2. Տիգրան Մանսուրյանը ծնվել է Բեյրութում։ 1940-ականների վերջերին ընտանիքով
ներգաղթել է Հայաստան։ Մանսուրյանը կոմպոզիցիա է սովորել 1956-1960 թթ.
Երևանի Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում , ապա 1960-
1965թթ.՝ Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում՝Ղազարոս
Սարյանի դասարանում, ում ղեկավարությամբ 1967 թվականին ավարտել է
ասպիրանտուրան։ Ուսանողական տարիներին գրել է տարբեր ժանրի երկեր,
արժանացել մրցանակների։ 1967-1986 թթ. ժամանակակից երաժշտության
տեսություն է դասավանդել կոնսերվատորիայում։ 1986 թվականին Մանսուրյանին
շնորհվել է երաժշտության պրոֆեսորի կոչում։ 1992-1995 թթ. զբաղեցրել է
կոնսերվատորիայի ռեկտորի պաշտոնը։
3. Մեջբերումներ Տիգրան Մանսուրյանից
Երաժշտության մեջ երկու երևույթների հարաբերություն կա՝ ձայնի և լռության։ Ո՞րն է
ավելի հարուստ, ո՞րն է ավելի հագեցած, որի՞ մեջ ավելի խորհուրդ կա։ Իմ կարծիքով,
հարուստը լռությունն է։ Երբ ես անցնում եմ սահմանը՝ չգրելուց գրելուն, իմ զգացումն
այն է, թե հանցանք եմ գործել, որ կորցրել եմ այդքան ժամանակը։ Երբ չեմ գրում՝
խեղդում է ունայնության զգացումը։ Երաժշտություն գրելն ինձ համար գործ չէ։
Ինքնարտահայտման միջոց էլ չէ։ Ես եմ։ Ես ապրում եմ… Իմ իմացած ճշմարտությունը
հաստատելու համար պատրաստ եմ լինել համառորեն։ Ինչպե՞ս կարելի է բաց ճակատով
լեռների կատարներին նայել, որ մեջդ երգ հղանա, երբ քո շուրթերին թռիչքի անկարող,
ներքին կրակից զուրկ հանգաբանություն է և ոչ բանաստեղծություն։ Առանց
մոլեգնության ոչ մի բան չի ծնվում…
Մեր ամեն մի չծնված գործ՝ առ հայրենիքը, առ մեր ժողովուրդը և նրա պատմությունը
ունեցած սիրո պակասի արտահայտություն է։ Մարդ արժևորելու ունակությունը մեր
պատմությունն է մեզ տվել:
4. Մանսուրյանը նախկին ԽՍՀՄ-ում ժամանակակից երաժշտության ռահվիրաներից
մեկն է և առաջինը, ով կոմպոզիցիոն ժամանակակից հնարներ է ներմուծել
Հայաստան։ Կոմպոզիտորի ստեղծագործությունները մեծ հաջողությամբ են
ընդունվում Լոնդոնում, Փարիզում, Հռոմում, Միլանում,Վիեննայում, Մոսկվայում,
Վարշավայում, Նյու-Յորքում, Լոս Անջելեսում և համաշխարհային երաժշտական այլ
մայրաքաղաքներում։ Մանսուրյանի ստեղծագործությունները հայկական
երաժշտարվեստի և ժողովրդական ավանդույթների հետաքրքիր միահյուսություն
են՝ իրենց լուսապայծառ, արտահայտիչ մեղեդիներով և տպավորապաշտ,
բարձրաճաշակ հնչերանգներով։
