Jakie są najlepsze praktyki tworzenia rysunków CAD? Jak usprawnić ten proces? Aby umożliwić wyprodukowanie danego elementu, potrzebne są przejrzyste i precyzyjne rysunki, które łatwo zinterpretować. Bez względu na wykorzystywane oprogramowanie czy technologię, nawet pozornie drobne błędy - na przykład strzałka skierowaną w złą stronę czy źle ustawiony widok - mogą być przyczyną poważnych błędów w procesie produkcji. Szczegółowe i dokładne rysunki techniczne są mniej
podatne na błędną interpretację, co oznacza, że istnieje
mniejsze ryzyko kosztownej konieczności ponownego
wyprodukowania części. Ten dokument przedstawia najlepsze praktyki tworzenia rysunków CAD, które można przekazać na produkcję.
1. 1
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Źródło: http://avanti24.pl
KURS
Elementy stylizacji fryzur
z wykorzystaniem technik
wizualizacji
MODUŁ Rysunki fryzur
2. 2
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
2 Rysunki fryzur
2.1 Techniki rysunku
2.1.1 Pojęcie rysunku
Powszechnym i niezbędnym środkiem porozumiewania się we fryzjerstwie jest
rysunek techniczny, który jest specjalnym rodzajem rysunku wykonywanego według
ustalonych zasad i przepisów. Stworzenie przez każdego fachowca odpowiedniej
dokumentacji technicznej ułatwia komunikację oraz pomaga w codziennej pracy.
Fryzjer, który zna zasady panujące w rysunku technicznym oraz potrafi się nimi
posługiwać, znacznie łatwiej poradzi sobie w odkrywaniu świata technologii i technik
fryzjerskich. Powszechne i międzynarodowe znaczenie rysunku technicznego umożliwia
korzystanie z wynalazków i ulepszeń z całego świata.
Wszystkie rysunki wykonywane przez pracowników określonego zawodu noszą
ogólną nazwę rysunków zawodowych. Do rysunków zawodowych zaliczamy:
rysunki techniczne;
rysunki odręczne.
2.1.2 Rysunek techniczny
W Polsce podstawowa norma arkuszy papieru jest zgodna z międzynarodową
normą ISO 216. Najbardziej znanym formatem tego rodzaju jest A4. Format ten ma tak
dobrane boki, ażeby po złożeniu arkusza na pół krótszymi bokami do siebie, można było
uzyskać dwa mniejsze o jednakowych proporcjach, odzwierciedlających arkusz
wyjściowy.
Jako format podstawowy przyjęto arkusz o wymiarach 297 x 210 mm
i oznaczono go symbolem A4.
Rozmiar arkusza A0 jest wyjściowym arkuszem, każdy kolejny jest połową
poprzedniego, zatem: A1 jest połową A0, A2 połową A1 itd. – zawsze jednak
z zaokrągleniem do pełnych milimetrów.
Format Wymiary arkusza (mm)
A0 841 x 1189
A1 594 x 841
A2 420 x 594
A3 297 x 420
3. 3
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
A4 210 x 297
Rysunek 2.1 Oznaczenia formatu
Źródło: www.filprom.eu
Każdy rysunek techniczny – bez względu na format – powinien posiadać
obramowanie. Ramka powinna być wykonana linią ciągłą w odległości 5 mm od
krawędzi arkusza.
Rysunek 2.2 Obramowanie formatu
Źródło: http://czajek3.republika.pl/ramka.jpg
W prawym dolnym rogu arkusza umieszcza się tabliczkę rysunkową, która
zawiera objaśnienia i uwagi dotyczące rysunku. Informacje te powinny przylegać do linii
obramowania.
Rysunek 2.3 Tabliczka rysunkowa
4. 4
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Źródło: http://edu.oeiizk.waw.pl/~piotr.podlaski/Jpg/tabela.jpg
Do wykonania rysunku wykorzystywane są linie różnego rodzaju:
linia ciągła;
linia kreskowa;
linia punktowa;
linia dwupunktowa;
linia falista;
linia zygzakowata.
Tabela 2.1 Rodzaje linii
Źródło: www.sieradzka.zgora.pl
Wyróżnić można również grubość linii:
linia bardzo gruba;
linia gruba;
linia cienka.
Zróżnicowanie grubości linii wykorzystywane jest do oznaczenia wielkości
rysowanego przedmiotu i stopnia jego złożoności, jak i samego formatu.
