Niniejsza publikacja zawiera 27 scenariuszy i kart pracy lekcji CLIL, które gwarantują nie tylko dobrą zabawę, ale przede wszystkim efektywną naukę zarówno na lekcjach języka angielskiego, jak i na przedmiotach nauczanych dwujęzycznie na poziomie szkoły podstawowej. Zostały one stworzone przez nauczycieli praktyków z myślą o edukacji dwujęzycznej.
Niniejsza publikacja zawiera 27 scenariuszy i kart pracy lekcji CLIL, które gwarantują nie tylko dobrą zabawę, ale przede wszystkim efektywną naukę zarówno na lekcjach języka angielskiego, jak i na przedmiotach nauczanych dwujęzycznie na poziomie szkoły podstawowej. Zostały one stworzone przez nauczycieli praktyków z myślą o edukacji dwujęzycznej.
Prezentowany program nauczania języka angielskiego jest przeznaczony dla II etapu edukacyjnego i języka angielskiego nauczanego w oddziałach dwujęzycznych, czyli dla uczniów z klas VII-VIII szkoły podstawowej, obejmuje zatem dwuletni cykl kształcenia. Przewidywany poziom znajomości języka to A2/B1 w zakresie rozumienia wypowiedzi. Koncepcja została oparta na podstawie programowej na poziomie II.1 DJ oraz aktualnie obowiązujących aktach prawnych. Przyjęty program zakłada naukę w systemie 5 godzin tygodniowo, co daje ok. 300 godzin lekcyjnych na przestrzeni siódmej i ósmej klasy szkoły podstawowej. Całość w sposób ogólny nawiązuje do poziomów biegłości określonych w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Dodatkowo prezentowany program zawiera koncepcję projektowania uniwersalnego, które zakłada wyrównywanie szans wśród uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkołach ogólnodostępnych.
Adresatami programu są nauczyciele języka angielskiego prowadzący zajęcia w klasach VII-VIII szkoły podstawowej, otwarci na niestandardowe rozwiązania, poszukujący metod aktywizujących uczniów i motywujących ich do pracy oraz samodzielnego rozwoju, gotowych do pracy bez użycia gotowego podręcznika, a także wykorzystujący zagranicznych partnerów do współpracy w dziedzinie edukacji szkolnej.
U podstaw niniejszej koncepcji jest stwierdzenie Manfreda Spitzera, który twierdzi, że „mózg ucznia to miejsce pracy nauczyciela”. Marzena Żylińska dodaje, że „efektywność nauczania zależy nie tylko od czasu, ale również od głębokości przetwarzania informacji, a to oznacza, że na proces uczenia się wpływ mają jakość materiałów edukacyjnych i rodzaj uczniowskiej aktywności, a więc i zadania przygotowane przez nauczyciela”.
Realizacją tego postulatu jest koncepcja modelu nauczania, którą stworzył John Keller – amerykański profesor, który testował swój projekt na niemal wszystkich szczeblach edukacyjnych (ARCS Model, https://www.arcsmodel.com/, dostęp 3.06.2019). Całość – zwana modelem ARCS (od ang. attention, relevance, confidence, satisfaction) – zakłada promowanie i podtrzymywanie motywacji w procesie uczenia się z wykorzystaniem czterech zasadniczych elementów: uwagi ucznia, pokazania mu praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy, budowaniu w uczniu pewności, że jest w stanie osiągnąć sukces oraz zaspokajania potrzeby odczuwania satysfakcji płynącej ze zdobytej wiedzy. Przyjęte założenie w konkretny sposób wpływa na model lekcji, która powinna zawierać w sobie elementy umożliwiające każdemu uczniowi osiągnięcie sukcesu na miarę swoich możliwości, co zarazem ułatwia wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Wielokulturowość w szkole - warsztaty dla nauczycieli i nie tylko MagdalenaChmielewska7
Warsztaty o zjawisku wielokulturowości w szkole - problem czy wyzwanie?
Cele warsztatu:
1. Zwrócenie uwagi na konieczność dostosowania podejścia nauczyciela do ucznia z innej kultury
2. Pokazanie trudności z jakimi zmaga się uczeń z innej kultury
3. Wskazanie na empatyczne podejście do ucznia
4. Skłonienie do refleksji nad trudnościami, jakie dotyczą nauczyciela w kontakcie z uczniem z innej kultury
Wielokulturowość jest coraz powszechniejszym zjawiskiem. Dlatego warto wiedzieć, jak postępować z uczniem z innej kultury.
