Ang papuri ay ukol kay Allah na nagwikang: “ At hindi ka Namin isinugo (O
Muhammad ) kundi bilang habag sa lahat ng nilikha.” At “ Matatagpuan ninyo sa
Sugo ni Allah ang magandang huwaraan.” Ang Kapayapaan at pagpapala ay
matamo ng Propeta na matapos niya ay wala ng iba pang propeta na darating.
Ang Aklat na ito na pinamagatang “Ang Talambuhay ng Propeta” (SAS)* ay
inihahandog namin sa iyo sa layuning bigyan ka ng isang dagliang
sulyap sa kanyang talambuhay, mga katangian, at mga himala. Hindi
namin hinangad na magbigay ng maraming detalye, sa halip ay
nagkasya na lamang kaming ilahad ang mga mahahalagang
pangyayari sa kanyang buhay. Marami na ang sumulat ng kanyang
talambuhay kaya marahil ay naisulat na ito sa lahat ng pangunahing
wila ng daigdig. May isa pa ngang hindi Muslim na nagsabing isang
malaking karangalan ang sumulat ng talambuhay ni Muhammad
(SAS). Bilang mga Muslim, ang aming hangad sa pagsulat nito ay
hindi lamang para sa karangalang sumulat ng kauna-unahang aklat
ng talambuhay ni Propeta Muhammad (SAS) sa wikang Tagalog
kundi ang makapaglingkod sa sambayanang Muslim. Dalangin namin
kay Allah na nawa’y maging kapaki-pakinabang ang aklat na ito.
Tunay na siya ang dumidinig at tumutugon sa mga panalangin.
The Abbasid Caliphate was a large Islamic empire centered in Baghdad from 750 CE to 1258 CE. It stretched from Central Asia to North Africa and the Iberian Peninsula. The dominant religion was Islam, though other faiths were tolerated. During its peak from 786-861 CE, the empire experienced great cultural and economic heights. It eventually declined due to internal conflicts and was finally destroyed by the Mongol invasion of Baghdad in 1258 CE.
Book The Bible The Quran And Science Dr Maurice Bucaille PDFslideshare account
This document provides a summary of Dr. Maurice Bucaille's book "The Bible, The Qur'an and Science". It discusses how the book examines the Old Testament, Gospels, and Qur'an in light of modern scientific knowledge. It also notes that while Judaism, Christianity, and Islam each view their own scriptures as divine revelation, they differ in whether they accept the revelations of the other religions. The introduction aims to provide context around religious views and the need for objective examination of each faith's scriptures.
Islam spread rapidly across Arabia in the decades following the prophet Muhammad's death in 632 CE. Arab armies conquered vast lands, reaching as far as Spain by 711 CE and establishing an empire that stretched from Spain to Pakistan. However, the lack of a clear succession plan after Muhammad caused conflicts between those who supported Muhammad's son-in-law Ali and the Umayyad clan who ultimately took control. This split Muslims into the Sunni and Shi'a branches that remain today. The Umayyads went on to establish their capital at Damascus and build a powerful caliphate, though internal rivalries remained.
The Abbasids ruled from 751-983 AD and established their capital in Baghdad. During their Golden Age from 775-861 AD, Baghdad became a global center for science, philosophy, medicine and education under rulers like Al-Mansour and Harun Al-Rashid. The House of Wisdom gathered knowledge from many cultures and advanced fields like algebra, geometry, astronomy, and the introduction of paper and the number zero. However, as the empire grew too large to govern effectively and rulers became distant from the people, rebellions emerged and the Abbasid Caliph became merely a religious figurehead by 930 AD, leading to their eventual decline.
The document discusses references to iron in the Quran. It notes that the Quran states that iron was "sent down" and has great military and societal benefits. Modern research shows that iron on Earth originated from giant stars in outer space. The Arabic word for iron, "hadid", has a numerical value of 26 matching its position on the periodic table, suggesting the Quran contained knowledge that could not have existed at the time.
Muslim scholars made many important scientific contributions between the 7th and early 11th centuries. This included:
- Translating ancient Egyptian and Greek works and developing new ideas in fields like algebra, optics, and astronomy. Major scientific works and institutions were established across the Islamic world.
- Innovations in fields like chemistry, medicine, optics, engineering, and astronomy through the experimental scientific method. Inventions include various laboratory equipment, advanced surgical techniques, and new types of astronomical and navigation instruments.
- Establishment of the first major academic institutions like the House of Wisdom, Bimaristans (hospitals), and Madrasahs (universities) which helped advance scientific scholarship and transmission of knowledge
The document provides a historical overview of the ancient Israelites from around 1000 BC to the 1st century AD. It describes how the Israelites established a kingdom in Canaan and developed the religion of Judaism, which was influenced by exile and diaspora. It then outlines the division of Israel into two kingdoms, their conquest by Assyria and Babylon, and the growth of Judaism despite foreign domination by powers like Greece and Rome.
The Abbasid Caliphate was a large Islamic empire centered in Baghdad from 750 CE to 1258 CE. It stretched from Central Asia to North Africa and the Iberian Peninsula. The dominant religion was Islam, though other faiths were tolerated. During its peak from 786-861 CE, the empire experienced great cultural and economic heights. It eventually declined due to internal conflicts and was finally destroyed by the Mongol invasion of Baghdad in 1258 CE.
Book The Bible The Quran And Science Dr Maurice Bucaille PDFslideshare account
This document provides a summary of Dr. Maurice Bucaille's book "The Bible, The Qur'an and Science". It discusses how the book examines the Old Testament, Gospels, and Qur'an in light of modern scientific knowledge. It also notes that while Judaism, Christianity, and Islam each view their own scriptures as divine revelation, they differ in whether they accept the revelations of the other religions. The introduction aims to provide context around religious views and the need for objective examination of each faith's scriptures.
Islam spread rapidly across Arabia in the decades following the prophet Muhammad's death in 632 CE. Arab armies conquered vast lands, reaching as far as Spain by 711 CE and establishing an empire that stretched from Spain to Pakistan. However, the lack of a clear succession plan after Muhammad caused conflicts between those who supported Muhammad's son-in-law Ali and the Umayyad clan who ultimately took control. This split Muslims into the Sunni and Shi'a branches that remain today. The Umayyads went on to establish their capital at Damascus and build a powerful caliphate, though internal rivalries remained.
The Abbasids ruled from 751-983 AD and established their capital in Baghdad. During their Golden Age from 775-861 AD, Baghdad became a global center for science, philosophy, medicine and education under rulers like Al-Mansour and Harun Al-Rashid. The House of Wisdom gathered knowledge from many cultures and advanced fields like algebra, geometry, astronomy, and the introduction of paper and the number zero. However, as the empire grew too large to govern effectively and rulers became distant from the people, rebellions emerged and the Abbasid Caliph became merely a religious figurehead by 930 AD, leading to their eventual decline.
The document discusses references to iron in the Quran. It notes that the Quran states that iron was "sent down" and has great military and societal benefits. Modern research shows that iron on Earth originated from giant stars in outer space. The Arabic word for iron, "hadid", has a numerical value of 26 matching its position on the periodic table, suggesting the Quran contained knowledge that could not have existed at the time.
Muslim scholars made many important scientific contributions between the 7th and early 11th centuries. This included:
- Translating ancient Egyptian and Greek works and developing new ideas in fields like algebra, optics, and astronomy. Major scientific works and institutions were established across the Islamic world.
- Innovations in fields like chemistry, medicine, optics, engineering, and astronomy through the experimental scientific method. Inventions include various laboratory equipment, advanced surgical techniques, and new types of astronomical and navigation instruments.
- Establishment of the first major academic institutions like the House of Wisdom, Bimaristans (hospitals), and Madrasahs (universities) which helped advance scientific scholarship and transmission of knowledge
The document provides a historical overview of the ancient Israelites from around 1000 BC to the 1st century AD. It describes how the Israelites established a kingdom in Canaan and developed the religion of Judaism, which was influenced by exile and diaspora. It then outlines the division of Israel into two kingdoms, their conquest by Assyria and Babylon, and the growth of Judaism despite foreign domination by powers like Greece and Rome.
The Kaaba is a cuboid building located in Mecca, Saudi Arabia that is the most sacred site in Islam. It was originally constructed by Adam and later rebuilt by Ibrahim. Muslims face the Kaaba during prayers no matter where they are. Inside the Kaaba is a marble floor and walls with Quranic inscriptions, and the top is covered with a green cloth. The Black Stone set in the Kaaba's cornerstone is revered in Islam and dates back to Adam and Eve. During Hajj, pilgrims circle the Kaaba and try to kiss the Black Stone. Al-Safa and Al-Marwah are two mountains between which Hagar ran searching for water for her son Is
The document discusses the contributions of Muslims to the field of science throughout history. It notes that the Quran encouraged exploration of nature and the scientific method. During the Islamic Golden Age from the 8th to 12th centuries, Muslim scientists and scholars made many advances in areas like chemistry, medicine, optics, and astronomy. Figures highlighted include Jabir ibn Hayyan who is considered the father of chemistry, Ibn Sina (Avicenna) who wrote the influential Canon of Medicine, and Ibn Firnas who is believed to have made the first scientific attempt at flying centuries before the Wright brothers. The document argues that Islam and the Quran played a key role in advancing science during this era.
The document summarizes the decline of the Abbasid Caliphate from 750-1258 CE. It states that poor leadership from some Abbasid caliphs who lived lavishly and neglected responsibilities weakened the empire. This led to economic problems and rebellions, such as the Fatimid revolt in Egypt. The Seljuk Turks also captured Baghdad in 1055 CE and dominated the empire. Finally, in 1258 CE the Mongols sacked Baghdad, killing over 200,000 people and ending Abbasid rule.
This short document provides a blessing to follow good things in life and references two websites for Islamic kids' tips - www.peacefocus.net and www.islahitube.com. It encourages visiting the sites to learn more helpful advice for children.
Uthman ibn Affan was the third Rashidun Caliph who ordered the compilation of the standard Quran. He was married to two of Prophet Muhammad's daughters and helped expand Islam after converting from Christianity. As Caliph, Uthman continued the conquests of Islam, expanded the Prophet's Mosque, and standardized the Quran. However, revolts emerged against his rule and he was ultimately martyred by rebels in his home in 656 AD while reading the Quran.
Islam's Contributions to World CivilizationSabeel Ahmed
Islam's Contributions to World Civilization - Dr. Sabeel Ahmed.
Slides present the wonderful achievements in various fields of science by Muslim scientists. Their spark was the command from the Quran and from the example of Prophet Muhammad, peace be upon him, to gain knowledge, research, think, ponder.
For more info on Islam:
GainPeace.com
Need free Quran and Islamic literature:
800-662-ISLAM
Want to embrace Islam?
800-662-ISLAM
Contact us:
info@GainPeace.com
This document summarizes the history and significance of the Caliphate in early Islam following the death of the Prophet Muhammad. It focuses on the first four Caliphs - Abu Bakr, Umar, Uthman, and Ali - who are considered the "Rightly Guided Caliphs". The document discusses Abu Bakr's election as the first Caliph, his life and virtues, and the challenges he faced in establishing the new Islamic state, including suppressing revolts, fighting false prophets, and defending against threats from neighboring empires while upholding Islamic principles.
- Abu Bakr was the closest companion and friend of the Prophet Muhammad. He was the first adult male to convert to Islam after the Prophet received his first revelation.
- Abu Bakr helped spread Islam by preaching to others and accompanying the Prophet. He endured hardship and persecution from the Quraysh in Mecca for his faith.
- Abu Bakr protected the Prophet from an assassination attempt and helped plan the Hijra (migration) to Medina. He fought bravely alongside the Prophet in all battles and remained a devoted companion until the end.
Al-Khwarizmi was a 9th century mathematician, astronomer and geographer born in what is now Uzbekistan. He made fundamental contributions to algebra, arithmetic and geography. He introduced the decimal system and developed algebra into a systematic form, giving solutions to linear and quadratic equations. His works were widely translated and influenced the development of mathematics in both the Arab world and Europe for centuries.
The document summarizes the rise of Islam. It describes how the religion was founded in 610 AD by the prophet Muhammad in Mecca and spread across the Arabian Peninsula and beyond through military conquests under the first four caliphs. The Muslim empire grew rapidly to span over 6000 miles due to factors like disciplined armies and allowing conquered peoples to keep their faith if they paid a tax. However, internal divisions later emerged between the Sunni and Shia over who should lead the Muslim community after Muhammad.
Saladin was born in 1137 in Tikrit, Iraq and spent his early years in Baalbek and Damascus. He was educated in Islamic teachings and trained as a military leader under Nur al-Din. In 1164 and 1169, Saladin helped his uncle with military expeditions against Crusaders and Shiite adversaries. He was later given control of Egypt. From 1174-1193, Saladin conquered territories including Damascus, Aleppo, Mosul, and recaptured Jerusalem in 1187, which sparked the Third Crusade. After establishing control over much of the region, Saladin died of a fever in 1193.
The Qur'an was first compiled during the caliphate of Abu Bakr after the Prophet Muhammad's death. Zayed Ibn Thabit was tasked with collecting the Qur'an from fragments on parchment and the memories of companions who had memorized it. This early compilation was kept with Hafsa, daughter of Umar. Later, during the caliphate of Uthman, several copies were made and sent to various Muslim communities to avoid variations in recitation. A system of dots and diacritical marks was gradually added over the next centuries to preserve the Qur'an's text.
The document provides an overview of scientific and cultural achievements during the Golden Age of Islam between 750-1350 CE. Major advances were made in fields like mathematics, astronomy, medicine, architecture, art, literature and agriculture. Cities like Baghdad, Damascus, and Cordoba thrived as centers of learning and innovation. Scientists like Ibn Sina, Ibn al-Haytham, and al-Khwarizmi made significant contributions in areas such as optics, astronomy, algebra, and the scientific method. Innovations included the modern hospital, numerical system, and advances in astronomy, chemistry, geography and more. The Islamic world facilitated cross-cultural exchange and a period of intellectual growth.
Mid north east region khulafa-e-rashideen wb-lajna_080208Shafaq Saleem
The document provides biographical information about the four Khulafa-e-Rashideen (Rightly Guided Caliphs) who succeeded the Prophet Muhammad (peace be upon him): Abu Bakr (ra), Umar (ra), Uthman (ra), and Ali (ra). It describes their acceptance of Islam, key achievements and challenges during their periods of leadership such as military campaigns, administrative reforms, and dealing with rebellions. It also mentions circumstances around their deaths.
Sent by Idris Tuna from Mustafa Zeki Demir Ortaokulu, Istambul. Part of eTwinning project - Meeting point in history: Szigetvár (translation from Turkish)
Breve repaso del arte renacentista, el gótico tardío, la escuela flamenca, el impacto de la imprenta y el grabado en la ilustración y escritura de los libros durante el siglo XV
The Forgotten Palestinians who live inside Israel. The Palestinians who live inside Israel are almost invisible. But they form 20% of the Israeli population and they are struggling for equality.
Contribution of Muslims in Science & technologyShakiluzJAhmed
The document provides biographies of several notable Muslim scientists and their contributions to fields like physics, aerospace engineering, ornithology, and structural engineering. It discusses Abdul Kalam's work on missile development in India. It also mentions Muhammad Abdus Salam winning the Nobel Prize for electroweak unification theory. Fazlur Rahman Khan revolutionized tall building design with his tube-structure concept. Other scientists profiled include ornithologist Salim Ali, nuclear engineers Munir Khan and Sameera Moussa, physicist Ali Javan who co-invented the gas laser, and astronaut Sultan bin Salman who was the first Muslim in space. The document highlights the significant contributions Muslims have made to science
The document discusses several important Islamic mathematicians and their contributions, including:
1) Muhammad Ibn Musa Al-Khwarizmi, known as the "father of algebra", who wrote the seminal text on the subject which gave rise to the term "algebra".
2) Abu Yusuf Yaqub Ibn Ishaq Al-Kindi, the first Arab philosopher, who wrote eleven texts on numbers and numerical analysis.
3) Abu Bakr Ibn Hussein who wrote texts covering arithmetic, algebra, and geometry that were used as standard textbooks.
4) Muhammad Ibn Jabir Ibn Sinan Abu Abdullah, known as the "father of trigonometry",
1) Ancient China saw the development of farming, domestication of animals, pottery, weaving, and bronze-working by around 2000 BC. 2) The Shang Dynasty established the first cities in China and practiced ancestor worship between 1300-1000 BC. 3) The Zhou Dynasty ruled from 1000-200 BC and established a feudal system. Major technological advances included the use of iron, the horse collar, and the crossbow. Philosophies like Confucianism, Daoism, and Legalism emerged during this period.
