3. Իսկ այն պիտույքները, որոնք պետք են գալիս շաբաթը կամ ամիսը մեկ, ավելի լավ է դնել պահարանում, ծալքատեղում կամ այլ պահվող տեղում:Մասնագիտացված կազմակերպիչների ազգային միությունը (NAPO) համաձայն է այս մոտեցման հետ: «Աշխատանքի վայրի կազմակերպումը» հոդվածում նրանք նշում են.<br />-Որպեսզի ավելի կառավարելի դարձնես քո սեղանը, պետք է անես հետևյալը.<br />1. Կազմիր մի սիստեմ ամենօրյա փաստաթոթերի հոսքի համար:<br />2. Խուսափիր փաստաթղթերը սեղանի ետևը գցելուց և հետո այն փնտրելուց:<br />3. Խնամքով հետևիր այն որոշմանը, որը վերաբերում է փաստաթղթերին:<br />NAPO-ն առաջարկում է ֆայլերը հաղթահարելու համար ներառել հետևյալ քայլերը.<br />1.Ստեղծիր նոր ֆայլերի սիստեմ քո էլ. փաստաթոթերի համար, որոնցից յուրաքնաչյուրը կարտացոլի այն, թե ով ես դու:<br />questianewsletter.com/newsletter/volume-6-issue-5/index.htm?CRID=nullCRnull&OFFID=newsletter20101003m#bigidea<br />Ինչպես մի կին մեծ, կանաչ վարունգով`զուչետով, ետ մղեց արջին …<br />Մոնտանա նահանգ, Ֆրենչթաուն քաղաք: Սեպտեմբերի 23-ին մի կին իր տան ետնամուտքից ետ մղեց տուն ներխուժող արջին` օգտագործելով ձեռքի տակ եղած առաջին պատահած զենքը`կանաչ վարունգը: Մի օր` կեսգիշերին, կինը վեր թռավ քնից իր տան ետնամուտքի այգուց լսվող աղմուկից: Նա գնաց հետազոտելու այգին և այնտեղ գտավ մի սև արջի, որն, ըստ նրա, 90 կգ կլիներ: Արջը հարձակվել էր կնոջ 12 տարեկան շոտլանդական ոչխարապահ շան վրա: Արջի ուշադրությունը շեղելու համար կինը ճչաց, սակայն արջը հարձակվեց կնոջ վրա: <<Արջը շատ ագրեսիվ էր և մռնչում էր: Նա փորձում էր հետևի դռնից ներս մտնել,-պատմում է Միսուլա նահանգի շերիֆ`Ռիչ Մորսելին: Սակայն կինը կարողանում է կանգնեցնել իրեն հետապնդող արջին: Արջը թաթով ուժեղ հարվածում և պատռում է կնոջ ջինսը, կինը ետ է ցատկում, խոհանոցի սեղանի վրայից ճանկում ամենամոտ գտնվող իրը` 30 սմ երկարությամբ վարունգը: Վարունգը` մոտ մեկ մետր հեռավորությունից նետում է արջի վրա: Բանջարեղենը կպչում է արջի գլխի ծայրին և կենդանին փախչում է>>: Մորիսելին նշում է, որ կինը ստացել էր միայն փոքր վնասվածքներ, որոնց համար բժշկական օգնություն պետք չէր: Ոստիկանությունը չհրապարակեց կնոջ անունը: Պարզվեց ,որ շունը ևս վերք չուներ,պարզապես փոքր ինչ վախեցած էր: Հետագայում կինը արջի հետքերով շաղ տվեց կանաչ վարունգները, որոնցից վախենալով էլ արջն այլևս չմոտեցավ տանը:<br />Աղբյուրը`British News<br /> <br />Աղմուկի բարձրացող ձայների մակարդակը իր հետևան է ունենում մարդու առողջության