Reproducción animais2013

REPRODUCIÓN
EN ANIMAIS

Carmen Cid Manzano

I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.
Departamento Bioloxía e Xeoloxía.

Reprodución asexual

Reprodución sexual

Reprodución alternante

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

Reprodución asexual
Neste tipo de reprodución na que a
partir dun proxenitor ou de células
non especializadas chamadas
esporas orixínase un individuo
xeneticamente idéntico a el, polo
que é un clon do proxenitor.

É a forma máis primitiva de
reprodución e baséase
esencialmente no mecanismo da
mitose.

Ourense

Vantaxes reprodución asexual
trátase dun proceso relativamente sinxelo nel
que non participa máis cun individuo.

realízase dun xeito rápido e baixo calquera
condición ambiental co que se consegue un
incremento de individuos a curto prazo e por
conseguinte un aumento das poboacións.

Desvantaxes reprodución asexual
non produce variabilidade xenética, os individuos
son todos iguais, o que supón un grave risco para
a supervivencia da especie, xa que todos os
individuos veríanse afectados de igual modo por
calquera cambio desfavorable das condicións
ambientais.
Ourense

Reprodución sexual

É aquela en a que participan
dúas células especiais
denominadas células sexuais
ou gametos, achegadas por
dous proxenitores (un
nalgunhas especies).

Ourense

Vantaxes reprodución sexual
A descendencia é diferente ós proxenitores, e
dicir, a reproducción sexual xera gran
variabilidade xenética. De esta forma existe a
posibilidade de presentar características mellor
adaptadas ás condicións ambientais.

Desvantaxes reprodución sexual
É máis lenta que a reprodución asexual.
Produce menor número de descendentes que
a reprodución asexual.

Ourense

Reprodución alternante
ou metaxénese

Reprodución
asexual

Reprodución
sexual

http://www.youtube.com/watch?v=VIC2U-obVwk
Ourense

REPRODUCIÓN ASEXUAL
EN ANIMAIS

XEMACIÓN

ESCISIÓN OU FRAGMENTACIÓN

http://www.youtube.com/watch?v=lGJXS7XN8u8

Ourense

XEMACIÓN: algunhas
células do individuo
parental divídense de
forma activa,
formando unha xema.
Esta estrutura pode
terminar separándose
do proxenitor e formar
un individuo illado ou
quedar unido
mediante unha
estrutura, formando
parte dunha colonia.
Presentan este tipo de
reprodución as
esponxas e
celentereos, solitarios
ou coloniais, como,
por exemplo, os
corais.

ESCISIÓN OU FRAGMENTACIÓN: o
proxenitor divídese de forma espontánea
(lonxitudinal ou transversalmente),
orixinando unha poboación filial.
Este tipo de reprodución preséntase no Tipo
Celentereos: pólipos e medusas e no Tipo
Equinodermos: estrela de mar

Ourense

Un caso especial de fragmentación ocorre na poliembrionía.
Neste proceso a partir dun embrión en desenvolvemento inicial,
prodúcese unha separación de grupos celulares. Cada un destes
grupos orixina un individuo completo. Neste caso, a camada
resultante terá o mesmo xenotipo. A poliembrionía é típica no
armadillo (Mamífero desdentado).

Ourense

A poliembrionía é o proceso polo que xorden os
xemelgos univitelinos humanos.

Ourense

Rexeneración
É a capacidade que teñen as células somáticas dun
individuo para reconstruílo total ou parcialmente. Esta
capacidade é moi diferente nos distintos grupos da escala
zoolóxica, así, a estrela de mar, pertencente aos
Equinodermos, pode rexenerar un novo individuo a partir
dun brazo, unha lagartixa pode rexenerar a cola, e nos
mamíferos a rexeneración redúcese á cicatrización de
feridas, o cal non constitúe unha forma de reprodución,
senón de aumento celular.