W rysunkach fryzjerskich gruba linia powinna mieć wymiary do 0,5 mm, a linia
cienka mieć grubość ok. 0,18 mm.
5. 5
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Źródło: Opracowanie własne
W usługach fryzjerskich stosuje się zabiegi zmieniające formę fryzury. Do
czytelnego wykonania rysunku fryzury stosuje się umowne znaki – symbole zabiegów
fryzjerskich.
Tabela 2.3 Symbole wybranych technik strzyżenia, modelowania i wykonywania zabiegów na włosy
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Z. Sumierska, Projektowanie fryzur, Wydawnictwo ITE-PIB, Radom
2007
Tabela 2.2 Zastosowanie linii
6. 6
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Jednym z najważniejszych składników rysunku technicznego jest wymiarowanie.
Jest to podanie pełnej informacji o wielkości przedmiotu i jego poszczególnych części.
Wymiarowanie umożliwia odczytanie rysunku i wykonanie elementu zgodnie
z przewidzeniami konstruktora. Istnieje wiele zasad wymiarowania, mających na celu
zapewnienie przejrzystości i czytelności informacji. Zasady te dotyczą: linii
wymiarowych i pomocniczych, strzałek wymiarowych, liczb i znaków. Dzięki temu
można wymiarować: wielkości liniowe, kątowe, średnice, promienie itd.
W rysunku technicznym fryzury wymiarowanie pomocne jest w określeniu m.in.:
pasma pamięci;
kąta strzyżenia (projekcji);
nachylenia pasma (dystrybucji);
kierunku porostu włosów;
podziału na sekcje;
wysokości cięcia.
Liczby wymiarowe:
na rysunku podaje się rzeczywiste wymiary przedmiotu;
wszystkie wymiary podaje się w milimetrach (mm), bez umieszczania jednostek;
liczby wymiarowe umieszcza się nad linią wymiarową, po jej lewej stronie;
liczby wymiarowe nie mogą dotykać linii wymiarowych.
Linie wymiarowe i pomocnicze linie wymiarowe:
linie wymiarowe rysuje się jako cienkie, ciągłe, zakończone ostrymi grotami
strzałek lub kreskami ukośnymi;
linie pomocnicze do wymiarowych rysuje się jako cienkie, ciągłe, prostopadłe do
krawędzi wymiarowanych oraz linii wymiarowych;
groty strzałek mają dotykać linii pomocniczych, ale nie mogą ich przecinać;
dopuszcza się, aby groty strzałek były skierowane do wewnątrz;
unika się podawania wymiarów na przedmiocie;
zawsze podaje się wymiar całkowity przedmiotu;
w miarę możliwości wymiary umieszcza się pod rysunkiem i po jego prawej
stronie;
wymiary mniejsze umieszcza się bliżej przedmiotu, a większe – dalej od niego.
Wymiarowanie średnic, promieni i łuków oraz znaki wymiarowe:
wymiar średnicy poprzedza się symbolem Ø (czyt. fi);
wymiar promienia poprzedza się symbolami "R" lub "r".
7. 7
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
2.1.3 Rysunek odręczny
Rysunek odręczny umożliwia przedstawienie formy płaskiej, jak i przestrzennej.
Nie wymaga on wymiarowania, gdyż wszystkie odległości i wymiary określane są
intuicyjnie. Rysunek odręczny wykonywany jest z natury, z pamięci lub z wyobraźni.
Wykonywanie rysunku z natury jest prostsze, gdyż w każdej chwili można go porównać
z widzianą fryzurą. Dużo trudniej jest wykonać rysunek z pamięci, wcześniej tylko
oglądany i zapamiętany, jednak w tym przypadku można użyć różnych proporcji
i pozycji. Rysunek z wyobraźni pozwala na dużą dowolność, jest on odzwierciedleniem
wizji i służy przede wszystkim do projektowania.
Rysunek żurnalowy jest uproszczonym rysunkiem odręcznym. Przedstawia on
projekt fryzury czy ubioru z uproszczonymi elementami ciała modelki, co przekłada się
na podkreślenie celu wykonywania rysunku. Cechą charakterystyczną jest
uwidocznienie linii pionowych: nienaturalnie długie nogi, mała, wydłużona głowa, duże
stopy.
