Traballo realizado por dous alumnos de primaria, seguindo o libro de Marion Deuchars sobre grandes artistas. Descubrindo materiais, técnicas e novas formas de crear arte de forma inxeniosa.
Traballo realizado por dous alumnos de primaria, seguindo o libro de Marion Deuchars sobre grandes artistas. Descubrindo materiais, técnicas e novas formas de crear arte de forma inxeniosa.
Actividad creada para El día de las Bibliotecas Escolares 2016.
Información de los cuadros y pintores españoles que aparecen ocultos en las paredes de CEIP Ponte dos Brozos
Actividad creada para El día de las Bibliotecas Escolares 2016.
Información de los cuadros y pintores españoles que aparecen ocultos en las paredes de CEIP Ponte dos Brozos
Traballo realizado por Emma F. P. e Celtia R. R., alumnas de 1º de ESO (grupo A) para a materia de Proxecto Interdisciplinar no Colexio Sagrado Corazón de Jesús (Ribadeo).
1. IMPRESIONISMO
Durante ult. tercio XIX movemento puramente francés,
culmina un século de búsquedas e remata a maneira de
ver do Renacemento.
O artista deixa de servir a unha ideoloxía, nin literatura
nin crítica social, pasando a ter como únicos problemas
os puramente formais: captación obxectiva da natureza.
É un paso máis no proceso de ensimismamento da arte
Ana Arias.EPA
2. O IMPRESIONISMO NON É UNHA ESCOLA SENON UNHA ACTITUDE
COMÚN ANTE DETERMINADOS PROBLEMAS, A SÚA RESOLUCIÓN
INDIVIDUAL IMPIDE UNHA ACTITUDE COLECTIVA PERMANENTE.
CARACTERÍSTICAS:
TEMAS: perden valor, o importante é a captación obxectiva de calquera
motivo para mostrar a súa fugacidade en contacto coa luz. Arte
puramente óptica.
TÉCNICA: rachan cos convencionalismos renacentistas. Como a liña non
existe na natureza (só hai manchas) nen a cor de cada obxecto (depende
da luz e cores que proxectan os obxectos que o rodean, pintan con
manchas e sen sombras negras (sonoridade das sombras). O resultado é
que a superficie convírtese nun conxunto de manchas que conducen á
bidimensionalidade.
COMPOSICIÓN: Ó non pasar a percecpción pola mente o artista non
compón, ten que acotar rompendo o ideal antropocentrista do
Renacemento, o home non domina a natureza. Ademáis é unha arte
cidadá, incorpora a nova forma de ver do home moderno cunha nova
gama e planos, os da cidade que crece en altura con puntos de vista en
picado e contrapicado e tamén os da fotografía con 1º planos, planos
xerais, etc…
Ana Arias.EPA
3. TEMPO: ó captar a mutación dos obxectos coa luz,
reaparece o sentido do efémero. O tempo elévase a
protagonista.
ESPECTADOR: Gran aportación cara o futuro,
espectador papel activo. Cadro conxunto de manchas
que debe recompoñer.
VANGARDA: Por 1ª vez arte vangarda, fronte literatura
e música. Eso explica a dura crítica da época, o crítico
non ten vocabulario artístico co que enfrontarse a unha
pintura que racha cos convencionalismos (nen tema,
nen liña, nen modelado, nen composición).
Ana Arias.EPA
4. ANTECEDENTES E INFLUENCIAS
PAISAXE ROMÁNTICA: interés polo tema da paisaxe e a técnica de
pincelada solta. Aínda que suprimen daquel a carga subxectiva, toda
literatura.
REALISTAS DA PAISAXE: A escola de Barbizón, que concibe a
natureza como un fenómeno puramente óptico e son os 1º en sair o
aire libre, pero os Impresionistas non renden culto á materialidade e
fronte á quietude e pesadez pintan a desmaterialización e
mutabilidade.
ESTAMPA XAPONESA: polos 60 de moda estes grabados,
fascinando ó Impresionismo polos seus temas (vida cotiá), estilo
(cores planas) e perspectiva distinta á Renacentista (prescinden do
espectador central e crean liñas de fuga operando en tódolos
sentidos, con encadres insólitos e esceas bidimensionais)
FOTOGRAFÍA: que pon de manifesto as posibilidades de fixar o
fugaz.
Ana Arias.EPA
8. características principais do Ukiyo-e:
•Realismo: as paisaxes típicas, volcáns, costas,
pontes curvas, campesiños en plena faena, etc.
