limites de los sentidos

1. TEMA 4. Parte 2
EXPERIENCIA E
COÑECEMENTO

2. “Los seres humanos nos
hemos puesto
de acuerdo en una especie
de alucinación
colectiva estándar, y
vemos más o menos
lo mismo.
Esto nos permite ser una
sociedad con
referentes universales.”
Rodolfo Llinás
Unha máquina de
realidade virtual

3. escoitando
palabras
vendo
palabras
decindo
palabras
pensando
palabras
• O cerebro é o órgano que controla toda a información que provén
do exterior, executa as nosas accións conscientes e inconscientes,
constrúe a noción do eu e permite, nos organismos evolucionados
a conciencia.
• Sabemos que estas funcións están controladas e dirixidas por partes
específicas do cerebro e que, algunhas involucran á totalidade do
cerebro.

4. Percepción da linguaxe oral

5. A actividade neuronal

6. neurona individual
150010005000
Time (ms) Sw 3/17
-70
-60
-50
-40
-30
-20
-10
0
10

7. nivel medio de complexidade :
filas, columnas,...

8. nivel medio de complexidade : mapas topográficos

9. moi alto nivel de complexidade: consciencia
http://www.tedxgalicia.com/2012/03/14/tedxgalicia-xurxo-marino-escoitando-as-
neuronas/

10. Complexidade da sensación
Camiño á cortiza visualA viaxe dos estímulos
Un mundo en 3 dimensións
A Sensación: É o proceso fisiolóxico polo que a
información física recibida nos órganos dos sentidos
se convirte en información nervosa. A Sensación
refírese a experiencias inmediatas básicas, xeradas
por estímulos illados e simples. Na sensación os
órganos dos sentidos responden fronte a un
estímulo.
No proceso de coñecemento é unha reacción moi
rápida que da orixe á Percepción: que é o proceso
polo que a información sensorial recibida é
organizada e interpretada.

11. Escoitando neuronas
http://www.youtube.com/watch?v=RJCFKnq3Giw

12. Sensación e percepción
sentidos
sensación
recepción por parte dos
sentidos dos estímulos
que proceden de algo
externo a eles.
Límites fisiolóxicos
cerebro
percepción
Construción de unha
imaxe consciente a partir
dos estímulos recibidos e
as súas relacións
Límites psicolóxicos

13. Límites fisiolóxicos dos sentidos
Os sentidos teñen límites que veñen determinados por:
Intensidade: forza que deberá ter a sensación para que sexa captado o estímulo
• Umbral mínimo. Es el nivel mínimo o máximo a partir del cual un
individuo puede experimentar una sensación. Es la barrera que separa los
estímulos que son detectados de los que no.
• Umbral máximo. Cuando la sensación experimentada por el individuo es
tan fuerte que no es percibida de forma completa
Duración: tempo necesario de permanencia da sinal para que sexa captada polos
sentidos.
http://www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2010/12/101213_vision_abejas_lp.shtml http://blog.vetjg.com/vemiperrolatelevision/

14. O punto cego
A retina humana non permite unha visión igual por todas partes. Nalgunhas zonas hai mais
concentración de “sensores” que noutras, e na zona de onde parte o nervio óptico non hai ningún
sensor e o ollo non ve.
Se pechamos o ollo esquerdo e fixamos a visión na cruz, afastándonos lentamente, chegará un
momento que o punto negro desaparecerá.

15. Permanencia de imaxes na retina
As imaxes visuais permanecen uns milisegundos na nosa retina permitindo a
continuidade visual isto permite que sexamos capaces de ver os obxectos en
movemento como un único obxecto e non como varios.
Esa capacidade tamén provoca que podamos ver deformadas algunhas imaxes.
Por exemplo, se miramos primeiro o cadrado coas concavidades, ao ollar
seguidamente a cruz veremos que esta ten unha concavidade en cada extremo.

16. Efecto Phy
A permanencia das imaxes na retina humana permite que as imaxes sucesivas se
superpoñan. Ese é o fundamento dos cine e os debuxos animados.

17. Unha ilusión óptica é calquera sensación
visual que nos leva a percibir a realidade
erróneamente.
Poden ser de carácter fisiolóxico (como el
cegueira despois de ver unha luz forte) ou
cognitivo (como a variación no tamaño
aparente da lúa segundo a súa posición
no horizonte).
Non son voluntarias e poden variar dunha
persoa a outra dependendo de factores
como : agudeza visual, campimetría,
daltonismo, astigmatismo y otros.
http://www.ilusionario.es/

18. Postimaxes: Ilusións ópticas baseadas na “permanencia na retina” e no “cansanzo
das células fotoreceptoras” (conos e bastóns
Ilusións de carácter fisiolóxico

