Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ

2. Σώμα: τάφος, περίβλημα ή κάτι άλλο;
 Ο άνθρωπος, που
αποτελεί μια ενιαία
ψυχοσωματική
ενότητα, δε νοείται
χωρίς το σώμα του,
αλλά και δεν
ταυτίζεται με αυτό.

3.  Το σώμα είναι:
 συστατικό στοιχείο
της ταυτότητας του
ανθρώπου και της
αυτοσυνειδησίας του,
 ενώ ταυτόχρονα
αποτελεί και το μέσο
της σχέσης και της
επικοινωνίας του με
τον κόσμο .

4. Το σώμα στον ελληνορωμαϊκό
κόσμο: ΠΛΩΤΙΝΟΣ 3ο αι.μ.Χ.
 «Αισθανόταν ντροπή που είχε
σώμα ... Απέφευγε να μιλάει
για την καταγωγή του, τους
προγόνους του ή την πατρίδα
του.
 Δεν δεχόταν ούτε καν να τον
 πλησιάσει γλύπτης ή
ζωγράφος για να φτιάξουν την
προτομή ή το πορτρέτο του...
 Δε φτάνει που έχουμε
φορτωθεί αυτή την εφήμερη
μορφή (το σώμα)· γιατί να
θέλει κανείς να τη διατηρήσει
περισσότερο καιρό, σα να 'ναι
κάτι που αξίζει;»

5. ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΘΕΣΗ:
 Μεγαλύτερη
 προτεραιότητα και
αξία έχει η ψυχή και ότι
το σώμα είναι «σῆμα» -
τάφος της.
 Το σώμα, δηλαδή,
θεωρούνταν ως μνήμα
ή περίβλημα και
φυλακή της ψυχής, η
οποία και έπρεπε να
 ελευθερωθεί από αυτό.

6. Μάρκος Αυρήλιος (2ος αι. μ.Χ.).
«Είσαι μια φτωχή ψυχή που κουβαλάει ένα πτώμα»,

7. Ποια θέση έχει όμως το σώμα στη
χριστιανική Εκκλησία;
 Ο Χριστιανισμός θεώρησε
τον άνθρωπο ως ενιαία ψυ-
 χοσωματική οντότητα.
 Το σώμα δεν είναι απλώς
«περιτύλιγμα», αλλά
στοιχείο της ίδιας της
ταυτότητας του
 ανθρώπου.
 Οι ανθρώπινες λειτουργίες
είναι ψυχοσωματικές,
εκδηλώσεις της ενότητας
του ανθρώπινου
προσώπου.

8.  Ακόμη και σήμερα
όμως είναι
διαδεδομένη
 η άποψη πως ο
Χριστιανισμός
θεωρεί το σώμα ως
κάτι κατώτερο ή
ως έδρα της
αμαρτίας.

9. Αυτό όμως αποτελεί διαστρέβλωση της
χριστιανικής τοποθέτησης.

10. Το σώμα στην Αγία Γραφή & την
Παράδοση της Εκκλησίας:
 «Καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον χοῦν ἀπό τῆς γῆς (ὑλικόν στοιχεῖον)
καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς (πνευματικὸν
στοιχεῖον) καὶ ἐγένετο ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν» (Γένεσις 2,1)
 άνθρωπος = ον δισυπόστατο
 σώμα ψυχή

11. ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΙΝΑΙ:
 ·συστατικό στοιχείο της
ταυτότητας του ανθρώπου
 ·συστατικό στοιχείο της
αυτοσυνειδησίας του
 ·το μέσο της σχέσης του με
τον κόσμο
 ·το μέσο της επικοινωνίας
του με τον κόσμο
 ·ο χώρος όπου
φανερώνεται η ζωή του
πλησίον
 ·δημιούργημα του Θεού-
«καλόν λίαν».

12. ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ:
·κάτι
κατώτερο
·έδρα της
αμαρτίας

13. Η υψηλή θέση του σώματος στην Εκκλησία
φαίνεται από:
 τη σάρκωση
(ενανθρώπηση) του
Χριστού:
 προσέλαβε ολόκληρη την
ανθρώπινη φύση, και ψυχή
και σώμα
 ο Θεός έγινε άνθρωπος για
να θεώσει τον άνθρωπο-να
τον κάνει μέτοχο και
 κοινωνό της δόξας Του
 Στη δόξα του Θεού μετέχει
και το σώμα του ανθρώπου

14.  την Ανάσταση του
Χριστού:
 Ο Χριστός αναστήθηκε
ενσώματος
 Το αναστημένο του
σώμα δεν έπαψε να
είναι υλικό, ήταν όμως
πλέον απαλλαγμένο
από τη φθορά και από
κάθε αναγκαιότητα.

15.  τη Μεταμόρφωση του
Χριστού:
 το σώμα και τα ρούχα
συμμετέχουν στη δόξα
του θεανθρώπου-
γίνονται λευκά,
λάμπουν από το
θαβώρειο φως

16.  την Ανάληψη του
Χριστού:
 παίρνει μαζί του στον
ουρανό και την
ανθρώπινη φύση-το
σώμα και όχι μόνο
 την θεϊκή

17.  το μυστήριο του Βαπτίσματος:
 το σώμα ζωοποιείται, γιατί γίνεται κατοικία του
Αγίου Πνεύματος
 το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας:
 συμμετέχει ο άνθρωπος όχι μόνο με την ψυχή,
αλλά και με το σώμα και με
 όλες τις δυνάμεις του

18.  «εμείς οι
Χριστιανοί δεν
διδαχτήκαμε να’
μαστε
σωματοκτόνοι,
αλλά
 παθοκτόνοι»

19. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
 1. Η χριστιανική άσκηση έχει σκοπό:
 α. να μας μεταβάλει σε καλούς ανθρώπους
 β. να μας απαλλάξει κυρίως από το πάθος του
εγωισμού
 γ. να μας σκληραγωγήσει σωματικά

20.  2. Για τους χριστιανούς το σώμα και η ψυχή
αποτελούν μία ενότητα όπου:
 α. το σώμα είναι αναξιότερο της ψυχής
 β. το σώμα είναι αυτόνομο
 γ. το σώμα ως έργο του Θεού είναι "καλό λίαν"

21.  3. Η πληρότητα του ανθρώπου εντοπίζεται:
 α. στην ανεξαρτησία της ψυχής από το σώμα
 β. στην ψυχοσωματική ενότητα
 γ. στο συναισθηματικό πλούτο

22.  4. Οι χριστιανοί ασκητές μαθαίνουν να είναι:
 α. σωματοκτόνοι
 β. ψυχοκτόνοι
 γ. παθοκτόνοι