Rexeneración en planarias
Ver http://www.youtube.com/watch?v=MFpotuZ-j2M&feature=player_embedded

http://www.elpais.com/articulo/sociedad/quid/regeneracio
n/elpepisoc/20091106elpepisoc_9/Tes/

Ourense

REPRODUCCIÓN SEXUAL EN ANIMAIS

Espermatozoide X Óvulo Óvulo

ANFIGONIA PARTENOXÉNESE*
reprodución sexual típica

cigoto NOVO
INDIVIDUO
NOVO
INDIVIDUO

* A partenoxénese e común nalgúns moluscos gasterópodos, determinados
crustaceos e principalmente nos insectos.

REPRODUCIÓN ABELLAS

Óvulo
Espermatozoide (n) X Óvulo (n)
PARTENOGÉNESE

ANFIGONIA
reproducción sexual típica
Zángano (n)
MACHO

Obreira (2n)
FEMIA Raiña (2n)
ESTÉRIL FEMIA
FÉRTIL
Ourense

http://www.nationalgeographic.es/noticias/animales/reptil
es/el-fenmeno-de-las-madres-vrgenes-national-geographic

REPRODUCIÓN SEXUAL
Participan dúas células especiais denominadas
células sexuais ou gametos, aportadas por dous
proxenitores (un nalgunhas especies). Comprende
tres etapas:

Gametoxénese: formación dos gametos
(células reproductoras ou células sexuais).

Fecundación: unión dos gametos e
formación do cigoto.

Ontoxenia: desenvolvemento do novo
individuo a partir do cigoto.

Ourense

GÓNADAS Testículos (masculinas)
Órganos
productores de
gametos e hormonas
Ovarios (femininos)
COMPOÑENTES
BÁSICOS DOS
APARATOS
REPRODUCTORES
CONDUCTO ESPERPEMÁTICO
E OVIDUCTO*
A través deles pasan os
espermatozoides e os óvulos

* O oviducto pode ter glándulas para a secreción da cácara do ovo. Noutros
casos unha parte pode transformarse no útero e a vaxina

O SEXO NOS ANIMAIS

INDIVIDUOS UNISEXUAIS
Macho

Femia As veces hai dimorfismo sexual
por exemplo no barbo o macho ten
unha franxa escura lonxitudinal
característica.

HERMAFRODITAS
Platelmintos (planarias e tenias),
Anelidos (miñocas, sambesugas);
Crustaceos ( percebes) Moluscos
(caracois e algúns bivalvos

• Dimorfismo sexual son as diferencias morfolóxicas,
fisiolóxicas, bioquímicas e de comportamento de machos e
femias.
• Caracteis sexuais primarios son os trazos físicos diferenciais,
ou rasgos dimórficos, están directamente vinculados coa
reprodución como é o caso de testículos, ovarios, hormonas
das gonadas, etc.
• Caracteres sexuais secundarios son os trazos relacionados
co tamaño corporal, o desenvolvemento muscular e
esquelético, a distribución do tecido adiposo subcutáneo, etc.
que non están ligados á función reproductora.

Ourense

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/03/11/ciencia/1268329902.html

Ourense

El cultivo del pulpo 1ª y 2ª parte
http://www.youtube.com/watch?v=5zTnahWrKko&feature=player_embedded#!
http://www.youtube.com/watch?v=_meeNxJXz20
Ourense

http://www.abc.es/ciencia/20130102/abci-diez-cosas-
cientificos-ensenaron-201301021415_1.html

Determinación do sexo
Determinación do sexo
•Xenética:
•Determinación cromosómica:
XX/XY (hembra homogamética, macho sexo heterogamético,
por exemplo no ser humano)
XX/XO (especialmente hemípteros e ortópteros os machos
teñen só un cromosoma sexual X)
ZZ/ZW (hembras heterogáméticas, machos homogaméticos.
bolboretas, algunhas aves epeixes.
•Determinación haplodiploidía (abellas: diploides=femias;
haploides=machos)
•Determinación xénica (planta:pepinillo do diablo)

