ทวีปแอฟริก่า

1. ทวีปแอฟริกา
ทวีปแอฟริกามีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าทวีปมืดเป็นทวีปที่มีภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นที่สูง
ทางตอนเหนือและตอนใต้ของทวีปแห้งแล้งส่วนภาคกลางเป็นเขตป่าดิบ
สภาพภูมิประเทศและภูมิอากาศดังกล่าวนี้เป็นอุปสรรคต่อการตั้งถิ่นฐานทวีปแอฟริกา
มีเนื้อที่ประมาณ30,015,147 ตารางกิโลเมตรเป็นทวีปที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก
ความยาววัดจากเหนือสุดไปใต้สุดได้ประมาณ8,000กิโลเมตรความกว้างจากตะวันออกไปตะวันตกได้ประมาณ 7,500
กิโลเมตรมีขนาดเป็นอันดับสองของโลกรองจากทวีปเอเชีย
ขนาดที่ตั้งและอาณาเขต
ตั้งอยู่ระหว่างลองจิจูดที่17องศาตะวันตกถึงลองจิจูด51 องศาตะวันออกละติจูดที่37 องศาเหนือถึงละติจูดที่34
องศาใต้ เป็นทวีปที่อยู่ทางใต้ของทวีปยุโรปโดยมีทะเลเมดิเตอร์เรนียนเป็นแนวกั้น
แต่มีแผ่นดินเชื่อมต่อกับทวีปเอเชียบริเวณคาบสมุทรไซนายทวีปแอฟริกามีเส้นศูนย์สูตรลากผ่านเกือบถึงกลางทวีป
ทาให้มีพื้นที่อยู่ทั้งซีกโลกเหนือและซีกโลกใต้
มีอาณาเขตติดต่อดังนี้
ทิศเหนือติดกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียนช่องแคบยิบรอลตา
ทิศใต้ ติดกับมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแอตแลนติก
ทิศตะวันออกติดกับทวีปเอเชีย ทะเลแดงอ่าวเอเดนและ มหาสมุทรอินเดีย
ทิศตะวันตกติดกับอ่าวกินีมหาสมุทรแอตแลนติก

2. ภูมิภาค
ภูมิภาค ประเทศ เมืองหลวง ขนาดพื้นที่-ตร.ก.ม.
แอฟริกาเหนือ
ชาด เอ็นจาเมนา 1,284,000
ซูดาน คาร์ทูม 2,505,813
ตูนีเซีย ตูนีส 163,610
ไนเจอร์ นีอาเม 1,267,000
บูร์กินาฟาโซ อูอากาดูกู 274,200
มาลี บามาโก 1,240,000
มอริเตเนีย นูแอกชอต 1,030,700
โมร็อกโค ราบาต 446,550
ลิเบีย ตริโปลี 1,759,540
อียิปต์ ไคโร 1,001,449
แอลจีเรีย แอลเจียร์ 2,381,741
ภูมิภาค ประเทศ เมืองหลวง ขนาดพื้นที่-ตร.ก.ม.
แอฟริกาตะวันตก
กานา อักกรา 238,537
กินี โคนากรี 245,857
กินีบิสเซา บิสเซา 36,125
แกมเบีย บันจูล 11,295
เคปเวอร์ด ไปรอา 4,031
ซาฮาราตะวันตก เอลอาอิอุน 266,000

3. เซเนกัล ดาการ์ 196,192
เซียราเลโอน ฟรีเทาน์ 71,740
โตโก โลเม 56,000
ไนจีเรีย ลากอส 923,768
เบนิน ปอร์ตโตโนโว 112,622
ไลบีเรีย มันโรเวีย 111,369
ไอวอรีโคสต์ อาบิดจัน 322,462
แอฟริกากลาง
ประเทศ เมืองหลวง ขนาดพื้นที่-ตร.ก.ม.
