Θρησκευτικά ΕΠΑΛ Β΄ Λυκείου

1. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Δ.Ε. 13 H ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ

2. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Δ.Ε. 13 H ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ
Α. «ΕΙΔΕ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ» (Γεν. 1, 31)
• Ο Θεός ελεύθερα και από αγάπη δημιούργησε «εκ του μηδενός» κάθε υλική
και πνευματική πραγματικότητα.
• Σκοπός της δημιουργίας ήταν: με την ελεύθερη συμμετοχή του ανθρώπου
στο σχέδιο του Θεό, ο ίδιος και ολόκληρη η κτίση να οδηγηθούν στην
τελειότητα, δηλαδή στην ένωσή τους με το Θεό.
• Σε αντίθεση με άλλες κοσμοθεωρίες ο Χριστιανισμός ευθύς εξαρχής
αντιμετώπισε την ύλη ως αποδέκτη της σωτηρίας του Θεού.

3. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
• Το μήνυμα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας ήταν πάντα
ξεκάθαρο
Η ύλη είναι ένα πολύ καλό δημιούργημα του Θεού και η
σωτηρία δεν αφορά μόνο στις πνευματικές
πραγματικότητες αλλά και στις υλικές

4. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Β. Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
• Ο Θεός επεμβαίνει στην ανθρώπινη ιστορία, στα
πλαίσια του λαού του Ισραήλ, για να οδηγήσει τον
άνθρωπο στην σωτηρία
• Η πιο αποφασιστική του επέμβαση έγινε με την
ενσάρκωση, το έργο , το Σταυρό και την Ανάσταση του
Υιού του.
• Με την ενανθρώπησή του ο Θεός βεβαίωσε την αξία
της ανθρώπινης φύσης και του ανθρώπινου σώματος,
κατοχύρωσε την σπουδαιότητα της ύλης και κάλεσε
τον άνθρωπο να τον μιμηθεί, αφού Αυτός ήταν η μόνη
πραγματική εικόνα του Θεού.
• Ο Χριστός δεν αποδέχθηκε απλά την ύλη , αλλά
έδειξε τον δρόμο πώς η ύλη μπορεί να
μεταμορφωθεί, να γίνει τρόπος δοξολόγησης του
Θεού και να «αναστηθεί»

5. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Γ . Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ
• Το αγιαστικό έργο του Χριστού συνεχίζει μέσα στην πορεία
της ιστορίας το Σώμα του, η Εκκλησία.
• Η Εκκλησία έμεινε ευλαβικά προσηλωμένη στο να θεωρεί το
σώμα ως μέσο δοξολογίας του Θεού και την ύλη ως αντικείμενο
της σωτηρίας Του.

6. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Γ . Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ
• Η Εκκλησία , που είναι ο πυρήνας του μεταμορφωμένου κόσμου, μέσα από τα μυστήρια
της, κυρίως, συντελεί σταδιακά τον αφθαρτισμό όλου του κόσμου με τη δράση του Αγίου
Πνεύματος:
1. Το ψωμί και το κρασί της Θείας Ευχαριστίας γίνονται Σώμα και Αίμα του Χριστού.
2. Το νερό του Βαπτίσματος και του Αγιασμού γίνεται φορέας αγιασμού.
3. Το λάδι του Ευχελαίου αγιάζεται και γίνεται θεραπευτικό για τις ψυχές.
4. Τα σώματα των πιστών (σώματα αγίων όπως Αγ. Διονυσίου , Αγ. Σπυρίδωνα κ.α.)
γνωρίζουν από τώρα ένα είδος αφθαρτισμού και γίνονται πηγές θεραπειών και
αγιασμού.

7. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Δ. ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
• Η Εκκλησία , συνεχίζοντας το έργο του Χριστού, σταδιακά και αθόρυβα μεταμορφώνει την
ύλη για να μπορέσει να ζήσει και αυτή την αναμενόμενη Βασιλεία του Θεού.
• Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνει η Μεταμόρφωση του Χριστού και αυτό το όραμα
περιγράφει και ο προφήτης Ιωάννης στην Αποκάλυψη (21, 1-5).

8. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Ε . “ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ”
• Όταν ο Απ. Παύλος κήρυξε στον Άρειο
Πάγο για την εκ νεκρών ανάσταση του
Χριστού, οι Αθηναίοι τον έδιωξαν ευγενικά
από το βήμα, κοροϊδεύοντάς τον.
• Για τους Αρχαίους Έλληνες η ανάσταση
ήταν ανοησία, αφού το σώμα το
θεωρούσαν ως φυλακή της ψυχής.
• Επομένως ήταν ανοησία να συνεχίζει να
είναι φυλακή για μια αιωνιότητα.
Ο Απ. Παύλος κηρύττει στον Άρειο Πάγο

9. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Ε . “ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ”
• Η Εκκλησία επιμένει στο Σύμβολο της
Πίστης της: προσδοκώ ανάστασιν
νεκρών.
Δεν ελπίζει δηλαδή σε μια αθανασία της
ψυχής αλλά και στην ανάσταση των
σωμάτων.
• Αφού ο Χριστός αναστήθηκε με το
σώμα του και εμείς με το σώμα μας θα
αναστηθούμε.
• Ένα σώμα όμως μεταμορφωμένο,
πνευματικό αλλά με υλικότητα, όπως του
αναστημένου Χριστού, που ψηλάφησε ο
δύσπιστος Θωμάς για να πειστεί για την
Ανάστασή του.

10. ΒΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Β΄ ΤΑΞΗ ΕΠΑΛ
Ε . “ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ”
• Ένα τέτοιο σώμα δε θα φθείρεται πια, δε θα πεθαίνει και δε θα περιορίζεται από τους
νόμους της φύσης.
• Η σωματικότητα συνεπώς δεν είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπου μόνο στην εδώ ζωή,
αλλά θα είναι χαρακτηριστικό του και στην αιώνια ζωή.