19. Ilusións de carácter fisiolóxico

21. Ilusións de movemento: están baseadas nos diferentes tempos de procesamento
que requiren as distintas cores e as diferencias nas intesidades lumínicas.
Ilusións de carácter fisiolóxico

24. Ilusións de carácter fisiolóxico

25. Ilusións de carácter fisiolóxico

26. Dez ilusións visuais explicadas e unha
sen explicación
http://utils.lainformacion.com/videoservices/entuweb/?id=zDWdKpfp1XO8vnN6Clp
ws&width=642&

27. Percepción
• É o proceso mediante o cal selecionamos, adaptamos e procesamos os
estímulos sensoriais para a súa comprensión.
• Está condicionado por 3 factores:
1. Factor Fisiolóxico, que limita os datos e a súa organización.
2. Factor Sicolóxico, que fai que interpretemos os estímulos,
segundo as nosas motivacións, necesidades e intereses.
3. Factor Socio-Cultural, que fai que interpretemos os estímulos
segundo a nosa cultura e o noso nivel educacional.
• Ten 3 fases:
– Selección: só captamos os estímulos que nos permiten os sentidos e
(producida polos límites fisiolóxicos)
– Organización: establecemos pautas de recepción, rexeitando os que
non concordan (producida pola relación entre estímulos: temporal, de
similitude, de progreso…)
– Interpretación de los estímulos: damos un significado as estruturas de
estímulos que percibimos (está condicionada pola cultura, os
coñecementos e as experiencias previas)

28. • 1- Organización:
Os Seres Humanos clasificamos os estímulos para darlles un significado.
– A Escola Gestalt:
– Xurdeu en Alemania a finais do século XX
– Principais representantes: Max Wertheimer, Wolfgang Köhler y Kurt Koffka
– estableceu algúns principios que establecen a forma en como
estruturamos as percepcións.
Os estímulos cáptanse en todos
organizados.
Estas totalidades chamánse Gestalts
(forma, pauta, configuración ou conxunto
total).

29. ¡ de que es capaz nuestro cerebro...!
Lea el texto hasta el final, sin fijarse en que este
se ve algo extraño...
En difreetnes invesigtacinoes los cinefiticos
inlgeses descbureiron, que es de pcoa impotrancia
en que odern etsan las lertas en las palbaras, lo
mas improtnate,es que la prirmea y ulimta lerta
tieenn que esatr en su luagr.
Lo del meido no es imoprtnate, aun asi pudees
leer.
Poruqe nosrotos lemeos las pablaras enetras y no
lerta por lerta.

30. Leis da percepción visual

31. Lei de Semellanza
• Tendemos a agrupar nun conxunto homoxéneo
aqueles estímulos que son semellantes entre sí.

35. Lei da proximidade
• Ante varios estímulos iguais téndese a agrupar
nun conxunto homoxéno aqueles que se atopan
máis próximos entre si

41. Lei de Peche
• Ao agrupar os elementos tendemos a facelo de
tal xeito que o resultado sexa unha figura
pechada nos seu contorno.

45. Lei de continuidade
• Tendemos a percibir como un todo con
sentido aos estímulos continuos aínda que
sexan incompletos e inconclusos.

47. Lei da “boa forma” ou destino
común
• Tendemos a captar formas regulares, simples, ordenadas de
forma que sexan mais comprensibles, buscando a progresión ou
o movemento nas formas. Que facilitan o recordo do percibido.

50. Lei da simetría
As figuras simétricas son mais doadas de recordar e, en xeral tendemos a buscar a simetría
para poder apreciar mellor as figuras e recordalas. Por iso na figura 12 é intuitivo percibir 3
botellas separadas, mentres que na figura 13 resulta máis fácil descubrir tres botellas ao
revés.

52. • H. Kopferman publicou 1930 un interesante traballo usando figuras que
provocaban formas tridimensionales cando son asimétricas, e quedan
planas cando teñen boas formas simétricas

53. Lei de figura-fondo
• Tendemos a ver formas
superpoñendoas ou recortandoas
sobre un fondo.
– Selecionamos o que queremos que
realte: a figura
– O fondo queda difuminado
– Percibimos a figura coma máis cercana
ao espectador.
– O límite ou liña que separa figura e
fondo pertenece sempre á figura

59. Lei do contraste
• A percepción do tamaño dun elemento resulta
influída pola relación que garda cos demáis
elementos do conxunto.

65. Lei da experiencia
• Percibimos tendo en conta os datos previos que nos aportan as
experiencias pasadas e os coñecementos.
• As persoas, reaccionan ante un mesmo estímulo dun xeito
diferente en función da súa experiencia adquirida.

70. https://www.youtube.com/watch?v=v3iPrBrGSJM

71. https://www.youtube.com/watch?v=vJG698U2Mvo