กาบอง ลิเบรอะวิล 267,667
คองโก บราซซาวิล 342,000
แคเมอรูน ยาอุนเด 475,442
ซาอีร์ กินชาชา 2345,409
เซาโตเมและปรินซิเป เซาโตเม 964
แซมเบีย ลูซากา 752,614
อังโกลา ลูอันดา 1,246,700
อิเควตอเรียลกินี มาลาโบ 28,051
แอฟริกากลาง บังกี 622,984
ภูมิภาค ประเทศ เมืองหลวง ขนาดพื้นที่-ตร.ก.ม.
แอฟริกาตะวันออก
เคนยา ไนโรบี 582,646
คอโมโรส โมโรนี 2,000
จีบูตี จีบูตี 22,000
เซเชลล์ วิกตอเรีย 280
โซมาเลีย โมกาดิสชู 637,657
แทนซาเนีย ดาร์เอสซาลาม 945,087
มอริสเชียส ปอร์ตหลุยส์ 2,000
มาลากาซี ทานานารีฟ 587,041
มาลาวี ลิลองเว 118,484
โมซัมบิก มาปูโต 783,000
ยูกันดา คัมปาลา 236,036
รวันดา คิกาลี 26,338

4. เรอุนยอง เซนต์เดนิส 2,510
เอธิโอเปีย แอดดิสอาบาบา 1,221,000
ภูมิภาค ประเทศ เมืองหลวง ขนาดพื้นที่-ตร.ก.ม.
แอฟริกาใต้
ซิมบับเว ซอลสเบอรี 390,580
นามิเบีย วินด์ฮุด 824,292
บอตสวานา กาโบโรน 600,372
เลโซโธ มาเซรู 30,355
สวาซิแลนด์ อึมบาบาน 17,363
แอฟริกาใต้ ปริตอเรีย 1,221,037
ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศ:มี 4 เขต คือ
1. เขตที่ราบสูงเป็นความกว้างเกือบทั้งหมดของทวีปมีลักษณะเป็นที่ราบสูง
โดยทางภาคตะวันออกและภาคใต้มีระดับสูงสุดคือมีความสูงอยู่ในช่วง 1,500 – 2,000 เมตร
แล้วพื้นที่ลาดไปทางภาคเหนือและภาคตะวันตกซึ่งมีความสูงอยู่ในช่วง 300 – 1,000 เมตร
โดยมีขอบสูงชันอยู่ใกล้ชายฝั่งลักษณะพื้นผิวของที่ราบสูงมีทั้งเนินเขาลูกคลื่นและแอ่งที่ราบลุ่ม
2.เขตที่ราบลุ่มแม่น้ามีที่ราบลุ่มแม่น้า4 แห่ง คือ
2.1 ที่ราบลุ่มแม่น้าไนล์เป็นแม่น้าที่ยาวที่สุดในทวีปแอฟริกามีความยาว 6,500 กิโลเมตร
มีต้นน้าอยู่ทางด้านตะวันออกบริเวณทะเลสาบวิกตอเรีย ไหลขึ้นไปทางเหนือผ่านทะเลทราย
ไหลลงสู่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเกิดจากภูเขาทางภาคตะวันออกอยู่ในบริเวณประเทศอียิปต์และซูดาน
ปากแม่น้าไนล์มีการทับถมของตะกอนโคลนตมที่แม่น้าพัดพามากลายเป็นที่ราบดินดอนสามเหลี่ยม
ปากแม่น้าแม่น้าไนล์เป็นแม่น้าที่ไม่เหมาะกับการคมนาคมแต่เหมาะกับการทาพลังงานจากน้า
2.2 ที่ราบลุ่มแม่น้าไนเจอร์ อยู่ทางด้านตะวันตกของทวีปมีความยาว 4,200กิโลเมตร

5. ต้นน้าเกิดจากภูเขาทางภาคตะวันตก ไหลผ่านประเทศมาลีไนเจอร์ และไหลลงอ่าวกินีในประเทศไนเจอร์ ไนจีเรีย
ไหลลงสู่อ่าวกินีในมหาสมุทรแอตแลนติก
2.3 ที่ราบลุ่มแม่น้าแซมเบซี อยู่ทางภาคใต้เกิดที่ประเทศแองโกลาและแซมเบียลงสู่มหาสมุทรอินเดียที่โมซัมบิก
