3. Βία: είναι η πίεση που ασκεί κάποιος επάνω σε
κάποιον άλλον για να του επιβάλλει τη δική του
θέληση.
Βιοπραγία: είναι η πράξη που γίνεται με τη
χρήση φυσικής βίας ή κάθε επίθεση εναντίον ενός
προσώπου με τη χρησιμοποίηση σωματικής βίας.
4. Η βία εκδηλώνεται με πολλές μορφές:
ατομική – ομαδική
σωματική – ψυχολογική
νόμιμη – παράνομη
επιθετική – αμυντική
χουλιγκανισμός
5. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
Το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα δεν είναι καθόλου
πρόσφατο αφού η εμφάνιση του τοποθετείται στα τέλη
του 4ο αιώνα π.Χ κατά την περίοδο της ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας όπου οι αθλητικοί αγώνες μετατράπηκαν
σε αγώνες του ρωμαϊκού ιπποδρόμου.
Ακολουθεί μία εποχή, μετά τον 8ο αιώνα μ.Χ όπου ο
αθλητισμός ήταν μόνο για τους ευγενείς. Το πιο
σημαντικό άθλημα ήταν οι έφιπποι ιπποτικοί αγώνες
μέχρι θανάτου.
6. Τον 12ο αιώνα οι άνθρωποι άρχισαν να αγωνίζονται
μεταξύ τους με πιο ειρηνικό τρόπο. Πετούσαν σφαίρες,
όπως ρίχνουν σήμερα τα βάρη.
Από τον 20ο αιώνα ο αθλητισμός πήρε διαστάσεις
οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές.
Δημιουργήθηκαν κανόνες και κανονισμοί για τα
αθλήματα καθώς και οι εξειδικεύσεις στο τομέα του
αθλητισμού.
7. Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Στην αρχαία Ελλάδα το φαινόμενο των βίαιων
ξεσπασμάτων εντός κάποιων αθλημάτων θεωρούνταν
σχεδόν κάτι το δεδομένο. Υπήρχαν πολλά Ολυμπιακά
αθλήματα τα οποία είχαν πολύ βίαιο περιεχόμενο και
ψυχαγωγούσαν τους φιλάθλους που διψούσαν για βία και
για αιματηρά επεισόδια (πχ. Παγκράτιο, Πυγμαχία κτλ).
8. ΑΙΤΙΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
1) Η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού.
2) Οι συνεχείς αναπόδεικτες καταγγελίες.
3) Η ανεργία, η φτώχεια, οι μεγάλες κοινωνικές
ανισότητες και το επαγγελματικό άγχος.
4) Η ελλιπής επικοινωνία στα πλαίσια της οικογένειας, το
διαλυμένο σχολείο και ο αδιάφορος καθηγητής.
5) Η προπαγάνδα, η παιδεία, οι κοινωνικές αξίες, οι
κοινωνικοί κανόνες και οι κοινωνικές συνθήκες.
6) Ο χώρος του αθλητισμού και ο τρόπος λειτουργίας του.
7) Τα ΜΜΕ.
9. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑΩς προς την κοινωνία:
Εξευτελίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Καταστρέφονται ιδιοκτησίες (γήπεδα, προπονητικά
κέντρα)
Οι οπαδοί των ομάδων πολύ συχνά τιμωρούνται και δεν
μπορούν να παρευρεθούν στο γήπεδο σε ορισμένους
αγώνες. Έτσι ακόμα και οι οπαδοί που δεν προκαλούν
εντάσεις και ζημιές δεν μπορούν να δουν την ομάδα
τους.
Με σοβαρά επεισόδια μπορούν να προκληθούν
διάφοροι τραυματισμοί ακόμα και θάνατοι παικτών,
προπονητών και φιλάθλων.
Οι φίλαθλοι αποφεύγουν να πηγαίνουν στα γήπεδα με
αποτέλεσμα τα γήπεδα να έχουν λίγο κόσμο, το οποίο
είναι κακό θέαμα και δυσφημίζει τα αθλήματα.
10. Ως προς το άτομο:
Διακυβεύεται η προσωπική του ασφάλεια.
Χάνει τη γαλήνη και την ηρεμία του, γιατί
ζώντας μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον γεμίζει
απαισιοδοξία.
Εκμηδενίζονται οι ηθικές αξίες και αρχές, γιατί
μέσα σε ένα κλίμα βίας το άτομο γίνεται ψυχρό
και απάνθρωπο.
Νεκρώνονται οι δημιουργικές ικανότητες του
ατόμου, επειδή δεν μπορεί να δράσει ελεύθερα
με αποτέλεσμα την οπισθοδρόμηση του
πολιτισμού μας.
11. ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
ΓΗΠΕΔΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
Οι υπεύθυνοι θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα όχι στις τιμωρίες
που θα εφαρμόζονται σε περίπτωση σύλληψης αλλά στο πως
θα καταφέρουμε να μην υπάρχουν συλλήψεις.
Σωστή διαπαιδαγώγηση, ολοκληρωμένη παιδεία και αγωγή.
Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην κοινωνική αγωγή,
που θα επιτρέψει την ομαλή ένταξη του ατόμου στην
κοινωνία.
Καλλιέργεια ηθικοπνευματικών αξιών και ανθρωπισμού για
την ανάπτυξη ηθικής συνείδησης, η οποία θα βοηθήσει το
άτομο να γίνει υπεύθυνη προσωπικότητα.
Αποφυγή της προβολής βίας από τα μέσα ενημέρωσης και
ψυχαγωγίας. Κοινωνική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων και
ιδιαίτερα των νέων, για τις συνέπειες της βίας.
12. Συνοψίζοντας, η βία στοιχίζει ανθρώπινες ζωές,
προκαλεί σοβαρούς τραυματισμούς αλλά
καταστρέφει και την περιουσία τόσο των
πολιτών όσο και της χώρας μας. Ας μην ξεχνάμε
ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη η βία εντός των
γηπέδων αποτελεί απλά μία ανάμνηση. Γιατί να
μην είναι μία ανάμνηση και στη δική μας χώρα;;
»
14. • «Η έλλειψη βίας οδηγεί στην υπέρτατη
ηθική που είναι και ο σκοπός όλης της
εξέλιξης. Μέχρι να σταματήσουμε να
κάνουμε κακό στην περιουσία της χώρας
μας αλλά και στον συνάνθρωπο μας,
είμαστε ακόμα απολίτιστοι.
