1. As sereas e os seus cantos

2. A primeira mención que se coñece das Sereas é A Odisea, cando Odiseo
enfréntase ao seu canto no mar.
Todas as antigas lendas as consideran as culpables dos naufraxios
fundidos.
Fillas de Melpómene e Aqueloo.

3. Houbo unha serea que antes foi humana.A súa nai, farta
de que a desobedecera para ir ós cantís, berrou:
- "Permita Deus que te volvas peixe", e así a moza
transformouse na Sirenuca que, dende entón, alerta co seu canto
aos mariñeiros de que se achegan perigosamente aos cantís
castrenses. Ésta e unha das poucas sereas completamente boas da
mitoloxía europea.

4. Na época preclásica comezaron xa a identificarse con náiades, e a
súa canción a describirse como un atractivo irresistible que levaba á
perdición aos mariños.
Aínda que as sereas se representan polo xeral como de abrumadora
beleza, é probable que na tradición clásica o seu único atractivo
radicase na súa voz .
As sereas son unha especie cuxas bágoas convírtense en perlas
preciosas.

5. Na mitoloxía extremeña tamén hay sereas, pero éstas viven nos
ríos, dos que saen para afogar aos homes despois de seducilos
cos seus cantos.