The Kaaba is a cuboid building located in Mecca, Saudi Arabia that is the most sacred site in Islam. It was originally constructed by Adam and later rebuilt by Ibrahim. Muslims face the Kaaba during prayers no matter where they are. Inside the Kaaba is a marble floor and walls with Quranic inscriptions, and the top is covered with a green cloth. The Black Stone set in the Kaaba's cornerstone is revered in Islam and dates back to Adam and Eve. During Hajj, pilgrims circle the Kaaba and try to kiss the Black Stone. Al-Safa and Al-Marwah are two mountains between which Hagar ran searching for water for her son Is
The document discusses the contributions of Muslims to the field of science throughout history. It notes that the Quran encouraged exploration of nature and the scientific method. During the Islamic Golden Age from the 8th to 12th centuries, Muslim scientists and scholars made many advances in areas like chemistry, medicine, optics, and astronomy. Figures highlighted include Jabir ibn Hayyan who is considered the father of chemistry, Ibn Sina (Avicenna) who wrote the influential Canon of Medicine, and Ibn Firnas who is believed to have made the first scientific attempt at flying centuries before the Wright brothers. The document argues that Islam and the Quran played a key role in advancing science during this era.
The document summarizes the decline of the Abbasid Caliphate from 750-1258 CE. It states that poor leadership from some Abbasid caliphs who lived lavishly and neglected responsibilities weakened the empire. This led to economic problems and rebellions, such as the Fatimid revolt in Egypt. The Seljuk Turks also captured Baghdad in 1055 CE and dominated the empire. Finally, in 1258 CE the Mongols sacked Baghdad, killing over 200,000 people and ending Abbasid rule.
This short document provides a blessing to follow good things in life and references two websites for Islamic kids' tips - www.peacefocus.net and www.islahitube.com. It encourages visiting the sites to learn more helpful advice for children.
Uthman ibn Affan was the third Rashidun Caliph who ordered the compilation of the standard Quran. He was married to two of Prophet Muhammad's daughters and helped expand Islam after converting from Christianity. As Caliph, Uthman continued the conquests of Islam, expanded the Prophet's Mosque, and standardized the Quran. However, revolts emerged against his rule and he was ultimately martyred by rebels in his home in 656 AD while reading the Quran.
Islam's Contributions to World CivilizationSabeel Ahmed
Islam's Contributions to World Civilization - Dr. Sabeel Ahmed.
Slides present the wonderful achievements in various fields of science by Muslim scientists. Their spark was the command from the Quran and from the example of Prophet Muhammad, peace be upon him, to gain knowledge, research, think, ponder.
For more info on Islam:
GainPeace.com
Need free Quran and Islamic literature:
800-662-ISLAM
Want to embrace Islam?
800-662-ISLAM
Contact us:
info@GainPeace.com
This document summarizes the history and significance of the Caliphate in early Islam following the death of the Prophet Muhammad. It focuses on the first four Caliphs - Abu Bakr, Umar, Uthman, and Ali - who are considered the "Rightly Guided Caliphs". The document discusses Abu Bakr's election as the first Caliph, his life and virtues, and the challenges he faced in establishing the new Islamic state, including suppressing revolts, fighting false prophets, and defending against threats from neighboring empires while upholding Islamic principles.
- Abu Bakr was the closest companion and friend of the Prophet Muhammad. He was the first adult male to convert to Islam after the Prophet received his first revelation.
- Abu Bakr helped spread Islam by preaching to others and accompanying the Prophet. He endured hardship and persecution from the Quraysh in Mecca for his faith.
- Abu Bakr protected the Prophet from an assassination attempt and helped plan the Hijra (migration) to Medina. He fought bravely alongside the Prophet in all battles and remained a devoted companion until the end.
Al-Khwarizmi was a 9th century mathematician, astronomer and geographer born in what is now Uzbekistan. He made fundamental contributions to algebra, arithmetic and geography. He introduced the decimal system and developed algebra into a systematic form, giving solutions to linear and quadratic equations. His works were widely translated and influenced the development of mathematics in both the Arab world and Europe for centuries.
The document summarizes the rise of Islam. It describes how the religion was founded in 610 AD by the prophet Muhammad in Mecca and spread across the Arabian Peninsula and beyond through military conquests under the first four caliphs. The Muslim empire grew rapidly to span over 6000 miles due to factors like disciplined armies and allowing conquered peoples to keep their faith if they paid a tax. However, internal divisions later emerged between the Sunni and Shia over who should lead the Muslim community after Muhammad.
Saladin was born in 1137 in Tikrit, Iraq and spent his early years in Baalbek and Damascus. He was educated in Islamic teachings and trained as a military leader under Nur al-Din. In 1164 and 1169, Saladin helped his uncle with military expeditions against Crusaders and Shiite adversaries. He was later given control of Egypt. From 1174-1193, Saladin conquered territories including Damascus, Aleppo, Mosul, and recaptured Jerusalem in 1187, which sparked the Third Crusade. After establishing control over much of the region, Saladin died of a fever in 1193.
The Qur'an was first compiled during the caliphate of Abu Bakr after the Prophet Muhammad's death. Zayed Ibn Thabit was tasked with collecting the Qur'an from fragments on parchment and the memories of companions who had memorized it. This early compilation was kept with Hafsa, daughter of Umar. Later, during the caliphate of Uthman, several copies were made and sent to various Muslim communities to avoid variations in recitation. A system of dots and diacritical marks was gradually added over the next centuries to preserve the Qur'an's text.
The document provides an overview of scientific and cultural achievements during the Golden Age of Islam between 750-1350 CE. Major advances were made in fields like mathematics, astronomy, medicine, architecture, art, literature and agriculture. Cities like Baghdad, Damascus, and Cordoba thrived as centers of learning and innovation. Scientists like Ibn Sina, Ibn al-Haytham, and al-Khwarizmi made significant contributions in areas such as optics, astronomy, algebra, and the scientific method. Innovations included the modern hospital, numerical system, and advances in astronomy, chemistry, geography and more. The Islamic world facilitated cross-cultural exchange and a period of intellectual growth.
Mid north east region khulafa-e-rashideen wb-lajna_080208Shafaq Saleem
The document provides biographical information about the four Khulafa-e-Rashideen (Rightly Guided Caliphs) who succeeded the Prophet Muhammad (peace be upon him): Abu Bakr (ra), Umar (ra), Uthman (ra), and Ali (ra). It describes their acceptance of Islam, key achievements and challenges during their periods of leadership such as military campaigns, administrative reforms, and dealing with rebellions. It also mentions circumstances around their deaths.
Sent by Idris Tuna from Mustafa Zeki Demir Ortaokulu, Istambul. Part of eTwinning project - Meeting point in history: Szigetvár (translation from Turkish)
Breve repaso del arte renacentista, el gótico tardío, la escuela flamenca, el impacto de la imprenta y el grabado en la ilustración y escritura de los libros durante el siglo XV
The Forgotten Palestinians who live inside Israel. The Palestinians who live inside Israel are almost invisible. But they form 20% of the Israeli population and they are struggling for equality.
Contribution of Muslims in Science & technologyShakiluzJAhmed
The document provides biographies of several notable Muslim scientists and their contributions to fields like physics, aerospace engineering, ornithology, and structural engineering. It discusses Abdul Kalam's work on missile development in India. It also mentions Muhammad Abdus Salam winning the Nobel Prize for electroweak unification theory. Fazlur Rahman Khan revolutionized tall building design with his tube-structure concept. Other scientists profiled include ornithologist Salim Ali, nuclear engineers Munir Khan and Sameera Moussa, physicist Ali Javan who co-invented the gas laser, and astronaut Sultan bin Salman who was the first Muslim in space. The document highlights the significant contributions Muslims have made to science
The document discusses several important Islamic mathematicians and their contributions, including:
1) Muhammad Ibn Musa Al-Khwarizmi, known as the "father of algebra", who wrote the seminal text on the subject which gave rise to the term "algebra".
2) Abu Yusuf Yaqub Ibn Ishaq Al-Kindi, the first Arab philosopher, who wrote eleven texts on numbers and numerical analysis.
3) Abu Bakr Ibn Hussein who wrote texts covering arithmetic, algebra, and geometry that were used as standard textbooks.
4) Muhammad Ibn Jabir Ibn Sinan Abu Abdullah, known as the "father of trigonometry",
1) Ancient China saw the development of farming, domestication of animals, pottery, weaving, and bronze-working by around 2000 BC. 2) The Shang Dynasty established the first cities in China and practiced ancestor worship between 1300-1000 BC. 3) The Zhou Dynasty ruled from 1000-200 BC and established a feudal system. Major technological advances included the use of iron, the horse collar, and the crossbow. Philosophies like Confucianism, Daoism, and Legalism emerged during this period.
para sa mga nag hahanap oh gustong makuha ang file na ito maari lamang pong mag register ng account dito sa SLIDESHARE,pag katapos non ay iconfirm muna sa inyong email para ito ay maisave oh maidownload ng tama.
kung may katanungan po kayo maari lamang na mag email sa account na ito:
asa.net2015@gmail.com
asa.net2014@yahoo.com
maraming SALAMAT PO!
The document discusses the benefits of meditation for reducing stress and anxiety. Regular meditation practice can help calm the mind and body by lowering heart rate and blood pressure. Studies have shown that meditating for just 10-20 minutes per day can have significant positive impacts on both mental and physical health over time.
An essay on Hazrat Muhammad Mustafaa s.a.wAli Shah
This document provides biographical details about the Prophet Muhammad (peace be upon him). It discusses that he was born in Mecca in 571 AD and was orphaned at a young age. He was known for his honesty and integrity, earning the titles of "truthful" and "honest." He married Khadijah when he was 25 and she proved to be a faithful wife. At age 40, Muhammad received the first revelation from God and began preaching Islam, teaching people to worship one God and abandon idolatry and other bad practices. Though he faced opposition, Islam eventually spread throughout Arabia. Muhammad passed away at age 63 in Medina and left behind a legacy of teachings that guide Muslims to this day
looking for happiness [spanish]
En el nombre de Dios, el Misericordioso, el Compasivo. ¿Acaso buscas la felicidad? « La felicidad » Es la meta común que quiere establecer todo aquél que mora en esta Tierra. Los intelectuales, éticos, filósofos y doctores se han empeñado en buscar los medios que causan la felicidad y expulsan la tristeza. Aún así en estos tiempos los medios presentados no llevan sino a una felicidad incompleta o ilusioria. Ella es parecida a la anestesia que cuando se le da un individuo se siente en éxtasis en primera instancia, y cuando se acaba, su efecto desaparece y regresa a su aflicción e inclusive aumenta.
My brothers and sisters everywhere! With this essay, I am not singling
out the adherents of Islam—to which I ascribe—but rather I am writing
this essay to every man and woman throughout the whole world.
I ask Allah that He facilitates that this essay reaches every ear, falls under
the sight of every eye, and is understood by every heart.
By Allah, I have written this essay sincerely. I do not seek from anyone
reward or praise. I only seek to convey to all my brethren in humanity,
irrespective of their races or religions, an aspect of the great message
that Muhammad the son of ‘Abdullah, Allah’s final messenger to all the
peoples of the earth, was sent with.
Specifically, I have chosen to explain the wisdom behind those laws that
Allah has legislated regarding women. As contingent upon these laws, an
individual’s bliss on earth is gained and his humanity is achieved. Moreover,
these Islamic regulations pertaining to women have been singled
out for attack by the enemies of humanity, who seek to follow their desires
and who are short-sighted. Rather, they have put an end to a person’s
bliss on earth and exchanged that with misery and a wretched life.
They have attacked these Divine regulations, so that they may turn humanity
away from Allah’s true religion, His straight path, and bliss in this
world and the next – toward which the final Messenger of all Divine
messages came to give glad tidings and to invite all humanity to receive.
The bible ,the quran & sciencee :
The Holy Scriptures Examined In The Light Of Modern Knowledge.
Each of the three monotheistic religions possess its own collection of Scriptures. For
the faithful-be they Jews, Christians or Muslims-these documents constitute the
foundation of their belief. For them they are the material transcription of a divine
Revelation; directly, as in the case of Abraham and Moses, who received the
commandments from God Himself, or indirectly, as in the case of Jesus and
Muhammad, the first of whom stated that he was speaking in the name of the Father,
and the second of whom transmitted to men the Revelation imparted to him by
Archangel Gabriel.
If we take into consideration the objective facts of religious history, we must place the
Old Testament, the Gospels and the Qur'an on the same level as being collections of
written Revelation. Although this attitude is in principle held by Muslims, the faithful
in the West under the predominantly Judeo-Christian influence refuse to ascribe to the
Qur'an the character of a book of Revelation.
Such an attitude may be explained by the position each religious community adopts
towards the other two with regard to the Scriptures.
Judaism has as its holy book the Hebraic Bible. This differs from the Old Testament
of the Christians in that the latter have included several books which did not exist in
Hebrew. In practice, this divergence hardly makes any difference to the doctrine.
Judaism does not however admit any revelation subsequent to its own.
Christianity has taken the Hebraic Bible for itself and added a few supplements to it.
It has not however accepted all the published writings destined to make known to men
the Mission of Jesus. The Church has made incisive cuts in the profusion of books
relating the life and teachings of Jesus. It has only preserved a limited number of
writings in the New Testament, the most important of which are the four Canonic
Gospels. Christianity takes no account of any revelation subsequent to Jesus and his
Apostles. It therefore rules out the Qur'an.
Natuklasan Mo na ba ang Tunay Nitong Ganda ?
have you discovered its real beauty? (telugu)
Ang aklat na ito ay maghahandog sa atin ng ilan lamang sa kanyang mga
kagandahan at mga kabutihan.
- Ito ay naghihikayat sa atin na magkaroon ng mabuting intensyon, tamang paguugali
at mabuting damdamin sa kapwa.
- Ito ay nagtuturo sa atin na magpatawad, at nagtuturo na naisin para sa kapwa ang
alinmang ninanais natin para sa ating sarili.
- Ito ay naghihikayat sa atin na ngumiti at maging mabuti sa kapwa.
- Ito ay nag-uutos sa atin na maging mapitagan.
- Ito ay nag-uutos sa atin na magkaroon ng tamang-asal at maging magalang.
- Ito ay nag-uutos sa atin na maging mahinahon sa sangkatauhan, sa mga hayop, sa
mga ibon at sa kapaligiran.
- Ito ay nagtatagubilin sa atin ng paggalang at pag-aaruga sa ating mga magulang at
sa mga matatanda, at maging mabuti sa ating pamilya, asawa at mga anak.
- Ito ay naghihikayat sa atin na tumulong, magpakain, at sumuporta sa mga
mahihirap, sa mga nangangailangan at sa mga may kapansanan.
- Ito ay nagsasabi sa atin na mag-isip, magbigay ng tamang pagdadahilan at
maglahad ng tamang pahayag ng may katibayan.
NATUKLASAN MO NA BA KUNG ANO ITO?
Bago ko ipahayag ang lihim na ito ay hayaan ninyo muna na aking sabihin na bilang
karagdagan ‘Ito’ rin ay…
- nagtuturo sa atin na ang lahat ng tao ay pantay-pantay, anuman ang kanyang lahi,
kulay at bansang kinabibilangan.
- nagtuturo sa atin na huwag manakit, magalit, magmaliit at manlinlang ng kapwa.
- maliwanag na nagsasabi sa atin kung bakit tayo ay narito sa mundo, sino ang
nagdala sa atin dito, saan tayo patutungo at kung ano ang ating huling hahantungan.
- nagtuturo sa atin na mamuhay ng payapa at magkaroon ng mabuting relasyon sa
Diyos, sa sarili at sa iba.
- maliwanag na sumasagot sa ating mga mahahalaga at kritikal na katanungan.
Katotohanan, ito ay sadyang magdadala sa atin tungo sa ganap na katotohanan,
katiwasayan ng isip at damdamin, tunay na kaligayahan, kaligtasan at buhay na walang
hanggan.
Maniniwala ka bang ang kabigha-bighaning tuklas na ito ay ang… Islam?
Kung ang ating mga pag-iisip ay nababalutan agad ng pag-aakala at paghusga ay
hindi natin kailanman makikita ang kabutihan at katotohanan ng anumang bagay.
Maaaring ikaw ay may mga maling pag-aakala sa Islam. Maaaring nakita mo lang
ang larawan ng Islam kung paanong ito’y ipinapakita ng midya na nag-uulat tungkol sa mga
terorista. Maaari rin namang nabasa mo o di kaya’y narinig ang tungkol dito sa isang di
mapagkakatiwalaang batayan.
Kaya naman ikaw ay aking iniimbitahan na bukas-isipan mong basahin ang aklat na
ito na naglilinaw sa ganda, liwanag at pagiging payak ng Islam.
Bilang halimbawa ng ganda at linaw nito, ang Islam ay…
- nagbibigay linaw tungkol sa paglikha sa sansinukob.
- nagbibigay linaw tungkol sa paglalang sa atin.
- nagbibigay linaw tungkol sa ating ispirituwalidad.
- nagbibigay linaw tungkol sa pagkilala sa Diyos.
- nagbibigay linaw tungkol sa konsepto ng pagsamba.
- nagbibigay linaw tungkol sa tunay na layunin ng buhay.
- nagbibigay linaw tungkol sa kabilang buhay.
- nagbibigay linaw tungkol sa ating huling patutunguhan (Paraiso at Impyerno).
- nagbibigay linaw tungkol sa kung paano natin makakamit ang tunay na kaligayahan
at ganap na tagumpay.
oneness of god (the ultimate solution to the trinitarian controversy)obl97
This book traces the historical backgroundof the Trinitarian doctrine. The
historical facts presented here show howcontroversial this fundamental doctrine of
Christianity has been. This booklikewise digs into the influences of Athanasius,
Constantine and Paul on today'sChristianity. Furthermore, it presents the concept of One
God in Islam as theultimate, perpetual solution to the Trinitarian controversy.
