Os glícidos son as biomoléculas máis abundantes na natureza.
A partir da glicosa producida polas plantas durante o proceso de fotosíntese, as células, incluídas as non fotosintéticas, obteñen a maior parte da enerxía que necesitan.
As células son estruturas químicas que funcionan a temperatura constante, creando e mantendo a súa organización, ordenada e complexa, a expensas da materia que obteñen do contorno e que transforman nos millares de reaccións químicas que constitúen o metabolismo celular.
As células son estruturas químicas que funcionan a temperatura constante, creando e mantendo a súa organización, ordenada e complexa, a expensas da materia que obteñen do contorno e que transforman nos millares de reaccións químicas que constitúen o metabolismo celular.
Cando se compara aos seres vivos con algunhas máquinas feitas polo ser humano, a miúdo recórrese a aquelas que teñen motores que utilizan combustible.
Igual que un vehículo de motor, un ser vivo toma substancias do medio, obtén enerxía a partir delas, utilízaas para funcionar e expulsa os refugallos que xera este proceso.
Esténdese desde as zonas máis altas da atmosfera, onde se atopan microorganismos en suspensión (sobre os 10.000m ), ata os fondos oceánicos, incluídos os seus sedimentos.
Desde o punto de vista da bioloxía molecular, as células vivas son complexos conxuntos de moléculas que están contidas nun recipiente definido por unha envoltura.
As células son estruturas químicas que funcionan a temperatura constante, creando e mantendo a súa organización, ordenada e complexa, a expensas da materia que obteñen do contorno e que transforman nos millares de reaccións químicas que constitúen o metabolismo celular.
As células son estruturas químicas que funcionan a temperatura constante, creando e mantendo a súa organización, ordenada e complexa, a expensas da materia que obteñen do contorno e que transforman nos millares de reaccións químicas que constitúen o metabolismo celular.
Cando se compara aos seres vivos con algunhas máquinas feitas polo ser humano, a miúdo recórrese a aquelas que teñen motores que utilizan combustible.
Igual que un vehículo de motor, un ser vivo toma substancias do medio, obtén enerxía a partir delas, utilízaas para funcionar e expulsa os refugallos que xera este proceso.
Esténdese desde as zonas máis altas da atmosfera, onde se atopan microorganismos en suspensión (sobre os 10.000m ), ata os fondos oceánicos, incluídos os seus sedimentos.
Desde o punto de vista da bioloxía molecular, as células vivas son complexos conxuntos de moléculas que están contidas nun recipiente definido por unha envoltura.
Así como na biosfera a unidade básica son as biomoléculas, na xeosfera son os minerais, polo que é necesario estudar toda a súa evolución, desde o proceso da súa formación ata a utilidade que representan para os seres humanos, e unha característica esencial, que é a súa estrutura interna.
O proceso de evolución fixo posibel que dende as primitivas células procariotas se orixinaran as eucariotas, e máis adiante, apareceran os primeiros organismos complexos, ata chegar ao mundo sumamente diverso que coñecemos na actualidade, no que a vida se manifesta en calquera curruncho e do que o ser humano forma parte.
Aínda que non se sabe exactamente cando ou como apareceron as células, crese que as primeiras se orixinaron a partir de moléculas orgánicas presentes nos mares primitivos.
Tódolos seres vivos están formados por células. Uns son unicelulares e están integrados por unha soa célula; outros como os seres humanos, son pluricelulares e están formados por un gran nde número de células.
A atmosfera está en contacto cos sistemas hidrosfera, xeosfera e biosfera.
ë unha cuberta fluída, e os elementos físicos que a constitúen son principalmente gases, aínda que tamén se atopan partículas líquidas e sólidas en suspensión.
ë un sistema aberto. Aínda que a súa composición se mantén case constante, prodúcense intercambios de materia cos outros sistemas, como o vapor de auga atmosférico, que procede, principalmente, da evaporación da auga da hidrosfera.
O termo lípidos provén do grego lipos, que significa graxa. Os lípidos constitúen un grupo heteroxéneo de moléculas orgánicas hidrofóbicas, mási ou memos untuosas ao tacto, pouco densas e bastante reducidas.
Este documento ofrece consejos para tener un blog exitoso. Explica que lo primero y más importante es elegir un tema para el blog. Recomienda explorar otros blogs para obtener ideas de temas y conocer el panorama. Sugiere que el tema debe ser algo que apasione al autor y sobre lo cual quiera escribir regularmente. El resto del documento abarca aspectos técnicos como plataformas para hospedar el blog y herramientas para mantenerlo actualizado y atraer lectores.
Este documento presenta el Programa "Aulas Felices", el cual aplica los principios de la psicología positiva a la educación. El programa tiene como objetivo principal desarrollar las fortalezas personales de los estudiantes para potenciar su bienestar y felicidad. Incluye fundamentos teóricos sobre la atención plena y las fortalezas personales, así como numerosas actividades prácticas clasificadas por edades para trabajar estas áreas en el aula.