•Temática variada: paisajes, teatro Kabuki,
barrio dos praceres en Edo (Tokio), esceas
cotiás, etc.
•Xeneralmente son grabados sobre madeira.
Estreita colaboración entre pintor, grabador,
impresor e editor.
•Humor y tenrura no tratamento dos temas.
•Dibuxo nítido e seguro.
•Corido variado e intenso
Ana Arias.EPA
9. Un punto de vista moi alto permite ver un
horizonte lonxano.
O río serpentea e as barcas
transportan productos agrícolas.
Os campesinos cos tradicionais
sombreiros pilotan as barcas.
O colorido é espectacular,
os azuis do río,
os verdes das orillas, o branco do ceo,
o gris das terras inundables, todo está
cuidadosamente coloreado para producir
pracer en su contemplación.
A distribución espacial
está moi conseguida,
os meandros do río
compartimentan a escena e
os carteis vermellos poñen un toque
oriental de bo gusto.
Ana Arias.EPA
14. MANET
PAI ESPIRITUAL DO GRUPO AÍNDA QUE
NUNCA EXPUXO CON ELES
E NA SÚA OBRA SEGUIRÁ SENDO FUNDAMENTAL
A FORMA E O RIGOR
COMPOSITIVO.
EN 1863 ÁBRESE O SALÓN DOS REXEITADOS
ONDE MANET EXPÓN
“DEYENEUR SUR L´HERBE”, RACHANDO CO
ACADEMICISMO E SERVINDO
DE EXEMPLO A UN GRUPO DE XOVES PINTORES.
NOVIDADES: ABANDÓA A LIÑA PINTANDO A BASE DE GRANDES
MANCHAS DE COR, SEN MODELADO E RECOLLENDO TEMAS COTIÁS.
Ana Arias.EPA
16. 1863
A obra poseía
antecedent
es do
Renacemento
italiano en
canto á
temática,
pero o
modo de
plantexalo
causou
escándalo.
A sensación de volume non se crea a partir do claroscuro e as figuras
Non se sitúan nun espazo ambental senon que se funden con el. Ofrece
Unha visión da luz e a composición que público e crítica non están prepa-
Rados para asumir, por eso escandalizou no seu momento.
Ana Arias.EPA
23. MONET 1872
INICÍCIASE NA
PINTURA Ó AIRE
LIBRE COA ESCOLA DE
BARBIZÓN. LOGO COÑECE A MANET INSTALADO NAS RIBEIRAS DO SENA
DESENVOLVE A NOVA PINTURA CONVERTIDO NO DIRECTOR DO GRUPO.
ADEMÁIS DE SER O MÁIS FIDEL Ó IMPRESIONISMO QUE
NUNCA AVANDOOU ERA O MELLOR PREPARADO Ó NON TER UNHA FORMACIÓN
ACADÉMICA, O “OLLO” SALVAXE QUE SE ENFRONTA DIRECTAMENTE Á
NATUREZA. TOMA COMO TEMA OS REFLEXOS DA AUGA DO SENA.
Ana Arias.EPA
29. ESTACIÓN DE S LÁZARO
1877
PRONTO SE PERCATA DA
INCAPACIDADE DE CAPTAR O
INSTANTE DEBIDO OS CAMBIOS
CONSTANTES DA ATMOSFERA
INICIANDO ENTÓN AS SERIES
QUE ESTUDIAN UN MOTIVO
A DISTINTAS HORAS DO DÍA.
Ana Arias.EPA
37. ACABA CONVERTÍNDOSE NO PINTOR DA VIDA PÚBLICA E A DIFERENCIA
DE MONET A SÚA PAISAXE ESTÁ COMPOSTA, APARECE A NATUREZA
DE FORMA CLARA E SEN EFECTO PLANIMÉTRICO Ó LEVAR O MOTIVO
PRINCIPAL A UN SEGUNDO PLANO VELADO POR UNHA PANTALLA DE
ÁRBORES.
A SÚA PINCELA-
DA É MÁIS LON-
GA, CONSTRUC-
TIVA DOTANDO
DE PRESENZA
FÍSICA Á NATU-
REZA.