վրա: Աղմկոտ աշխատավայրը կարող է առաջացնել լսողության խանգարումներ, նյարդայնացում, անհանգիստ քուն,սեռական ունակություններինվազեցում և վերջապես մահ:Իմունային համակարգի փոփոխությանը և ի ծնե դեֆեկտները`նպաստում են աղմուկի կողմիցմարդու անպաշտպան լինելը: Չնայած մարդու տարիքի հետ կարող են հայտնվել լսողական խնդիրներ, շատ զարգացած երկրներում աղմուկի դեմ կատարած համընհանուր քայլերը բավարար են նվազեցնելու բնակչության կյանքի ամբողջ ժամանակահատվածի ընթացքում լսողության խախտումները: Աղմուկից չպաշտպանված լինելը հայտնի է եղել, որ դրդում է մարդու մոտ ականջների խշշման, սրտային հիվանդության, ճնշման բարձրացման, այս ամենից բացի բարձր ձայների մակարդակը կարեղ է առաջացնել սթրեսներ և խթանի ագրեսիա: Ամենամեծ պատճառներն առաջացնում են տրանսպորտի և օդային տրանսպորտի աղմուկները, որոնք մեծածնում են մարդու անպաշտպանվածությունը` բարձր երաժշտության և արդյունաբերական աղմուկի հանդեպ:<br /> Նորվեգիայում ճանապարհային երթևեկության 80%-ը առաջացել են աղմուկից: Տրանսպորտի պատճառած աղմուկի սոցարժեքը կազմում է ավելի քան տարեկան 40մլն եվրո: Մարդատար և բեռնատար մեքենաները պատասխանատու են այդ արժեքի չափի համար: Հենց միայն փոխադրամիջոցների աղմուկը ազդում է Եվրոպական ծրջաններում ապրող ամեն երրորդ մարդու վրա: Յուրաքանչյուր 5 եվրոպացիներից 1-ը ենթարկվում է ձայնային ազդեցության, որը կարող է ակնհայտորեն վնասել առողջությունը: Աղմուկը նաև սպառնալիք է խովային և ցամաքային էկոհամակարգերին: <br />
![Ջորջ Բայրոն<br />Նա քայլում է գեղեցիկ <br />Նա քայլում է այնպես շուքով ու գեղեցիկ<br /> Ինչպես գիշերը խավար ու երկինքն աստղալից<br />Եվ այդ մութը խավար և այդ ցոլքը աստղերի<br />Հանդիպում են միասին նրա սիրուն աչքերում<br />Եվ հայացքում գեղեցիկ:<br />Եվ այնտեղից ճառագում է լույսն այն մեղմիկ<br />Որ աստծուն է միայն հաճելի;<br />Մի ստվեր ավել, մի ցոլք պակաս<br />Կնվազի արդեն նազանքը նրա<br />Որն երերում է սև ծամերի տակ<br />Մեղմ մի լույս գցում երեսին նրա<br />Ուր արտացոլվում են ջինջ մտքերը նրա<br />Որքան մաքուր, անաղարտ է դեմքը նրա:<br />Եվ այտերին և հոնքերին այնպես մեղմիկ, այնպես խաղաղ<br />Բայց բազմիմաստ մի հայացք է ասես շողում<br />Եվ գերող ժպիտը և ցոլքն աչքերում նրա<br />Լավ օրերի պատկերն է գծում երեսի վրա<br />Նաև արտացոլում անմեղ սերը նրա<br />Որքան խաղաղ է գոյում հոգին նրա:<br /> 1816թ. Բայրոնը այցելեց Սուրբ Ղազար կղզի, որը գտնվում է վենետիկում, որտեղ նա ծանոթացավ հայկական մշակույթին`վանահոր