Gouty arthritis easy summary and practical point for GP

1. Gout
Practical point & Application
Int. Teeraphan Khamjaroen
KCHOSP July 2018
(Ref. Thai CPG 2555 & Thai Rheumatology 2560)

2. Gout
• Monosodium urate crystal (MSU) deposit in jt. /tissue
• Hyperuricemia: M > 7, F > 6 (Thai CPG gout 2555)
• Causes: สร ้างเยอะ vs. ขับออกน้อย, Primary vs. Secondary

3. ชนิดและอาการทางคลินิค
: Uric สูง แต่ไม่มีอาการ
– มัก monoarthritis, common ที่ 1st MTP (Podogra) → ankle → knee → wrist → IP →
elbow
– มักเกิดในชาย 40-60 ปี , หญิง > 60 ปี
– สัมพันธ์กับ HT, diuretic use
: เคยอักเสบแต่หายแล้ว
: มี tophi, พบได้การดาเนินโรคตั้งแต่ 3 -42 ปี
– 5.1 Chronic urate nephropathy
– 5.2 Acute uric nephropathy: เกิดจาก uric เพิ่มขึ้นเร็วมาก ใน lymphoma, leukemia, on
CMT, Epilepsy, S/P CABG sx, Uric > 20 , UUric/Ucr>1
– 5.3 Uric acid nephrolithiasis: Serum uric > 13, Urine uric > 1100 mg/day จะเจอนิ่วได้
50%

4. Unusual gout
• Early-onset gout: ตรวจเจอก่อนอายุ 25 สัมพันธ์กับ
– Enzymatic defect (Purine synthesis): HGPRT def., GSD , Thal, sickle
cell, non-lymphocytic leukemia
– โรคไตที่ทำให้ขับยูริกไม่ได้ : FJHN, PKD, medullary cystic dz
• Late-onset gout: อายุ > 55, มักเป็ นพร ้อมกันหลายข้อ เจอข้อ UE
เจอ tophi ได้บ่อย สัมพันธ์กับการใช้diuretic, ASA, CKD
• Gout in organ-transplanted pt.: คนที่ได้ยา cyclosporine กดภูมิ

5. Diagnosis
ต้องมี 1+2 หรือ 1+3 (และ≥8คะแนน)
ACR-EULAR 2015
ACR 1977
• Definite: เจาะข้อแล้วเห็น MSU
• Thai CPG 2555 : 2 ใน 3 ข้อ
• ACR 1977 (sens 87.6, spec 81.5)
• ACR-EULAR 2015 (sens 92, spec 89)

6. Film

7. Treatment
– ให้ความรู ้คาแนะนาในการปฏิบัติตัว
– LSM:
• ลดอาหารทะเล หอย เนื้อแดง(วัว แกะ หมู) เนื้อสัตว์ปีก เครื่องในสัตว์ยีสต์
• ลดผลไม้รสหวาน และน้าตาล fructose
• ลดการดื่มสุรา เบียร ์
– รักษาโรคร่วมและปัจจัยเสี่ยง
• Tx DLP, HT, DM, CAD
• ให้ลดน้าหนัก
• คนไข้Gout ที่เป็ น HT ด้วย ควรเลี่ยงการใช ้diuretics, ให้ใช ้ยาที่ช่วยขับ
uric ออกแทน
• คนไข้renal calculi ให้ดื่มน้าวันละ 2 L หากไม่มีข้อห้าม
• เลี่ยงอุบัติเหตุณ์ต่อข้อ การออกกาลังกายอย่างหักโหม

8. Hyperuricemia

9. Acute gouty arthritis

10. Long-term treatment

13. Conclusion