“Las brujas buenas”
     Érase una vez tres brujas buenas.

     El día de Hallowen ayudaban a los niños a que no les

asustaran los monstruos.

         Teresa     es   la   bruja   mayor   que   tenia   18   años y

vigilaba a los vampiros.

     Ana, la bruja mediana tenia 11 años y vigilaba a los

ogros.

         María    tiene 10 años y     vigilaba a las niñas para que

pudieran pasar la noche de Halloween en paz.




                                          Natalia Souto Arnaldo
“La casa encantada”

           Había una vez en una casa encantada , en
una terrorífica noche .
           La     casa daba escalofríos     pero nadie vivía
allí. Se   dijo    que   cada   noche   a   las doce la   casa
cobraba vida.

Cuando un niño se acercaba la casa lo poseía. Un día
una niña encontró un libro de conjuros se hizo un
escudo y derrotó a la casa encantada.




                                   Sergio Abelenda Abelenda
“ a PRIncesa MaRIFResa”

    Nun lugar remoto fai xa moitos anos, había
unha princesa que se chamaba Fianna.

    Vivia nun gran castelo.

    O rey quería que atopase ao seu príncipe
preferido, e levoulle unha gran cantidade de
pretendentes.

    Fianna decidía: este é gordo, este é feo, este
está mal da cabeza...

    Pero un día atopou un príncipe que pensou
que lle gustaria.

    Era guapo, simpático, etc.

    El chamáballe a Fianna princesa Marifresa, e
mira por onde, gustoulle o nome.

    E viviron felices e o resto xa o sabedes vós.




                                   Cristina Pensado
”UN VOLCÀN DE OURO”

     Habia unha vez un dragón e un xigante que

tiñan     moito ouro e vivían   nun volcàn. Un día

de      veràn foron ao parque e caeron nunha

trampa, que lle preparou a bruxa porque quería

o ouro.

     Entón chegou a princesa, os nenos e os

animais do bosque, para axudarlles.

     A bruxa fixo un        conxuro máxico      e

lanzoullo coa variña.

     Cal foi a sorpresa? A princesa sacou do seu

peto un diamante co cal lle rebotou o conxuro

á bruxa, mandouna        para o universo. Todos

foron felices e comeron moitas perdices.




                                  Estefanía Blanco
“o can que queRía voaR”

       Érase unha vez un can que       quería voar, pero...
Intentábao e intentábao e nunca o conseguía. Vivìa
nunha granxa e chamábase Coco.

       Para   intentar   voar, Coco subíase    aos   cabalos,
saltaba e movía as patas como se fosen as às dunha
ave.

       E así, no día de hoxe Coco segue intentando voar.

Colorín colorado este conto está rematado.




                                              Irene Loureiro
“O neno e o avó”

     Érase unha vez un neno chamado Nicolás que vivía co seu avó
nun povo agochado aló na cima das montañas. A súa situación non
era moi boa, xa que o pasaban algo mal e non tiña como ganarse a
vida. O neno todas as mañás erguíase cedo para ir ao monte en
busca de comida. Un día ía andando e tropezou cun ovo dourado.
O neno púxose moi contento e sen pensalo dúas veces correu a
ensinarllo ao avó.

     Non sabían que era, pensaban que era unha pedriña máxica, e
gardárona.

     De alí a unha semana o ovo empezou a moverse el so e a
escachar, o neno todo asustado berrou polo avó, viron como saían as
ás como se fosen dun paxaro, pero resultaba que eran dun dragón.

     O dragón foi medrando pouco a pouco e o neno facíase amigo
del, o dragón aprendeu a voar e o neno fíxose o seu xinete. Desde
ese día ao neno e máis ao avó non lles faltou nunca máis de comer e
viviron felices para sempre.




                                      Juan Jesús Camafreita Rojo
“El unicornio mágico”
      Había una vez un unicornio mágico, que se llamaba

Pegaso. Se dedicaba a cumplir los deseos de los niños.

Un día encontró una niña que era muy pobre, y la niña se

hizo amiga de Pegaso. Como era      tan   pobre le dijo al

unicornio:

      - Pegaso deseo tener mucha comida y dinero.

A partir de ese día, la niña fue muy feliz.




                                  Patricia Gesto Varela

                “nun coLexIo”
Había unha vez unha nena chamada Cristina. Ocorreulle unha

historia o ano pasado nun colexio.