օգնությամբ, ով ծառայում էր Միխիթարյան Միաբանությունում: Հայր Ավգերյանի օգնությամբ սովորեց հայերեն, հաճախեց շատ հավաքույթների հայոց լեզվի և պատմության վերաբերյալ: Նա գրեց Անգլերեն Քերականությունը և Հայերենը, 1817թվականին և Հայերեն Քերականությունը և Անգլերենը 1819-ին, որտեղ նա ներառում էր մեջբերումներ ժամանակակից և դասական հայերենից: Բայրոնը մասնակցում է նաև հայերեն-անգլերեն բառարանի հավաքմանը: Գրել է նաև նախաբան,որում նա բացատրում էր հայերի կապը թուրքական ճնշման և պարսկական կառավարիչների հետ, և նրանց ազատագրական պայքարը: Նրա երկու կարևորագույն թարգմանություններն են` Պողոս առաքյալի գրերը Կորնթացիներին, Մովսես Խորենացու <<Հայոց Պատմության>> 2 գլուխները և Ներսես Լաբրոնի ճառերից հատվածներ: Նրա հիացմունքը այնքան մեծ էր, որ նա նույնիսկ մտածում էր համալերել Կայենի պատմությունը աստվածաշնչիցհայոց նախահայր Հայկի լեգենդով: Նրան կարելի է համարել հայագիտության ծնունդի և զարգացման սկզբնաղբյուրը:<br /> Նրա խորը լիլիկան և գաղափարական խիզախությունը ներշնչանքի աղբյուր է եղել շատ հայկական պոետներին ինչպիսին են` Ղևոնդ Ալիշանը, Սմբատ Շահազիզը, Հովհաննես Թումանյանը, Ռուբեն Որբերյանը և այլն: <br />Ռոբերտ Բըրնս<br />Իմ սերը նման է Հունիսին բացված ալ կարմի վարդի,Իմ սերը նման է քաղցր մի երգի,Որ հնչում է ինչպես անուշ մի մեղեդի:Որքան անբիծ. Անարատ ես, թանկագինս,Որքան խորն եմ սիրահարված քեզ, իմ սեր,Ու կսիրեմ քեզ այնքան երկար, թանկագինս, Մինչև ցամաքեն ծովերը բոլոր:Մինչը ցամաքեն ծովերը բոլոր,Ու ժայռե անգամ հալվեն արևիցԵս չեմ դադարի սիրել քեզ էլի,Որքան իմ անհոգ կյանքը տևի:Մնաս բարով, սեր իմ միակ,Մանս բարով, մնաս բարով,Բայց ես կգամ քեզ մոտ նորից,Թեկուզ հազար մղոն հեռվից:<br />Չարլզ Դիկենս-Օլիվեր Թվիստ<br />Օլիվերը ծնվեց անկելանոցում և երբ նա <<մուտք գործեց>> այս դժվարություններով լի աշխարհ շատ կասկածելի էր, թե արդյոք նա կարող էր ապրել երեք րոպեից ավել: Նա պառկած էր կոշտ ու փոքրիկ մահճակալին և պայքարում էր շնչելու համար:Օլիվերն իր առաջին ճակատամարտն էր տալիս ծնվելիս` առանց այն երկու մարդկան օգնության, ովքեր ներկա էին: Ներկաներից մեկը մի ծեր կին էր, ով գրեթե միշտ հարբած էր, մյուսը` տեղական զբաղված բժիշկն էր, ով չէր վճարվում այնքան, որ հետաքրքիրվր Օլիվերի կյանքով: Բացի այդ, անկելանոցում, որտեղ միայն աղքատներն ու անտուններն են ապրում, մահը սովորոկան երևույթ էր:Այնուամենայնիվ Օլիվերին հաջողվեց քաշել առաջին շունչը և բարձր բղավոցով հայտարարել իր գալուստը անկելանոց: Նրա մայրը իր երիտասարդ դեմքը բարձրացրեց բարձից և շշնջաց.