Descubrir que o ADN é a molécula na que está codificada a información xenética foi unha tarefa moi difícil, que non se logou ata mediado o século XX:
Conseguiuse deseñando enxeñosos experimentos que demostraron a intervención do ADN na regulación da actividade celular.
Hai tempo que descubrimos que a célula é a unidade básica da vida. Pero como logran funcionar correctamente unha chea de orgánulos e cosntituir unha estrutura capaz de realizar as funcións dun ser vivo
A principal diferenza entre reprodución das plantas e animal encóntrase no ciclo reprodutor, que, no caso, das plantas, é diplohaplonte, e no dos animais, diplonte.
Cada ser humano presenta unhas características que o fan diferente doutros que inflúen sobre o grao de benestar que pode acadar e que, polo tanto, determinan o seu estado de saúde.
O risco ambiental caracterízase principalmente por catro variables: magnitude do fenómeno, frecuencia con que ocorre, duración e extensión do espacio afectado.
Un ser humanos adulto está constituído por cerca de cen billóns de células. cada minuto son substituídos no noso corpo cerca de trescentos millóns delas.
3. Glícido: Carbohidratos, hidratos de
carbono, sacáridos e mesmo azucres
Compostos químicos (principios inmediatos
orgánicos ou biomoléculas orgánicas)
• Formados por carbono, C, hidróxeno, H, e
osíxeno, O e por iso son tamén denominados
compostos ou biomoléculas ternarias.
15. a) Isomería de posición:
Mesma fórmula, grupo funcional diferente
posición ou distinto.
Ex: fructosa e glicosa
b)
16.
17. •Epímeros
Só difiren na posición dun só OH.
• Isomería óptica
Ao ter un ou máis carbonos asimétricos, desvían
o plano da luz polarizada cando esta atravisa
unha disolución dos mesmos.
18. Se a desvían cara á dereita son dextróxiros (+),
Cara a ezquerda levóxiros (-).
33. POLISACÁRIDOS
Formados pola unión de moitos monosacáridos, de 11 a centos de miles.
Enlaces O-glucosídicos con pérda duhna molécula de auga por enlace.
Características
•Peso molecular elevado.
•Non teñen sabor doce.
•Poden ser insolubles ou formar dispersións coloidais.
•Non posúen poder redutor.
48. Selectividade
CuestiónsValoración: 2 ptos
• a) ¿ A que grupo de biomoléculas pertencen as
estructura, representada na figura adxunta?
• b) Indica en cada caso os compoñentes moleculares
que a forman.
• c) Explica o tipo de enlace que se establece entre
dichos compoñentes.
• d) Comenta algunha das funcións celulares de cada
unha de esas biomoléculas.
49. Cuestións:
2.-Indica a natureza química, a función e onde se atopan en maior
abundancia as seguintes moléculas: celulosa, queratina.
Terminoloxía: Agrupa de tres en tres, mediante unha frase, os
termos relacionados. (1 pto).
Lactosa, insectos, sacarosa, quitina, disacáridos, exoesqueleto, ADN
e ARN, celulosa, polímeros, pared celular, nucleótidos, vexetal.
Test.-. Nas seguintes frases resposta Verdadeiro/Falso. As respostas
erróneas puntúan negativamente. Valoración 1, pto.
1.- Os fosfolípidos non son un dos compoñentes da membrana nuclear.
2.- No ARN, a adenina enfróntase á citosina e a timina á adenina.
3.- Se unha célula se encontra nun medio hipertónico, prodúcese a plasmólise
da célula.
4.- A estructura básica das membranas celulares é unha bicapa de proteínas
con fosfolípidos insertados.
50. 1. O amidón é o compoñente básico das paredes celulares vexetais.
2. A célula procariota ten un só cromosoma.
3. Na plamolise as células deshidrátanse.
4. Os polisacáridos serven como marcadores en procesos de
recoñecemento celular.
5. Moléculas anfóteras son as que presentan rexión polar hidrofílica e
rexión polar hidrofóbica.
6. Na dobre hélice do ADN, a adenina sempre está enfrentada ao
uracilo e a citosina á guanina.
7. A ósmose é a difusión dun soluto a través dunha membrana
semipermeable.
8. Un composto anfipático é o que actúa como ácido e como base.
9. O enlace fosfodiester é o que se establece entre dous grupos
hidroxilo de diferentes monosacáridos.
10. Na turxescencia as células ínchanse.
51. Test.-. Nas seguintes frases resposta Verdadeiro/Falso. As
respostas erróneas puntúan negativamente. Valoración 1, pto
1.O amidón é un polisacárido de reserva animal.
2.Unha ponte de H é un tipo de enlace covalente.
3.O amidón atópase nas paredes celulares vexetais.
4.Os enlaces de van der Waals son unións de tipo débil (non covalente).
5.O glicóxeno é un polisacárido de reserva animal.
6.A auga ten un calor específico moi elevado.
7.Os monosacáridos dan positiva a reacción de Fehling.
8.Os sistemas tampón serven para manter o pH constante.