Mehmet ÜNAL (PhD) Manuel terapinin gelişmesinde Fizyoterapistlerin önemli katkıları olmuştur. Literatür taraması yapılmıştır.

1. MEHMET ÜNAL
(PHD)
MANUEL TERAPİNİN GELİŞİMİNDE FİZYOTERAPİSTLERİN
ROLÜ
(Tarihsel Gelişim)

2. Manuel tekniklerin kullanılması bin yıllara dayanmaktadır. Masaj,
muhtemelen en eski ve en yaygın kullanılan manuel
müdahaledir. 1584 yılında Cambridge'deki Cambridge
üniversitesinde, Dr. Timothy Bright hidroterapi, egzersiz ve
masaj kullanımı hakkında ders verdi. Per Henrik Ling de (1776-
1837) İsveçli bir fizyolog, jimnastik eğitmeni ve uzman
eskrimciydi.

3. Fizyoloji hızla büyüyen bir bilimdi ve Ling, pasif ve aktif
egzersizin nasıl faydalı ve terapِ tik bir etkiye sahip olduğunu
gösterebildi. Ancak bu teknikleri kullanmamıştır. Johan Mezger
ise (1838-1909) günümüzün klasik masajını benimseyen ve
geliştiren Hollandalı bir tıp doktoru ve jimnastik öğretmeniydi
(1,2).

4. 19. yüzyılın ikinci yarısında, İngiliz hemşireler,ِ özellikle
kas iskelet sistemi rehabilitasyonunda yer alarak, sürekli
olarak yaralanan İngiliz askerlerine masaj ve iyileştirici
egzersizler uyguladılar. Masaj terapisine olan talep, tıbbın
diğer alanlarında büyüdükçe, daha fazla hemşire, masِ öz
olmak için uzmanlık eğitimi aldı. Dِ ört hemşire, çok
dikkatli bir hazırlıktan sonra, 1894'te Lucy Robinson,
Rosalind Paget, Elizabeth Manley ve Margaret Palmer
Eğitimli Masِ özler Derneği'ni kurdu. Bu daha sonra
Chartered Masaj ve Tıp Jimnastik Derneği (1920) ve
sonunda Chartered Fizyoterapi Derneği oldu (1944).

5. Fizyoterapistlerin, en azından 20. yüzyılın başlarından beri omurga
manipülasyonuِ öğrettiği ve uyguladığı açıktır (3). Bazı tıp
doktorları,ِ özellikle de Edgar Cyriax ve James Mennell, manipülatif
fizyoterapistleri memnuniyetle karşılarken, osteopatik tekniğin
kabulüne hala açık itirazlar vardı. Fizyoterapi ortaya çıktı ve
osteopati, kayropraktik ve gelişen “bilimsel” tıp mesleğinin yanında
büyüdü. Bununla birlikte,ِ önümüzdeki 100 yıl boyunca fizyoterapi,
osteopati ve kayropraktik çok farklı yollara seyahat etmek zorunda
kaldı.
1950'lerde dünyanın dِ ört bir yanından gelen fizyoterapistler
manuel terapiyi araştırmaya, geliştirmeye ve organize etmeye
başladılar.

6. Freddy Kaltenborn ve Yeni Zelanda'dan fizyoterapist
Stanley Paris, zaten manuel terapi dersleri veriyorlardı.
1954'te Robin McKenzie adında genç bir fizyoterapist,
kronik hastalarından biri olan ünlü Bay Smith'i
iyileştirdi (4). Birkaç yıl içinde McKenzie dünyaya
yöntemlerini ve felsefesiniِ öğretti.

7. Son yarım yüzyılda kalifiye olmuş birkaç fizyoterapist,
kayropraktor ve doktor, bu adamın bel fonksiyon
bozukluğu için tedaviye yaptığı katkıyı bilmeyecekti.
McKenzie’nin iki ِ önemli katkısı olmuştur. Birincisi,
bize manuel tekniklerin genellikle lomber
disfonksiyonu düzeltmek için tek veya hatta en uygun
yaklaşımlar olmadığını gِ österdi. İkincisi, lomber
omurun manipülasyonu için ana kontraendikasyonları
tanımlamıştır (5).

8. 1961'de Avustralya'dan fizytoterapist Geoff Maitland,
birliğinin ilk özel çalışmalar Fonu'na layık görüldü.
Bu onun yurtdışına seyahat etmesini sağladı; bu
süre zarfında fiziksel tıp, osteopati, kayropraktik
uzmanlarından teknikler okudu veِ öğrendi. Mennell,
Cyriax ve Stoddardِ özellikle onu etkiledi.

9. 1965'te Maitland manipülatif teknikleriniِ öğretmek için
İngiltere'ye davet edildi. Hareket engelini daha doğru bir
şekilde elde etmek için manipülasyondanِ önce nazik salınım
hareketlerinin nasıl kullanılabileceği konusundaki fikirlerini
ortaya koyma fırsatı buldu. Maitland ile o zamanlar birlikte
çalışan ve James Cyriax'tan kapsamlı manipülatif eğitim almış
bir fizyoterapist olan İngiltere'den Gregory Grieve’inِ önemli
katkıları olmuştur.

