2. Æskuár Hallgríms
Hallgrímur Pétursson er
talinn vera fæddur í Gröf á
Höfðaströnd árið 1614.
Hann var alinn að mestu upp
á Hólum í Hjaltdal en þar var
faðir hans hringjari.
Foreldrar hans voru Pétur
Guðmundsson og Sólveig
Jónsdóttir.
Faðir Hallgríms og
Guðbrandur biskup
Þorláksson voru
bræðrasynir.
3. Menntun
Vegna kveðskapar síns var
Hallgrímur látinn fara burt
af Hólum.
Eftir það komst Hallgrímur í
vinnu hjá járnsmið eða
kolamanni annaðhvort í
Glückstadt í Norðurþýskalandi eða
Kaupmannahöfn.
Í Kaupmannahöfn kemst
hann í Vorrar frúar skóla
fyrir meðmæli Brynjólfs
Sveinssonar, síðar biskups.
4. Ást Hallgríms
Hann kemst í efsta bekk í
skólanum og er fenginn til að
hressa upp kristna trú
Íslendinga sem höfðu komið
aftur til Íslands frá
Tyrkjaráninu.
Þar hitti hann Guðríði
Símonardóttur, en hún var ein
af hinum útleystu.
Og hún var 16 árum eldri en
hann.
Hallgrímur og Guðríður fóru
aftur til Íslands.
Giftust þar og eignuðust strák.
Eyjólfur hét hann eftir fyrrverandi
manni Guðríðar.
5. Örlög Hallgríms
Árið 1644 var Hallgrímur
vígður til prests á Hvalsnesi.
Hallgrímur þjónaði
Halsnesþingum þangað til
Saurbæ
hann varð prestur á Saurbæ.
Hann hafði það nokkuð gott
þótt að bær þeirra Guðríðar
brynni 1662.
1665 var Hallgrímur kominn
með líkþrá og hætti stuttu
seinna (1668) að vinna sem
prestur.
6. Dauði
Hallgrímur andaðist á
Ferstiklu 27. október 1674, 60
að aldri.
Hallgrímur og Guðríður áttu
3 börn, Eyjólfur var elstur, þá
Guðmundur, og yngst var
Steinunn sem dó á fjórða ári.
Hallgrímur samdi eitt
fallegasta ljóð í minningu
hennar og í dag er farið með
það ljóð í nánast öllum
jarðarförum.
Hér stendur: Steinunn
Hallgrímsdóttir
7. Kveðskapur og
minnismerki
Hallgrímskirkja er kennd við
hann.
74,5 m, byggð á árunum
1945-1986. Stendur á
skólavörðuholti í
Reykjavík og er eitt
þekktasta kennileiti
Reykjavíkur.
Hallgrímur samdi mikið af
ljóðum og sálmum og meðal
þeirra eru Passíusálmarnir
og ljóðið um hana Steinunn.
Dóttur sína sem dó.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund.
Á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
Ég veit minn ljúfur lifir
lausnarinn himnum á
hann ræður öllu yfir
einn heitir Jesús sá.
Sigrarinn dauðans sanni
sjálfur á krossi dó
og mér svo aumum manni
eilíft líf víst til bjó.
Ljóðið um
Steinunn.