει κατανοητή αυτή η διαμάχη, πρέπει να
αναφερθεί, πως οι Βούλγαροι κατέλαβαν τα εδάφη
μεταξύ Δούναβη και της οροσειράς του Αίμου
υποτάσσοντας τους σλαβικούς πληθυσμούς που ήδη
διέμεναν στην περιοχή. Η ανάμειξη μεταξύ Βουλγάρων
και Σλάβων οδήγησε στον εκσλαβισμό των Βουλγάρων
μια και η λαϊκή βάση του νέου κράτους αποτελούνταν
από Σλάβους, ενώ οι Βούλγαροι κατείχαν τα κρατικά
αξιώματα και την ηγεσία του στρατού.

24. Στις αρχές του 9ου αιώνα το βουλγαρικό κράτος
δυνάμωσε όταν ανέλαβε την εξουσία ο χαγάνος
Κρούμος. Αρχικά επέκτεινε τα εδάφη του δυτικά
κατακτώντας περιοχές των Αβάρων ενώ αμέσως μετά
ξεκίνησε τον πόλεμο με τους Βυζαντινούς,
κατακτώντας το 809 την Σαρδική, την σημερινή Σόφια,
σκοτώνοντας τους υπερασπιστές της.
Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Νικηφόρος Α΄
εκστράτευσε εναντίον των Βουλγάρων εισχωρώντας
βαθιά μέσα στην βουλγαρική ενδοχώρα. Όμως στις
διαβάσεις του Αίμου ο στρατός του εξολοθρεύτηκε,
ενώ ο ίδιος ο αυτοκράτορας έπεσε νεκρός στο πεδίο
της μάχης (811).

25. Ο χαγάνος των Βουλγάρων Κρούμος
Από το χρονικό του Ιωάννη Σκυλίτζη
Πηγή εικόνας: https://fr.wikipedia.org/wiki/Kroum

26. Η τοποθεσία της οδυνηρής ήττας των Βυζαντινών στην μάχη της διάβασης Βαρμπίτσα
κοντά στην βουλγαρική πρωτεύουσα Πλίσκα από τον Κρούμο το 811
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Varbitsa_Pass

27. Η διάταξη μάχης της ήττας
των Βυζαντινών στην
διάβαση Βαρμπίτσα κοντά
στην παλιά βουλγαρική
πρωτεύουσα Πλίσκα από
τον Κρούμο το 811
Πηγή εικόνας: https://de.wikipedia.org/wiki/Schlacht_am_Warbiza-Pass

28. Η ορεινή διάβαση Βαρμπίτσα
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Varbitsa_Pass

29. Μετά την νίκη του αυτή, ο Κρούμος ετοίμασε
εκστρατεία κατά της Κωνσταντινούπολης, αφού
κατέκτησε πολλά λιμάνια στα παράλια του Εύξεινου
Πόντου.
Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν η εμφάνιση του
στρατού του μπροστά στα τείχη της Βασιλεύουσας.
Όμως πριν προλάβει να ξεκινήσει την πολιορκία της
Πόλης, πέθανε αιφνιδίως το 814 και έτσι το Βυζάντιο
απαλλάχθηκε από έναν ισχυρό αντίπαλο. Ο διάδοχος
του Κρούμου, Oμουρτάγ, υπέγραψε 30ετή συνθήκη
ειρήνης. Η ειρήνη αυτή κράτησε μέχρι τα τέλη του 9ου
αιώνα.

30. Το βουλγαρικό κράτος αποτελούνταν από δύο
φυλετικές ομάδες: τους Πρωτοβούλγαρους και τους
Σλάβους, οι οποίοι συμμετείχαν με διαφορετικό τρόπο
στην διακυβέρνηση του κράτους: Οι Σλάβοι ήταν
οργανωμένοι σε σκλαβηνίες και οι αρχηγοί τους
συμμετείχαν ως ένα βαθμό στη διοίκηση του κράτους.
Επικεφαλής του κράτους ήταν ο χάνος ή χαγάνος που
μαζί με την πρωτοβουλγαρική αριστοκρατία καθόριζαν
την πολιτική του κράτους.
Υπήρχε δηλαδή ένα σύστημα δυαρχίας, που
αντιστοιχούσε στις δύο διαφορετικές εθνικοφυλετικές
ομάδες.

31. Στην διάρκεια όμως του 9ου αιώνα ενισχύθηκε η
κεντρική εξουσία και υποχώρησε σταδιακά η δύναμη
των αρχηγών των σλαβικών φυλών.
Με το πέρασμα του χρόνου όμως η αριθμητική
υπεροχή των Σλάβων μέσα στο βουλγαρικό κράτος,
οδήγησε στον εκσλαβισμό των Βουλγάρων.
Έτσι οι Σλάβοι υποτάχθηκαν μεν πολιτικά και
στρατιωτικά στους Βούλγαρους, αλλά οι ουννικής
καταγωγής Βούλγαροι αφομοιώθηκαν γλωσσικά και
πολιτιστικά από τους Σλάβους.
Σήμερα η βουλγαρική γλώσσα ανήκει στην ομάδα των
σλαβικών γλωσσών.