autoprezentacja

1. Jak zarzucić wędkę, by gruba ryba połknęła
haczyk?
Agnieszka Klejne
Best Communication

2. Przed połowem zapoznaj się z
zasadami gry

3. Komunikacja, czyli co?
• Porozumienie się między ludźmi nie jest możliwe,
ale jednocześnie nie możemy się nie
komunikować
• Każdy z nas ma własne preferencje dot.
komunikacji (wzrokowe, słuchowe, ruchowe,
czuciowe)
• Komunikacja przebiega jednocześnie na dwóch
poziomach – świadomym i nieświadomym. Jeśli
jest coś ważnego powtórz to dwa razy!
• Lubimy ludzi, którzy są do nas podobni

4. • Kontakt – interakcja (pierwsze wrażenie,
akceptacja)
• Rozumienie – sens zasysany przez słowa
(warstwa werbalna i niewerbalna)
• Akceptacja
• Działanie
Jak przebiega proces komunikacji?

5. • Słuchanie życzeniowe („moje doświadczenie wskazuje co innego”)
• Ignorowanie cudzych opinii (ignorowanie komunikatów niezgodnych z poglądami
słuchacza)
• Postrzeganie rozmówcy (rozmówca nie zawsze przypada słuchaczowi do gustu;
bardzo trudno słucha się takiej osoby – trzeba odsiać to, co ktoś mówi od jego
wizerunku; jest to trudne, ale możliwe, tylko wymaga ogromnie ciężkiej pracy)
• Wpływ grupy (grupa, z którą się identyfikujemy, ma przełożenie na nasze postawy)
• Indywidualna interpretacja (to samo nie to samo znaczy)
• Komunikowanie pozawerbalne (wygląd, tembr głosu, modulacja, gra pauzą,
przestrzeń do zagospodarowania)
• Emocje (nastrój zniekształca komunikaty)
• Hałas (każde zakłócenie komunikowania jest „hałasem” – może to być hałas
faktyczny, bądź np. gonitwa myśli)
Bariery w komunikowaniu? Oczywiście!

6. Bariery przestrzenne
• Przedmioty na linii wzroku rozmówcy/audytorium,
• Oświetlenie,
• Temperatura,
• Niewygodne krzesło,
• Otwarte okna itp.
Jeśli jest to tylko możliwe
– odwiedź miejsce, w którym będziesz występować

7. Odpowiedzialność za przekaz informacji jest po
stronie nadawcy – oznacz to, że:
Nieważne, co zostało powiedziane,
ważne, co zostało odebrane.

8. Wykorzystanie efektu pierwszego wrażenia:
Efekt 3-7 sek.
90% oceny przy pierwszym spotkaniu powstaje
w pierwszej minucie kontaktu

9. Za pomocą słów przekazujemy tylko 7%
informacji na swój temat, czyli 93% to
komunikaty pozawerbalne.
Savoir vivre w bezpośrednim kontakcie
słowa
ton głosu
mowa ciała

10. Wielu mówców uśmiecha się i odpręża w czasie
przerw, a podczas wystąpienia tak się skupia, że na ich
twarzach trudno znaleźć choćby cień uśmiechu

11. Kanały: wzrokowy, słuchowy, czuciowy, ruchowy
Nikły kontakt wzrokowy postrzegany jest w
naszym kręgu kulturowym, jako brak
zainteresowania. Zbyt intensywny – działa
onieśmielająco.

12. Jeśli nie zwracamy uwagi na mowę
ciała, utrudniamy sobie życie
Pamiętaj,
by sygnałów nie interpretować w
izolacji – trzeba wziąć pod uwagę
kontekst sytuacji.

13. Każdy człowiek jest – świadomie lub
nieświadomie – natychmiast oceniany po
głosie

14. Głos:
Przyczyna sympatii i antypatii.
Oschły, apatyczny, obojętny czy
bezosobowy ma najczęściej działanie
odstraszające.
Przekaźnik emocji i nastrojów.
Wyznacznik stosunku do słuchacza.

15. Wybierz swe narzędzie

16. Przemówienie powinno mieć
prostą strukturę:
wstęp, rozwinięcie i zakończenie.

17. Prosta struktura da mówcy pewność, że słuchacze
będą w stanie nadążyć za tokiem jego myślenia.
Przejrzystość przemówienia można osiągnąć m.in.
dzięki stosowaniu krótkich pauz.

