Θεματογραφία Β λυκείου

1. ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ
Θουκυδίδου Ι,126, 9 - 12
Οἱ δέ μετά τοῦ Κύλωνος πολιορκούμενοι φλαύρως εἶχον σίτου τε καί ὕδατος ἀπορίᾳ. Ὁ μέν οὖν Κύλων καί ὁ
ἀδελφός αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ δ' ἄλλοι ὡς ἐπιέζοντο καί τινες καί ἀπέθνῃσκον ὑπό τοῦ λιμοῦ, καθίζουσιν
ἐπί τόν βωμόν ἱκέται τόν ἐν τῇ ἀκροπόλει. Ἀναστήσαντες δέ αὐτούς οἱ τῶν Ἀθηναίων ἐπιτετραμμένοι τήν
φυλακήν ὡς ἑώρων ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ ἱερῷ, ἐφ' ᾧ μηδέν κακόν ποιήσουσιν, ἀπαγαγόντες ἀπέκτειναν·
καθεζομένους δέ τινας καί ἐπί τῶν σεμνῶν θεῶν τοῖς βωμοῖς ἐν τῇ παρόδῳ ἀπεχρήσαντο. Καί ἀπό τούτου
ἐναγεῖς καί ἀλιτήριοι τῆς θεοῦ ἐκεῖνοί τε ἐκαλοῦντο καί τό γένος τό ἀπ' ἐκείνων. Ἤλασαν μέν οὖν καί οἱ
Ἀθηναῖοι τούς ἐναγεῖς τούτους, ἤλασε δέ καί Κλεομένης ὁ Λακεδαιμόνιος ὕστερον μετά Ἀθηναίων
στασιαζόντων, τούς τε ζῶντας ἐλαύνοντες καί τῶν τεθνεώτων τά ὀστᾶ ἀνελόντες ἐξέβαλον
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
 φλαύρως ἔχω: βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση (μόνο στο Θουκυδίδη)
 ἀπορία: έλλειψη
 ἐκδιδράσκω: δραπετεύω, διαφεύγω
 λιμός: πείνα
 ἐπιτρέπομαι: είμαι επιφορτισμένος, έχω κάποια αποστολή
 πάροδος: μικρή διέξοδος
 ἀποχρῶμαι τινά: σκοτώνω κάποιον, κατασφαγιάζω
 ὁ,ἡ ἐναγής, τὸ ἐναγές: ο μολυσμένος
 ἀλιτήριος: εγκληματίας, ένοχος
 ἐλαύνω: εδώ = εξορίζω
 ἀναιρῶ (επί νεκρού): βγάζω έξω, ξεθάβω
 ἐκβάλλω: πετάω μακριά, διώχνω
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Να κάνετε χρονική αντικατάσταση στους υπογραμμισμένους τύπους.
2. πολιορκούμενοι ,τινες , βωμόν , τῶν σεμνῶν θεῶν , παρόδῳ , ὀστᾶ , ἐναγεῖς : Να κλιθούν τα πτωτικά
στο γένος που βρίσκονται και στους δύο αριθμούς.
3. ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ (ονοματικούς ομοιόπτωτους και ετερόπτωτους)

2. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Κύλωνας και όσοι πολιορκούνταν μαζί του στην ακρόπολη βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση από την
έλλειψη τροφίμων και νερού. Τελικά ο Κύλωνας και ο αδερφός του κατάφεραν να δραπετεύσουν·οι
υπόλοιποι όμως, επειδή είχαν εξαντληθεί απ’ την πείνα, μερικοί μάλιστα πέθαναν απ’ αυτήν, κάθισαν σαν
ικέτες στο βωμό, που βρίσκεται πάνω στην ακρόπολη. Όσοι Αθηναίοι ήταν επιφορτισμένοι με τη φρούρησή
τους, επειδή τους έβλεπαν να πεθαίνουν μέσα στον ιερό χώρο, αφού τους μετακόμισαν από κει με την
υπόσχεση πως δε θα τους κάνουν κακό, τους οδήγησαν πιο πέρα και τους σκότωσαν. Μερικούς μάλιστα,
που κατά τη διακομιδή πήγαν και κάθισαν στους βωμούς των σεμνών θεών (Ευμενίδων), τους σκότωσαν
επιτόπου (πάνω στα ιερά). Από το γεγονός αυτό, λοιπόν, τόσο εκείνοι που τους σκότωσαν, όσο και οι
απόγονοί τους, αποκαλούνταν μολυσμένοι και εγκληματίες απέναντι στη θεά. Αυτούς τώρα τους
μολυσμένους αργότερα τους εξόρισαν και οι Αθηναίοι και ο Κλεομένης ο Λακεδαιμόνιος σε συνεργασία με
κάποιους στασιαστές Αθηναίους και μάλιστα δεν εξόρισαν μόνο τους ζωντανούς αλλά και τα οστά των
πεθαμένων τα ανέσυραν και τα πέταξαν έξω από τα όρια της πόλης.