บริเวณประเทศซิมบับเวมีแม่น้านี้ไหลผ่านเกิดน้าตกที่มีความสวยงามมีชื่อว่า"น้าตกวิกตอเรีย"
2.4 ที่ราบลุ่มแม่น้าคองโกอยู่ในประเทศซาอีร์และคองโกตามลาน้าจะเป็นเกาะแก่งต่างๆและยังมีน้าตกอยู่มากมาย
3. เขตหุบเขาทรุดอยู่ทางทิศตะวันออกของทวีปเกิดจากการทรุดตัวของเปลือกโลกทาให้เกิดหุบเขาลึกมีหน้าผาสูงชัน
กลายเป็นทะเลสาบต่อสาบต่อเนื่องกันเป็นแนวยาวจากใต้จรดเหนือคือเริ่มจากทะเลสาบไนเอสซาในประเทศแทนซาเนีย
ต่อเนื่องไปจนถึงทะเลแดงทะเลสาบเหล่านี้ใช้เป็นเส้นทางคมนาคมภายในทวีป
4. เขตเทือกเขาในทวีปแอฟริกามีเขตเทือกเขาอยู่3บริเวณคือ
4.1 ทางภาคตะวันออกมีความสูงมาก
ส่วนใหญ่จะเป็นที่ราบสูงที่มีภูเขาอยู่เป็นแห่งๆที่ราบสูงในบริเวณนี้ก็คือที่ราบสูงเอธิโอเปียและที่ราบสูงแอฟริกาตะวันออก
ส่วนภูเขาคือภูเขาคิลิมานจาโรอยู่ในแทนซาเนียสูงที่สุดในแอฟริกา
4.2 ทางภาคใต้ เป็นที่ราบสูงที่เป็นหินแกรนิตอยู่ระหว่างแม่น้าวาลและลิมโปโป
เรียกที่ราบสูงนี้ว่าวิตวอเตอร์สแรนด์เป็นแหล่งผลิตแร่ทองคาของโลก
ในบริเวณนี้มีเทือกเขาดราเกนสเบอร์กเป็นเทือกเขาที่สูงที่สุด
4.3 ทางตะวันตกเฉียงเหนือวางตัวในแนวตะวันตก –ตะวันออกขนานไปกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ครอบคลุมพื้นที่โมรอกโกแอลจีเรียและตูเนียเซียได้แก่ เทือกเขาแอตลาสโดยมียอดเขาชื่อทูบคาลอยู่ในโมร็อกโก

6. เขตภูมิอากาศของทวีปแอฟริกามี6 เขต ดังนี้
1. ภูมิอากาศแบบป่าดิบชื้น เป็นเขตที่มีอุณหภูมิสูงและฝนตกตลอดปี ปริมาณน้าฝนทั้งปีมากกว่า 2,000มิลลิเมตร
พืชพรรณเป็นป่าดงดิบลาต้นสูงใหญ่ มีพรรณไม้เลื้อยนานาชนิดใกล้พื้นดินมีพืชชนิดต่างๆอย่างหนาแน่น
พบบริเวณที่มีเส้นศูนย์สูตรลากผ่านคือทางใต้ของอัฟริกาตะวันตกบางส่วนของชายฝั่งอ่าวกินีลุ่มแม่น้าคองโก
และตะวันออกของเกาะมาดากัสการ์
2. ภูมิอากศแบบทุ่งหญ้าสะวันนามีฝนตกมากในฤดูร้อนแห้งแล้งในฤดูหนาวนานประมาณ 6เดือน
ปริมาณฝนทั้งปีอยู่ระหว่าง750-2,000 มิลลิเมตรต่อปี มีอาณาเขตถัดจากเส้นศูนย์สูตรคืออยู่รอบๆป่าดงดิบ
และทางตะวันตกของเกาะมาดากัสการ์ พืชพรรณธรรมชาติเป็นทุ่งหญ้าที่ต้นไม้ขึ้นสลับแซมเป็นบางตอน
3. ภูมิอากาศแบบทะเลทรายเป็นเขตที่ร้อนแห้งแล้งมากไม่มีฝนตกมากคือต่ากว่า 250มิลลิเมตรต่อปี
พืชพรรณจะเป็นหญ้าบางชนิดและต้นกระบองเพชรขึ้นอยู่ประปรายพื้นที่ส่วนใหญ่เต็มไปด้วยสันทรายและกรวด
ส่วนมากจะอยู่ทางภาคเหนือของทวีป
คือทะเลทรายสะฮาราและลิเบียส่วนทางตอนใต้มีทะเลทรายคาลาฮารีและนามิบ
4.
ภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้ากึ่งทะเลทรายเป็นเขตที่อยู่รอบๆทะเลทรายและเชื่อมต่อกับภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนา
ไม่แห้งแล้งเท่าทะเลทรายแต่ก็มีฝนตกน้อยปริมาณน้าฝนทั้งปีอยู่ระหว่าง 250-500 มิลลิเมตร
พืชพรรณเป็นหญ้าสั้นๆเรียกว่าทุ่งหญ้าสเตปส์
5. ภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียนมีอยู่2 บริเวณเล็กๆคือชายฝั่งตอนเหนือในเขตประเทศโมร็อกโกแอลจีเรีย
และตูนีเซีย(ชายฝั่งบาร์บารี)กับชายฝั่งตอนใต้สุดของทวีปแถบเมืองเคปทาวน์ประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้
พืชพรรณธรรมชาติของภูมิอากาศแบบนี้เป็นป่าไม้และไม้ผลเมดิเตอร์เรเนียน
6. ภูมิอากศแบบอบอุ่นชื้น มีฝนตกมากในฤดูร้อนฤดูหนาวอบอุ่น
เพราะบริเวณนี้อยู่ในชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของแอฟริกาใต้ และภาคใต้ของโมซัมบิก

7. จากลักษณะที่ตั้งสัมพันธ์ลักษณะทางกายภาพที่ประกอบด้วยลักษณะทางภูมิประเทศ
และลักษณะภูมิอากาศของทวีปแอฟริกาพบว่าพื้นที่ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเขตอากาศร้อน
เนื่องด้วยเป็นทวีปที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ ภูมิประเทศเป็นที่ราบสูงอิทธิพลของทะเลมหาสมุทรเข้าไปไม่ถึง
จึงเกิดทะเลทรายหลายแห่งในทวีปเช่นทะเลทรายสะฮาราทางตอนเหนือทะเลทรายคาลาฮารีทางตอนใต้
แต่ทวีปแอฟริกามีความอุดมสมบูรณ์ทางทรัพยากรธรรมชาติทาให้พื้นที่ที่แห้งแล้งมีคุณค่าทางด้านเศรษฐกิจ
จานวนประชากร
ทวีปแอฟริกามีประชากรทั้งสิ้นในปี พ.ศ. 2547 ประมาณ800ล้านคนเป็นทวีปที่มีประชากรมากเป็นอันดับ2
ของโลกรองจากทวีปเอเซีย
การกระจายของประชากร
ประชากรของทวีปแอฟริกาตั้งถิ่นฐานอยู่หนาแน่นตามที่ราบลุ่มแม่น้าที่ราบชายฝั่งทะเลและที่ราบสูง
ส่วนบริเวณที่มีประชากรเบาบางมากเป็นบริเวณที่แห้งแล้งซึ่งเป็นทะเลทรายของทวีปแอฟริกา
บริเวณที่มีประชากรตั้งถิ่นฐานอยู่หนาแน่นมี5เขต ได้แก่
1. ที่ราบลุ่มแม่น้าไนล์อยู่ในเขตประเทศอียิปต์และซูดาน
2. ที่ราบชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือในเขตประเทศโมร็อกโกแอลจีเรียและตูนีเซีย