This work should serve as an eye-opener for Christians who seek guidance andTruth,
hoping that it will help them revert to the original teachings of Jesus(peace be upon him)
- particularly the belief in One God, which is fundamentallyIslamic. The mysterious
nature of the Trinitarian doctrine has led manyChristians into confusion. Many of them
who really seek Truth discovered thatthis doctrine was an explicit innovation contrary to
the teachings of Jesus(peace be upon him). Those of them who have had the opportunity
to study theconcept of God in Islam have already become Muslims. As many more non-
Muslims(especially Christians) are reverting to the path of Allah (the One and OnlyTrue
God), Islam will certainly sustain its current position as the world'sfastest growing and
Number One religion - although it is 600 years younger thanChristianity. This will be so,
because the Unity of God in Islam is absolutelyunquestionable - a divine concept that was
professed by all the prophets,including Adam, Noah. Abraham, Moses, David. Jesus, and
Muhammad (peace be uponthem all).
As for the rest of Christians who still blindlyadhere to the Trinitarian doctrine, the time is
ripe for them to open theirminds to the fundamental Truth that verily there is no god
worthy to beworshipped, except the One and Only True God, Allah.
Che cosa è l'Islam?
L'Islam non è una religione nuova,
bensì è la stessa verità rivelata da
Dio a tutti i suoi profeti dalla creazione
del mondo. Per un quinto
della popolazione mondiale, l'Islam
è sia religione, sia stile di vita.
I Musulmani professano una religione
di pace, misericordia e perdono
che nulla ha a che vedere con le
gravi vicende erroneamente associate
all'Islam.
Interrogating islam questions and answers on islam obl97
Praise be to Allah, God of the people, Lord of them all. Creator of all creatures, the Luminous
Truth, who created man of mud, the angels from lustrous light, and the ginn from blazing fire, who
sent prophets, and made of paradise a home for the faithful, and fire the end for the
blasphemous. The prayers and the peace of God be on the last of His prophets, who was
dispatched as an envoy of mercy to all creation, heralding the rightful religion, and pointing out
the straight path. He called on people to follow God, dilegently toiled for this aim, established
minarets and centres for knowledge, salvation, profusion and justice. He solidified the verdicts of
Islam among the best nation ever created, and formed the most righteous society that ever
appeared on earth.
I proceed
To guide people to worship the One God in the manner He advocates and condones is one of the
most sublime pursuits, the loftiest objectives and the noblest activities. Such is the occupation of
peophets, and messengers, peace be upon them,1 for the sake of which they were dispatched,
and in the pursuit of which they faced injury, affliction, armed conflict, hostility, comabt and false
charges. Such were natural consequences of the clash between truth and falsehood, virtue and
vice, and righeteousness and waywardness. Promulgators and religious scholars are the
prophets’ heirs. Each enjoys a share of the burden of prophecy in proportion to his knowledge
and achievement. They suffer as much as did their predecessors—injury, accusation and
skepticism. At present we note that each one devotes himself to one or another of the aspects of
the da’wa (the call to Islam), and undertakes to propagate it among people. Each adopts the
method that suits his mission. Some are occupied in writing and authorship; others undertake
preaching and oratory; a third party follows up instruction and pedagogy; while some are
preoccupied in matters connected with charity and alms.
Mit dieser neuen Rubrik möchten wie euch allen die besondere Bedeutung des
Quran für die Muslime und für die gesamte Menschheit vor Augen führen. Der
Quran (arab. "Das oft Gelesene") bildet die Gesamtheit der wörtlichen
Überlieferungen Gottes, die Er im Verlauf von 23 Jahren dem Propheten
Muhammed abschnittweise durch den Engel Gabriel mitgeteilt hat. Im Gegensatz
zu den heiligen Schriften der anderen Religionen ist der Quran stets von
Veränderungen und Hinzufügungen usw. frei geblieben, Vergleiche mit
historischen Funden belegen dies. Allah selber ist der Hüter dieser Buches,- sagt
er doch im Quran, Sure 15, Vers 9:
"Wahrlich, Wir sind es, die die Ermahnung herabgesandt haben, und Wir sind es,
die sie bewahren werden."
Der Quran ist ein Wunder für sich und seine Eigenschaften werden den Menschen
in jeder Zeit-Epoche verzaubern. Diese Rubrik soll einen Versuch darstellen, eine
Bruchteil der Eigenschaften des Quran darzustellen.
Praise be to Allah the Lord of the worlds and may peace and blessings be upon the
leader of all the messengers our prophet Muhammad and upon his family and upon
his noble companions.
Indeed Islam is the seal of all the divine messages that were previously revealed by
Allah, it was sent down upon the seal of his prophets and messengers Muhammad the
son of Abdullah (may the peace and blessings of Allah be upon him) and it is the true
religion and any other religion than it will not be accepted by Allah.
Indeed Allah has made it a simple and easy way of life not containing any difficulties
or hardships, nor has He placed upon those who profess it that which they are not able
to carry out and He has not burdened them with something they have not the
capability to do. It is a religion, which has as its foundation at-Tawheed [i.e.: To
single out Allah, as the only object of worship and this is known as “Tawheed al-
Uloohiyah.” Like wise to single Allah out in that which is specific to Him from His
noble names and attributes is referred to as “Tawheed al-Asmaa was-Sifaat”. And to
single Him out in that which is related to His Lordship (i.e.: Him being the sole
creator, governor of affairs and possessor of the creation) is referred to as “Tawheed
ar-Ruboobiyah”], honesty is its motto, revolving around justice, the truth being its
backbone, and mercy being its soul and essence.
It is that great and noble religion, which guides its worshippers to everything that is
beneficial for them in their religious and worldly affairs and it warns them from
everything harmful to them from religion and lifestyle. It is the religion that Allah, the
most high has used to rectify by it creed and character, and has bettered (for those
who adopt and act by it) their worldly life and their life in the hereafter. He (Allah)
has conciliated by it between the hearts that were once divided and united those split
by whims and desires and purified them from the darkness of falsehood and directed
them to the truth, and guided them to the straight way. It is that religion, which is
sound and exact, the pinnacle of precision in everything that it informs of and in all of
its rulings. Thus it doesn’t inform us except with that which is correct as true, neither
does it judge except with good and justice, with its correct belief system and sound
acts of worship and virtuous moral standards and upright manners.
Magbalik Islam
Isang Bukas na Paanyaya
Ang pagpupuri ay sa Allah lamang ang Panginoon ng mga nilikha.
Nawa'y ang kapayapaan at ang pagpapala ay sumakanyang Propeta na si
Propeta Muhammad (Sallallahu Alayhi Wa Sallam)1, sa kanyang angkan at mga
kasamahan at sa lahat ng taong tumatahak sa tamang landas hanggang sa
Huling Araw.
Magbalik Islam ito ay isang paanyaya na may malalim na kahulugan.
Magbalik Islam, paanyayang ginagamit ng mga Muslim sa kanilang pagpapalaganap ng Salita ng Allah (swt)2. Paanyayang ginagamit ng isang
Muslim upang hikayatin ang tao na magbalik sa tunay na relihiyon na
ibinigay sa kanya ng Allah. Ang Allah (swt) ay nagwika sa Banal na
Qur'an3: "Anyayahan (ang Sangkatauhan) sa landas ng iyong Panginoon (sa
Islam) ng may kaalaman (sa kapahayagan at Banal na Qur'an) at sa
matuwid na pangangaral, at makipagtalakayan sa pamamaraang
pinakamainam. Katotohanan! lubos na nababatid ng Panginoon kung sino
ang nangaligaw sa Kanyang landas, at Siya ang higit na nakababatid kung
sino ang mga napatnubayan ." Qur'an 16:125
Bakit magbalik Islam? Ano ba ang nais ipakahulugan ng salitang
Islam? At bakit tayo nararapat magbalik dito?
Paunang Salita
Lahat ng pagpupuri ay sa Allah lamang, ang hindi nag-angkin ng anak, ang walang katambal sa Kanyang kataas-taasang kapangyarihan, ang hindi nangangailangan ng anumang tulong. Ako ay sumasaksi na walang diyos maliban sa Allah - ang tanging Nag-iisa na walang katambal - at ako ay sumasaksi na si Muhammad (Sallallahu Alaihi Wasallam)1 ay Kanyang Lingkod at Sugo.
Isinulat ang maikling aklat na ito upang bigyang paliwanag ang orihinal na mensahe ni Kristo at ang mga doktrinang Kristiyanismo na pina-iiral sa ngayon. Ito ay inihanda para sa mambabasang Kristiyano upang mapag-alaman niya ang orihinal na pananampalatayang itinuro ni Kristo at mapag-alaman din kung paano ito nabago at naiba mula sa kanyang kauna-unahang anyo na naging isang relihiyong gawa-gawa na lamang ng tao. Binanggit ang mga katibayan na nagpapatibay sa mga katotohanang makikita sa polyetong ito mula sa Torah at Injeel2 upang magsilbing patnubay sa mambabasa tungo sa tamang landas.
Ang lahat ng pagpupuri ay sa Allah lamang, ang Panginoon ng sanlibutan.
Ang lathalaing ito ay inihanda upang ibigay ang pangunahing mensahe ng
Islam lalong-lalo na sa mga di-Muslim na may maling haka-haka o
impormasyon tungkol dito na sadyang lihis sa tunay na kahulugan o diwa ng
Islam.
Tanggapin nawa ng Allah ang pagsisikap na ito na isinagawa bilang matapat
na paglilingkod sa Kanya.
Taus-pusong pasasalamat sa lahat ng mga kapatid sa Islam na naghikayat sa
akin upang inihanda ang lathalaing ito. Gayundin sa mga tumulong sa
pagsasaayos ng nilalaman nito. Nawa’y sumakanila ang pagpapala ng Allah.
Maraming salamat at nawa’y patnubayan tayo ng Allah sa tamang landas
tungo sa Kanyang Paraiso.
Jamal Joves
-----------------------------------------
Ang Mga Nilalaman , Pahina
Ang Mga Katagang Ginamit sa Aklat na Ito ,٣
Ang Panimula , ٥
Sino ang Sugong si Muhammad ()? , ١٠
Ang Kanyang Angkan , ١٠
Ang Kanyang Pook ng Kapanganakan at Kabataan ,١٦
Ang Paglalarawan sa Propeta () , ٢٦
Ang Ilan Sa Mga Magagandang Ugali at Katangian
ng Propeta ()
, ٣٢
Ang Ibang Disente at Kalugud‐lugod na Asal ng
Propeta ()
, ٥٤
Ang Mga Makatarungan at Pantay na Mga Pahayag , ٥٨
Ang Mga Asawa ng Propeta () , ٦١
Ang Mga Katibayan Na Nagpapatunay sa
Pagiging Tunay na Propeta ()
, ٦٥
Ang Katibayan Mula sa Banal na Qur’an , ٦٥
Ang Katibayan Mula sa Sunnah , ٦٦
Ang Katibayan Mula sa Mga Naunang Banal na
Kasulatan
, ٦٧
Ang Katibayan Mula Sa Ebanghelyo , ٧٤
Ang Mga Makatuwirang Katibayan Tungkol sa
Kanyang Pagiging Propeta ()
, ٧٥
Ano Ang Kabuuang Kahulugan ng ʹMuhammad
Rasulullahʺ (Si Muhammad ay Sugo ng Allah)
, ٩٠
Ang Huling Pananalita , ١٠٠
Talasalitaan , ١٠٢
Ang maikling paglalahad na ito ay tinangka upang bigyang daan ang
magandang ugnayan ng Muslim at Kristiyano sa larangan ng relihiyon. Ang
Islam at ang Kristiyanismo ay kapwa naniniwala sa nag-iisang Diyos at mga
Propeta. Ang tanging kaibahan ay nakasalig sa katauhan ni Hesus. Ang
Kristiyanismo ay naniniwala na si Hesus ay diyos na nagkatawang tao at
siya ay anak ng diyos. Ngunit ang Islam ay naniniwala kay Hesus bilang
isang dakilang Propeta ng Diyos. Isang haligi ng pananampalataya ng
Muslim ang maniwala at mahalin si Hesus bilang Propeta at Sugo ng Diyos.
Naniniwala ang Muslim na si Hesus ay Messiah ng Diyos. Na si Hesus ay
ipinanganak ni Maria na walang kinasasangkutang lalaki. Naniniwala ang
Muslim na si Hesus ay nakapagpagaling ng mga maysakit, bulag at ketongin
sa kapangyarihan at kapahintulutan ng Makapangyarihang Diyos.
Ang Banal na Qur’an at maging ang kasalukuyang Bibliya ay saksi sa
katotohanan na si Hesus ay hindi nagsabi o nagturo na siya ay Diyos na
dapat sambahin. Katotohanan, ang aral ni Hesus ay walang pagkakaiba sa
lahat ng Propetang dumating dito sa mundo. Lahat ng Propeta ng Diyos ay
nagkakaisa sa pagtuturo na sumamba lamang sa Tanging Nag-iisang Diyos
na Tagapaglikha. At ito ang Pangunahing Kautusan (First Commandment)
na nakasulat sa lahat ng Banal na Kapahayagan at Kasulatan na
ipinagkaloob ng Diyos sa Kanyang mga Propeta.
Sa ganitong kaayusan, minabuti naming ilahad ang katotohanang
napapaloob sa Banal na Qur’an at Bibliya, si Hesus bilang anak ni Maria na
itinakda ng Diyos bilang Kanyang PROPETA, SUGO at LINGKOD.
1. تجالوج - السيرة النبوية
Panimula
1. 1. Ang Arabia Bago Dumating ang Islam
2. 2. Ang Handog
3. 3. Ang Kapanganakan ng Sugo (SAS)
4. 4. Ang Taon ng Elepante
5. 5. Ang Pagbiyak ng Dibdib
6. 6. Ang Pagyao ni Aminah
7. 7. Ang Pagkapropeta
8. 8. Ang Paglikas Sa Ethiopia
9. 9. Ang Pagyakap ni ‘Umar Sa Islam
10. 10. Taon ng Dalamhati
11. 11. Ang Pagpunta Sa Ta’if
12. 12. Al-Isra’ wa AL-Mi’raj
13. 13. Ang Labanan Sa Badr
14. 14. Ang Pagsakop Sa Makkah
15. 15. Ang Pagyao ng Sugo (SAS)
16. 16. Ilan Sa mga Pag-uugali ng Sugo (SAS)
17. 17. Ilan Sa Kanyang mga Himala
18. 18. Ilan Sa Kanyang mga Katangian
19. 19. Ang Pag-aanyaya niya Sa mga hari at mga Pinuno
20. 20. Ang mga Napatnubayang Khaleefah
21. 21. Ang mga Umawee at ‘Abbasee
Panimula
Ang papuri ay ukol kay Allah na nagwikang: “ At hindi ka Namin isinugo (O
Muhammad ) kundi bilang habag sa lahat ng nilikha.” At “ Matatagpuan ninyo sa
Sugo ni Allah ang magandang huwaraan.” Ang Kapayapaan at pagpapala ay
matamo ng Propeta na matapos niya ay wala ng iba pang propeta na darating.
2. Ang Aklat na ito na pinamagatang “Ang Talambuhay ng Propeta” (SAS)∗ ay
inihahandog namin sa iyo sa layuning bigyan ka ng isang dagliang
sulyap sa kanyang talambuhay, mga katangian, at mga himala. Hindi
namin hinangad na magbigay ng maraming detalye, sa halip ay
nagkasya na lamang kaming ilahad ang mga mahahalagang
pangyayari sa kanyang buhay. Marami na ang sumulat ng kanyang
talambuhay kaya marahil ay naisulat na ito sa lahat ng pangunahing
wila ng daigdig. May isa pa ngang hindi Muslim na nagsabing isang
malaking karangalan ang sumulat ng talambuhay ni Muhammad
(SAS). Bilang mga Muslim, ang aming hangad sa pagsulat nito ay
hindi lamang para sa karangalang sumulat ng kauna-unahang aklat
ng talambuhay ni Propeta Muhammad (SAS) sa wikang Tagalog
kundi ang makapaglingkod sa sambayanang Muslim. Dalangin namin
kay Allah na nawa’y maging kapaki-pakinabang ang aklat na ito.
Tunay na siya ang dumidinig at tumutugon sa mga panalangin.
Ang Arabia Bago Dumating ang Islam
Paganismo ang siyang umiiral na relihiyon sa mga Arabiano noon. Ang
pagkakayakap nila sa Paganismo na salungat sa matuwid na pananampalataya
ang dahilan kung kaya binansagan ang kapanahunan nila na Al-Jaahiliyah –
ang Panahon ng Kamangmangan. Ang pinakabantog sa mga diyus-diyosan na
kanilang sinasamba maliban pa kay Allah na tunay na Diyos ay sina Al-Lat,
Al’Uzza , at Hubal. Ngunit mayroon ding mga Arabiano na yumakap sa
Judaismo, Kristiyanismo at Zoroasterismo. At mayroon din na iilang mga
indibiduwal sa kanila na yumayakap sa Al-Hanafeeyah, ang sistema sa
pananampalataya batay sa paniniwala ni Abraham(AS).