Rysunek 2.4 Rysunek żurnalowy
Źródło: www.spisu.mur.com.pl
Rysunek złożeniowy fryzury ukazuje bardzo dokładny opis wykonania fryzury,
uwzględniający stosowane narzędzia oraz techniki. Na schematach głów przedstawia się
wszystkie etapy jej tworzenia z różnych perspektyw. Do rysunku złożeniowego
8. 8
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
niezbędny jest również opis wykonania fryzury przy użyciu symboli. Rysunek
zabiegowy jest pojedynczym rysunkiem ukazującym poszczególne etapy wykonywania
fryzury, który wchodzi w skład rysunku złożeniowego.
Rysunek 2.5 Formowanie fryzury
Źródło: Opracowanie własne
Rysunek instruktażowy jest to uproszczony rysunek przedstawiający sposób
wykonania fryzury. Do wykonania tego typu rysunku nie ma potrzeby stosowania
symboli zabiegów fryzjerskich, gdyż strzyżenie, koloryzacja czy uczesanie są
przedstawione w bardzo prosty sposób. Często rysunki są zastępowane fotografią bądź
występują z nią jednocześnie.
9. 9
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Rysunek 2.8 Rysunek czynności przy strzyżeniu włosów
Źródło: Opracowanie własne
Aby podsumować informacje dotyczące technik rysunku, zapoznaj się
z prezentacją pt. „Techniki rysunku”.
2.2 Techniki rysowania w projektowaniu fryzur
Najważniejsze w wykonywaniu rysunku fryzur są proporcje. Pod pojęciem
proporcji rozumiemy podział linii, płaszczyzn albo ciał w celu stworzenia harmonii. Przy
projektowaniu fryzury należy zwrócić uwagę na wzrost oraz kształt ciała klienta.
Według obowiązującej obecnie mody idealnymi proporcjami jest długość głowy równa
1/8 wzrostu. Harmonię tworzą następujące elementy:
sylwetka – głowa – fryzura;
kształt głowy – kształt fryzury;
fryzura – elementy fryzury.
10. 10
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Rysunek 2.9 Proporcje ciała
Źródło: Opracowanie własne
Przy rysowaniu głowy i twarzy linie pomocnicze są formą ułatwienia. Wysokość
głowy powinna zostać podzielona poziomo na pół, gdzie górna granica stanowi punkt
oparcia się dla fryzury, a dolną wyznacza broda. Przestrzeń między oczami powinna być
równa szerokości oka. Dolną połowę głowy raz jeszcze należy podzielić na dwie równe
ćwiartki odpowiadające wysokości głowy. Linia dzieląca tę część na pół przebiega
między ustami i nosem. W nowopowstałych liniach umieszcza się pozostałe części
twarzy: uszy u góry, usta na dole.
11. 11
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Rysunek 2.10 Proporcje twarzy i głowy
Źródło: Opracowanie własne
Przy rysowaniu włosów najpierw powinien zostać wykonany szkic linii granic
włosów, a następnie zaznaczone linie ich struktury i objętości.
Końcowy rysunek gotowej fryzury i twarzy można wykonać różnymi technikami:
ołówkiem;
pastelami;
mazakiem;
kredką.
12. 12
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
Rysowanie włosów z reguły nie sprawia większych problemów, lecz nie zawsze
należy rysować je liniami ciągłymi. Linie przerywane w kilku miejscach spowodują
nadanie falistości włosom, a pozostawione wyraźne plamy światła wywołają wrażenie
połysku.
Ołówki grafitowe posiadają różne stopnie twardości, które oznaczane są za
pomocą międzynarodowych symboli:
B – miękki;
F – średnio twardy;
H – twardy.
Są też oznaczane za pomocą systemu liczbowego lub też połączenia obydwu rodzajów:
8 stopni miękkości – od B do B8;
10 stopni twardości – od H do H10;
HB.
Ołówkiem można rysować precyzyjnie bądź stworzyć szkic, którego celem jest
tylko zaznaczenie kształtów i konturów. Przy szkicowaniu ołówkiem prawie w ogóle nie
używa się tonów. Podczas wykonywania precyzyjnego rysunku z dokładnie
zaznaczanym konturem i bogatą gamą światłocieni ołówek powinien być dobrze
naostrzony, jedynym odstępstwem od tego jest cieniowanie. Aby przejść płynną kreską
z jednego tonu na drugi, należy użyć rozcieraka, który pozwoli zatrzeć kreski ołówka.
