3. Historiografía Republicana César (s I a.c Nado no seu dunha familia Xulia en Roma ocupou todos os cargos do cursus honorum e participou no primeiro triunvirato. Nomeouse a sí mesmo dictador vitalicio. Non era propiamente un historiador, escribía para que un historiador posterior escriba a Historia. Commentarii de bello Gallico (Comentarios sobre as guerras Galias) Obra composta por oito libros nos que describe operacións militares da compaña da conquista dos territorios Galos. O octavo libro foi escrito por Aulo Hircio. Commentarii de bello ciuile (Comentarios sobre a guerra civil) Narra os pormenores do enfrontamento militar con Pompeio , a conquista de Italia por César, batalla de Farsalia etc. Compónse de tres libros (o último conclúe coa chegada de César a Alexandría onde anuncia a morte de Pompeio). César denominou as súas obras comentarii as cales estaban cheas de excursus de tipo xeográfico e etnográfico e de recursos retóricos. A intención das mesmas é apoloxética e propagandística das súas accións.
4. Historiografía Republicana Salustio (s I a.c Nado en Amitemo e axudado en certas situacións por César goberna a provincia de Africa Nova) Este é considerado o primeiro historiador. Bellum Catilinae (A conxuración de Catilina) Narra o intento frustrado do golpe de estado de Catilina (nobre ambicioso e sen escrúpulos que ten intención de facerse co poder mediante un golpe de estado durante o consulado de Cicerón) Consta dun prólogo progmático, de digresións históricas etc. Mostra a decadencia, a corrupción e a arrogancia da nobilitas. Bellum Lugurthinum (A guerra de Iugurta) Aborda a intervención romana no reino de Numidia para restablecer a sucesión dinástica lexítima á morte do rei Micipsa xa que Iugurta asasinara aos seus dous fillos para facerse co trono (el era o seu sobriño). Sinala o fracaso de Metelo e destaca a tendencia política coa que se identificaba (Mario). Historiae (Historias) Compónse de cinco libros, narra sucesos da historia romana como as loitas de Pompeio contra Sertonio ou os combates de Marco Antonio (só se conservan fragmentos) O estilo de Salustio caracterízase pola tendencia á brevitas e ten unha caracterización psicolóxica e dramáticados personaxes. Ademais emprega a variatio (fónica/morfolóxica/sintáctica). Emprégase na obra de setentiae e frases de tipo lapidario ademais de arcaísmos e antíteses.
5. Historiografía Republicana Nepote (Nado en Ticino s.I a.c era amigo de Catulo e de Cicerón) Historiador de menor importancia. Chronica (historia universal) Exempla (colección de anécdotas non conservadas) De viris illustribus (Sobre homes ilustres) Compónse de dezaseis libros; é o primeiro libro romano de carácter biográfico coñecido. Recolle nel as vidas de personaxes romanos e extranxeiros famosos. Ten un carácter retórico e exemplarizante. Nota: Na diapositiva de comezo aparece aportada dos libros de Salustio ademais dunha páxina iluminada da obra de Tito Livio Historia de Roma .
6. Historiografía Romana durante o Imperio Tito Livio (Nado en Padua s I a.c- I d.c ten unha importante formación literaria e filosófica) A súa obra mantén o estilo considerado por Cicerón. Historia dende o ano 753 a.c ao 9 d.c. Primeiro historiador romano sen actividade pública. Ab urbe condita libri (Historia de Roma) Compónse de 142 libros ; dos cales só se conservan do 1 ao 10 e do 21 ao 45. Dos volumes perdidos conservamos resumos ( perochae ) e extractos ( epitomae ) que nos permiten coñecer os seus contidos. Os libros 1-15 conteñen a lenda da fundación de Roma e os sucesos do período republicano ata o fin da incursión dos Galos. Os libros 16-30 narran as dúas Primeiras Guerras Púnicas. Os libros 31-45 narran o período das guerras macedonias ata a batalla de Pidna. A obra recolle moitas lendas.
7. Historiografía Romana durante o Imperio Tácito (Nado en Italia ou en Galia s.I d.c formause en oratoria) Escribe a historia a partir do 9 d.c onde o deixou Tito Livio ata o 96 d.c (morte de Domiciano). Deuita moribus lulii Agricolae (Agrícola) Trátase dunha biografía de tipo encomástico do seu sogro Xulio Agrícola que foi o primeiro que conquistou as Illas Británicas. Constitúe un ataque contra a tiranía de Domiciano. De origine et situ Germanorum (Xermania) É unha monografía xeográfica e etnográfica dos pobos xermanos. Expón a situación xeográfica, a historia e a organización das tribos xermanas cos seus costumes e tradiccións. Historiae : Crónica da historia de Roma durante a dinastía Flavia. Compónse de catorce libros; os catro primeiros narran os acontecementos do ano 69, no que se sucederon no poder tres emperandores e o comezo do reinado de Vespasiano. (69 d.c- 96 d.c) // Só se conservan os libros do I-V. Annales : Compónse de dezaseis libros dos que se conservan os seis primeiros , que abarcan dende a morte de Augusto ata Tiberio e os libros 11-16 que tratan dos reinados de Claudio e Nerón. (17d.c- 68 d.c)
8. As obras de Tácito foron escritas a partir de multitude de fontes entre as que destacan os analistas anteriores, as actas do Senado e as meomorias ademais dos testimonios de personaxes comtemporáneos. Nelas o autor mostra un pesimismo e unha falta de confianza do ser humano e caracteriza aos personaxes e ás situacións psicoloxicamente. Na maneira de escribir recorre a breuitas , emprega a elipse de formas verbais e o emprego do discurso indirecto. A obra ten un carácter impresionista e prefire a uariatio morfolóxica e sintáctica. Segue esteticamente a Salustio. Suetonio: Autor que non escribe Historia senón biografías ( xénero menor) S.I-II d.c// obra: Vita XII Caesarunt (vida dos doce césares: dende Xulio César a Domiciano) Escultura romana que representa a Augusto.
9. Historiografía latina tardía (Histotia Augusta) Coñécese como unha colección de trinta biografías de distintos emperadores dende a época de Adriano ata Diocleciano (s.II e III d.c) e narra elementos novelescos alleos á veracidade histórica. Entre os epitomes destaca Aurelio Víctor (Liber dos Césares) e entre os escritores de breviarios destaca Eutropio (Breuiarium ab urbe condita). Amiano Marcelino compuxo tres libros de Res Gestae (Fazañas) que abarcan o período comprendido entre o 96 d.c e o 353 d.c ( período continuador da historia de Roma por de Tácito) Último historiador. Estes libros son un modelo tanto ideolóxico como lingüístico e emprega neles algunha anomalía da lingua latinaxa que para el era unha lingua aprendida.
10. Léxico da Historiografía (Útil para comprender certas características das obras historiográficas) BREVIARIOS : Síntesis personal dun autor a partir de varias obras anteriore. CURSUS HONORUM : CarreIra política durante a República Romana recibía o nome de cursus honorum e seguiu existindo durante o imperio, sobre todo para a administración das provincias dependentes do Senado. EPITOMES : Resumos de obras elaboradas previamente. EXCURSUS: Digresión: dentro dun discurso ou texto, o que se aparta temporalmente do tema principal. FABULAE: Narracións fantásticas que non poden ser calificadas de verdadeiras ou verosímiles. LACTEA UBERTAS : A amplitude e riqueza dos períodos e o ornato propio da prosa artística.