Ang saligan ng buhay pang-ekonomiya ng mga Badawee - ang mga Arabiano
na pagala-gala at walang pirmihang tirahan – ay ang yamang panghayupan na
nababatay sa pagpapastol. At ang saligan naman ng buhay pang-ekonomiya ng
mga Hadir – ang mga Arabiano na nakatira sa isang nayon o bayan at may
pirmihang tahanan – ay ang pagsasaka at pangangalakal. Bago dumating ang
Islam, ang Makkah ang siyang pinakamalaking lunsod pangkalakalan sa Arabia.
Mayroon na ring mga mauunlad na mga pamayanan sa iba’t-ibang dako ng
Arabia noong panahong iyon.
*
SAS: Sallahu alayhi wa Sallam (Sumakanya ang Pagpapala at Kapayapaan ni
Allah ). Ito ang sinasabi tuwing matapos banggitin ang pangalan o titulo ni
Propeta Muhammad.
3. Hinggil naman sa kalagayang panlipunan, ang kawalang-katarungan ay laganap,
walang karapatan ang mahihina, kanilang inililibing ng buhay ang mga batang
babae at pinagkakaitan ng karapatan ang isang mahina. Ang mga alipin ay
kaaba-aba at wala ni katiting na karapatan. Ang pag-aasawa ng higit sa isa ay
walang hanggan ang bilang. Ang pangangalunya ay laganap sa lahat maliban sa
iilan. Ang digmaan ng mga lipi ay laganap na karaniwang nangyayari sanhi ng
napakababaw na mga kadahilanan.
Ang Handog
Ipinagmamayabang noon ng mga Quraysh kay ‘Abdulmuttalib na lolo ng
Propeta Muhammad (SAS) ang pagkakaroon nila ng maraming supling at ari-
arian. Kaya naman gumawa ng panata si Abdulmuttalib na kung siya ay
pagkakalooban ni Allah ng sampung anak na lalaki, kanyang iaalay sa mga
diyus-diyosan ang isa sa kanila. Natupad ang kanyang ninais, siya ay
napagkalooban ng sampung anak na lalaki. Ang bunso sa kanila ay si Abdullah
na ama ng Propetaa (SAS). Nang nais nang isakatuparan ni ‘Abdulmuttalib ang
kanyang pangako ay sinalungat siya ng mga tao at pinigilan upang sa gayon
ay huwag itong gawin ng mga tao na isang kaugalian. Nagkaisa sila na gumawa
ng palabunutan upang pagbunutan si ‘Abdullah at ang sampung kamelyo
bilang pantubos a kanya. Magdadagdag sila ng sampung kamelyo sa tuwing si
‘Abdullah ang mabubunot. Isinagawa nila ang pagbunot. Ngunit sa tuwina ay si
‘Abdullah ang siyang nabubunot. Pagsapit ng ikasampung pagbunot ay saka pa
lamang nabunot ang kamelyo na umabot na sa isandaan. Inialay nila ang mga
kamelyo.
Si Abdullah ang pinakamamahal ni Abdulmuttalib sa lahat ng kanyang mga anak.
Lalo na nang matapos ang pag-aalay at nang nagsimula na itong lumaki at
magbinata ay lumitaw sa noo nito ang mga luningning na hindi nakikita sa ibang
tao. Nang sumapit na sa wastong gulang itong si Abdullah ay pumili ang ama
niya para sa kanya ng isang dalagang kaanib ng liping Banu Zuhrah. Ang
pangalan ng dalaga ay Aminah bint Wahb. Ipinakasal ni ‘Abdulmuttalib ang
kanyang anak na si Abdullah sa dalagang ito. Pagkatapos ng kanilang pag-iisang
dibdib ay naglaho ang kislap na noon ay nasa noo ni ‘Abdullah at iyon ay nalipat
sa sinapupunan ni Aminah.
4. Ginampanan ni ‘Abdullah ang kanyang papel sa larangan ng buhay at
paghahanapbuhay. Tatlong buwan matapos ipagbuntis ni Aminah ang Sugo ni
Allah (SAS) ay lumisan si ‘Abdullah kasama ang karaban ng mga kalakal
patungong SHAM∗ . Nang siya ay nasa daang pauwi, siya ay
nagkasakit. Tumigil siya sa Madinah sa piling kanyang mga tiyuhin sa
ina na kaanib ng liping Banu An-Najjar. Doon siya nalagutan ng
hininga at inilibing.
Ang Kapanganakan ng Sugo (SAS)
Patapos na ang mga buwan ng pagdadalang-tao ni Aminah at palapit na ang
araw ng pagsilang. Nagsimula na ang pananakit ng kanyang tiyan ngunit hindi
siya nakadama ng sakit at hirap na karaniwang dinaranas ng mga kababaihan
kapag nagsisilang. Araw ng Lunes ng ika-12 araw ng Rabee’ul’awwal noong
taong 571 A.D. nang isilang ni Aminah ang kanyang sanggol. Ang taon ng
kapanganakan ng Sugo (SAS) ay tinatawag din na Taon ng Elepante.
Ang Taon ng Elepante
Narito ang buod ng kasaysayan ng elepante. Nang malaman ni Abrahah na
siyang kinatawan ng hari ng Ethiopia sa Yemen na ang mga Arabiano ay
nagsasagawa ng Hajj sa Ka’abah (dumadalaw roon upang sumamba), siya ay
nagpatayo ng simbahan sa San’a (ang kabisera ng Yemen sa ngayon). Nais
niyang mabaling sa simbahang ito ang isinasagawang Hajj ng mga Arabiano.
Ang tungkol dito ay narinig ng isang lalaking kaanib sa liping Banu Kinanah (isa
*
Sham ang tawag noon Sa rehiyong nasa hilagang bahagi ng Arabia na binubuo
Sa kasalukuyan ng Syria, Palestine, Lebanon, at Jordan.
5. sa mga lipi ng mga Arabiano) . Kaya ‘t isang gabi ay pinasok niya ang simbahan
at nilagyan ng dumi ng tao ang mga dingding nito. Nang malaman ni Abrahah
ang nangyari ay sumambulat ang kanyang galit. Kasama ang malaking hukbo na
binubuo ng 60,000 mga kawal ay lumisan siya papuntang Ka’abah upang ito ay
wasakin. Pinili niya para sa kanyang sarili ang pinakamalaking elepante. Ang
hukbo ay may siyam na elepante. Nagpatuloy sila sa kanilang paglalakbay
hanggang sa makarating sa isang pook na malapit sa Makkah. Inihanda niya
roon ang hukbo. Nakahanda na ang kanilang pagpasok sa Makkah ngunit ang
elepante ay lumuhod at ayaw sumulong papuntang Ka’bah.Tuwing kanilang
ibinabaling ang elepante sa ibang dako, tumatayo ito at mabilis na lumalakad.
Ngunit kapag ibinabaling nila ito sa dakong kinaroroonan ng Ka’abah, ito ay
lumuluhod. Habang sila ay nasa gayong kalagyan ay nagpadala si Allah laban
sa kanila ng mga kawan ng ibon na nagpupukol sa kanila ng mga batong buhat
sa natuyong putik . Kaya ginawa Niya (Allah ) silang animo’y uhay na kinainan.
Ang bawat ibon ay nagdala ng tatong bato: isang baso sa tuka at tig-iisang bato
sa bawat paa. Ang mga bato ay kasinlaki ng garbansos. Ang bawat tamaan sa
kanila ay nagkakahiwa-hiwalay ang mga bahagi ng katawan at namamatay.
Nagsialis sila at nagkandaduwal sa daan. Si Abraha naman ay pinadalhan ng
karamdamang sanhi nito ay unti-unting napuputol ang bawat dulo ng kanyang
mga daliri. Nang marating niya ang San’a ay animo siya isang basang sisiw.
Doon na siya namatay . Ang mga Quraysh naman ay nagkahiwa-hiwalay.
Mayroon sa kanilang nagtago sa mga lambak at mga bundok dahil sa takot sa
hukbo. Nang maganap sa hukbo ang di-inaasahan, ang mga Quraysh ay
panatag na nagsibalik sa kani-kanilang tahanan. Ang mga pangyayaring ito ay
naganap limampung –araw bago isinilang ang Propeta (SAS).
Nakaugalian na noon ng mga Arabiano na maghanap ng isang babaeng taga-
disyerto upang ito ang siyang magpasuso sa kanilang mga supling ay upang
mga bata ay lumaki sa disyerto nang mga malusog na pangangatawan. Nang
mga panahong iyon ay may dumating sa Makkah na isang pangkat na mga
taong buhat sa liping Banu Sa’d upang maghanap ng mga batang mapasuso
kapalit ng kabayaran. Nagsimulang mamahay-mahay ang mga kababaihan sa
pangkat na ito. Inayawan nilang lahat si Muhammad (SAS) dahil sa pagiging
ulila at mahirap nito. Si Haleemah As-Sa’deeyah (RA) ay isa sa mga
kababaihang ito. Umayaw rin siyang katulad nila. Subalit matapos na magsadya
sa maraming bahay ay hindi nakamit ang kanyang hangad. Hindi siya
nakatagpo ng maisasamang batang kanyang pasususuhin kapalit ng
kabayarang kahit paano ay makapagpapagaan sa paghihikahos sa
pamumuhay at hirap ng buhay lalo pa nga at ng mga taon na iyon ay may tag-
tuyot. Binalikan niya ang bahay ni Aminah at nagkasya na siya sa isang sanggol
na ulila at sa maliit nakabayaran.
6. Nang pumunta si Haleemah (RA) sa Makkah na kasama ang kanyang asawa,
siya ay sakay ng isang payat at makupad na inahing asno. Samantalang siya ay
nasa daang pauwi na kalong-kalong ang sanggol na si Muhammad (SAS),
tumakbo nang napakabilis ang inahing asno na kanyang sinasakyan at napag-
iwanan ang lahat ng mga kasabay na nakaangkas sa kanilang sasakyang hayop.
Ang pangyayaring ito ay labis na ipinagtaka ng kanyang mga kasamahan.
Isinalaysay ni Haleema (RA) na dati-rati ay halos walang lumalabas na gatas sa
kanyang suso. At ang kanyang anak na maliit ay lagi na lamang umiiyak sa tindi
ng gutom. Ngunit ng kanyang isinubo ang kanyang suso sa sanggol na si
Muhammad (SAS), masaganang dumaloy ang gatas. Ikinuwento rin niya na
ang tungkol sa tag-tuyot na dumaaapo sa lupang pinaninirahan ng kanyang lipi-
ang liping banu Sa’d. Subalit nang makamit na niya karanangalang magpasuso
sa sanggol na ito, naging mabiyaya ang kanilang lupain at ang kanilang
hayupan. Lubos na nabago ang kanilang kalagayan; ang kasalatan at hirap ay
naging kasaganaan at kaginhawahan.
Dalawang taon na nanatili si Muhammad (SAS) sa pangangalaga ni Haleemah
(RA). Labis-labis ang nadaramang pagmamahal sa kanya ng kanyang ina-
inahang si Haleemah (RA). Nadarama nito na sa kaibuturan ng puso nito na
may mga bagay-bagay at mga hindi pangkaraniwang pangyayari na bumabalot
sa batang ito. Matapos ang dalawang taon, dinala ni Haleemah (RA) ang bata sa
ina nito at sa lolo na si ‘Abdulmuttalib sa Makkah. Subalit itong si Haleema (RA)
na nakasaksi sa biyayang dala ng bata na nagpaigi sa kanilang kalagayaan ay
nagpumilit kay Aminah na sumang-ayon muling manatili ang bata sa kanyang
piling. At sumang-ayon naman si Aminah. sa pagbalik ni Haleema (RA) sa
tirahan ng liping Banu Sa’d na kasama ang batang ulila sa ama ay nag-
uumapaw ang kanyang kagalakan ay walang mapaglagyan ang kanyang
kaligayahan.
Ang Pagbiyak ng Dibdib
Iang araw noong malapit nang mag-apat na taong gulang si Muhammad (SAS0,
habang siya ay kasama ng kanyang kapatid sa gatas na anak na lalaki ni
Haleemah (RA) ay naglalaro na malayo sa mga kubol na pinaninirahan ng mga
tao, biglang umalis ang anak na ito ni Haleemah (RA) at tumatakbong dumating
kay Haleemah. Dumating itong ang mukha ay kakikitaan ng mga tanda ng
pagkatakot. Hiniling ng bata sa ina na puntahan si Muhammad (SAS). Tinanong
7. ito ni Haleemah (RA) kung bakit. “ Nakita ko pong kinuha si Muhammad ng
dalawang lalakingg nakasuot ng puting kasuutan. Kanila pong pinahiga ito at
saka biniyak ang dibdib.” Sagot ng bata sa ina. At bago natapos ang salaysay ng
bata ay tumakbo na si Haleemah (RA) papunta kay Muhammad (SAS). Nakita
niya ito na nakatayo lamang at walang tinag. Halata ang pamumutla sa mukha
nito at ang pagbabago ng kulay. Balisang-balisa si Haleemah (RA) habang
tinatanong niya kung ano ang nangyari. Sabi naman ni Muhammad (SAS0 ay
mabuti ang kanyang kalagayan. Ikinuwento nito kay Haleemah na may
dalawang lalaking kumuha sa kanya. Aniya ay biniyak ng dalawang ito ang
kanyang dibdib, inalis ang kanyang puso, at saka may inalis dito na isang kulay
itim na bagay. Pagkatapos nito ay hinugasan nila ang kanyang puso sa malamig
na tubig, ibinalik sa dibdib, at saka pinahiran ang ibabaw ng dibdib. Lumisan
ang dalawa at di-naglaon ay naglaho. Tinangka nai Haleemah (RA) na salatin
ang pinagbiyakan ngunit wala siyang nasalat na bakas. Dahil sa pangyayaring
ito ay ibinalik niya sa Muhammad (SAS) sa kanilang tinutuluyan,. Pagsapit ng
madaling –araw ay dala-dala ni Haleemah (RA) si Muhammad (SAS) papunta
sa Makkah. Ipinagtaka ni Aminah ang pagsauli ni Haleema (RA) sa bata nang
wala sa panahon sa kabila ng pagkahumaling nito sa kanya (Muhammad).
Itinanong niya (Aminah) sa kanya (Haleemah) kung ano ang dahilan. Matapos
ang kanyang pagpupumilit ay sinabi na rin ni Haleemah (RA) ang nangyaring
pagbibiyak sa dibdib.
Ang Pagyao ni Aminah
Nagpunta si Aminah kasama ang anak na ulila sa Yathrib (ito ang pangalan ng
Madinah noon) upang dalawin ang mga kamag-anakan nito na kaanib sa liping
Banu An-Najjar. Nanatili sila roon ng mga ilang araw. Nang si Aminah ay nasa
daan pauwi ay binawian siya ng buhay sa isang lugar na kung tawagin ay Al-
Abwa’. Doon na rin siya inilibing . Kaya itong si Muhammad (SAS) sa murang
gulang niyang apat na taon ay namaalam na sa kanyang yumaong ina.
Tungkulin na ngayon ng lolo ni Muhammad (SAS) na si ‘Abdulmuttalib na
punuan ang malaking kawalang dulot ng pagyao ng ina ng apo nito. Kaya naman
inalagaan, kinalinga, at kinahabagan siya ng kanyang lolo. Nang anim na taong
gulang na si Muhammad (SAS) ay yumao naman ang kanyang lolo kaya ang
kanyang tiyauhin na si Abu Talib – sa kabila ng dami ng anak nito at kakulangan
nito sa yaman- ang siyang kumalinga sa kanya. Itinuring siya ng kanyang tiyuhin
na parang isa sa kanilang mga anak. Labis namang napalapit ang kanyang
damdamin sa kanyang tiyuhin. Sa ganitong kalagayan nagsimula ang unang
paghubog sa kanya. Lumaki siya sa pagiging matapat at sa pagiging
8. mapagkakatiwalaan anupa’t sa dalawang katangiang ito siya nakilala. Kaya’y
kapag sinasabing “ dumating ang mapagkakatiwalaan, “ alam na si Muhammad
(SAS) ang siyang tinutukoy.
Nang siya ay magbinatilyo na at lumaki-laki nang kaunti, sinimulan niyang
tangkain na umasa sa kanyang sarili sa mga bagay-bagay na may kinalaman sa
kanyang buhay. Naghanap siya ng kanyang ikabubuhay. Nagsimula na siyang
magtrabaho at kumita. Nagtrabaho siya sa mga Quraysh bilang pastol ng
kanilang tupa kapalit ang ilang halaga ng salapi. Sumali rin siya sa paglalakbay
pangkalakalan patungong Sham. sa paglalakbay pangkalakalang ito na kanyang
nilahukan ay malaki ang puhunang iniambag ng isang marangal at mayamang
babae na ang pangalan ay Khadeejah bint Khuwaylid (RA). Ang katiwala nito
sa kalakal sa paglalakbay na iyon ay ang alila nitong si Maysarah na siya ring
tagapangasiwa ng mga gawain.