Rysunek 2.12 Rysunek wykonany ołówkiem
Źródło: www.requiemdlazycia.blog.onet.pl
Pastele nadają rysunkowi delikatność, świeży i żywy wygląd. Pastele zazwyczaj
mają jasne kolory, które łączy się na papierze za pomocą techniki rozcierania. Podczas
rysowania należy zwracać uwagę na ruchy ręki, aby nie rozetrzeć kolorów i nie
zniszczyć rysunku. Kolor powinno się nakładać od najjaśniejszego do najciemniejszego,
aby zachować czystość barw. Wyróżnia się trzy sposoby rysowania pastelami:
nakładanie i rozcieranie;
nakładanie się i krzyżowanie ze sobą kresek;
13. 13
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
połączenie dwóch technik.
Technika markera wymaga kontrolowania jego kierunku prowadzenia. Szybkie
wykonanie i schnięcie są zaletami mazaków. W ten sposób jednak powstają kolory
o dość twardym charakterze. Aby uzyskać odcień, trzeba posłużyć się osobnym
markerem. Każdy błąd w tej technice jest widoczny i nie można dokonać retuszu
rysunku jak w przypadku ołówka czy pasteli1.
Rysunek 2.13 Rysunek wykonany markerami
Źródło: www.bazgra.variart.org
Zaletą techniki rysowania kredką jest to, że każdy błąd można wymazać lub
wyretuszować. Kredką można posłużyć się do kolorowania, jak i wykonania szczegółów.
Należy zwracać uwagę na równomierne nanoszenie koloru na całej powierzchni.
2.3 Literatura
2.3.1 Literatura obowiązkowa
Albinus I., Nowe fryzjerstwo: podstawy fryzjerstwa, procesy fryzjerskie, kreowanie
wizerunku, REA, Warszawa 2012;
Cieślikowska A., Kurs rysowania, Skarbnica Wiedzy, Warszawa 2009;
Lühr G., Stylizacja – elementy projektowania fryzur, REA, Warszawa 2006;
Sumierska Z., Projektowanie fryzur, ITE-PIB, Radom 2007.
1 Lühr G., Stylizacja – elementy projektowania fryzur, Wydawnictwo REA, Warszawa 2006
14. 14
Kurs: Elementy stylizacji fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji
2.3.2 Literatura uzupełniająca
Chorek Z., Fryzjerstwo, WSiP, Warszawa 1999;
Polladino L. Kurs fryzjerstwa podstawowy, ZYSK i S-ka, Poznań 2007;
Marek Z., Fryzjerstwo, WSiP, Warszawa 1999.
2.4 Spis tabel i obrazów
Rysunek 2.1 Oznaczenia formatu..............................................................................................................3
Rysunek 2.2 Obramowanie formatu........................................................................................................3
Rysunek 2.3 Tabliczka rysunkowa ...........................................................................................................3
Tabela 2.1 Rodzaje linii.................................................................................................................................4
Tabela 2.2 Zastosowanie linii .....................................................................................................................5
Tabela 2.3 Symbole wybranych technik strzyżenia, modelowania i wykonywania
zabiegów na włosy..........................................................................................................................................5
Rysunek 2.4 Rysunek żurnalowy ..............................................................................................................7
Rysunek 2.5 Formowanie fryzury.............................................................................................................8
Rysunek 2.8 Rysunek czynności przy strzyżeniu włosów ..............................................................9
Rysunek 2.9 Proporcje ciała.....................................................................................................................10
Rysunek 2.10 Proporcje twarzy i głowy..............................................................................................11
Rysunek 2.12 Rysunek wykonany ołówkiem....................................................................................12
Rysunek 2.13 Rysunek wykonany markerami .................................................................................13
2.5 Spis treści
2 Rysunki fryzur.........................................................................................................................................2
2.1 Techniki rysunku..............................................................................................................................................2
2.1.1 Pojęcie rysunku..............................................................................................................................................................2
2.1.2 Rysunek techniczny......................................................................................................................................................2
2.1.3 Rysunek odręczny.........................................................................................................................................................7
2.2 Techniki rysowania w projektowaniu fryzur .......................................................................................9
2.3 Literatura..........................................................................................................................................................13
2.3.1 Literatura obowiązkowa.........................................................................................................................................13
2.3.2 Literatura uzupełniająca.........................................................................................................................................14
2.4 Spis tabel i obrazów......................................................................................................................................14