•Ambiental
•Temperatura (píntega, gambas, reptil)
•Substrato de fixación (vermes e gasterópodos mariños)
•Tamaño corporal (anélidos mariños, algúns peixes)
Ourense

http://www.abc.es/20111230/ciencia/abci-temperatura-sexo-201112301403.html

•Determinación haplodiploidía (abellas: diploides=femias;
haploides=machos)

Óvulo
Espermatozoide (n) X Óvulo (n)
PARTENOGÉNESE

ANFIGONIA
reproducción sexual típica
Zángano (n)
MACHO

Obreira (2n)
FEMIA Raiña (2n)
ESTÉRIL FEMIA
FÉRTIL
Ourense

•Determinación xénica
Determinación xénica: o
sexo depende de xenes que
poden estar ou non nos
cromosomas por exemplo
cocorre na avispa Bracon
hebetor.

Ourense

Tª de incubación de ovos de cocodrilos e tartarugas
Orixinan machos
Cocodrilos Orixinan machos e femias ao 50%
Orixinan femias

Orixinan femias
Tartarugas
Orixinan machos

Determinación do sexo xenético na especie humana
O sexo xenético na especie humana ven determinado polos
cromosomas sexuais.

Home sexo Muller sexo
heterogamético homogamético

Ourense

GAMETOS
ANIMAIS

Oogametos. A unión
chámase oogamia. O
gameto femininos é grande
e inmóbil e denomínase
óvulo, mentres que o
pequeno e móbil é o
masculino e chámase
espermatozoide.

Ourense

CICLO BIOLÓXICO
Ciclo biolóxico é o círculo imaxinario que describe
unha especie, partindo do estado de cigoto ata que
alcanza de novo o mesmo estado.
O ciclo biolóxico máis frecuente nos animais é:

Ciclo diplonte

Ourense

A FECUNDACIÓN
Unión dun espermatozoide e un óvulo para a
formación da célula ovo ou cigoto.

AUTOFECUNDACIÓN

FECUNDACIÓN CRUZADA
Ourense

Na fecundación externa os
espermatozoides e os óvulos
xúntanse no exterior do animal.

- A miúdo en organismos
acuáticos.
-Necesítase un gran número de
gametos para posibilitar a súa
unión.

Ourense

http://www.abc.es/ciencia/20130116/abci-interesante-vida-
sexual-percebe-201301161341.html
Ourense

Fecundación interna
Nos animais terrestres, a
fecundación realízase no interior
do corpo da femia. Para elo os
espermatozoides deben entrar no
oviducto. O xeito de facelo pode
ser mediante un órgano
copulador, como o pene, por
estreito contacto entre oviducto e
o espermiducto, como a cópula en
aves, ou pola producción de
espermatóforos que se introducen
no oviducto.
A fecundación interna é típica nas
femias ovíparas das aves e dos
réptiles e nas femias vivíparas dos
mamíferos.

Ourense

A fecundación interna supón un avance evolutivo polas
avantaxas que presenta: protexe ós gametos dos
perigos do medio externo e precísanse relativamente
poucos gametos. Non obstante, o depósito interno dos
espermatozoides por parte do individuo macho non
asegura a fecundación; existe aínda o problema da
sincronización entre os individuos que interveñen no
proceso, regulada mediante sistemas de coordinación e
control hormonal.

Ourense

TIPOS DE OVOS Heterolecitos, con
Oligolecitos ou isolecitos, con abundante vitelo
pouco vitelo(con reservas para a localizado no polo
nutrición) e uniformemente oposto ó núcleo; é
distribuído polo citoplasma; é propio de Anfibios
propio dos Equinodermos, Moluscos e Anélidos.
Mamíferos, entre outros.

Telolecitos, a gran
cantidade de vitelo Centrolecitos, o
ocupa practicamente vitelo está
toda a célula, localizado en
quedando o núcleo torno ó núcleo; é
reducido a un pequeno propio dos
disco desprazado; é Artrópodos.
propio de Peixes,
Réptiles e Aves. A gran
cantidade de vitelo
permite ó embrión un
desenvolvemento
completo dentro do
ovo.

