1. Η κζςθ τθσ γυναίκασ ςτισ αρχζσ του 19ου αιϊνα ιταν αρκετά υποβακμιςμζνθ. Ζοφςε
κλειςμζνθ ςτο ςπίτι ενϊ ςπάνια ζβγαινε και μάλιςτα με τθν ςυνοδεία του ανδρόσ τθσ.
Αςχολοφνταν με τθν φροντίδα των παιδιϊν και του ςπιτιοφ. Στθν ελλθνικι αγροτικι κοινωνία
του 19ου αιϊνα, όπου θ φτϊχεια κζριηε ,οι γυναίκεσ εκτόσ από τισ οικιακζσ εργαςίεσ, τθν
ανατροφι των παιδιϊν και τθν φροντίδα των θλικιωμζνων μελϊν τθσ οικογζνειασ,
αςχολοφνταν και με τθν γεωργία . Ώσ το 1917 θ γυναίκα δεν μποροφςε να αναλάβει άλλο
δθμόςιο λειτοφργθμα εκτόσ τθσ δαςκάλασ. Μόλισ τισ τελευταίεσ δεκαετίεσ θ Ελλθνίδα αρχίηει
να κατακτά ζνα, ζνα τα υπεφκυνα επαγγζλματα και να μπαίνει ςτο ςτίβο τθσ κοινοτικισ και τθσ
δθμόςιασ ηωισ. Στο πρϊτο μιςό του 20ου αιϊνα οι γυναίκεσ ζκαναν αιςκθτι τθν παρουςία τουσ
ςτα κοινά, ςτο δεφτερο μιςό πραγματοποίθςαν εντυπωςιακι είςοδο ςτον κόςμο τθσ
εκπαίδευςθσ και τθσ εξειδικευμζνθσ εργαςίασ .Η βιομθχανικι επανάςταςθ ςτθν αρχι του 20ου
αιϊνα, ζφερε τθν γυναίκα ςτο πεδίο του επαγγελματικοφ ανταγωνιςμοφ για να βοθκιςει με
τθν εργαςία τθσ τον οικογενειακό προχπολογιςμό . Οι ολοζνα εντονότεροι ρυκμοί
εκβιομθχάνιςθσ, πολιτιςτικϊν μεταβολϊν ,μορφωτικισ αναβάκμιςθσ και οι δφο παγκόςμιοι
πόλεμοι που ςτζρθςαν τθν αγορά εργαςίασ από τθν ανδρικι παρουςία ζφεραν ςτο προςκινιο
τθ γυναίκα επιχειρθματία πρωταρχικά ςτθν Βόρεια Αμερικι και Ευρϊπθ. Η γυναίκα ςιμερα
ςτθν Ελλάδα, ζχει κάνει πρόοδο ςτο δρόμο τθν αναβάκμιςθσ του ρόλου τθσ και τθν κατάκτθςθ
τθσ κζςθσ τθσ ςτθν κοινωνικι δομι. Η αλλαγι νοοτροπίασ απζναντι ςτο δεφτερο φφλλο, το
νομοκετικό πλαίςιο που εξελίςςεται ςυνεχϊσ υπζρ τθσ κεςμοκζτθςθσ τθσ ιςότθτασ και τθσ
ανταγωνιςτικότθτασ των γυναικϊν ςε κάκε τομζα .Η ειςχϊρθςθ τθσ γυναίκασ ςτουσ
επιχειρθματικοφσ κφκλουσ, κάςτρα μόνο ανδρικϊν επιτυχιϊν, ζχει γίνει ίςωσ αργά αλλά με
αρκετι επιτυχία και αναγνϊριςθ .Εκτόσ των άλλων, οι γυναίκεσ ζχουν και τθν εξαιρετικι
ικανότθτα να πλθςιάηουν περιςςότερο τθ γυναίκα καταναλωτι, που τελικά διαχειρίηεται και
το μεγαλφτερο κομμάτι οικογενειακοφ προχπολογιςμοφ.

2. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΨΗΦΟΥ (Τζλθ 19ουου αιϊνα)

3. Τον 19ου αιϊνα κυρίωσ προσ τα τζλθ του οι γυναίκεσ αποκτοφν δικαίωμα ψιφου, προωκοφνται ςτα
δθμόςια αξιϊματα και ςτα κυβερνθτικά επίςθσ.
Για να φτάςουμε ςε αυτό που ςιμερα κεωροφμε δεδομζνο, οι γυναίκεσ πάλεψαν ςκλθρά για να το
πετφχουν και μάλιςτα ιρκαν αντιμζτωπεσ με τα ςχόλια του τφπου: «Αι γυναίκαι είναι
πετεινόμυαλαι και ελαφραί. Δεν αξίζει τον κόπον ν’ αςχοληθώμεν!».
Αξίηει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά ςτθ διαδρομι τθσ γυναικείασ ψιφου για τθν κακιζρωςι
τθσ ςτο χωροχρόνο και πωσ φτάςαμε ςτο ςθμερινό αποτζλεςμα τθσ ιςότιμθσ μεταχείριςθσ μζςα
ςτθν ελλθνικι κοινωνία!
Η ςυμμετοχι των γυναικϊν ςτο πολιτικά δρϊμενα ιρκε μετά από αγϊνεσ που ςθμάδεψαν κυρίωσ
τισ αρχζσ του προθγοφμενου αιϊνα. Αγϊνεσ παγκόςμιουσ, - ποιόσ ξεχνά άλλωςτε τισ περίφθμεσ
ςουφραηζτεσ - αγϊνεσ που ζγιναν και ςτθν δικι μασ "όμορφθ και παράξενθ πατρίδα".
Το 1887 ιταν θ χρονιά που ακοφςτθκε για πρϊτθ φορά ςτθν Ελλάδα το ςφνκθμα «ψιφοσ ςτθ
γυναίκα».
Το 1921 ο πρωκυπουργόσ Γοφναρθσ υπόςχεται να κάνει το ςφνκθμα πραγματικότθτα, αν και τελικά
θ πρόταςι του δεν ευδοκιμεί.
Βριςκόμαςτε ςτα 1930, όταν μετά από ςκλθροφσ αγϊνεσ των γυναικϊν και φςτερα από πολλζσ
ςυηθτιςεισ και παλινωδίεσ ςτον πολιτικό χϊρο, δίνεται ςτθν Ελλθνίδα το δικαίωμα ψιφου υπό
όρουσ
α) Μόνο για τισ δθμοτικζσ εκλογζσ
β) Μόνο για να εκλζγει, όχι να εκλζγεται.
γ) Μόνο οι εγγράμματεσ είχαν δικαίωμα να ψθφίςουν.
δ) Μόνο όςεσ ιταν πάνω από 30 χρονϊν.
Αλλά το 1930 το 70% των γυναικϊν ςτθν Ελλάδα, άνω των 30 χρονϊν, ιταν αγράμματεσ. Επρόκειτο
λοιπόν για κακαρι κοροϊδία.
Για πρϊτθ φορά ψιφιςαν ςτισ δθμοτικζσ εκλογζσ του 1934.
Σε βουλευτικζσ εκλογζσ ,ψιφιςαν για πρϊτθ φορά ςτισ εκλογζσ του 1956
Δεκαετίεσ ζντονων, λοιπόν, γυναικείων αγϊνων χρειάςτθκαν για να μπορζςουν οι Ελλθνίδεσ να
αποκτιςουν δικαίωμα ψιφου.

4. ΢Α΢ ΕΤΧΑΡΙ΢ΣΟΤΜΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΠΡΟ΢ΟΧΗ
΢Α΢!!!