- Թույլ տվեք մահանալուց առաջ տենել երեխային:Բժիշկը կրակի մոտից, որտեղ մինչ այդ տաքացնում էր իր ձեռքերը, շրջվեց:- Դեռ վաղ է մահանալուց խոսելու համար,- բարյացակամորեն ասաց նրան:Նա տվեց երեխային, որ մայրը գրկի: Կինը իր սառը, գունատ շուրթերով սիրաբուխ համբուրեց երեխայի ճակատը, զննեց շուրջը, ետ ընկավ բարձին ու մահացավ:- Խեղճ կին,- ասաց բուժքույրը, շտապելով կանաչ շիշը խոթել երկար շրջազգեստի ծծալքերի տակ: <br />Բժիշկը հագավ իր վերարկուն.- Երեխան թույլ է, և կարող է դժվարություններ ունենալ,-ասաց նա, - եթե այդպես լինիմի քիչ կաթ տվեք:Հետո նայեց մահացած կնոջը.- Մայրը, սիրուն աղջիկ է: Որտեղի՞ց է նա եկել:- Նրան անցած գիշեր են այստեղ բերել,- պատասխանեց ծեր կինը,- նրան գտել են փողոցում` անգիտակից վիճակում ընկած,- դատելով նրա մաշված կոշիկներից, նա ոտքով երկար ճանապարհ էր անցել: Որտեղացի էր նա և ու ո՞ւր էր գնում կամ ի՞նչ էր նրա անունը` ոչ ոք չգիտի:Բժիշկը բարձրացրեց կնոջ ձախ ձեռքը:- Հին պատմությունէ,- ասաց նա` տխուր թափահարելով գլուխը, - հասկանալի է, ոչ մի ամուսնական մատանի… Ինչևէ, բարի գիշեր:Այսպիսով Օլիվերը մնաց մաիյն հարբած բուժքրոջ հետ:Առանց հագուստների, իր առաջին ծածկոցի տակ, նա կարող էր լիներ թագավորի կամ մուրացկանի երեխա: Բայց երբ կինը հագցրեց նրան բամբակյա, կոպիտ, տարիներից դեղնած շորեր նա ընդունեց հենց այնպիսի տեսք, ինչ իրականում էր` մի որբ անկելանոցում: Պատրաստ թշվառ, սոված ու մերժված կյանքի:<br />Վիլքի Քոլինզ-Սպիտակազգեստ կինը<br />Հուլիս ամսվա վերջին օրն էր, և ամբողջ օրը Լոնդոնում սարսափելի շոգ էր: Ես նստած էի իմ սենյակում, փորձում էի կարդալ, բայց չէի կարողանում կենտրոնանալ գրքի վրա: Չափազանց շոգ էր, և փողոցից եկող անդադար աղմուկը խանգարում էր ինձ: Ես մտածելու շատ բան ունեի, որոշեցի երեկոյան զովաշունչ օդին գնալ զբոսանքի: <br /> Իմ անունը Վոլտեր Հարթրայթ է, և ես նկարչության ուսուցիչ եմ: Դա իմ վերջին գիշերն էր Լոնդոնում: Հաջորդ առավոտյան ես պետք է ճանապարհ ընկնեի դեպի Քամբերլենդ` Անգլիայի հյուսիս: Ինձ առաջարկել էին աշխատանք փոքրիկ Լիմերիջ ագարակին մոտ` մի վայրում, որի անունն էր Լիմերիջ Հաուս: Իմ ապագա գործատուն մի պարոն էր, որի անունն էր Ֆրեդերի Ֆէըրլի: Նա հայտարարություն էր տվել, որ պահանջում է նկարչության մի ուսուցիչ, որպեսզի վերջինս իր երկու զարմուհիներին սովորեցնի ճեպանկար և նկարել: Այդ ուսուցիչը պետք է ապրեր ընտանիքի հետ` Լիմերիջ հաուսում: Ես գիտեի որ իմ բախտը բերել