de geboorte van "Denk". Men moet niet doen alsof er niets in het land sinds de oprichting van een polariserende partij zijn gang blijft gaan zonder hem een halte toe te roepen.Het resultaat na tien jaar islamofobie, schelden op alles wat Marokkaans en Turks is, geeft een antwoord aa alle deze ophef. Denk is geboren. De eerste wenst verdeeldheid , de tweede wenst bij elkaar et met elkaar begrijpen.

1. Eigen schuld, dikke …
“Was er niet dat, dan was Denk ook niet. Maar…”
Hoewel sommige steeds vaker last geven van hun fobieën, zijn ze zelf vaak
degenen die “destabilisering” mogelijk maken om uit te groeien tot een
kwelling in zo’n prachtige land. Door etnocentrisme, discriminatie, islamofobie,
xenofobie etc.. In de maatschappij, zetten ze telkens weer een absurd groot
“all you may say” repertoire voor Jan, Ingriet en Josje. Een kwestie van “eigen
schuld, dikke bult”, of een uitnodiging om eens goed na te denken over de
manier waarop ze nu bezig zijn? Want als je het goed bekijkt, is er één fobie,
dat wellicht nog agressiever is dan alle hiervoor genoemde fobieën. Het komt
inmiddels voor in bijna alle provincies, wijken van steden en dorpen in
Nederland. Het vindt altijd wel iets om voeding te krijgen, verziekt de
omgeving, provoceerthet anders zijn van de anderen om pijn te doen en vooral
om mensen weg te jagen en uit elkaar te geraken.
Door het toedoen van deze idiote ideologie sterven mooie harmonieën in rap
tempo uit. Maar zoals met alle pesterijen, kan een zo snelle ontwikkeling niet
blijven duren. Als de draagkracht van het systeem waarin het ongemak tiert
overschreden wordt, is de situatie niet langer houdbaar. Door een
onoverkomelijk tekort aan resultaten bij deze xenofoben, een moordende
onderlinge concurrentie of het uitbreken van een nieuwe onbekende afwijking
zal hun xenofobisch ideeën de groep uiteindelijk in zeer kortetijd sterk krimpen
of misschien wel helemaal verdwijnen. Daarom is een “Cordon sanitaire” tegen
dit soort waanzin het juiste antwoord. Nederland heeft het op een intelligente
manier indirect gebruik van gemaakt. Voor ons mensen is het te hopen dat dat
nog even duurt, of misschien wordt het tijd om eens na te denken hoe we
onszelf als pestkop kunnen stoppen. Denk had niet hoeven te komen als men
de multiculturele geest geduld had gegeven. Ook niet hoeven te komen als
men daadwerkelijk een kans had gegeven niet aan een “mondeling Tolerantie”
maar aan een “praktijk Tolerantie”.