Dahil sa biyayang taglay ni Muhammad at katapatan nito ay kumita ang kalakal
ni Khadeejah (RA) na pakinabang na hindi pa niya kinita noon. Kaya tinanong
niya ang kanyang alila na si Maysarah kung ano ang dahilan ng malaking kita na
ito. Ipinagbigay –alam ni Maysarah sa kanya na si Muhammad (SAS) ang siyang
bumalikat sa pag-aalok sa pagtitinda. Malaki ang ginawang pagtangkilik sa
kanya ng mga tao kaya naman malaki ang kinita ng walang pandaraya. Nakinig
si Khadeejah (RA) sa kanyang alila bagaman alam na niya noon pa man ang
ilang bagay tungkol kay Muhammad (SAS). Lalong tumindi ang kanyang
paghanga rito.
Isa nang balo si Khadeejah (RA) nang kanyang nakilala si Muhammad (SAS).
Nagkaroon na siya ng asawa noon pa man dangan nga lamang at iyon ay
namatay. Ninais niyang pasukin muli ang buhay may asawa sa pakikipag-
isang dibdib kay Muhammad (SAS). Sinugo niya rito ang isa mga babaeng
kamag-anak niya upang magsiyasat para sa kanya hinggil sa magiging tugon ni
Muhammad (SAS) sa balak niyang pakikipag-isang –dibdib dito. Nang mga
panahong iyon ay sinapit na ni Muhammad (SAS) ang gulang na dalawampu’t
lima. Pinuntahan ito ng isang babae upang ilahad sa kanya ang alok ni
Khadeejah (RA) na makipag-isang dibdib sa kanya. Tinanggap niya
(Muhammad, [SAS] ) ang alok na ito.
Idinaos ang kasalan . Nalugod ang isa’t-isa sa kanila. At matapos ang pag-iisang
dibdib ay nagsimulang pamahalaan ni Muhammad (SAS) ang mga kapakanan
9. ng kalakal ni Khadeejah (RA). At pinatunayan naman niya ang kanyahg
kahusayan at kakayahan. Nagkasunod-sunod ang pagdadalang-tao at ang
panganganak ni khadeejah (RA). Ang kanilang mga naging anak na babae ay
sina Zaynab, Ruqayyah, Umm Kulthum, at Fatimah. Ang kanilang mga anak na
lalaki ay sina Al-Qasim at Abdullah ay pawang mga batang paslit pa lamang ng
mangamatay.
Ang Pagkapropeta
Nang papalapit na si Muhammad (SAS) sa gulang na apatnapu ay naging
madalas ang pag-iisa at pananatili niya sa yungib ng Hira’ sa isang bundok na
malapit sa Makkah. Ginugugol niya roon ang mga araw at mga gabi. Noong gabi
ng ika-21 ng buwan ng Ramadan habang siya ay nasa yungib ng Hira’ at nang
mga sandaling iyon ay kanya nang sinapit ang gulang na apatnapu, pinuntahan
siya ng Anghel na si Jibreel (Gabriel [AS]∗ ). “ Bumasa ka,” ang sabi nito sa
kanya. “Hindi ako marunong bumasa,” tugon naman niya rito. Inulit ni Jibreel
(AS) ang kanyang sinabi sa ikalawa at ikatlong pagkakataon. Ngunit sa ikatlong
pagkakataon ay sinabi niyang: “Bumasa ka sa ngalan ng iyong Panginoon na
lumalang, lumalang sa tao buhat sa namuong dugo. Bumasa ka sapagkat ang
iyong Panginoon ay ang Pinakamapagbigay, nagturo sa pamamagitan ng
panulat, nagturo sa tao ng hindi nito nalalaman.” At pagkatapos nito ay iniwan na
ng Anghel si Propeta Muhammad (SAS)
Matapos na matanggap ng Propeta (SAS) ang kauna-unahang pahayag ay
kaagad siyang lumisan. Hindi na niya matiis na manatili pa sa yungib ng Hira’
kaya’t umuwi na siya sa kanilang tahanan . Kumakabog ang kanyang dibdib
nang siya ay pumasok sa kinaroroonan ni Khadeejah (RA). “ Balutin ninyo ako,
balutin ninyo ako!” sabi niya. Binalutan naman siya upang maalis ang sindak sa
kanya. Isinalaysay niya kay Khadeejah (RA) ang nangyari sa kanya . “ Natakot
ako para sa aking sarili “ sabi pa niya. Kaya’t ang sabi sa kanya ni Khadeejah
(RA): “ aba’y huwag , sa halip ay magalak ka. Isinusumpa ko kay Allah ,
hinding –hindi ka bibigyan ni Allah ng kahihiyan. Pinakikitunguhan mo ng mabuti
ang iyong mga kamag-anak, makatotohanan ka sa iyong pananalita ,
tumutulong ka sa naghihikahos, magiliw ka sa mga panauhin, at umaagapay sa
dinapuan ng kasawiang- palad. “
*
AS: Alayhis Salam (Ssumakanya ang Kapayapaan). Ito ang sinasabi tuwing
matapos banggitin ang pangalan ng isang Anghel o titulo ng isang propeta
bukod pa sa Propeta Muhammad (SAS).
10. Pagkalipas ng ilang araw ay nagbalik na muli siya sa yungib ng Hira’ upang
ipagpatuloy ang kanyang pagsamba at upang tapusin doon ang mga natitirang
araw ng Ramadan. Nang matapos ang buwan ng Ramadan ay nanaog siya
buhat sa yungib upang bumalik sa Makkah. Nang siya ay nasa daan na,
pinuntahan siya ni Jibreel (AS) na nakaupo sa isang upuang nasa pagitan ng
langit at lupa. Matapos ang pangyayaring ito ay ibinaba ang ayah ng Qur’an na
nagsasabing: “ O Ikaw na nababalot ng sarili, bumangon ka at magbabala. At
dakilain mo ang iyong Panginoon. At linisin mo ang iyong kasuutan. At layuan mo
ang kasalanan.” (74 : 1-5 ). At pagkatapos nito ay nagpatuloy at nagkasunod-
sunod na ang pagdating ng kapahayagan.
Nang simulan ng Propeta (SAS) ang kanyang pag-aanyaya sa mga tao sa Islam,
tinugon ng kanyang butihing maybahay ang panawagan ng pananampalataya.
Sinaksihan ni Khadeejah (RA) ang kaisahan ni Allah at ang pagiging Propeta ng
kanyang marangal na asawa. Si Khadeejah (RA) ang kauna-unahang yumakap
sa Islam. Bilang pagtanaw ng utang na loob sa kanyang tiyuhing si Abu Talib na
siyang tumangkilik at nag-alaga sa kanya noong magsimulang siya ay maging
ulilang lubos sa magulang at sa kanyang lolo ay pinili niya si Alee (RA) sa mga
anak nito upang alagaan sa kanyang piling at gugulan sa mga pangangailangan
nito. Sa ganitong kalagayan binuksan ni ‘Alee (RA) ang kanyang puso at ang
kanyang pag-iisip kaya naman sumampalataya at naniwala siya ng walang
pagdadalawang-isip. Pagkatapos niyon ay sumunod naman sa pagpasok sa
Islam si Zayd bin al-Harithah (RA) na alila ni Khadeejah (RA). Kinausap ng Sugo
ni Allah ang kanyang matalik na kaibigan na si Abu Bakr (RA) at ito naman ay
sumampalataya at naniwala nang walang pag-aalinlangan.
Nanatiling lihim ang pagpapalaganap ng Islam sa simula, Ang ibig sabihin ng
lihim ay pagiging lihim ng pook na pinagtitipanan ng mga kasamahan at
tagasunod ng Propeta at ng mga taong kanilang inaanyayahan na sa bandang
huli ay nagsiyakap din sa Islam. Marami ang naniniwala sa kanya ngunit inilihim
nila ang kanilang pagpasok sa Islam. Kapag natuklasaan ang pagpasok sa islam
ng isa sa kanila, ang isang ito ay napasasailalim sa napakahirap na uri ng
pahirap upang sa gayon ay tumalikod ito sa Islam.
Matapos na gumugol ang Sugo ni Allah (SAS) ng tatlong taon sa paisa-isang
pag-aanyaya sa Islam ay ibinaba ni Allah ang talata na ito ng Qur’an: “ Kaya’t
lantaran mong ipahayag ang ipinag-uutos ko sa iyo at pabayaan mo ang
panlalait ng mga Mushrik.” (15 :94 )
Dahil sa kapahayagang ito , isang araw ay umakyat siya sa burol ng Safa at
tinawag ang mga Quraysh (ang mga taga Makkah). Pinagtipunan siya ng
maraming tao at kabilang na sa mga iyon ang kanyang tiyuhing si Abu Lahab na
11. may napakalaking pagkamuhi kay Allah at sa kanya na Sugo ni Allah (SAS).
Nang pinagtipunan ng mga tao si Muhammad (SAS) ay nagsalita siya: “ sa tingin
ba ninyo kung sakaling ipagbigay-alam ko sa inyo na sa likod ng bundok na iyon
ay may mga kalaban na nakahandang sumalakay sa inyo , paniniwalaan ba
ninyo ako?”, sabi niya “Wala kaming nalaman sa iyo kundi ang makatotohanang
salita at ang katapatan”, sagot nila. Kaya’t ang sabi niya sa kanila : “ Ako sa inyo
ay isang tagapagbabala tungkol sa napipintong matinding kaparusahan.” At
nagpatuloy ang Sugo ni Allah (SAS) sa pag-aanyaya sa kanila sa wagas na
pagsamba kay Aallah at ssa pagwawaksi sa mga diyus-diyusan. Habang siya ay
nagsasalita ay tumayo sa gitna ng mga tao si Abu lahab na nagpapagpag ng
mga kamay nito at sinabing: “Sumaiyo ang kasawian: ito ba ang dahilan ng
pagtawag mo sa amin?” kaya dahil sa pangyayaring ito ay ibinaba ni Allah ang
Surah na: “ Masawi na ang dalawang kamay ni Abu Lahab at masawi na rin siya!
Walang magagawa para sa kanya ang kanyang kayamanan at ang kanyang
natamo (anak). Ipapasok siya sa apoy na nagliliyab. At (gayundin ang gagawin
sa) asawa niya, ang tagapasan ng kahoy. (lalagyan ito) sa leeg ng lubid na yari
sa masad∗.”
Nagpatuloy ang Propeta (SAS) sa ginagawa niyang pag-aanyaya sa Islam.
Nagsimula siyang ipahayag ang Islam sa mga pinagtitipunan ng mga tao
kasabay ng pag-aanyaya sa kanila sa Islam. Hayagan na siyang nagdarasal sa
Ka’bah. Sa pangyayaring ito ay lalo pang pinag-ibayo ng mga Quraysh ang
kanilang pamiminsala sa mga Muslim lalong-lalo na sa mga Muslim na aliping
katulad nina Yasor, Sumayyah, at kanilang anak na si Ammar (RA). Namatay
sina Sumayyah at Yasir (RA) na alay ang buhay sa Islam. Itong si Sumayyah na
ina ni Yasir (RA) ang kauna-unahang nagbuwis ng buhay alang-alang sa Islam.
Namatay sila dahil sa mga pahirap na kanilang dinanas . Dumanas din ng
pahirap si Bilal bin Rabah (RA) na taga-Ethiopia sa kamay naman ni Abu Jahl at
Umayyah bin Khalaf. Pumasok Sa Iskam si Bilal bin Rabah (RA) sa
pamamagitan ni Abu Bakr (RA). Nang malaman ng kanyang Panginoong si
Umayyah bin Khalaf na siya ay pumasok sa Islam ay ginamit nito sa kanya ang
lahat ng pamamaraan ng pagpapahirap nang sa gayon ay talikuran niya ang
Islam. Subalit tumanggi siya at nanatili sa kanyang paniniwala. Madalas siyang
dalhin ni Umayyah sa labas ng Makkah. Pinahihiga siya sa nakapapasong
buhangin ng disyerto habang siya ay natatalian ng tanikala at may isang tipak na
malaking bato na nakapatong sa kanyang dibdib. Hinahagupit ng latigo ni
Umayyah at ng mga kasama nito si Bilal (RA) na paulit-ulit na nagsasabing
“Ahad, Ahad” na ang ibig sabihin ay iisa, iisa ang Diyos. Ganito ng ganito ang
nangyayari hanggang sa malaman ni Abu Bakr (RA) na si Bilal ay nasa gayong
kalagayan. Kaya naman binili niya kay Umayyah itong si Bilal (RA) at pinalaya
alang-alang kay Allah . Dahil sa mga paniniil sa mga Muslim, makatuwiran
lamang na pigilan ng Sugo ni Allah (SAS) ang mga Muslim ma harapang
*
Ang literal na kahulugan ng masad ay hiblang buhat sa tangkay ng datiles
ngunit ang kahulugan nito Sa talatang ito ay hiblang buhat sa apoy ng Impiyerno.
12. ipahayag ang kanilang pagpasok sa Islam yamang siya naman ay nakikipagkita
nang lihim sa kanila. Kung nagkataong siya ay hayagang nakikipagkita sa
kanila, walang dudang ang mga Quraysh ay magsisilbing hadlang sa kanyang
pagtuturo at pagpapatnub ay sa mga Muslim. At maaaring mauwi pa iyon sa
komprontasyon ng magkabilang panig. At malamang na ang komprontasyon ay
mauwi sa pagkadurog at pagkaubos ng mga Muslim. Kaya’t makatuwiran ang
paglilihim. Sa kabilang dako,ang Sugo ni Allah ay hayagan sa kanyang pag-
aanyaya sa Islam at sa pagsamba sa gitna ng mga pagano sa kabila ng mga
pananakit na kanyang natatamo buhat sa mga Quraysh.
Ang Paglikas Sa Ethiopia
Sa harap ng patuloy na ginagawang pagpapahirap ng mga paganong Quraysh
sa sinumang matuklasang pumasok sa Islam lalo na ang mga mahihina sa
kanila, hiniling ng Sugo (SAS) sa kanyang mga kasamahan na alang-alang sa
kanilang pananampalataya ay lumikas sila sa Ethiopia na pinamumunuan ng
Najashi (ito ang tawag noon sa mga hari ng Ethiopia) sapagkat matatagpuan nila
roon ang kapanatagan lalo pa at ang marami sa mga Muslim ay natatakot na
sila at ang kanilang pamilya ay gawan ng masama ng mga Quraysh. Naganap
ito noong ikalimang taon ng pagka-Propeta ni Muhammad (SAS). Pitumpung
Muslim ang lumikas . Kabilang sa kanila si Uthman bin Affan (RA) at ang
kanyang maybahay na si Ruqayyah (RA) na anak ng Sugo (SAS). Tinangka ng
Quraysh na siraan ang mga Muslim na pumunta sa Ethiopia. Nagpadala sila ng
mga regalo kay Najashi at hiniling sa kanya na ibigay sa kanila ang mga
nagsilikas na iyon. Sinabi nilang nilalait diumano ng mga Muslim si Hesus (AS) at
ang ina nito. Ngunit nang itanong ni Najashi sa mga Muslim ang tungkol doon ay
nilinaw ng mga Muslim sa kanya ang sinasabi ng Islam tungkol kay Hesus (AS)
at nilinaw nila sa kanya ang katotohanan. Pinangalagaan niya ang Muslim at
tumangging ibigay sila sa mga Quraysh.
Nang buwan ng Ramadan ng taon ding iyon ay pumunta ang Sugo (SAS) sa
malapit sa Ka’bah na nang mga sandaling iyon ay may malaking pagtitipon ng
mga Quraysh.Walang anu-ano’y bigla niyang binigkas ang Suratun Najam. Ang
mga di-mananampalatayang ito ay hindi pa nakaririnig ng salita ni Allah dahil na
rin sa patuloy nilang pagpapayo sa isa’t-isa na huwag makinig sa anumang
sinasabi ng Propeta (SAS). Kaya’t nang sila ay binigla ng pagbigkas ng Surah
na ito at kumatok sa kanilang mga tainga ang nakahahalinang makadiyos na
mga salitang iyon, ang bawat isa ay nanatiling matamang nakikinig doon.
Walang anumang sumasagi sa kanilang isipan maliban sa pakikinig hanggang
sa bigkasin ng Sugo (SAS) ang “ Kaya’t magpatirapa kayo kay Allah at
13. sumamba (sa Kanya)”. Wala sa kanilang nakapagpigil sa kanilang sarili anupa’t
sumubsob silang nakapatirapa. Sa pangyayaring iyon ay nagkasunod-sunod
tuloy ang paninisi sa kanila ng mga Quraysh na hindi nakasaksi sa pangyayaring
iyon. Dahil doon ay pinaratangan nila ng kasinungalingan ang Sugo (SAS).
Sinabi pa nilang pinuri diumano ng Sugo (SAS) ang kanilang mga diyus-diyusan
at sinabi raw niya na kailangang hangarin ang pamamagitan ng mga diyus-
diyusang ito. Ginawa nila ang malaking kasinungalingang ito upang magkaroon
sila ng ipandadahilan kung bakit sila nagpatirapa.