էր այդ աշխատանքի հարցում: Երիտասարդ օրիորդներին դասավանդելը շատ հեշտ և հաճելի կլիներ, վճարն ու աշխատանքի պայմանները գերազանց էին: Բայց միևնույն ժամանակ ես տարօրինակ զգացում ունեյի` կապված այդ աշխատանքի հետ: ես չէի ցանկանում ընդունել այդ աշխատանքը, բայց չէի կարողանում բացատրել թե ինչու: Միգուցե ես նույնիսկ սրտիս խորքում զգում էի, որ դա ընդմիշտ փոխելու էր իմ կյանքը: <br />Շարլոտա Բրոնտե-Ջեյն Էյր<br />Մենք չենք կարող գնալ զբոսնելու այս երեկո : Այնպիսի սառը ցուրտ քամի էր և այնպիսի ուժեղ անձրև, որ մենք մնացինք տանը: Ես ուրախ էի դրա համար: Ես չեմ սիրում երկար քայլել, հատկապես ձմռանը:Հաճախ ինձ դուր չէր գալիս տուն վերադառնալ ,երբ գրեթե մութ էր լինում և ձեռքերիս ու ոտքերիս մատները սառցի պես սառնեին լինում, և ես ինձ թշվառ էի զգում, երբ Բեսսին`դայակը, ինձ միշտ հանդիմանում էր:Ես զգում էի անընդհատ ,որ ես տարբերվում էի իմ զարմիկ,զարմուհիներից`Էլիզա,Ջոն և Ջորջիանա Ռիդերից: Նրանք ինձանից բարձրահասակ էին և ավելի դիմացկուն, քան ես, և նրանք սիրված էին բոլորի կողմից:Այս երեքը սովորաբար իրենց ժամանակն անցկացնում էին վիճելով ու բարձր ճչալով, բայց այսօր նրանք նստել էին հյուրասրահում հանգիստ, իրենց մոր շուրջը: Ես ցանկացա միանալ ընտանեկան այդ շրջանին,բայց միսիս Ռիդը ` իմ հորաքույրը, մերժեց: Բեսսին ինձանից բողոքել էր : <br />Ես մտա սենյակ և տեսա մի բարձրահասակ տղամարդու, ով նստել էր բուխարու մոտ: Միսիս Ռիդը նստած էր իր աթոռին : Նա ինձ ներկայացրեց այդ անծանոթին, հետևյալ բառեռով.-Սա այն փոքրիկ աղջիկն է, ում մասին մենք խոսում էինք:Տղամարդը նայելով ինձ ասաց.- Շա՜տ փոքր է: Տարիքն ինչքա՞ն է:-Տաս:-Քո անու՞նը փոքրիկ աղջիկ:-Ջեյն Էյռ:-Դե Ջեյն Էյռ, դու լա՞վ երեխա ես:Ես լուռ էի:Միսիս Ռիդը գլուխը թափահարելով պատասխանեց իմ փոխարեն:-Պարոն Բռոքլհեռսթ, ավելի լավ է այդ մասին ոչինչ չասել:-Ցավում եմ , որ այդպես է.-ասաց նա,-Նա և ես մի փոքր պիտի զրուցենք:Նա նստեց բասկաթոռին` Տիկին Ռիդի դիմաց:-Արի այստեղ.-ասաց նա:Ես մոտեցա նրան ,նա ինձ տեղավորեց ուղիղ իր դիմաց:Հիմա նրա երեսը շատ մոտիկ էր ինձ:Այդ ինչ մե՜ծ քիթ էր,ի՜նչ բերան և ինչքա՜ն մեծ ատամներ: Նա ասաց, որ ինքը շատ է տխրում տեսնելու այդպիսի մի վատ երեխայի : -Դու գիտե՞ս, թե ուր են գնում վատ երեխաները մահվանից հետո :-Նրանք դժողք են գնում.