Ata a aparición dos réptiles, os ovos (de peixes e anfibios)
estaban recubertos por unha membrana branda. O principal
inconveniente deste tipo de ovos residía na forte
dependencia da auga, debido á súa fraxilidade e á súa
consistencia acuosa non resisten a forza da gravidade nin a
insolación.

Ovos de peixe Ovos de anfibio
Ourense

O ovo amniótico
Constitúe unha das innovacións de
maior éxito evolutivo, tanto é así que
conta hoxe día con ampla difusión no
reino animal. A vantaxe fundamental
reside no amnios (que lle dá nome);
trátase dunha membrana que reproduce
o microambiente acuático no que o
embrión desenvólvese.
O ovo está constituído por unha célula
o óvulo ou xema. No citoplasma
atópase abundantes substancias
nutritivo (vitelo) e un núcleo (mancha
xerminativa).
Do núcleo desenvólvense o embrión e
aliméntase do saco vitelino que se
desenvolve a partir da xema.

Ourense

No caso dos ovos das
galiñas actuais, o
conxunto queda
protexido pola clara, por
unha membrana
intermedia denominada
testácea e por unha
cascara calcárea e
porosa que permite que
o medio amniótico
respire.

Ourense

Dentro dun ovo existen tres espazos:

A bolsa amniótica é o espazo cheo de líquido onde crece o embrión.
O alantoides contén aire, para que o embrión poida respirar.
O saco vitelino ou xema proporciónalle alimentos ao embrión.

Ademais, no ovo hai unha masa de proteínas nutritivas, que constitúen a clara.

Aos poucos, o aire, a clara e a xema van esgotándose. O embrión desenvólvese e
crece, protexido pola bolsa amniótica. Cando o desenvolvemento embrionario
finalizou, o ovo eclosiona.
Ourense

Segundo onde suceda a fecundación e o
desenvolvemento do cigoto, distínguense
tres tipos de reprodución:

Ovíparos
Animais que desenvolven no interior dun ovo.

Ourense

OVOVIVÍPARO
Animais que se desenvolven no interior dun ovo, que se
atopa dentro do corpo da nai, pero non se establece
contacto directo con ela, só lle proporciona proteción.

O macho de quenlla introduce os espermatozoides na femia
gracias a unha aleta que adopta unha forma especial e actúa
a modo de pene.

Vivíparos

Animais que desenvolven no
interior da nai, establecendo un
contacto íntimo con ela. A nai
proporciona proteción e
alimento.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=tfxZm-SqAfw
Ourense

DESENVOLVEMENTO EMBRIONARIO

-Segmentación: O cigoto divídese
varias veces por mitose formando unha
estrutura chamada mórula. As células
formadas son totipotentes (a partir de
cada una delas pódese desenvolver
un organismo enteiro). Cada unha das
células chámanse blastómeros.

Mórula
Blastómeros

Ourense

Blastulación: as células da mórula continúan dividíndose e
migran ata o exterior, formando unha única capa celular que
envolve un oco interior chamado blastocele. A estrutura
formada denomínase blástula.

Blástula

Blastocele
Ourense

Gastrulación: formación das follas blastodérmicas ou embrionarias,
con desprazamento das células, que pasan ocupar determinadas
partes do embrión. As células da blástula continúan a súa
división. Nun punto concreto, as células divídense a distinto
ritmo, orixinando unha cavidade hacia o interior da blástula. A
estrutura formada denomínase gástrula e a cavidade interior,
arquénteron, que se abre ó exterior por un orificio denominado
blastoporo. Así, as células que tapizan o arquénteron pertencen
a folla embrionaria denominada endodermo e as células de fóra
pertencen o ectodermo.