Ang Pagyakap ni Umar (RA) Sa Islam
Ang pagyakap ni Umar ibnul-Khattab (RA) sa Islam ay isang malaking tulong sa
mga Muslim. Tinawag siyang Al-Farooq ng Sugo (SAS) sapagkat nilinaw sa
kanya ni Allah ang pinagkaiba ng katotohanan sa kabulaanan. Ilang araw pa
lamang matapos na pumasok sa Islam si ‘Umar (RA) ay sinabi niya sa Sugo ni
Allah (SAS): “O Sugo ni Allah, hindi ba’t tayo ang nasa katotohanan ?” “Oo,”
tugon naman nito. “ Kung gayon, bakit pa tayo nagtatago at hindi lumalantad?,”
tanong ni Umar (RA). Dahil dito ay lumabas ang Sugo ni Allah (SAS) kasabay
ng mga Muslim na kasama niya sa bahay ni Al-Arqam (RA) – ang bahay na
kanilang pinagtitipanan.
Lumabas sila at bumuo ng dalawang pangkat na pinamumunuan ni Hamzah bin
Abdulmuttlib (RA) na tiyuhin ng Sugo (SAS) ang isang pangkat at ang isa
naman ay pinamumunuan ni ‘Umar bin Al-Khattab (RA). Pumunta sila sa mga
lansangan ng Makkah sa kilos na nagbibigay-alam sa lakas ng pagsulong ng
paglaganap ng Islam.
Ginawa na ng mga Quraysh ang maraming pamamaraan para kalabanin ang
pagpapalaganap ng Islam. Nagpahirap na sila, naniil, nanlinlang, at naghikayat.
Ngunit ang lahat ng iyon ay walang naging bunga kundi ang ibayong pananalig
sa Islam at ang pagdami ng mga mananampalataya. Sanhi nito ay
napagkaisahan nilang magsulat ng isang kasulatang lalagdaan nilang lahat at
isasabit sa loob ng Ka’bah. Ang kasulatang ito ay nagsasaad ng kanilang buong
pagkakaisang di-pagtangkilik (boycott) sa mga Muslim at sa angkan ni Hashim,
ang angkan ng Propeta (SAS). Ang pagkakaisang ito sa hindi pagtangkilik ay
malawakan: hindi sila pagbibilhan, hindi bibilhan, hindi makapag-aasawa mula sa
kanila, hindi makikipagtulungan, at hindi sila pakikitunguhin. Sa pangyayaring ito
ay napilitan tuloy ang mga Muslim na umalis sa Makkah at nagpunta sa
isang lambak na tinatawag na Shi’b Abi Talib (Lambak ni Abu Talib).
Dumanas doon ng matinding pasakit ang mga Muslim at lumasap ng gutom at
iba’t-ibang uri ng kapighatian. Ibinigay ng mga may kaya sa kanila ang lahat ng
14. kanilang ari-arian. Lahat ng ari-arian ni Khadeejah (RA) ay naubos na.
Lumaganap na sa kanila ang mga sakit at ang karamihan sa kanila ay nasa
bingit na ng kamatayan. Subalit nagpakatatag sila nagtiis, at walang isa mang
tumalikod sa kanila sa Islam. Nagtagal ang paninikis na ito sa loob ng tatlong
taon. Ngunit pagkalipas ng tatlong taon, ang nilalaman ng kasulatan ay
pinawalang bisa ng ilang mahahalagang tao sa mga Quraysh na kamag-anak
ng ilang kasapi ng angkan ni Hashim. Ipinahayag nila iyon sa pamunuan ng
Quraysh. Nang inilabas nila ang kasulatan ay napag-alaman nilang ito ay kinain
na ng anay at walang natira rito kundi ang maliit na bahaging kinasusulatan ng
“Sa Ngalan Mo Allah,” Naglaho na ang krisis. Nagbalik na ang mga Muslim at
ang angkan ni Hashim sa Makkah ngunit nanatili pa rin ang Quraysh sa kanilang
matigas na saloobin sa pagsalungat sa mga Muslim.
Taon ng Dalamhati
Kumakalat ng ang malalang karamdaman ni Abu Talib sa kanyang buong
katawan at nananatili siyang nakaratay sa higaan. Hindi naglaon ay heto na siya
at dumaranas ng matijding hirap na dulot ng paghihingalo samantalang ang
Sugo ni Allah (SAS) ay nasa kanyang ulunan at nagsusumamo sa kanya na
sabihin ang La Ilaha Illallah∗ bago man lamang siya mamatay. Subalit ang mga
masasama na pinangungunahan ni Abu Jahl ay ang mga pumipigil sa kanya ‘
Huwag mong talikuran ang paniniwala ng iyong mga ninuno ,’ sabi nila sa kanya.
Dahil doon ay namatay siya sa shirk∗* . Kaya naman ibayong dalamhati ang
nadama ng Sugo ni Allah (SAS) dahil sa pagyao ni Abu Talib at sa hindi nito
pagyakap sa Islam. Pagkalipas ng kulang-kulang dalawang buwan mula ng
yumao si Abu Talib ay yumao na rin ang kanyang maybahay na si Khadeejah
(RA)
*
Naligtas na sana si Abu Talib kung nabigkas niya at tinanggap nang buong puso
ang kahulugan nitong “ Walang ibang tunay na Diyos kundi si Allah”.
** Ang Shirk ay ang paniniwalang mayroon pang ibang diyos bukod pa sa Allah,
o anumang uri ng pagtatambal ng anuman kay Allah, at pagkilala bilang diyos
sa mga itinatambal nila sa Kanya.
*
15. Ang Pagpunta Sa Ta’if
Nagpatuloy ang mga Quraysh sa kanilang panunupil, pagmamalabis, at
pamiminsala sa mga Muslim. Nawalan na ng pag-asa ang Sugo ni Allah (SAS)
na bubuti pa ang saloobin ng mga Quraysh kaya’t napag-isip naman niya ang
kanyang butihing maybahay na si Khadeejah (RA). Kaya gayon na lamang ang
tindi ng lungkot ng Sugo (SAS). Tumindi pang lalo ang dinanas na pagsubok ng
Sugo ni Allah (SAS) sa kamay ng kanyang mga kalipi buhat ng yumao ang
kanyang tiyuhin na si Abu Talib at ang pumunta sa Ta’if sa paghahangad na
harinawa ay patnubayan ni Allah sa Islam ang mga naninirahan sa bayang iyon.
Ang paglalakbay patungong Ta’if ay hindi isang madaling bagay sanhi ng
mahirap na daan dahil na rin sa mga nagtataasang bundok na nakapaligid sa
bayang ito.Totoo nga na ang bawat mahirap ay nagiging madali alang-alang kay
Allah subalit ang mga naninirahan sa Ta’if ay walang itinugon sa kanya kundi
ang pinakamasagwang tugon. Sukat ba namang inudyukan nila ang mga bata
na pukulin ng bato ang Sugo (SAS) hanggang sa siya ay magkasugat-sugat at
tumulo ang dugo sa kanyang bukong-bukong. Sanhi nito ay malungkot at
namimighati niyang tinunton pabalik sa Makkah ang kanyang daanan. Walang
anu-ano ay pinuntahan siya ni Jibreel kasama ang anghel ng mga kabundukan.
Tinawag siya ni Jibreel (AS) at sinabing: “ Ipinadala sa iyo ni Allah ang Anghel ng
mga kabundukan upang ipag-utos mo rito ang anumang naisin mo.” Ang sabi
naman ng Anghel ng mga kabundukan: “ O Muhammad kung nais mo ay iipitin
ko sila ng Al-Akhshaban.” Ang Al-Akhshaban ay ang dalawang bundok na
nakapalibot sa Makkah. “Datapwa’t ang hangad ko ay magpaluwal si Allah buhat
sa kanila ng mga salinlahing ang sasambahin ay si Allah lamang at hindi
magtatambal ng anuman sa kanya,” tugon ng Sugo(SAS) sa Anghel.
Ang isa sa mga pinagdidiinan ng mga Mushrik∗ sa Sugo ni Allah (SAS0 ay ang
kanilang kahilingan sa kanya na magbigay ng mga himala. Ang layunin ng
kanilang paghingi ng himala ay ang pabulaanan ang kanyang pagkapropeta dahil
ang buong akala nila ay hindi makapagbibigay ng himala ang Sugo (SAS).
Naulit ng maraming beses ang ang kahilingang iyon buhat sa kanila. Minsan ay
hiniling nila sa kanya na biyakin sa dalawang bahagi ang buwan. Hiniling naman
ng Propeta sa kanyang Panginoon ang gayon. Kaya naman nakita nilang ang
buwan ay nahati sa dalawang bahagi. Matagal-tagal din naman na nakita ng mga
Quraysh ang himalang ito ngunit hindi pa rin sila sumampalataya, sa halip ay
kanilang sinabi: “Isinailalim niya kayo sa kanyang kapangyarihan.” “Kung
naipasailalim niya kayo sa kanyang kapangyarihan, hindi niya kayang
maipasailalim sa kanyang kapangyarihan ang lahat ng tao kaya’t hintayin ninyo
ang mga manlalakbay,” sabi ng ilan sa kanila. Pagdating ng mga manlalakbay ay
*
Ang Mushrik ay ang taong gumagawa ng shirk o nagtatambal ng anuman sa
Allah na kinikilala nilang diyos.
16. tinanong nila ang mga ito. “Oo nakita namin iyon,” sabi naman ng mga ito.
Ngunit sa kabila niyon ay nagmatigas pa rin ang mga Quraysh sa kanilang
kawalan ng pananampalataya. Itong pagbiyak ng buwan ay para bagang isang
paunang himala sa himalang mas malaki pa rito. Ang malaking himala ay ang Al-
Isra’ wa Al’Mi’raj.
Al-Isra’ wa Al-Mi’raj
Ang AL-Isra’ wa Al-Mi-raj ay ang paglalakbay sa Gabi at ang Pag-akyat sa langit
ng Sugo (SAS). Matapos na makabalik si Muhammad (SAS) buhat sa Ta’if,
matapos ang mga pangyayaring naganap sa kanya sa bayang iyon, matapos na
yumao si Khadeejah (RA) kasunod ng pagyao ni Abu Talib, matapos na mag-
ibayo ang pamiminsala ng mga Quraysh, at matapos na napuno na ang
dalamhati ng puso ng Sugo(SAS); kailangan namang maalo ang marangal na
Propetang ito. Kaya noong ika –27 ng buwan Rajab ng taon ding iyon
samantalang natutulog ang Sugo ni Allah (SAS) ay pinuntuhan siya ni Anghel
Jibreel (AS) dala ang Buraq na isang hayop na kahawig ng kabayo. Ang hayop
na ito ay may mga pakpak at mabilis lumipad na animo’y kidlat. Pinasakay rito
ng Anghel Jibreel ang Sugo (SAS) at dinala siya nito sa Bahay Sambahan sa
Jerusalem sa Palestina. Mula roon ay iniakyat ang Sugo sa langit at nakita niya
roon sa langit ang dakilang mga tanda ng kanyang Panginoon. Sa langit iniatas
ni Allah ang tungkuling magdasal nang limang ulit araw-araw. Pagkatapos niyon
ay bumalik siya sa Makkah nang gabi ring iyon. Kinaumagahan ay pumunta
siya sa Ka’bah at nagsimulang isalaysay sa mga taong naroon ang nagyari.
Lalo pang tumindi ang pagpapabula sa kanya ng mga di-mananampalataya. May
ilang naroon ang humiling pa sa kanya na ilarawan ang bahay sa Sambahan sa
Jerusalem. Ang layunin ng hiling na ito sa Sugo (SAS) ay upang pabulaanan ang
kanyang pagkapropeta sa pag-aakala nilang gumagawa lamang siya ng
kuwento. Sinimulan niyang ilarawan ito ng masusi sa kanila. Ngunit ang mga
pagtatanong na ito ay hindi pa sapat sa mga Quraysh. Sabi pa nila: “Nais naming
may iba pang patunay.” Kaya’y ang sabi ng Sugo (SAS): “ May nasalubong ako
sa daan na isang karaban na patungong Makkah.” Inilarawan niya iyon sa kanila
at sinabi sa kanila kung ilan ang bilang ng mga kamelyo sa karaban na iyon at
kung ano ang oras ng kanilang pagdating. Nagsasabi ng totoo ang Sugo ni
Allah (SAS) ngunit itong mga di-mananampalataya ay tuluyan ng naligaw sa
katotohanan sanhi ng kawalan ng pananampalataya, kanilang katigasan ng ulo,
at kawalan ng paniniwala. Kinaumagahan matapos ang gabi ng Al-Isra’ wa Al-
Mi’raj ay pinuntahan ni Jibreel (AS) ang Sugo (SAS). Tinuruan niya ito kung
papaanong isinasagawa ang limang pang-araw-araw na pagdarasal at kung
kailan ang mga takdang oras ng mga ito. Noong bago pa naganap ang Al-Isra’
wa Al-Mi’raj, ang dasal ay binubuo lamang ng dalawang Rak’ah (Pagyuko)
lamang sa umaga at dalawang Rak’ah din sa gabi.
17. Sa panahong ito, ang pinagtuunan ng pansin ng Sugo (SAS) ay ang mga
nagsisidating sa Makkah matapos na lalong lumaki ang pagtanggi ng mga
Quraysh sa katotohanan. Nakikipagkita siya sa mga taong ito sa kanilang
tinitigilan at sa mga pook na kanilang tinutuluyan. Inaalok niya silang yumakap
sa Islam at ipinaliliwanag niya ang katuruan nito. Ang tiyuhin naman na si Abu
Lahab ay panay ang sunod sa kanya upang bigyang-babala ang mga tao laban
sa kanya at laban sa kanyang ipinangangaral. Minsan ay pumunta siya sa isang
pangkat ng mga taong taga-Yathrib at inanyayahan niya sila sa Islam. Nakinig
sila sa kanya at pagkatapos ay nagkaisa silang sumunod sa kanya at maniwala
sa kanya. Nakaririnig na noon pa man ang mga taga-Yathrib na ito buhat sa mga
Hudyo na may isang Propetang isusugo at ang pagdating nito ay nalalapit na.
Kaya noong sila ay anyayahan ni Propeta Muhammad (SAS), nakilala kaagad
nila na siya ang propetang tinutukoy ng mga Hudyo kaya naman dali-dali
silang pumasok sa Islam. Ang sabi nila sa isa’t-isa; “ Huwag ninyong hayaang
kayo ay maunahan ng mga Hudyo sa pagpasok sa Islam.” Anim lamang sila ng
taong iyon iyon ngunit nang sumunod na taon ay may labindalawang
kalalakihang dumating at nakipagkita sa Sugo (SAS). Itinuro niya sa kanila ang
Islam. Pagbalik ng mga ito sa Yathrib ay pinasama ng Propeta (SAS) sa kanila
si Mus’ab bin ‘Umayr (RA) upang magturo sa kanila ng Qur’an at upang linawin
sa kanila ang mga patakaran ng Islam. Nagawang maimpluwensiyahan ni
Mus’ab (RA) ang lipunan ng Yathrib. Kaya’t nang si Mus’ab (RA) ay magbalik sa
Makkah pagkalipas ng isang taon, may kasama na siyang 72 kalalakihan at
dalawang babae buhat sa mga mamamayan ng Yathrib. Nakipagkita sa kanila
ang Sugo (SAS) at nangako naman silang itataguyod ang Islam at isasagawa
ang mga kautusan nito. Pagkatapos nito’y nagbalik sila sa Yathrib.
Ang Yathrib ay isang ligtas na kanlungan ng katotohanan at ng mga
tagapagtaguyod nito. At nagsimula na ang paglikas doon ang mga Muslim.
Subalit matatag ang pasya ng mga Quraysh na pigilan ang mga Muslim sa
paglikas. Kaya dumanas na naman ang ilang mga Muhajir∗ ng sari-saring
pasakit at pahirap. Sa takot sa mga Quraysh, palihim na lumikas ang mga
Muslim. Ang paglikas ni ‘Umar bin Al-Khattab (RA) ay isang halimbawa ng
katapangan at paghahamon sapagkat isinukbit niya ang kanyang espada at
binibitbit ang kanyang pana nang siya ay pumunta sa Ka’bah at magsagawa ng
tawaf sa palibot nito. Pagkatapos nito ay nilapitan niya ang mga Mushrik at sinabi
sa kanilang : “Ang sinumang nagnanais na gawing balo ang kanyang maybahay
at gawing ulila ang kanyang anak ay sumunod sa akin sapagkat ako ay lilikas.”
Pagkatapos nito ay lumisan siyang wala ni isa mang humarang sa kanya. Si Abu
Bakr As-Siddeeq (RA) naman ay nagpaalam sa Sugo ni Allah (SAS) para
lumikas na rin ngunit ang sabi sa kanya ng Sugo (SAS): “Huwag kang magdali
*
Ito ang tawag Sa mga Muslim na lumikas mula Makkah hanggang Yathrib na
hindi naglaon ay tinawag na Madinah.