18. Umiejętny bilans:
Co słuchacze chcieliby usłyszeć?
vs.
Co powinni usłyszeć?

19. Prostota wypowiedzi powoduje, ze słuchacze
wszystko rozumieją – tłumacz terminy naukowe!
Piedestałem powyższego założenia jest, bądź co bądź, archaiczna metodyka
współśrodkowości, zatem idea ta, nawiązując to inkoherentnej paraleli,
pozbawiona jest wątku lokalnego.
I tu się przedmówca myli gdyż implementarnie komplementarny suplement
wertykalnie polatywny, zanurzany w uniwersum prakseologicznego
pragmatyzmu retrospektywnego deterministycznie statyczny w ośrodku
metodologii perceptualnej pasywnie jest adhezyjnie koherentny w stosunku do
struktur mezomerycznych i się nie incydybuje w kategoriach absolutu na współ
z polatywnym determinizmem.

21. Krzywa uwagi

22. Strefa
pozytywna
Strefa
neutralna
Strefa
negatywna

23. Gestykulacja
emocjonalna
i
merytoryczna

24. Strzał we własne kolano
„Nie jest to moja specjalność”
„Boję się, że jestem nieprzygotowany”
„Jestem tu za kolegę”
„Z góry przepraszam za …”
„Nie jestem do końca ekspertem w tej
dziedzinie, ale …”

25. Bądź wiarygodny
Działaj w zgodzie z własnym sumieniem i bądź
pewnym swoich racji.
Jeśli dokonujesz prezentacji produktu lub usługi,
nastaw się przede wszystkim na odbiorcę, a nie
na siebie. Najpierw pomóż innym dobrze kupić,
a dopiero później staraj się im to sprzedać.

26. Ćwicz i jeszcze raz ćwicz

27. Powinieneś pokonać tremę w ciągu kilku
pierwszych minut wystąpienia.
Po ich upływie Twoje zdenerwowanie
przeszkadza zebranym w skupieniu się.
Walka z tremą

28. Ważne!
Trema, która pozostaje mimo
solidnego przygotowania, ma
pozytywny wpływ – pozwala na
lepszą koncentrację, co jest bardzo
ważne w wystąpieniach publicznych!

29. • Będziesz perfekcyjnie przygotowany do
każdego wystąpienia,
• Wystąpienie nie będzie czymś nowym dla
Ciebie (a właściwie dla Twojej świadomości),
• Reakcje Twoje i widowni na Twoje wystąpienie
będą Ci znane,
• Będziesz przekonany, że sobie poradzisz,
• Nie będziesz się obawiał kompromitacji.
Zmniejszysz tremę, jeśli:

30. • Mów na temat
• Poznaj swoich słuchaczy
• Ustal swój cel
• Przygotuj się (uzgodnienie wystąpienia, zebranie
informacji, wybór tematu, uporządkowanie,
notatki, materiały pomocnicze, próba generalna,
sprawdzenie na miejscu)
• Przećwicz swoje wystąpienie
M.Armstrong, Możesz być jeszcze lepszym menadżerem, Warszawa 2002
Pamiętaj!

32. A jak już stworzysz tą dobrą, to…
ale nie ucz się jej na pamięć

33. Ubierz się stosownie do okazji

34. Zachowanie równowagi pomiędzy formą a treścią jest
niezwykle istotne. Jeżeli przyjmiemy, że treścią jest nasz
charakter, intelekt, sposób bycia, wyrażania myśli, to
nasz wygląd zewnętrzny jest formą.
Wygląd zewnętrzny jest istotny, ponieważ staranny,
dostosowany do miejsca, czasu i okoliczności ubiór
świadczy o znajomości „przedmiotu”, jest też
czynnikiem prestiżu, zaufania, czasami autorytetu.

35. Ubiór mówi o człowieku – dobrze dobrany,
wzbudza sympatię, zaufanie i szacunek. Źle
dobrany, odwrotnie, może wywoływać niechęć,
lekceważenie, a nawet nieufność.

38. Udanych połowów!
Agnieszka Klejne
Best Communication