Στη σκέψη του Ιουδαϊκού και αργότερα Χριστιανικού κόσμου, η Ολότητα του Σύμπαντος Κόσμου αναδύεται από το Μηδέν, εξαιτίας της Δημιουργικής παρέμβασης του κατ’ εξοχήν Όντος, του άπειρου Θεού που τον διατηρεί στην ύπαρξη με μια πράξη θέλησης. Η αρχαιοελληνική σκέψη που στοχάζεται τον Αιώνιο Κόσμο της Φύσης και την ένθεη Φύση του Λόγου μεταμορφώνεται σε Δημιουργία του Αιώνιου Θεϊκού Πνεύματος που προορίζεται τελεολογικά, διαμέσου του σχεδίου της Θείας Πρόνοιας Του, να γνωρίσει την Αποκάλυψη σ’ ένα επέκεινα του Φυσικού Κόσμου, ο οποίος χαρακτηρίζεται εφήμερος.
(Η Χριστιανική Θεολογία στο Μεσαίωνα • Η Υποταγή του Λόγου στην Πίστη • Αυγουστίνος • Οι τάσεις αυτονόμησης του Λόγου • Ακινάτης • Ο Μυστικισμός και η Αποφατική Θεολογία • Ο Θεός ως “Άκτιστο” Φως • Οι πολύπλοκες σχέσεις οικονομίας, πολιτικής και δικαίου)
Στη σκέψη του Ιουδαϊκού και αργότερα Χριστιανικού κόσμου, η Ολότητα του Σύμπαντος Κόσμου αναδύεται από το Μηδέν, εξαιτίας της Δημιουργικής παρέμβασης του κατ’ εξοχήν Όντος, του άπειρου Θεού που τον διατηρεί στην ύπαρξη με μια πράξη θέλησης. Η αρχαιοελληνική σκέψη που στοχάζεται τον Αιώνιο Κόσμο της Φύσης και την ένθεη Φύση του Λόγου μεταμορφώνεται σε Δημιουργία του Αιώνιου Θεϊκού Πνεύματος που προορίζεται τελεολογικά, διαμέσου του σχεδίου της Θείας Πρόνοιας Του, να γνωρίσει την Αποκάλυψη σ’ ένα επέκεινα του Φυσικού Κόσμου, ο οποίος χαρακτηρίζεται εφήμερος.
(Η Χριστιανική Θεολογία στο Μεσαίωνα • Η Υποταγή του Λόγου στην Πίστη • Αυγουστίνος • Οι τάσεις αυτονόμησης του Λόγου • Ακινάτης • Ο Μυστικισμός και η Αποφατική Θεολογία • Ο Θεός ως “Άκτιστο” Φως • Οι πολύπλοκες σχέσεις οικονομίας, πολιτικής και δικαίου)
Η συγκεκριμένη εργασία σε πλήρη μορφή παρουσιάστηκε την Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2006 στο βιβλιοπωλείο «Μαλλιάρης – Παιδεία» στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία των συμβούλων φιλολόγων Ν.Θεσσαλονίκης και ειδικότερα με πρόσκληση της κ. Κυριακής Αδαλόγλου. Παρουσιάστηκε επίσης την επόμενη μέρα στη βιβλιοθήκη του 5ου ΓΕΛ Βέροιας με πρωτοβουλία του συμβούλου φιλολόγων Ν.Ημαθίας, κ. Θανάση Μαρκόπουλου και του συνδέσμου φιλολόγων Ημαθίας.
Τσαλουχίδης Παντελής - Φιλόλογος
Η συγκεκριμένη εργασία σε πλήρη μορφή παρουσιάστηκε την Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2006 στο βιβλιοπωλείο «Μαλλιάρης – Παιδεία» στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία των συμβούλων φιλολόγων Ν.Θεσσαλονίκης και ειδικότερα με πρόσκληση της κ. Κυριακής Αδαλόγλου. Παρουσιάστηκε επίσης την επόμενη μέρα στη βιβλιοθήκη του 5ου ΓΕΛ Βέροιας με πρωτοβουλία του συμβούλου φιλολόγων Ν.Ημαθίας, κ. Θανάση Μαρκόπουλου και του συνδέσμου φιλολόγων Ημαθίας.
Τσαλουχίδης Παντελής - Φιλόλογος
Η Σκέψη των αρχαϊκών χρόνων, η οποία εκφράζεται με τον Προσωκρατικό Λόγο, στοχάζεται το Εν-Παν, με μυθολογικές ενοράσεις, διαισθήσεις και λογικές κατηγορίες. Ο Προσωκρατικός Λόγος αποτελεί φιλία για τη σοφία του Εν-Όλου που το φανερώνει στη γλώσσα.
(Θαλής • Αναξιμένης • Αναξίμανδρος • Πυθαγόρας • Εμπεδοκλής • Αναξαγόρας • Δημόκριτος • Ηράκλειτος • Παρμενίδης)
2. Για να κατανοήσουμε την τέχνη του
Θεοτοκόπουλου χρειάζεται
εμβάθυνση:
•
των φιλοσοφικών και
θρησκευτικών αντιλήψεών
του
•
των καλλιτεχνικών ρευμάτων
των χωρών που έζησε
•
των ιστορικών συνθηκών της
εποχής
•
της μεγαλοφυΐας του
4. 2. Ιστορικές συνθήκες της εποχής του
Κρήτη: Βενετοκρατούμενη περιοχή
Ιταλία: Κυρίαρχο πνεύμα της Αναγέννησης .