     En Valencia , Cristina era unha nena que entrou nova no

colexio. Ninguén quería xogar con ela.


     Un dìa unha nena dìxolle se quería xogar con ela .


      Cristina díxolle que si e fixéronse moi amigas.


     E colorín colorado este conto está rematado.




                                                  Alba Vecino Antelo
“A PRINCESA QUE NON
     SABIA BAILAR”
     Había unha vez unha princesa que non sabía bailar.
     Vivía nun castelo encantado . Ela estaba feliz
     O día do seu aniversario invitou ás súas amigas a un
baile ao castelo pero ela non sabia bailar e veu o seu
noivo e bailaron xuntos e ensinoulle a bailar.
     Foron felices e comeron perdices.




                                   Rosa del Pino Pensado
“O bosque e o colexio”
    Era unha vez uns nenos e nenas que estaban moi
felices no colexio, ata que un día            sufriron   un
encantamento dun bosque cercano .
    Todos os nenos e nenas estaban posuídos como
zombis , so cinco nenos    e cinco nenas non sufriron o
encantamento.
    Os dez nenos sabían que o bosque fixera o
encantamento,e dirixíronse ao bosque encantado.
     Ao chegar, os nenos estaban moi asustados ata que
viron a raíz do encantamento, que era producido por un
bruxo malvado.
    Salváronse   porque   os     nenos   e   nenas   zombis
romperon o encantamento facendo un conxuro máxico e
salvaron aos nenos do colexio.




                                    Angel Montero Seoane
“O MONSTRO”
    Era unha vez un monstro do máis terrorifico.
    Un día achegouse á cidade. Cando a xente o viu
chamaron ás forzas aereas e tamén ao exército .
    Eran bastante terribles eses tanques e sobre todo
os misís pero…pum,pum.
    - Dispararon os misís. Berrou o xeneral.
    Pero o monstro resistía pero ao final morreu.




                                   Eric Garcìa Negreira
eL nIño que queRía un PeRRo”

       Había unha vez un neno que lle viu a unha nena un
can.
     El quería un can pero os seus pais non llo compraban
e empezou a aforrar para poder compralo e xogar con el.
     Cando xa podía compralo foi e comprouno.
     Despois foi xogar ao parque co can e todos dicían
que era moi bonito e que lle quería moito, que era o mellor
can do mundo.