10. 10 yıl boyunca manipülasyon kursları vermeye devam
etmiştir. Chartered Fizyoterapistler Manipülatif
Derneği'ni kurdu (6).
Kaltenborn, farklı bir değerlendirme ve mobilizasyon
teknikleri geliştirdi. MacConaill'in ortaya çıkardığı
biyomekaniğe dayanarak, Kaltenborn, eklem
yüzeylerindeki harekete, yani distraksiyon, sıkıştırma,
kayma ve konjonktürel dِ önmeye odaklanarak yeniden
kazanma hareketini ortaya koydu. Yakın arkadaşı ve
meslektaşı Olaf Evjenth ile Kaltenborn / Evjenth Sistemi,
eklem hareket disfonksiyonlarının hem
değerlendirilmesinde hem de tedavisinde artrokinematik
ve osteokinematik kullanımını desteklemiştir.

11. Bu son derece mekanik yaklaşım, Maitland’ın doku
gerginliği ve reaksiyonu kullanımıyla yıllarca rekabet
etmiştir (7-10). Ortopedik manuel terapi, bu iki alanın
birleşmesine olanak sağlar. Zamanla, ağrıyı hafifletmek
ve hareketi yeniden kazanmak için kullanılması
açısından, her iki sistem de Wyke’nin artiküler
reseptörler üzerine yaptığı çalışmalarda yer almıştır
(11).

12. Fizyoterapinin eklem manipülasyonundaki ilerlemesi
etkili olmuştur. Fizyoterapistin teknik olarak yetenekli
ellerinde, tıp bilimindeki gelişmeler daha güvenli ve
daha etkili manipülatif tekniklere dönüştürülür.
Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınmasının ardından
Paris, OMT'yi öğretmeye devam etti. OMT dünya
çapında büyüdükçe, bazı merkezi organizasyonların
zorunlu olacağı açıktı

13. 1970 yılında Danimarka’da yapılan Dünya Fizyoterapi
Konfederasyonu (WCPT) konferansı sırasında, bir grup
fizyoterapiste, ilk alt grubu olan Uluslararası Ortopedik
Manuel Terapi Federasyonu (IFOMT) oluşturmak için
WCPT ile çalışma gِ ötevi verildi. Komite ve danışmanlar
arasında Hanne Thorsen adlı Danimarkalı bir terapistle
birlikte McKenzie, Paris, Kaltenborn, Maitland ve Grieve
vardı. Bu temel terapist grubu, standartların önerilmesi ve
sınavların düzenlenmesi yoluyla, IFOMT’nin etkisinin
genişlemesine ve bِ öylece tüm dünyadaki OMT’nin
etkisini teşvik etmeye devam etti.

14. 1970'lerden bu yana klinik, eğitimsel ve
araştırma geçmişinden çok sayıda
fizyoterapist, klinik olarak gerekçeli ve
kanıta dayalı eğitim programları ve
uygulama standartları oluşturmak için
ِ özenle çalıştı.

15. Sonuç olarak, manipülasyon uygulaması
görüldüğü üzere çeşitli mesleklerin içerisinde
evrimleşti. Manuel terapinin gelişmesinde,
yukarıda saydığımız çeşitli meslek gruplarındaki
ِ öncü kişilerin katkısı büyüktür. Tarihteِ önemli
fizyoterapistler, kas iskelet sistemi sorunlarını
tedavi etmek için manuel terapi yöntemlerini
geliştirmiş ve öğretilmesinde büyük katkıları
olmuştur.

16. KAYNAKLAR
1-Bright T. Hygenia: On Preserving Health, and
Therapeutica: On Restoring Health. Yorkshire
Archaeological Journal 17:50–54.
2-Benjamin, P., & Agren, L. (1987). Notations to the general
principles of gymnastics by Per Henrik Ling. Journal of the
American Massage Therapy Association.
3-Hunter, Isobel. Barclay Jean, In good hands: the history
of the Chartered Society of Physiotherapy 1894–1994,
Oxford, Butterworth-Heinemann, 1994, pp. xvi, 367, illus.,£
19.95 (0-7506-1745-4). Medical history, 1996, 40.1: 129-130.
4-McKenzie, R. "Treat your own back. New Zealand." (1997).
5-O’Sullivan, Peter. "Diagnosis and classification of chronic
low back pain disorders: maladaptive movement and motor
control impairments as underlying mechanism." Manual
therapy 10.4 (2005): 242-255.

17. KAYNAKLAR
6-Manipulative Association of Chartered Physiotherapists
Newsletter. November, 1973.
7-MacConaill, M. A. "The movements of bones and joints;
function of the musculature." The Journal of bone and joint
surgery. British volume 31.1 (1949): 100-104.
8-MacConaill, M. A. "Rotary movements and functional
decalage, with some references to rehabilitation." Br J Phys
Med Ind Hyg 13 (1950): 50-56.
9-MacConaill, M. A. "The movements of bones and joints."
The Journal of bone and joint surgery. British volume 33.2
(1951): 251-257.
10-MacConaill, M. A. "The movements of bones and joints: 5.
The significance of shape." The Journal of bone and joint
surgery. British volume 35.2 (1953): 290-297.
11-Wyke, B. D. "Articular neurology and manipulative
therapy." Aspects of manipulative therapy (1985): 72-80.