18. nang harinawa’y magtatalaga si Allah para sa iyo ng isang kasama.” Nang
magsilikas na ang karamihan sa mga Muslim ay naging balisa na ang mga
Quraysh sa nakikita nilang paglikas, nagsanggunian sila at napagkasunduang
paslangin ang Sugo(SAS). Ang sbai ni Abu Jahl: “ Sa tingin ko’y mabuting
kumuha tayo ng isang matipunong binata sa bawat angkan natin at atin silang
bibigyan ng espada. Palilibutan nila sa Muhammad at tatagain ito ng sabay-
sabay nang sa gayon ang pananagagutan sa kanyang buhay ay mahahati sa
iba’t-ibang mga angkan. Kapag nagkagayon ay mawawalan na ng lakaw ang
angkan ni Hashim (Angkan ni Muhammad [SAS] ) na kalabanin ang lahat ng
tao.” Subalit ipinabatid na ni Allah sa Kanyang marangal na Propeta (SAS) ang
sabwatang iyon. Kaya’t nang nagbigay na si Allah ng kapahintulutang lumikas
ay nagpakasunduan ng Sugo (SAS) at Abu Bakr (RA) na lumikas na.
Kinagabihan aay hiniling ng Propeta kay ‘Alee bin Abi Talib (RA) na matulog sa
kanyang higaan upang akalain ng gma tao na siya ay nasa bahay pa rin. Sinabi
rin niya kay Alee (RA) na walang masamang mangyayari sa kanya. Pagdating
ng mga nakipagsabwatan ay pinalibutan nila ang bahay at nakita nila si Alee
(RA) sa higaan kaya’t ang buo nilang akala ay si Muhammad (SAS) iyon.
Nagsimula silang maghintay upang kapag kapag ito ay lumabas, ay susugurin
nila ito at papatayin. Lumabas ang Sugo (SAS) samantalang sila ay nakapaligid
sa bahay. Wala silang kamalay-malay na sinasabuyan niya ng alikabok ang
kanilang mga ulo sapagkat inalis ni Allah ang kanilang paningin kaya hindi siya
namalayan. Pinuntahan niya si Abu Bakr (RA) at pagkatapos ay naglakad silang
dalawa ng mga limang milya at nagkubli sa yungib ng Thaur. Sa kabilang dako
ang mga kabinataan ng mga Quraysh ay naghihintay pa rin hanggang sa mag-
uumaga. Kinaumagahan ay si ‘Alee (RA) ang bumangon sa higaan ng
Sugo(SAS). Gayon na lamang ang kanilang pagkamangha at galit. Tinanong nila
si ‘Alee (RA) tungkol sa Sugo (SAS) ngunit wala siyang ipinaalam sa kanila.
Binubog nila ito at kinalakadkad ngunit wala rin silang nalaman. Dahil dito’y
nagpadala ang mga Quraysh ng mga manunugis sa lahat ng dako at nagtakda
sila ng gantimpalang isandaang inahing kamelyos sa sinumang makapagdadala
kay Muhammad. Tumindi ang pag-aalala ni Abu Bakr (RA) sa Sugo ni Allah-
buhay man o patay. Nakarating ang mga manunugis hanggang sa bukana ng
yungib na anupa’t kung sakaling ang isa sa kanila ay tumingin sa paa nito, tiyak
na makikita nito ang Sugo ni Allah (SAS) kaya’t ang sabi nito sa kanya: “Abu
Bakr, ano ang palagay mo sa dalawang ang ikatlo ay si Allah . Huwag kang
mag-aalala; si Allah ay kasama natin.” Hindi sila nakita ng mga naghahanap sa
kanila.
Tatlong araw silang namalagi sa yungib bago sila lumisan patungong Yathrib.
Mahaba ang daan na kanilang nilakbay at ang init ng araw ay nakakapaso.
Kinagabihan ng ikalawang araw ng kanilang paglalakbay ay naparaaan sila sa
isang kubol. Nakita nila roon ang isang babaeng kung tawagin ay Umm Ma’bad.
Humiling silang dalawa sa kanya ng makakain at maiinom ngunit wala silang
matagpuan dito kundi isang payat na inahing tupa na sa kahinaan ay hindi
19. makaalis para manginain. Hindi rin ito nilalabasan kahit isang patak na gatas.
Nilapitan ng Sugo (SAS) ang tupa, hinipo ang suso nito, at saka ginatasan.
Napuno ang malaking lalagyan kaya’t habang nakatayong walang tinag ay
takang-taka si Umm Ma’bad sa kanyang nasaksihan. Uminon ang lahat
hanggang sa mabusog. Pagkatapos ay muling ginatasan ng Propeta (SAS) ang
tupa at muling napuno ang lalagyan. Iniwan nila ito kay Umm Ma’bad at
nagpatuloy sila sa paglalakbay.
Matagal-tagal ring inaabangan ng mga mamamayan ng Yathrib ang pagdating ng
Propeta (SAS). Araw-araw ay naghihintay sila sa labas ng Yatrib. Sa araw ng
kanyang pagdating ay masaya siyang sinalubong ng mga tao. Tumuloy siya sa
Quba’( isang lugar na malapit sa Yathrib) at apat na araw na tumigil doon. Sa
pagtigil niya roon ay itinayo niya ang panulukan ng Masjid ng Quba’. Sa
ikalimang araw ay lumisan siya patungong Yathrib. Tinangka ng marami sa
mga Ansari na anyayahan ang Sugo (SAS0 na sa kanila manuluyan at
maparangalan sa pagtanggap sa kanya bilang panauhin. Hinawakan nila ang
renda ng kanyang inahing kamelyo. Panay naman ang pasasalamat ng Sugo
(SAS) sa kanila at nagsasabing: “ Hayaan ninyo siya (ang kamelyo) sapagkat
may nag-uutos sa kanya.” Nang makarating na ang kanyang kamelyo sa lugar
na di-naglaon ay pinagtirikan ng Al-Masjid An-Nabawee ( Masjid ng Propeta) ay
lumuhod ito.
Ngunit hindi agad bumaba ang Sugo (SAS) hangga’t hindi ito tumayo at
lumakad nang kaunti at saka lumingon at bumalik. Nang muli itong lumuhod Sa
dati nitong pinagluluhuran ay saka pa lamang siya bumaba.
Sa Yathrib ay tumuloy ang Sugo (SAS) kay Abu Ayoob Al-Ansari (RA). Si ‘Alee
bin Abu Talib naman ay nanatili pa nang tatlong araw sa Makkah matapos na
umalis ang Sugo (SAS). Pagkaraan ng tatlong araw ay lumisan siya papuntang
Madinah. Kanyang naabutan ang Sugo (SAS) sa Quba’. Matapos na mabili ng
Sugo (SAS) sa may-ari ng lupa ang lupang niluhuran ng kanyang kamelyo ay
ipinatayo niya roon ang kanyang Masjid. Ginawa niyang magkakapatid ang mga
Muhajir at ang mga Ansari. Ang kanilang pagkakapatiran ay ganito: gagawing
kapatid ng bawat Ansari ang isang Muhajir na makikibahagi sa kanya sa kanyang
pag-aari. Nagsimulang gumawa ng sama-sama ang mga Muhajir at ang mga
Ansari. Kaya naman lalo pang tumibay ang bigkis ng kanilang pagkakapatiran.
Ang Labanan Sa Badr
20. Ang mga Quraysh ay may ugnayan sa mga Hudyo ng Yathrib. Ang mga Hudyong
ito ay nagtangka sa simula pa na maghasik ng kaguluhan at pagkakahati-hati sa
mga Muslim sa madinah. Ang mga Quraysh naman ay nananakot sa mga
Muslim at nagbabantang sila ay lilipulin. Ganito pinaliligiran ng panganib ang
mga Muslim – sa loob at sa labas. Dumating pa ang puntong hindi nagpapagabi
ang mga Sahabah∗ nang walang dalang sandata. Sa ganitong mapanganib na
mga kalagayan ibinaba ni Allah ang kapahintulutang makipaglaban. Kaya’t
nagsimula ang Sugo (SAS) na magpadala ng mga tao upang subaybayan ang
mga pagkilos ng kaaway.
Nagpadala rin siya ng mga taong haharang sa mga karaban ng kalakal ng mga
Quraysh upang gipitin sila at ipadama sa kanila ang panganib nang sa gayon ay
gumawa sila ng kasunduang pangkapayapaan sa mga Muslim at hayaan ang
mga Muslim na malayang ipalaganap ang Islam at ipamuhay ito. Gumawa rin
ang Sugo (SAS) ng ilang pakikipagkasunduan at pakikipag-alyansa sa ilang
mga lipi. Muli siyang nagpasyang harangin ang isa mga karaban ng Quraysh.
Humayo siya at 313 kalalakihan. Mayroon lamang silang dalawang kabayo at
70 kamelyo. Ang karaban ng mga Quraysh ay binubuo ng 1,000 kamelyo at
pinamumunuan ni Abu Sufyan na may kasamang 40 kalalakihan. Subalit napag-
alaman ni Abu Sufyan ang pagsugod ng mga Muslim kaya nagpadala siya ng
tao sa Makkah upang ipagbigay–alam sa kanila hinggil sa bagay na ito at upang
humingi sa kanila ng ayuda. Binago ni Abu Sufyan (RA) ang kanyang daan.
Pumunta siya sa ibang daan kaya hindi sila nahuli ng mga Muslim. Sa kabilang
dako, nakaalis na ang mga Quraysh na dala ang isang hukbo na binubuo ng
1,000 mandirigma matapos na kanilang mapag-alaman sa unang sugo ang
nangyari. Subalit nang sila ay papunta na, nasalubong sila ng ikalawang sugo na
ipinadala ni Abu Sufyan (RA) at sinabi sa kanilang ligtas na ang karaban. Hiniling
nito sa kanila na bumalik na sa Makkah subalit tumanggi si Abu Jahl na bumalik.
Ipinagpatuloy ng hukbo ang pagpunta sa Badr. Nang mapag-alaman ng Sugo
(SAS) ang pagsugod ng mga Quraysh, sinangguni niya ang kanyang Sahabah
(RA).
Napagkasunduan nilang lahat na makipagkita at makipaglaban sa mga Quraysh.
Umaga ng araw ng Biyernes noong ika-17 ng buwan ng Ramadan taong 2 A.H.
nang magharap ang dalawang panig. Naging mainit ang kanilang labanan at
nagtapos sa pagwawagi ng mga Muslim at pagkamatay ng 14 shaheed∗ sa
*
Ito ang tawag Sa mga taong nakita ng personal ang Sugo ni Allah (SAS),
naniniwala Sa kanya, at namatay na Muslim.
*
Ang Shaheed ay ang taong nag-alay ng buhay alang-alang Sa Islam.
21. kanilang panig samantalang ang mga Mushrik naman ay namatayan ng 70
kalalakihan at nabihag ang 70 sa kanila. Nang mga sandaling nagaganap ang
paghahamok ay yumao si Ruqayyah (RA) na anak ng Sugo (SAS) at maybahay
ni ‘Uthman (RA). Namatay si Ruqayyah (RA) sa Madinah na kapiling ang
kanyang asawa na si ‘Uthman. Hindi sumama si ‘Uthman sa labanan sa Badr
dahil na rin sa kahilingan ng Sugo (SAS) na siya ay manatili sa piling ng kanyang
maysakit na maybahay. Pagkatapos ng labanan ay ipinagkaisang –dibdib ng
Sugo (SAS) kay ‘Uthman ang kanyang ikalawang anak na si Zaynab (RA). Kaya
dahil dito ay tinagurian si Uthman (RA) na Dhunoorayn (ang nagtataglay ng
dalawang liwanag ) sapagkat napangasawa niya ang dalawa sa mga anak ng
Sugo (SAS). Pagkatapos ng lababan sa Badr ay nagbalik sa Madinah ang mga
Muslim. Masaya sila sa tagumpay na kaloob ni Allah. Sa pagbalik nila ay may
dala silang mga bihag at mga nasamsam na ari-arian ng mga kaaway. May mga
bihag na tumubos sa kanilang sarili at mayroon din naman sa kanilang pinalaya
nang walang kapalit na pantubos. Ang pantubos sa kalayaan ng iba sa kanila ay
ang pagtuturo ng pagbasa at pagsulat sa mga sampung mga anak ng mga
Muslim.
Matapos ang labanan sa Badr ay may mga labanan pang namagitan sa mga
Muslim at mga mamamayan ng Makkah. Ang ikalawang labanan ay ang
lababan sa Uhud. Sa labanang ito ay nanalo ang mga Mushrik laban sa mga
Muslim. Ang mga taga-Makkah sa mga sumugod ay binubuo ng 3,000
mandirigma samantalang ang mga Muslim ay binubuo lamang ng humigit
kumulang sa 700 mandirigma. Pagkatapos ng ikalawang labanan na ito ay
may isang pangkat ng mga Hudyo na nagsadya sa Makkah at inudyukan ang
mga tagaroon na salakayin ang mga Muslim sa Madinah. Nangako pa silang
tutulong at magbibigay ng ayuda. Tinugon naman ng mga taga-Makkah ang
udyok. Inudyukan din ng mga Hudyo ang iba pang lipi na salakayin din ang mga
Muslim. Pinaunlakan din ng mga lipi ang udyok ng mga Hudyo. Kaya’t buhat
sa lahat ng dako ay nagsimulang sumugod ang mga Mushrik papuntang
Madinah hanggang sa magkatipon ang humigit-kumulang sa 10,000
mandirigma. Nalaman na ng Sugo (SAS) ang mga pagkilos ng mga kalaban.
Sinangguni niya ang kanyang mga Sahabah kaya’t nagmungkahi sa kanya si
Salman Al-Farsee (RA) na gumawa ng hukay sa palibot ng Madinah sa dakong
walang mga bundok. Lumahok ang mga Muslim sa paghuhukay hanggang sa
matapos ng mabilis. Sa loob halos ng isang buwan ay hindi matawid ng mga
Mushrik ang hukay. Hindi naglaon ay nagpadala si Allah ng malakas na hangin
na bumuwal sa kanilang mga kubol. Dahil dito ay nalipos sila ng takot at dali-
daling lumisan pabalik sa kanilang bayan.
Ang Pagsakop Sa Makkah
22. Noong taong 8 A.H. ay nagpasya ang Sugo (SAS) na salakayin ang Makkah at
sakupin ito. Lumisan siya noong ika-10 ng Ramadan ng nabanggit na taon
kasama ang 10,000 mandirigma. Napasok niya ang Makkah ng walang
matinding labanang naganap sapagkat sumuko ang mga Quraysh at pinagwagi
ni Allah ang mga Muslim. Matapos ang mapayapang pagsakop sa Makkah ay
nagsadya ang Propeta (SAS) sa Ka’bah, nagsagawa ng Tawaf sa palibot nito, at
nagdasal ng dalawang Rak’ah sa loob ng Ka’bah . Pagkatapos niyon ay binasag
niya ang lahat ng mga diyus-diyusan na nasa loob ng Ka’bah. Pagkatapos nito
ay tumayo siya sa pintuan ng Ka’bah habang ang mga Quraysh ay nakatipon at
naghihintay sa kung ano ang kanyang gagawin sa kanila. Nagsalita siya, “ O
Kalipunan ng mga Quraysh, ano sa inaakala ninyo ang gagawin ko sa inyo?,”
tanong niya. “ Kung ano ang mabuti, kapatid na marangal na anak ng kapatid na
marangal,” sagot nila. “ Humayo kayo; kayo ay malaya na ,” sabi niya sa kanila.
Sa pangyayaring ito ay gumawa ang Sugo ( SAS ) ng pinakadakilang halimbawa
ng pagpapatawad sa mga kaaway na nagpahirap, pumatay sa kanyang mga
kasamahan at nanakit sa kanya at nagpalayas sa kanya sa kanyang bayan.
Ang Pagyao ng Sugo (SAS)
Matapos na masakop ang Makkah ay pumasok ang mga tao sa Islam ng pulu-
pulutong. At noong taong 10 A.H. ay nagsagawa ang Sugo (SAS) ng hajj. Ang
hajj na ito ay ang nag-iisang hajj na isinagawa ng Sugo (SAS). Kasama niyang
nagsagawa ng hajj ang mahigit na isandaang-libong tao. Matapos na maisagawa
ang hajj ay nagbalik ang Sugo sa Madinah. At pagkalipas ng humigit-kumulalng
sa dalawang buwan at kalahati ay nagsimula ang karamdaman ng Sugo ni Allah
( SAS). At sa paglipas ng mga araw ay lalo pa itong lumalala. Nang nanghina na
siya para pamunuan ang mga tao sa pagdarasal , hiniling niya kay Abu Bakr
(RA) na ito ang mamuno sa mga tao sa pagdarasal. Araw ng Lunes ika-12 ng
buwan ng Rabee’ul Awal taong 11 A.H. nang bawiin ng kataas-taasan ang buhay
ng Sugo (SAS). Ganap na animnapu’t tatlong gulang nang siya ay yumao.
Nakarating sa mga Sahabah ang pagyao ng Sugo (SAS). Halos mawalan sila ng
malay at hindi makapaniwala sa balita. Kaya tumayo si Abu Bakr AS-Siddeeq
(RA) sa gitna nila at nagsalita upang panatagin sila at linawin sa kanila na ang
Sugo (SAS) ay isang tao lamang, na siya ay namatay kagaya ng pagkamatay ng
karaniwang tao. At napanatag naman ang mga tao. Pinaliguan, binalot, at
inilibing ang Sugo(SAS) sa silid ng kanyang butihing maybahay na si A’isha
(RA). Pagkatapos ng libing ay pinili ng mga Muslim si Abu Bakr AS-Siddeeq
(RA) bilang Khaleefah (pinuno) ng mga Muslim. Siya ang una sa mga
napatnubayang khaleefah (Khulafaa ur-Raashideen). Ang Sugo (SAS) ay 53
23. taong nanirahan sa Makkah: 40 tao bago naging Propeta at 13 matapos naging
Propeta. 10 taon siyang nanirahan sa Madinah.