Μανιερισμός. Βενετσιάνικη σχολή.
Ρώμη: σχέδιο, στάσεις
Βενετία: χρωματική απόδοση, φωτοσκίαση
Η Ισπανία :
•
Αυστηρό θρησκευτικό περιβάλλον
•
Αντιμεταρρύθμιση
•
Έντονη αναζήτηση του μυστικισμού
•
Προβολή του μαρτυρίου και των ηρώων της πίστης
5. 3. Καλλιτεχνικά ρεύματα
•
Βυζαντινή τέχνη - Κρητική σχολή
Βενετία: Αναγέννηση και Μανιερισμός
•
Υποτάσσει την ύλη στο πνεύμα
•
Κρήτη:
Αδιαφορεί για το φυσικό χώρο και τις αναλογίες
Επιμήκη σώματα και μορφές
•
Αναγεννησιακά στοιχεία ( αντιθέσεις φωτός –
σκιάς , χρώματα στα ενδύματα)
•
Μαδρίτη: μεταβατική περίοδος
Σχέδιο, μορφή, στάση, συστροφή σωμάτων
•
Αναζήτηση της υπερκόσμιας πραγματικότητας
6. Τολέδο
•
Αριστοκρατική πόλη με πλήθος οχυρών ,
θρυλικές μορφές μοναχών και αρχόντων
•
Έντονος μυστικισμός και θρησκευτική
κατάνυξη
•
Αποδοχή και καλλιέργεια του πάθους από
το θρησκευτικό κλίμα της πόλης
•
Τόπος εκπλήρωσης του ονείρου
17. Η πρόθεσή του να εξαϋλώνει τις μορφές βρίσκεται στην ανάγκη του να εκφράζει με το χρωστήρα
το μεταφυσικό πάθος και την υπερβατική ατμόσφαιρα που τον συνέπαιρνε.
19. •
Ο Γκρέκο αδιαφορεί για την πραγματικότητα και αποδίδει ότι είναι απαραίτητο για να
μεταδώσει το πνευματικό περιεχόμενο. Παραμορφώνει τα κορμιά σε φλόγες, εξαϋλώνει τα
ρούχα και τα χρώματα, υποτάσσει τα πάντα στην αίσθηση της τέλειας μεταρσίωσης.
21. το φως
Απότομη μετάβαση από το φως στη σκιά
Φως αφύσικο, με δική του πορεία ( εσωτερικό φως)
22. •
Μορφοποιεί τα πρόσωπα και
τα φωτίζει με ένα εσωτερικό
φως που θαρρείς πως έχουν
ήδη αρχίσει να εγκαταλείπουν
τη γη εξορμώντας προς τα
ουράνια.
23. Με τις ζωηρές κηλίδες στα σώματα, τη ρευστότητα στις πτυχώσεις, τη διάλυση στις ακμές των
σχημάτων, την κυρίαρχη παρουσία του, γίνεται στοιχείο τραγικότητας αλλά και δημιουργίας
μεταφυσικής ατμόσφαιρας.
28. Απόδοση της ατμόσφαιρας του θαύματος
εκφράσεις εκστατικές
αιωρούμενες μορφές ,
Διάχυτη κατάσταση, ως φλόγες
εκπληκτικός χειρισμός φωτός
και τα χρώματα
33. Η ταφή του κόμητος Οργκάθ
•
Δυϊσμός : γη -ουρανός , νεκρόςζωντανοί, άνθρωποι -Χριστός, σώμα ψυχή
•
Επιστροφή της ψυχής στο κόσμο των
ιδεών (Πλατωνισμός)
•
Ιεράρχηση σύμπαντος : υπερφυσικά
μεγέθη Χριστού Παναγίας (Διονύσιος
Αρεοπαγίτης)
•
Έντονη απεικόνιση φωτός: Πνευματική
φώτιση
•
Απογύμνωση της μορφής από την ύλη
( αντι-Αριστοτελική άποψη)
34. Εσπόλιο
•
Τραγικότητα των προσώπων.
•
Έκφραση αγωνίας στα πρόσωπα
•
Υπόμνηση του πάθους
•
Απεικονίζεται η προετοιμασία του Σταυρού
•
Η μορφή του Χριστού είναι τραγική, δεν είναι
άψυχο υλικό
•
Στον πόνο του απεικονίζεται ο πόνος της
ανθρωπότητας
•
Επέκταση της αγωνίας στην πανανθρώπινη
αγωνία για το θάνατο
35. Το έργο του
•
Συγκίνησε τους κύκλους των λογίων ,όχι τους
καλλιτεχνικούς
•
Συνδέθηκε με το πνεύμα της
αντιμεταρρύθμισης
•
Διαποτισμένο από φιλοσοφικές αναζητήσεις
•
Επηρεασμένο από βυζαντινά στοιχεία
•
Προσωπικό και αυτόνομο χωρίς μιμητές
•
Εκκεντρικό, υπερβολικό
•
Προδρομικό του εξπρεσσιονισμού
36. Να ζωντανέψει το υπερφυσικό…….
Το ονειρικό του αποτέλεσμα είναι συνέπεια :
•
του επιδέξιου χειρισμού του χώρου, στον οποίο
αποδίδει υπερβατικό περιεχόμενο
•
των χρωματικών συνθέσεων
•
των πνευματοποιημένων μορφών
•
της άρνησης του μέτρου και της αναλογίας
•
της κατάκτησης του ιδανικού
της μετουσίωσης της ύλης
του ξεπεράσματος των φυσικών μορφών και του
ανθρώπινου μέτρου