Ectodermo

Endodermo

Inicio da Gastrulación Gastrula con arquenteron formado
Ourense

Os animais triblásticos, aínda
na fase de gástrulación,
orixínase unha nova folla
embrionaria denominada
mesodermo, localizada entre
o endodermo e o ectodermo. A
forma de orixinar o mesodermo
varía segundo o tipo de animal.
As veces, o mesodermo contén
unha cavidade interior,
denominada celoma. Os
animais que posúan esta
cavidade reciben o nome de
celomados.

Ourense

CLASIFICACIÓN DOS ANIMAIS SEGUNDO O CELOMA

- ACELOMADOS: carecen de celoma, non hai cavidades entre o ectodermo e o
mesodermo. Teñen forma de saco cun un orificio. Son os Celentereos e os
Platelmintos.

- PSEUDOCELOMADOS: hai cavidade que orixinalmente era o blastocele pero
que non se rodea totalmente de mesodermo senón que por un dos lados está
rodeada de endodermo.

- CELOMADO: a cavidade interna queda rodeada completamente de
mesodermo.

Grupos de animais celomados

-Protóstomos: o blastoporo transfórmase na
boca do animal adulto e un novo orificio
forma o ano. Son deste grupo os Anélidos,
os Moluscos e os Artrópodos.

- Deuteróstomos: o blastoporo transfórmase en
ano e a boca procede dunha abertura secundaria no
extremo oposto. Son deste grupo os
Equinodermos e os Cordados.

Ourense

ESTRUCTURA CORPORAL DOS ANIMAIS

PARAZOOS: carecen de verdadeiros
PARAZOOS
tecidos e teñen unha forma indefinida e
sen simetria. Son os Poríferos.

EUMETAZOOS: Posúen tecidos que forman órganos.
EUMETAZOOS
Diferénciase en dúas ramas baseándose na súa simetría
corporal:
-Radiados, os celentereos. A simetría radial é unha
adaptación para a súa vida sedentaria porque lle permite
recibir estímulos de todas as direccións.
- Bilaterais: O resto dos animais posúen simetría
bilateral, polo menos na fase larvaria

Ourense

Organoxénese: é a fase na que se van a formar os
nese
distintos tecidos e órganos que conformarán o
animal. Dependendo do animal, esta fase pode
chegar a ser moi complexa.

•Pel e formacións tegumentarias:
pelos, plumas, glándulas sebáceas
ECTODERMO etc.
•Revestimento das aberturas
naturais del corpo.
•Sistema nervioso central e
periférico.

•Esqueleto.
MESODERMO •Musculatura.
•Aparato reproductor.
•Aparato excretor.
•Derme da pel.
•Aparato circulatorio

ENDODERMO •Tubo dixestivo e
glándulas anexas.
•Revestimento interior
dos pulmóns
Ourense

DESENVOLVEMENTO
POSTEMBRIONARIO
O desenvolvemento directo consiste en alcanzar o grado
de madurez sexual sen cambios morfolóxicos aparentes,
excepto o aumento de tamaño.

O desenvolvemento indirecto consiste en que o animal
xorden dun ovo en estado larvario e, para pasar ó estado
adulto, debe sufrir cambios acusados na súa morfoloxía o
que se chama metamorfose.

Ourense

Desenvolvemento
indirecto

Ourense

Fases metamorfose Insecto (Bolboreta)
Ás veces, o desenvolvemento mesmo, pode pasar por unha fase na que a
larva non se alimenta e envólvese nunha estrutura protectora, formando un
capullo ou pupa, construída por ela, mentres alcanza o estado adulto.
Neste caso, dícese que o desenvolvemento é indirecto ou complexo.
larva
ovo

adulto
capullo ou pupa

Ourense

Fases metamorfose Anfibios (ra)

Ourense

Departamento Bioloxía e Xeoloxía
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.

Reproducción animais2013

Recommended

Recommended

More Related Content

Viewers also liked

Viewers also liked (20)

Similar to Reproducción animais2013

Similar to Reproducción animais2013 (20)

More from Carmen Cid Manzano

More from Carmen Cid Manzano (18)

Reproducción animais2013