-եղավ իմ պատրաստի պատասխանը:-Իսկ ի՞նչ է դժողքը, կարո՞ղ ես ինձ ասել:-Կրակով լի մի փոս է:-Դու ուզո՞ւմ ես ընկնել այդ փոսը, և վառվել այնտեղ:-Ոչ պարոն:-Այդ դեպքում ի՞նչ պիտի անես :-Ես պիտի լավ առողջություն ունենամ, որ չմահանամ: <br />Քո միջավայրի արդյունավետությունը<br />Ապշեցնող և շփոթեցնող <br />Արդյոք քո աշխատանքային սեղանի թափթփվածությունը չի նվազեցնում որակյալ աշխատանքի համար թափած քո ջանքերը, լինի դա դպրոցում, թե այլ աշխատավայրում: Աշխատասեղանը կարգի բերելու համար փորձիր այս հեշտ ու արագ մի քանի խորհուրդները. «Տարածքը, որը քեզ ոգևորում է աշխատել» ուսումնական այս հոդվածում Թոբի լիհ Բոչան և Շամա Նառանգը նշում են, որ այնտեղ, որտեղ դու աշխատում ես, հարկ է պարզել, թե ինչ նպատակի համար ես դա նախատեսել, արդյոք դու միայնակ ուսումնասիրող մարդ ես, թե դու պետք է մտնես գործնական հարաբերությունների մեջ մարդկանց հետ: Եվ այս, և այն դեպքում էլ քո աշխատանքային տարածքը երկրաչափորեն ճիշտ պետք է կառուցված լինի: Այն պետք է լինի արմունկիդ բարձրության չափ, գլխավերևի լույսի կամ սեղանի լամպի հետ միասին, իսկ տարածությունը քո և մոնիտորի միջև պետք է 18-30 սմ լինի: Նրանց խորհուրդները վերաբերում են հատկապես երիտասարդ ուսանողներին, բայց միևնույն ժամանակ տեղին և ճիշտ է ցանկացած այն մարդկանց համար, ովքեր ցանկանում են ունենալ ավելի որակյալ աշխատանքային տարածք: Այն պետք է անընդհատ բարելավվել, ներառյալ պահարանները, դարձնելով այնպիսին, որ ամեն ինչ իր տեղում լինի և չսկսես փնտրել, թե որը որտեղ է: <br />-Եթե սեղանը կատարյալ դարձնելու և այն քո նպատակին հեշտ ծառայեցնելու համար այս կազմակերպչական միջոցները շատ են,-ասում է Ռենի Բելիսլը,-ընդհատիր այն: Իր ապառիկ գործարքի մասին ամսագրի հոդվածում նա 8 խորհուրդ է տալիս աշխատանքի արդյունավետությունը բարձրացնելու համար: <br />-Օրինակի համար այսօր միայն սահմանափակվիր սեղանի վրայից թղթերը հեռացնելով, իսկ վաղը մաքրիր գլխավոր աջ դարակը, 2-րդ դարակը մաքրիր հաջորդ օրը և այդպես շարունակ: Պարտադիր չէ անել այնպես, իսնչպես ասում են «ամեն ինչ կամ ոչինչ»,-բացատրում է Բելիլսը,-սահմանափակիր պիտույքների քանակի ասռկայությունը սեղանի գլխավոր մասում, հեռացնելով ամենաշատը 8-9 առարկաներ,-շարունակում է Ռենին,-շատ հիմնարկությունների սեղաններ լեցուն են այնպիսի պիտույքներով, որոնք երբեք չեն օգտագործվում, մինչդեռ դու ժամանակ և էներգիա ես ծախսում փնտրելու համար քեզ անհրաժեշտ իրը, որպեսզի լավ աշխատես: <br />Կախված այն բանից, թե որքան աշխատանք և աշխատանքային տարածք ունես, հետևեք այս ուղեցույցին.<br />,[object Object]](https://image.slidesharecdn.com/hashvetvutyun2010kisamyak-110119010957-phpapp02/85/Hashvetvutyun-2010kisamyak-1-320.jpg)
