Muzeum plakatu w Wilanowie

2. Otwarcie Muzeum
Inauguracja Muzeum Plakatu w Wilanowie miała miejsce w dniu 4
czerwca 1968 roku, było to pierwsze takie muzeum na świecie.
Premierową wystawą była prezentacja dorobku twórczego
przedwcześnie zmarłego Wojciecha Zamecznika. Jego
interdyscyplinarne dzieło cenione było już wówczas za wysokie
walory artystyczne. Jako autor plakatów – gruntownie przepracował
formułę polskiej szkoły plakatu. Śmiało i niezależnie wytyczał wolną
od jej syndromu orientację.
Animatorem projektu MPW była kustosz Janina Fijałkowska to dzięki
jej determinacji, przy przychylności ówczesnego dyrektora MNW
prof. Stanisława Lorentza i wsparciu merytorycznym dr Ireny
Jakimowicz, podjęto systematyczne studia i prace badawcze nad tą
dyscypliną. Stworzono od podstaw warsztat naukowy, sformułowano
zasady konserwatorskie w konsultacji z Pracowniami Konserwacji
Zabytków. Plakat zaczął być traktowany równorzędnie z innymi
obiektami graficznymi, a jego autorzy uzyskali nobilitujący status
artystów - grafików projektowych.

3. Ważne postacie MPW
Janina Fijałkowska
animator projektu
MPW
Stanisław Lorentz
ówczesny dyrektor
Muzeum Narodowego
Irena Jakimowicz
autorka i inicjatorka wystaw,
Kurator Gabinetu grafiki i
rysunków.

4. W swojej blisko półwiecznej historii Muzeum zorganizowało ponad 300
wystaw, spośród których wiele pokazywanych było za granicą w
renomowanych muzeach, galeriach, instytucjach publicznych, placówkach
dyplomatycznych. Między innymi takich jak:
Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Musée des Arts Decoratives i
Musée de l’Affiche w Paryżu, Műcsarnok w Budapeszcie, Slovenská
národná galéria w Bratysławie, Julistemuseo w Lahti, Museum of Modern
Art w Toyama, Library of Congress w Waszyngtonie, Ginza Graphic Galery
w Tokio, Dansk Plakatmuseum w Århus, Muzeum Narodowe w
Bukareszcie, Museo Valenciano de la Ilustración y la Modernidad w
Walencji, Nationalmuseet w Kopenhadze, Deutsches Historisches
Museum w Berlinie, Musée d`Histoire Contemporaine w Paryżu.

5. Kolekcje plakatu polskiego XX
wieku
Lata dwudzieste to epoka przyspieszonej
industrializacji. Mechanizm wolnego rynku i
wzrastająca konkurencja stymulowały
rozwój reklamy. Atrakcyjny plakat mógł
przyczynić się do zauważenia towaru i
promocji firmy.
Pierwszorzędną pozycję na scenie
graficznej posiadał wówczas Tadeusz
Gronowski. Wypracowana przez niego
konwencja plakatu, stała się obowiązującą
normą. Jego dzieła utrzymane w konwencji
Art Deco, idealnie pasowały do klimatu
tego czasu i znakomicie, w łatwej i
przystępnej formie, odzwierciedlały puls
życia publicznego.

6. Kolekcje plakatu obcego
Joan Miró i Ferrà, Amnesty International,
1976
Malarz, rzeźbiarz i ceramik narodowości
katalońskiej, był również płodnym grafikiem.
Najczęściej wybieraną przez niego techniką
graficzną była litografia i kwasoryt.

7. Raymond Savignac, Musée de
l’Affiche,1978
Francuski plakacista i grafik reklamowy.
Wykształcił własny, rozpoznawalny
satyryczny styl, zupełnie odmienny od
przedwojennej, dekoracyjnej francuskiej
reklamy. Typowy dla niego projekt
wykorzystuje komiksowy absurd oparty
na wizualnym gagu („gag visuel”), który
miał „chwytać” przechodnia w biegu.

8. Kolekcje plakatu MPW, wielu
twórców