Ilan Sa Kanyang mga Himala
Ang pinakadakila niyang himala ay ang Banal na Qur’an na dumaig sa lahat ng
mga mahusay sa wikang Arabik. Ito rin ay naglalaman ng hamon ni Allah sa lahat
na magbigay ng sampung surah na katulad nito o magbigay ng isang surah o
kahit isang talata na lamang na katulad ng sa Qur’an. Saksi ang mga Mushrik
sa kawalan ng kakayahang gawin ito. Hiniling sa kanya ng mga Mushrik na siya
ay magpakita ng himala kaya naman nakita nila ang pagkabiyak ng buwan.
Nabiyak ang buwan hanggang sa ito ay maging dalawang bahagi. Ilang ulit ding
bumukal ang tubig sa pagitan ng kanyang mga daliri. Nagpuri ang maliit na bato
sa kanyang palad. Nagpatuloy ito sa pagpupuri matapos na mailagay sa palad ni
Abu Bakr (RA), at pagkatapos ay sa palad ni ‘Umar (RA), at pagkatapos ay sa
palad ni ‘Uthman. Madalas nilang marinig na nagpupuri ang pagkain habang siya
ay kumakain. Bumati sa kanya ang mga bato at mga punongkahoy noong
ginawa siyang Propeta. Kinausap siya ng braso ng tupang may lason na ibinigay
sa kanya ng isang babang Hudyo na nais siyang patayin sa pamamagitan ng
lason. Nang hiniling sa kanya ng isang Arabiano na taga-disyerto na pakitaan
niya ito ng himala ay inutusan niya ang isang punongkahoy na lumapit sa
kanya. Lumapit naman ito at pagkatapos ay inutusan niya itong bumalik sa
kinaroroonan nito. Nang dinama niya ang suso ng inahing tupa na walang gatas
ay nagkaroon ito ng gatas. Ginatasan niya ito at uminon siya at si Abu Bakr
(RA). Nilawayan niya ang dalawang mata ni ‘Aee bin Abi Talib (RA) ng mga ito
ay namaga at hindi naglaon ay gumaling ang mga ito. Nasugatan ang isang
lalaki sa mga Sahabah niya. Hinipo niya ang tama at kaagad namang gumaling
ito. Dumalangin siya para kay Anas bin Malik(RA) na ito ay magkaroon ng
mahabang buhay at maraming yaman at anak at pagpalain ito ni Allah sa mga
ito. Nagkaroon ito ng 120 anak , ang mga puno nito ng datiles ay dalawang
beses nagbubunga sa isang taon bagaman alam na ang datiles ay isang beses
lamang kung magbunga sa isang taon, at nabuhay ito ng 120 taon. Idinaing sa
kanya ang tagtuyot habang siya ay nasa pulpito ng Masjid kaya nanalangin siya
kay Allah. Nang mga sandaling iyon ay walang kaula-ulap sa langit ngunit dahil
sa kanyang panalangin ay may namuong mga ulap na katulad ng bundok.
Bunuhos ang napakalakas na ulan sa sandaling iyon hanggang sa sumunod na
Biyernes kaya may dumaing naman sa kanya sanhi ng dami ng ulan.
Nanalangin na naman siya kay Allah at tumigil naman ang ulan. Lumabas ang
mga tao at naglakad sa ilalim ng sikat ng araw. Pinakain niya ng humigit –
24. kumulang sa tatlong kilo ng trigo at isang tupa ang mga taong dumalo sa
paghuhukay ng kanal na ang bilang ay umabot sa isang libo.Nabusog silang
lahat at umalis na ang pagkain ay parang hindi nabawasan. Pinakain niya rin
ang mga taong ito ng kaunting datiles na dinala ng mga babae ni Basheer bin
Sa’d (RA) na para lang sana sa ama at tiyuhin nito. Pinakain din niya ang buong
hukbo ng baon ni Abu Hurayrah (RA) hanggang sa mabusog ang lahat.
Lumabas siya sa kanyang bahay habang sa palibot nito ay may isang daang
Quraysh na naghihintay sa kanya upang patayin siya. Hinagisan niya ng alikabok
ang kanilang mga mukha at siya ay umalis na hindi nila nakikita. Sinundan siya
ni Suraqah bin Malik (RA) upang patayin siya. At nang malapit na ito sa kanya ay
nanalangin siya laban sa kanya kaya lumubog sa lupa ang mga paa ng kabayo
nito.
Ilan Sa Kanyang mga Katangian
Tungkulin ng mga Muslim na malaman ang pagkatao ng marangal na Sugong ito
ni Allah (SAS) upang humatol sila ayon sa Qur’an na ipinahayag sa kanya,
upang tularan nila ang kanyang pag-uugali at upang pahalagahan nila ang pag-
aanyaya sa pagsampalataya sa isang Diyos na siyang pangunahing mensahe
ng kanyang pagka-Propeta batay sa sinabi ni Allah: “ Sabihin, ‘Ako ay nag-
aanyaya sa aking Panginoon at hindi nagtatambal sa Kanya ni isa man.’” ( 72
:20 )
Siya ang kahuli-hulihan sa lahat ng mga Propeta. Sinabi pa niya: (SAS): “sa lahat
ng mga Propeta, ako ang may pinakamaraming taga-sunod sa araw ng
pagkabuhay at ako ang unang kakatok sa pintuan ng Paraiso.” Nakikilala siya sa
pamamagitan ng mabangong halimuyak, kapag siya (SAS) ay dumating. Ayon sa
sinabi ni Abu Hurayrah (RA): “Nagdarasal siya (SAS) noon sa kalaliman ng gabi
hanggang sa mamaga ang kanyang dalawang paa (dahil sa katatayo habang
nagdarasal). Kaya’t may nagsabi sa kanya , ‘O Sugo ni Allah, ginagawa mo pa
ito samantalang pinatawad ka na ni Allah sa nauna at darating mo pang
kasalanan?’ Ang sagot naman niya, ‘ Hindi ba’t dapat lamang na ako’y maging
mapagpasalamat na lingkod?’ ” Ayon sa sinabi ni ‘Amr bin Al-Harith (RA): “ Sa
pagkamatay ng Sugo (SAS) ay hindi siya nag-iwan ng deenar ni dirham, ng
lalaking alipin ni babaeng alipin, wala kahit anuman kundi ang kanyang puting
babaeng buriko na dati niyang sinasakyan, ang kanyang sandata, at isang
kapirasong lupa na ginawa niyang kawanggawa para sa mga manlalakbay na
kinapos ng panggastos habang nasa daan.” Sinabi ng ‘Umar bin Al-Khattab
(RA): “Nakita ko ang Sugo ni Allah (SAS) na namimilipit sa gutom. Ni masamang
uri ng datiles na mailalagay niya sa kanyang sikmura ay wala siyang makita.”
25. Ayon sa sinabi ni A’isha (RA): “ Hindi pinagbuhatan ng kamay ng Sugo ni Allah
(SAS) ang sinuman maging ito ay babae o isang utusan. Maliban na lamang sa
kanyang pakikibaka alang-alang kay Allah. Walang anumang kapinsalaang
kanyang nalasap na pinaghigantihan niya ang gumawa nito. Maliban na lamang
kung ang kabanalan ni Allah ay nilalabag sapagkat siya ay naghihiganti para kay
Allah.” Ang sabi niya (SAS): “ Ang pinakamahal sa mga lingkod ni Allah para kay
Allah ay ang may pinakamagandang –asal sa kanila.”
Ang Pag-aanyaya niya Sa mga Hari at Pinuno
Nagpadala ang Sugo ni Allah (SAS) ng kanyang mga sugo sa mga hari at mga
pinuno ng iba’t-ibang bansa upang anyayahan sila sa Islam. Isinugo niya si
‘Amr bin Umayyad Ad-Damaree sa Najashi, ang Hari ng Ethiopia. Ang pangalan
ng Najashi ay As’hamah. Nang dumating ang liham na dala ng Sugo ng Propeta
(SAS) ay hinalikan ito ng Najashi sapagkat bago pa man dumating ang sugo ay
pumasok na siya sa Islam. Ipinahayag niya ang kanyang pagpasok sa Islam kay
Ja’far bin Abi Talib (RA). Isinugo ng Propeta (SAS) si Dihyah bin Khaleefah Al-
Kalbee sa Qaysar, ang Emperador ng Byzantine. Ang pangalan ng Qaysar na
ito ay Hiraql (Heraclius). Nagtanong ang Qaysar ng tungkol sa pagkatao ng
Propeta (SAS). At nang masabi sa kanya ay natanggap niyang tunay ngang
Propeta si Muhammad (SAS). Nagkaroon siya ng hangaring pumasok sa Islam
ngunit hindi sumang-ayon sa kanya ang kanyang nasasakupan. Sa takot niyang
maalis sa kapangyarihan ay hindi siya pumasok sa Islam. Isinugo naman ng
Propeta (SAS) si Hudhafah AS-Sahmee sa Kisra, ang Emperador ng Persia.
Nang mabasa ng Kisra ang sulat ng Propeta (SAS) na naglalaman ng paanyaya
sa kanya na pumasok sa Islam ay ginutay-gutay niya ang sulat. Nang ito ay
malaman ng Propeta (SAS) ay sinabi niyang ‘Nawa’y gutay-gutayin ni Allah ang
kanyang kaharian.” At ginutay-gutay nga ni Allah ang kanyang kaharian. Isinugo
ng Propeta (SAS) si Hatib bin Abi Balta’ah Al-Lakhmee kay Al-Muqawqis, ang
Hari ng Alexandria at Egipto. Maganda ang itinugon niya ngunit hindi siya
pumasok aa Islam. Iniregalo niya sa Propeta (SAS) Si Maria Al-Qibtiyah. Isinugo
ng propeta (SAS) si ‘Amr bin Al-‘Ass sa dalawang hari ng Oman na sina Jayfar at
‘Abd na mga anak ni Al-Julandee. Pumasok at sumampalataya sa Islam ang
dalawang hari. Isinugo ng Propeta (SAS) si Saleet bin ‘Amr Al-Amiree kay
Hawdhah bin ‘Alee Al-Hanafee ng Yamamah. Ang Yamamah ay siyang Riyadh
sa ngayon. Hindi ito pumasok sa Islam dahil hindi pinagbigyan ng Propeta ang
kahilingan nito. Ang kahilingan nito ay ang makihati sa pamumuno ng Propeta
(SAS). Isinugo ng Propeta (SAS) si Shuja’ bin Wahb Al-Asadee kay Al-Harith bin
Abi Sahamir Al-Ghassanee na hari ng Al-Balqa’ na isang bahagi ng Sham. Ayon
kay Shuja ay ibinigay niya ang sulat sa haring ito habang ito ay nasa Damascus.
Binasa nito ang liham ngunit itinapon matapos mabasa. Sinabi pa ng hari na
kasama ng hukbo nito ay pupuntuhan nito ang Propeta upang makidigma sa
26. kanya. Marubdob ang kanyang hangaring gawin ito ngunit pinigilan siya ng
Qaysar. Isinugo ng Propeta (SAS) si Al-Muhajir bin Abi Umayyah Al-
Makhzoomee kay Al-Harith Al-Himyaree na isa sa mga hari ng Yemen. Hindi
pumasok sa Islam ang haring ito. Isinugo ng Propeta si Al-‘Ala’ bin Al-Hadramee
kay Mundhir bin –Sawee Al-‘Abdee na hari ng Bahrain. Dala ng sugo ang liham
na nag-aanyaya sa haring ito na pumasok sa Islam. Sumampalataya at pumasok
sa Islam ang haring . Isinugo ng Propeta (SAS) sina Abu Musa Al-‘Ash’aree at
Mu’adh bin Jabal Al-Ansaree (RA) sa buong Yemen. Pinapunta sila roon upang
ipalaganap ang Islam. Pumasok sa Islam ang karamihan sa mga mamamayan
ng Yemen at ang mga hari nito.
Ang mga Napatnubayang Khaleefah
Nagsimula ang panahon ng mga napatnubayang Khaleefah pagyao ng Sugo
(SAS) at nagtagal ng 30 taon. Apat sa malalaking sahabah ang sunod-sunod na
namuno sa sambayanang Muslim at nangalaga sa Pananampalatayang Islam.
Ang layunin ng bawat isa sa mga napatnubayang Khaleefah ay ang
paglingkuran ang Islam at itaguyon ang kapakanan ng ng Sambayanang Muslim.
Itinuturing na ang kapanahunan ng mga napatnubayang Khaleefah ang siyang
ideyal na larawan ng bansang maka-Islam. Ito ay sa kadahilanang ang mga
napatnubayang Khaleefah ay sumunod sa patnubay ng Sugo (SAS) at siya ang
kanilang tinularan. Itinaguyod din sa kanilang pamamahala ang mga katuruan ng
Banal na Qur’an at Sunnah ng Propeta (SAS).
Ang Unang Khaleefah
Siya ay si Abu Bakr As-Siddeeq (RA). Isinilang siya sa Makkah dalawang taon
ang nakalipas pagkapanganak sa Propeta (SAS). Isa siyang kaibigan ng Sugo
(SAS) at ang kauna-unahang lalaki na naniwala sa Sugo (SAS). Kinatigan ni Abu
Bakr (RA) ang Sugo (SAS) sa pag-aanyaya nito sa Islam at alang-alang dito ay
tiniis niya ang maraming pamiminsala. Siya ang kasama ng Sugo (SAS) sa
paglikas nito sa Madeenah. Pagyao ng Sugo (SAS) ay pinili siya ng mga Muslim
bilang Khaleefah ng Sugo ni Allah (SAS). Nagtagal ng dalawang taon at tatlong
buwan ang kanyang panunungkulan bilang Khaleefah. Yumao siya sa gulang na
63 na siyang edad ng Sugo (SAS).
27. Ang Ikalawang Khaleefah
Siya ay si ‘Umar bin Al-Khattab. Isinilang siya 13 taon matapos na ipinanganak
ang Sugo (SAS). Noong mga unang taon ng pagka-Propeta ng Sugo (SAS), si
‘Umar (RA) ay kabilang sa mga taong may malaking pagkamuhi sa Islam at sa
mga Muslim. Pumasok siya sa Islam anim na taon mula ng maging Propeta ang
Sugo (SAS). Ang kanyang pagpasok sa Islam ay isang malaking tulong sa mga
Muslim. Kabilang siya sa mga taong napakalapit sa Sugo (SAS). Nanungkulan
sya bilang Khaleefah pagkamatay ni Abu Bakr As-Siddeeq (RA). Umabot sa
sampung taon at kalahati ang panahon ng kanyang panunungkulan bilang
Khaleefah. Noong taong 23 A.H., habang siya ay namumuno sa dasal sa
madaling araw kasama ng isang pangkat ng mga Muslim, sinaksak siya ni Abu
Lu’lu’ah Al-Majoosee na taga-Persia. Namatay siya sa gulang na 63 na siya ring
edad ng Sugo (SAS).
Ang Ikatlong Khaleefah
Siya ay si ‘Uthman bin ‘Affan. Isinilang siya limang taon matapos na ipinanganak
ang Sugo (SAS). Kabilang siya sa mga maagang nagsiyakap sa Islam.
Napamahal at napalapit siya sa Sugo (SAS). Ipinakasal pa nito sa kanya ang
anak nitong si Ruqayyah. At nang mamatay si Ruqayyah ay ipinakasal naman
nito sa kanya ang ikalawang anak nito na si Umm Kulthoom. Dahil doon ay
tinawag siyang dhunnoorayn (ang nagtataglay ng dalawang liwanag). Umabot
sa 12 taon ang kanyang panunungkulan bilang Khaleefah.
Ika-apat na Khaleefah
Siya ay si ‘Alee bin Abi Talib, ang pinsang buo sa ama ng Sugo ni Allah (SAS)
aat asawa ng anak nito na si Fatimah. Siya ang kauna-unahang pumasok sa
Islam sa mga bata. Nanungkulan siya bilang Khaleefah pagkamatay ni ‘Uthman
bin ‘Affan. Nanatili siya sa kanyang katungkulan sa loob ng halos limang taon.
Ang mga Umawee at mga ‘Abbasee
28. Nang matapos ang panunungkulan ni Alee bilang Khaleefah ay nagwakas na
ang panahon ng mga napatnubayang Khaleefah. At nagsimula na ang bagong
yugto ng kasaysayan ng mga Muslim. Ito ang yugto ng Estado ng mga Umawee
na nagtagal ng 91 taon. Sa loob ng yugtong ito ay 14 na Khaleeefah ang
nanungkulan. Damascus ang ginawang kabisera ng mga Umawee. Pagkatapos
ng Estado ng Umawee ay dumating naman ang Estado ng mga ‘Abbasee na
nagtagal ng mahigit sa limang siglo. Sa loob ng panahong ito ay 37 Khaleefah
ang nanunungkulan.
http://www.al-sunnah.com/philippine/seerah.htm