Opis nowej metody w dydaktyce LdL czyli Uczenie się przez nauczanie. Wykład wygłoszony przez Monikę Wisłę na konferencji "Zmieniająca się szkoła" 9 marca 2013. w RODN WOM w Bielsku-Białej.
Prezentowany program nauczania języka angielskiego jest przeznaczony dla II etapu edukacyjnego i języka angielskiego nauczanego w oddziałach dwujęzycznych, czyli dla uczniów z klas VII-VIII szkoły podstawowej, obejmuje zatem dwuletni cykl kształcenia. Przewidywany poziom znajomości języka to A2/B1 w zakresie rozumienia wypowiedzi. Koncepcja została oparta na podstawie programowej na poziomie II.1 DJ oraz aktualnie obowiązujących aktach prawnych. Przyjęty program zakłada naukę w systemie 5 godzin tygodniowo, co daje ok. 300 godzin lekcyjnych na przestrzeni siódmej i ósmej klasy szkoły podstawowej. Całość w sposób ogólny nawiązuje do poziomów biegłości określonych w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Dodatkowo prezentowany program zawiera koncepcję projektowania uniwersalnego, które zakłada wyrównywanie szans wśród uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkołach ogólnodostępnych.
Adresatami programu są nauczyciele języka angielskiego prowadzący zajęcia w klasach VII-VIII szkoły podstawowej, otwarci na niestandardowe rozwiązania, poszukujący metod aktywizujących uczniów i motywujących ich do pracy oraz samodzielnego rozwoju, gotowych do pracy bez użycia gotowego podręcznika, a także wykorzystujący zagranicznych partnerów do współpracy w dziedzinie edukacji szkolnej.
U podstaw niniejszej koncepcji jest stwierdzenie Manfreda Spitzera, który twierdzi, że „mózg ucznia to miejsce pracy nauczyciela”. Marzena Żylińska dodaje, że „efektywność nauczania zależy nie tylko od czasu, ale również od głębokości przetwarzania informacji, a to oznacza, że na proces uczenia się wpływ mają jakość materiałów edukacyjnych i rodzaj uczniowskiej aktywności, a więc i zadania przygotowane przez nauczyciela”.
Realizacją tego postulatu jest koncepcja modelu nauczania, którą stworzył John Keller – amerykański profesor, który testował swój projekt na niemal wszystkich szczeblach edukacyjnych (ARCS Model, https://www.arcsmodel.com/, dostęp 3.06.2019). Całość – zwana modelem ARCS (od ang. attention, relevance, confidence, satisfaction) – zakłada promowanie i podtrzymywanie motywacji w procesie uczenia się z wykorzystaniem czterech zasadniczych elementów: uwagi ucznia, pokazania mu praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy, budowaniu w uczniu pewności, że jest w stanie osiągnąć sukces oraz zaspokajania potrzeby odczuwania satysfakcji płynącej ze zdobytej wiedzy. Przyjęte założenie w konkretny sposób wpływa na model lekcji, która powinna zawierać w sobie elementy umożliwiające każdemu uczniowi osiągnięcie sukcesu na miarę swoich możliwości, co zarazem ułatwia wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Wielokulturowość w szkole - warsztaty dla nauczycieli i nie tylko MagdalenaChmielewska7
Warsztaty o zjawisku wielokulturowości w szkole - problem czy wyzwanie?
Cele warsztatu:
1. Zwrócenie uwagi na konieczność dostosowania podejścia nauczyciela do ucznia z innej kultury
2. Pokazanie trudności z jakimi zmaga się uczeń z innej kultury
3. Wskazanie na empatyczne podejście do ucznia
4. Skłonienie do refleksji nad trudnościami, jakie dotyczą nauczyciela w kontakcie z uczniem z innej kultury
Wielokulturowość jest coraz powszechniejszym zjawiskiem. Dlatego warto wiedzieć, jak postępować z uczniem z innej kultury.
Opis nowej metody w dydaktyce LdL czyli Uczenie się przez nauczanie. Wykład wygłoszony przez Monikę Wisłę na konferencji "Zmieniająca się szkoła" 9 marca 2013. w RODN WOM w Bielsku-Białej.
