3. Թարս իրերի քաղաքում
Ես ճամփորդել շատ եմ սիրում:Դա շատ լավ է:Բայց
տեսեք մի անգամ ինձ հետ ինչ պատահեց,երբ
հայտնվեցի թարս իրերի քաղաքում:Այդ քաղաքում
տները օդից էին կախված,իսկ ես քայլում էի ամպերի
վրայով :Այնտեղ փղերը թռչում էին,իսկ
թիթեռները՝քայլում:Այդ քաղաքում ես ծանոթացա մի
աղջկա հետ,որն ինձ իր տուն հրավիրեց:Նա շիլա
պատրաստեց ափսեի մեջ:Հետո լցրեց կաթսայի մեջ
և ինձ հյուրասիրեց,իսկ գդալի փոխարեն շերեփ
տվեց:Ես շատ զարմացա,իսկ նա ասաց,որ դա
առատության նշան է և իրենց քաղաքում այդպես են
հյուրերին դիմավորում:
4. Ամպի երեխաները
Ամպն ուներ չորս երեխա՝ երկու աղջիկ և երկու տղա: Ամպը նրանց
շատ էր սիրում: Մի օր, երբ չորսն էլ խաղում էին, ամենափոքր և
չարաճճի տղան սկսեց կռվել մեծ եղբոր հետ: Ամպը մոտեցավ և
բարկացավ: Փոքրիկ չարաճճին մեղադրեց մեծ եղբորը, իսկ փոքրիկ
քույրիկը՝ աչքերը լցրած, պաշտպանեց նրան: Մեծ որդին՝
չկարողանալով պաշտպանվել, հոնգուր-հոնգուր լաց եղավ: Այդ
ժամանակ մեծ քույրը մոտեցավ և քնքշորեն գրկեց նրան:
-Լավ,-ասաց հայր Ամպը,-դուք պետք է մի գործով զբաղվեք, որ չկռվեք:
Քանի որ դու շատ կռվարար ես,-ասաց փոքր որդուն,-դու կլինես
Կարկուտ: Իսկ դու, իմ փոքրիկ նկարչուհի, կլինես Ցողիկ:
Մեծ որդուն էլ ասաց.
-Քանի որ դու շատ լացկան ես, կլինես Անձրև: Իսկ դու, իմ բարի
աղջիկ, կլինես Ձյունիկ, որ քո նուրբ ու տաք գրկի մեջ առնես սառող
դաշտերն ու անտառները:
Այդ օրվանից Ամպի երեխաներն էլ չկռվեցին:
5.
6. ԱՐևԻ ԵՐԵԽԱՆԵՐԸ
Արևն ուներ շատ երեխաներ,մեկը մեկից շողշողուն ու
չարաճճի:Նրանք շատ էին սիրում պահմտոցի խաղալ և թաքնվել
ամպերի հետևում:Բայց Արև մայրիկը միշտ էլ նրանց գտնում էր
ու տուն տանում:Մի օր Արևը զբաղված էր իր գործերով և
չնկատեց,թե ինչպես փոքրիկ շողիկները դուրս վազեցին
տանից:Արևը բարկացած դուրս եկավ և սկսեց փնտրել
նրանց,բայց չգտավ:Խեղճ Արև մայրիկը լացակումած այս ու այն
կողմ էր վազում,ամպերին ու քամուն էր խնդրում,որ իրեն
օգնեն:Ամբողջ օրը մռայլ անցավ,քանի որ Արևը տխուր էր և
շողերը չկային:Բայց այդ գիշերը շատ լուսավոր եղավ,որովհետև
չարաճճիները եկել էին Լուսին մորաքրոջ մոտ:Լուսինը շատ
բարկացավ նրանց վրա և առավոտ շուտ քամուն ասեց,որ
շողիկներին տուն տանի:Արևը շատ ուրախացավ,երբ իր
փոքրիկներին տեսավ:Այդ օրվանից Արևը պարաններով իր
փեշերից կապեց փոքրիկ շողիկներին,որ էլ չփախչեն:
7. Կախարդական հեղուկը
Եթե կարողանայի պատրաստել կախարդական
հեղուկ,այն կլիներ կանաչ և ելակի համ
կունենար:Հեղուկը խմող մարդը կդառնար բարի
միլիոնատեր:Նա բոլորին իր ունեցածից
կբաժաներ:Տուն չունեցողներին տուն կտար,որ
դրսում չմնան:Շոր չունեցողին շորեր կտար,որ
չմրսեն:Հաց չունեցողներին սնունդ
կբաժաներ,երեխաներին պաղպաղակ և
խաղալիքներ կտար:Ես ուզում եմ,որ իմ
պատրաստած հեղուկը լավը դարձնի այն
խմողին,որովհետև ցանկանում եմ,որ բոլորը միշտ
ժպտան:
8. Շ տառի երկիրը
Իմ երկրի բառերը կլինեն Շ տառով:
Շտուփ,որի մեջ շատ կոնֆետներ կլինեն բոլոր
երեխաների համար:
Շպայուսակ,որի մեջ ամեն տեսակի մատիտներ
կլինեն:
Շպահարան,որի միջով կհայտնվես քո ընտրած
հեքիաթում:
9. Լուսնի ու արևի ընկերությունը
Մի օր Արևը զբոսնում էր երկնքում,երբ լսեց,որ մի մութ
ամպի հետևում մեկը լաց է լինում:
-Ի՞նչ է քո անունը և ինչո՞ւ ես լալիս,-հարցրեց Արևը:
-Ես Լուսինն եմ:Լալիս եմ ,որովհետև ինձ ոչ-ոք չի
նկատում,ես չեմ փայլում աստղերի պես:
-Լավ,մի լացիր,ես քեզ կօգնեմ:Դու կկանգնես իմ դիմաց,ես
իմ շողքերը կգցեմ քեզ վրա և դու աստղերից էլ պայծառ
կշողաս:
Լուսինը շատ ուրախացավ:Այդ օրվանից Լուսինը գիշերը
դուրս եկավ,որ աստղերից ավելի պայծառ լինի:
10. Մեղուն և ծաղիկը
Լինում է, չի լինում մի փոքրիկ մեղու: Մի օր մեղուն
գնում է դաշտ փոշի հավաքելու: Որ ծաղկին մոտենում
է, տեսնում է, որ արդեն մեղուները հավաքել են նրանց
փոշիները: Խեղճ մեղուն տխրում է, լաց է լինում:
Հանկարծ մի փոքրիկ ծաղիկ ձայն է տալիս մեղվին.
-Ինչո՞ւ ես լալիս, փոքրիկ մեղու: Ես շատ փոշի ունեմ:
Կարող եմ քեզ տալ:
Մեղուն ուրախանում է և հավաքում ծաղկի փոշին:
Այդ օրվանից մեղուն և ծաղիկն ընկերանում են: