2. Ծնվել
է Արևմտյան
Հայաստանի Վան քաղաքում, դասատուի
ընտանիքումֈ Նախնական կրթությունն
ստացել է տեղի «Նորաշեն» եւ «Երեմեան»
դպրոցներումֈ 1915 թվականի
կոտորածների ժամանակ մոր և եղբոր հետ
գաղթել են Արևելյան Հայաստանֈ Մեծացել է
Երեւանի ու Դիլիջանի
որբանոցներում, սովորել
է ԵՊՀ։ի պատմա։գրական ֆակուլտետումֈ
3.
Գուրգեն Աճեմյանը ծնվել է 1903 թվականին Վան
քաղաքումֈ Նա եղել է Չարենցի մտերիմ ընկերըֈ
Մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմն ու հայոց
Ցեղասպանությունը ունեցել է քիչ թե շատ անհոգ
մանկությունֈ Սակայն պատերազմը ինչպես ամբողջ
հայության այնպես էլ նրա ճակատագիրը փոխեց ։Երբ
թուրքերը հարձակվեցին Վանի վրա, նրանք փրկվելով
կոտորածից կռվեցին մինչև ռուսական զորքի ժամանելը,
սակայն ռուսական զորքը նահանջեց և նրանց հետ
նահանջեցին նաև հայերըֈ Գուրգենը ճանապարհին կորցրեց
իր հարազատներին և ուրիշ փախստսկանների հետ
փախավ Արևելյան Հայաստանֈ Այնտեղ ապրեց որբանոցում,
հետո գտավ կենդանի մնացած մորը և մյուս
հարազատներինֈ
4.
Տատը, որին նա շատ էր սիրում, մահացել էր գաղթի
ճանապարհինֈ Հետագայում Մահարին սիրով ու հումորով տատի
մասին պատմել է իր «Մանկություն» վիպակումֈ Որբանոցում
ծանոթացել է Եղիշե Չարենցի հետֈ Այստեղ էլ սկսվել է իր
ստեղծագործագործական կյանքըֈ Որբանոցից հետո կյանքի
հետագա թափառումների մասին պատմել է «Պատանեկություն»
վիպակումֈ Նրան հռչակություն բերեցին «Մանկություն» և
«Պատանեկություն» ստեղծագործություններըֈ Սակայն հետագա
առաջխաղացմանը խանգարեց 1936-ի աքսորըֈ Այդ ժամանակ
աքսորում էին շատերին՝ այդ թվում նաև Գուրգեն Մահարունֈ
1953-ին նա վերադարձավ Երևան և գրեց բազմաթիվ նոր
ստեղծագործություններ՝ «Ծաղկած փշալարեր», որը աքսորի
տարիների մասին էր,իսկ «Այրվող այգեստաններ» վեպը իր
հայրենի Վանի մասին և շատ այլ ստեղծագործություններֈ
Գուրգեն Մահարին մահացավ 1969 թվականինֈ Գուրգեն
Մահարին իր «Ինքնակենսագրություն» վեպը ավարտում է բնորոշ
մի պատկերով.