                                     Miguel Porteiro Amado

O libriño de 3º c

  • 2.
    “Las brujas buenas” Érase una vez tres brujas buenas. El día de Hallowen ayudaban a los niños a que no les asustaran los monstruos. Teresa es la bruja mayor que tenia 18 años y vigilaba a los vampiros. Ana, la bruja mediana tenia 11 años y vigilaba a los ogros. María tiene 10 años y vigilaba a las niñas para que pudieran pasar la noche de Halloween en paz. Natalia Souto Arnaldo
  • 3.
    “La casa encantada” Había una vez en una casa encantada , en una terrorífica noche . La casa daba escalofríos pero nadie vivía allí. Se dijo que cada noche a las doce la casa cobraba vida. Cuando un niño se acercaba la casa lo poseía. Un día una niña encontró un libro de conjuros se hizo un escudo y derrotó a la casa encantada. Sergio Abelenda Abelenda
  • 4.
    “ a PRIncesaMaRIFResa” Nun lugar remoto fai xa moitos anos, había unha princesa que se chamaba Fianna. Vivia nun gran castelo. O rey quería que atopase ao seu príncipe preferido, e levoulle unha gran cantidade de pretendentes. Fianna decidía: este é gordo, este é feo, este está mal da cabeza... Pero un día atopou un príncipe que pensou que lle gustaria. Era guapo, simpático, etc. El chamáballe a Fianna princesa Marifresa, e mira por onde, gustoulle o nome. E viviron felices e o resto xa o sabedes vós. Cristina Pensado
  • 5.
    ”UN VOLCÀN DEOURO” Habia unha vez un dragón e un xigante que tiñan moito ouro e vivían nun volcàn. Un día de veràn foron ao parque e caeron nunha trampa, que lle preparou a bruxa porque quería o ouro. Entón chegou a princesa, os nenos e os animais do bosque, para axudarlles. A bruxa fixo un conxuro máxico e lanzoullo coa variña. Cal foi a sorpresa? A princesa sacou do seu peto un diamante co cal lle rebotou o conxuro á bruxa, mandouna para o universo. Todos foron felices e comeron moitas perdices. Estefanía Blanco
  • 6.
    “o can quequeRía voaR” Érase unha vez un can que quería voar, pero... Intentábao e intentábao e nunca o conseguía. Vivìa nunha granxa e chamábase Coco. Para intentar voar, Coco subíase aos cabalos, saltaba e movía as patas como se fosen as às dunha ave. E así, no día de hoxe Coco segue intentando voar. Colorín colorado este conto está rematado. Irene Loureiro
  • 7.
    “O neno eo avó” Érase unha vez un neno chamado Nicolás que vivía co seu avó nun povo agochado aló na cima das montañas. A súa situación non era moi boa, xa que o pasaban algo mal e non tiña como ganarse a vida. O neno todas as mañás erguíase cedo para ir ao monte en busca de comida. Un día ía andando e tropezou cun ovo dourado. O neno púxose moi contento e sen pensalo dúas veces correu a ensinarllo ao avó. Non sabían que era, pensaban que era unha pedriña máxica, e gardárona. De alí a unha semana o ovo empezou a moverse el so e a escachar, o neno todo asustado berrou polo avó, viron como saían as ás como se fosen dun paxaro, pero resultaba que eran dun dragón. O dragón foi medrando pouco a pouco e o neno facíase amigo del, o dragón aprendeu a voar e o neno fíxose o seu xinete. Desde ese día ao neno e máis ao avó non lles faltou nunca máis de comer e viviron felices para sempre. Juan Jesús Camafreita Rojo
  • 8.
    “El unicornio mágico” Había una vez un unicornio mágico, que se llamaba Pegaso. Se dedicaba a cumplir los deseos de los niños. Un día encontró una niña que era muy pobre, y la niña se hizo amiga de Pegaso. Como era tan pobre le dijo al unicornio: - Pegaso deseo tener mucha comida y dinero. A partir de ese día, la niña fue muy feliz. Patricia Gesto Varela “nun coLexIo”
  • 9.
    Había unha vezunha nena chamada Cristina. Ocorreulle unha historia o ano pasado nun colexio. En Valencia , Cristina era unha nena que entrou nova no colexio. Ninguén quería xogar con ela. Un dìa unha nena dìxolle se quería xogar con ela . Cristina díxolle que si e fixéronse moi amigas. E colorín colorado este conto está rematado. Alba Vecino Antelo
  • 10.
    “A PRINCESA QUENON SABIA BAILAR” Había unha vez unha princesa que non sabía bailar. Vivía nun castelo encantado . Ela estaba feliz O día do seu aniversario invitou ás súas amigas a un baile ao castelo pero ela non sabia bailar e veu o seu noivo e bailaron xuntos e ensinoulle a bailar. Foron felices e comeron perdices. Rosa del Pino Pensado
  • 11.
    “O bosque eo colexio” Era unha vez uns nenos e nenas que estaban moi felices no colexio, ata que un día sufriron un encantamento dun bosque cercano . Todos os nenos e nenas estaban posuídos como zombis , so cinco nenos e cinco nenas non sufriron o encantamento. Os dez nenos sabían que o bosque fixera o encantamento,e dirixíronse ao bosque encantado. Ao chegar, os nenos estaban moi asustados ata que viron a raíz do encantamento, que era producido por un bruxo malvado. Salváronse porque os nenos e nenas zombis romperon o encantamento facendo un conxuro máxico e salvaron aos nenos do colexio. Angel Montero Seoane
  • 12.
    “O MONSTRO” Era unha vez un monstro do máis terrorifico. Un día achegouse á cidade. Cando a xente o viu chamaron ás forzas aereas e tamén ao exército . Eran bastante terribles eses tanques e sobre todo os misís pero…pum,pum. - Dispararon os misís. Berrou o xeneral. Pero o monstro resistía pero ao final morreu. Eric Garcìa Negreira
  • 13.
    eL nIño quequeRía un PeRRo” Había unha vez un neno que lle viu a unha nena un can. El quería un can pero os seus pais non llo compraban e empezou a aforrar para poder compralo e xogar con el. Cando xa podía compralo foi e comprouno. Despois foi xogar ao parque co can e todos dicían que era moi bonito e que lle quería moito, que era o mellor can do mundo. Miguel Porteiro Amado