1. Unha reflexión sobre o proceso educativo é o punto de partida no cambio
de metodoloxía da escola para este curso 2011-2012. Centrar o currículo en
espertar a capacidade de búsqueda, evitar o parcelamento das aprendizaxes, e
integrar o desenvolvemento das tarefas manuais e intelectuais; son os principais
obxectivos da proposta.
A nosa intención é crear unha organización na que sexa posible que as crianzas
poidan facerse cargo da súa propia vida o antes posible, atendendo aos ritmos
individuais e ás potencialidades grupais.
Para isto é preciso proporcionar unha dinámica educativa participativa en tódalas
tarefas cotiás, baseando a aprendizaxe nas propias necesidades e intereses das
nenas e nenos.
Esta metodoloxía vivencial, require dun esforzo pola nosa parte; pois da
nosa actitude depende que as crianzas medren nun ambiente que permita a
liberdade, a autorregulación e a responsabilidade. Nun ambiente que fomente a
coeducación , mediante a igualdade de oportunidades, as crianzas progresarán
na adquisición da liberdade de desprazamento, de decisión, de elección, de
relación e de aprendizaxe.
Deste xeito, coa igualdade como base da liberdade, nenos e nenas xestionan a
súa propia aprendizaxe, intervindo en tódalas decisións relacionadas co devenir
cotiá. Na nosa man está permitir o ensaio-erro, evitar as imposicións , e potenciar
o razoamento crítico , como conducta habitual na escola.
Ademais das nosas actitudes, contamos coa adaptación dos espazos e a
disposición de materiais, para posibilitar a eficacia da autonomía que irán
acadando progresivamente. Favorecendo o tanteo experimental dun xeito
natural, os nenos e nenas aprenden a autorregularse, a aceptar normas propias
e non impostas, e a buscar o coñecemento a través da autoaprendizaxe.
O feito de non facer distincións entre o traballo físico ou manual, e o traballo
intelectual, dalle ás crianzas a posibilidade de asumir e aceptar compromisos,
adquirindo habilidades de cooperación e responsabilidade.
Nesta escola vivencial, todo acontece de xeito fluido, sen paróns temporais:
unhas cousas van detrás doutras, o que nos permite orientarnos no tempo,
recoñecer situacións e anticiparnos a elas. Isto na práctica quere dicir que
tod@s xogamos, nos axudamos, satisfacemos as nosas necesidades de sono,
hixiene e alimentación, eleximos como, cando e de que forma queremos utilizar
os espazos , materiais e xogos para aprender; movéndonos con liberdade e
respetando ao resto de persoas que conviven con nós.
A eliminación da separación temporal imposta evita o parcelamento das
aprendizaxes, de tal forma que as crianzas asocian por sí mesmas experiencias e
coñecementos.
Resumindo, en tódalas situacións que se poden dar na escola e na vida,
apréndendese contidos a nivel de linguaxe, de matemáticas, de orientación
2. no espacio e no tempo, do corpo e da hixiene, de creatividade e expresión, de
afectos e conflictos, de respeto polo grupo e pola identidade propia, etc...
Seguindo como liña vehicular os sentidos, as crianzas da escola traballarán
tódolos aspectos que lles permitirán acceder a unha aprendizaxe nos cauces da
liberdade e a responsabilidade; medrando como persoas autónomas e curiosas
polo saber.