Ana Arias.EPA
39. SISLEY
NON COÑECEU
COMA OS OUTROS
O ÉXITO EN VIDA
DEBIDO Ó
CROMATISMO
NO QUE DOMINAN
GAMAS ROSAS E
VIOLÁCEAS QUE
HOXE O FAN TAN
VALORADO POLA
SÚA DELICADEZA
POÉTICA
Ana Arias.EPA
42. CON DEGÁS SON OS IMPRESIONISTAS DA FIGURA.
DE NOVO TRABALLA NUNHA FÁBRICA DE
ESTAMPACIÓN DE PORCELANAS O QUE
LLE FAI BUSCAR O EXEMPLO NA PINTURA ROCOCÓ,
MARCADA POLO TOQUE DE PALETA RICA E CUN
CONTIDO QUE REFLICTE A ALEGRÍA DE VIVIR.
Ana Arias.EPA
43. O COLUMPIO. 1876
EXALTADO CROMATISMO
SEN ENRANCIAMENTO
DO MUSEO.
A SÚA MAIOR
APORTACIÓN É O
ESTUDIO DA FIGURA
HUMANA MEDIADA
POLA NATUREZA (AQUÍ A
TRAVÉS DAS LUCES E
SOMBRAS QUE AS
FOLLAS PROXECTAN
NELA).
Ana Arias.EPA
45. É O PINTOR DA “JOIE VIVRE” EN ESCEAS DO PARÍS COTIÁ, CON CADROS
ACOTADOS E FONDOS VELADOS COMO NA FOTOGRAFÍA, POIS AGORA O
HOME CANDO VE A NATUREZA NON A DOMINA NA SÚA TOTALIDADE.
LE MOULIN
DE LA
GALETTE.
1876
Ana Arias.EPA
46. Esta obra está resolta nun momento de
plena madurez pictórica é de gran
envergadura pola gran cantidade
de personaxes que aparecen no cadro e
O ALMORZO DOS REMEIROS. 1881 moitos deles son auténticos retratos,
así como polo xogo coa luz.
Esta escena está ambientada na
terraza do
restaurante La Fournaise, de Chatou,
Na ribeira do Sena.
os modelos son amigos de Renoir ,
a actriz Ellen Andrée
sentada na mesa e mirando a
Gustave Caillebotte,
a espaldas de Ellen o periodista
Maggiolo, Aline Charigot
mirando o can, sería logo
a muller do pintor,
acodada na barandilla está
Alphonsine Fournaise e
seu pai Alphonse, que era o propietario
do restaurante, está detrás de Alin
Ana Arias.EPA
47. A PARTIR DE 1880 INICIA A CHAMADA ETAPA INGRESCA TRAS UNHA
VIAXE A ITALIA ONDE VOLVE Ó DOMINIO DO DEBUXO.
1892
1883 Ana Arias.EPA
48. BAÑISTAS. 1918
DENDE 1890 UNHA VIAXE A ARXEL
FAI QUE A SÚA PALETA SEXA
MOITO MÁIS EXALTADA,
CENTRADO NO INTERÉS POLO
VOLUME CON MULLERES DE
CARNES OPULENTAS DE CERTO
BARROQUISMO.
Ana Arias.EPA
1906
49. DEGAS
Bebedora. 1834-1917
1876
É ATÍPICO
DENTRO DO
GRUPO, NON
PINTA Ó AIRE
LIBRE, PERO O
ACERCAN O SEU
DESEXO DE
ALONXARSE DA
ACADEMIA E PINTAR O ENTORNO
CAPTANDO NEL O INSTANTÁNEO.
INTERÉSALLE PLASMAR A VIDA
MODER-
NA CON IMAXES TAMÉN MODERNAS.
PODEMOS DEFINIR A SÚA
É O GRAN RECREADOR DE 1º PLANOS,
OBRA EN TERMOS
XERAIS, ACOTAMENTOS VIOLENTOS.
Ana Arias.EPA
CINEMATOGRÁFICOS
50. O SEU GRAN
TEMA É A FI-
GURA HUMA-
NA E OS SEUS
MOVEMEN-
TOS BAIXO
UNHA LUZ
ARTIFICIAL.
PERO A DIFE-
RENCIA DE
RENOIR O FAI
DE FORMA
ASÉPTICA,
SEN A SÚA
ALEGRÍA DE
VIVIR.
O SEU ESTILO TENSE DEFINIDO COMO IMPRESIONISMO
DE LIÑA. A IMPORTANCIA DESTA NA SÚA OBRA EXPLICAA A SÚA FORMA-
CIÓN ACADÉMICA, PERO EMPREGA UNHA LIÑA ENTRECORTADA PARA CAPTAR
O MOVEMENTO. Ana Arias.EPA