2. Korzyści z nauczania języka obcego
na innych przedmiotach
1) buduje wiedzę na temat innych kultur i ułatwia ich zrozumienie,
2) rozwija zdolności komunikacyjne w ramach wielu kultur,
3) podnosi kompetencję językową i rozwija zdolność komunikacji ustnej,
4) rozwija zainteresowanie wielojęzycznością,
5) sprzyja zdobywaniu wiedzy z różnych perspektyw,
6) umożliwia uczniom częstsze obcowanie z językiem docelowym,
7) nie wymaga poświęcania dodatkowego czasu na naukę języka,
8) raczej uzupełnia inne przedmioty niż współzawodniczy z nimi,
9) różnicuje metody i formy pracy podczas zajęć,
10) stymuluje motywację uczniów i zachęca do uczenia się zarówno języka,
jak i wykładanego przedmiotu.
3. Główne problemy jakich doświadczają uczniowie
ucząc się nowego języka
Poczucie wstydu,
z powodu
kaleczenia języka
Brak kontaktu
z native
speakerami
Brak możliwości
korzystania z
dobrych
materiałów
Złe metody nauczania
Brak motywacji
Brak pieniędzy
Brak pieniędzy
Zły nauczyciel
4. Na czym polega CLIL?
Nauczanie systemem CLIL opiera się na przekazywaniu treści
z zakresu np. biologii, historii, fizyki czy matematyki za pomocą języka
obcego.
Celem takiego nauczania jest opanowanie przez uczniów zakresu
materiału zarówno z danego przedmiotu jak i z języka obcego w
stopniu zbliżonym do języka ojczystego.
Duży nacisk w nauczaniu dwujęzycznym kładzie się na takie
opanowanie języka obcego, aby w przyszłości uczeń mógł
porozumiewać się w języku obcym nie tylko w życiu codziennym, ale
przede wszystkim, żeby mógł się w nim uczyć, studiować, a później
wykorzystywać go swobodnie w pracy zawodowej.
5. Rola nauczyciela
Zastosowanie pomocy w
postaci listy nowych słów
np. na tablicy
Zastosowanie metod, które
dadzą szansę uczniom na
wypowiadanie się: dyskusja,
drama
Informacja zwrotna: co
zostało zrobione dobrze,
nad czym trzeba jeszcze
popracować
6. Pomoce dla ucznia
Uczeń potrzebuje minimalnej pomocy zanim rozpocznie zadanie:
podaj uczniom gotowe przykłady zdań, których może użyć w
czasie wykonywania zadania
daj uczniom kopie listy nowych słówek i niezbędnych zwrotów:
moim zdaniem…, myślę, że…, nie zgadzam się, ponieważ
7. Przykład zadania układanego metodą CLIL
Nauczyciel rysuje
na tablicy 2 zbiory
z częścią wspólną.
Opisuje je
Rozdaje uczniom
Karteczki z nazwami
Zwierząt i tym co jedzą
Uczniowie mają za zadanie podejść ze swoim słowem do
tablicy wkleić je do odpowiedniego zbioru uzasadniając klasie swój
wybór np. :
Rabbit is herbivore because it eats cabbage.
8. Praca z tekstem
Uczeń na lekcji CLIL musi zmierzyć się w nową wiedzą, terminami i
dodatkowo z obcym językiem. Treść jaką chcemy przekazać,
podstawa, na której się opieramy, nie ulega modyfikacjom, ale
starajmy się:
1. Maksymalnie skrócić tekst i używać słów/języka znanego
uczniom tak, aby znaczenie nowych pojęć mógł rozpoznać z
kontekstu
2. Zaangażować ucznia w proces lekcyjny poprzez wykorzystanie
odpowiednich metod aktywizujących ułatwiających zrozumienie
i zapamiętanie. Uczeń nie może otrzymywać informacji, on musi
je zdobywać
3. Wykorzystywać wielokrotnie struktury gramatyczne i
słownictwo na różne sposoby i w odmiennym kontekście
9. Upraszczanie tekstu
Zwykle oznacza to przepisanie wyjściowego tekstu.
Jak zatem upraszczać?
- skracaj
- unikaj skomplikowanych, długich zdań, niepotrzebnych słów
- używaj możliwie jak najprostszego słownictwa
- żadnych idiomów i phrasal verbs (chyba, że jest to absolutnie
niezbędne)
- żadnych skomplikowanych struktur gramatycznych