3. ที่ราบชายฝั่งตะวันตกเป็นกลุ่มประเทศตั้งอยู่ทางด้านเหนือของอ่าวกินีประกอบด้วยประเทศแกมเบียกินีบิสเซา
กินี เซียร์ราเลโอนไลบีเบียโกดดิรัวร์ กานาโตโกเบนินและไนจีเรีย
4. ที่ราบชายฝั่งทางด้านใต้และตะวันออกเฉียงใต้ในประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้และโมซัมบิก
5. ที่ราบสูงและชายฝั่งภาคตะวันออกตลอดจนบริเวณรอบๆทะเลสาบวิกตอเรียประกอบด้วยประเทศยูกันดา
เคนยาระวันดาบุรุนดี แทนซาเนียและแซมเบีย
เมืองที่มีประชากรมากกว่าสองล้านคนขึ้นไปได้แก่ เมืองอเล็กซานเดรียในประเทศอียิปต์เมืองกินซาซา
ในประทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก(ซาอีร์)เมืองลากอสในประเทศไนจีเรียและเมืองไคโรประเทศอียิปต์
ประชากรส่วนใหญ่ของทวีปแอฟริกาอาศัยอยู่ในชนบท
การเจริญเติบโตของเมืองในทวีปนี้จึงเป็นไปอย่างล่าช้าเมื่อเทียบกับทวีปอื่นๆ
เชื้อชาติ
ประชากรในทวีปแอฟริกาแบ่งตามเชื้อชาติได้เป็น2กลุ่มใหญ่ ได้แก่
1. เชื้อชาตินิกรอยด์หรือแอฟริกันนิโกร
กลุ่มนี้มี ผิวดาเส้มผมดาหยิกขมวดติดหนังศีรษะริมฝีปากหนาจมูกแบนและกว้างเป็นชนกลุ่มใหญ่ที่สุดของทวีป
มีจานวนประมาณร้อยละ70ของประชากรทั้งหมด

8. ตั้งถิ่นฐานตั้งแต่บริเวณตอนใต้ของทะเลทรายสะฮาราลงไปจนถึงใต้สุดของทวีปมีหลายทวีป
-เผ่าวาตูชีมีรูปร่างสูง
-เผ่าปิกมี มีตัวเตี้ยที่สุดอยู่ตอนกลางของทวีปบริเวณลุ่มแม่น้าคองโก
-เผ่าบุชแมน และฮอทเทนทอดมีรูปร่างเล็กอาศัยอยู่ในแอฟริกากลางและแอฟริกาใต้บริเวณทะเลทรายกาลาฮารี
-บันตูเป็นชนเผ่าใหญ่ที่สุดในทวีปอยู่ทางตะวันออกแอฟริกากลางและแอฟริกาใต้
-ซูดานนิโกรอยู่ทางตะวันตกของทวีปชายฝั่งอ่าวกินี
ซูดานนิโกร มาไซ
2. เชื้อชาติ คอเคซอยด์
เป็นพวกผิวขาวส่วนใหญ่อยู่ทางตอนเหนือของทวีปเชื้อชาติคอเคชอยด์กลุ่มนี้มีผิวค่อนข้างขาวผมหยิกเป็นลอน
ริมฝีปากบางจมูกค่อนข้างโด่งเป็นชนเชื้อชาติเดียวกันประชากรในคาบสมุทรอาหรับมีถิ่นฐานอยู่ในบริเวณลุ่มแม่น้าไนล์
แอฟริกาตะวันตกเฉียงเหนือและในแอฟริกาตะวันออก ได้แก่ พวกอาหรับพวก
เบอร์เบอร์ และยังมีพวกสืบเชื้อสายมาจากชาวยุโรป
ที่สืบเชื้อสายฮอลันดาทีเรียกว่าพวกบัวร์ และอังกฤษในประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ และมีคนเชื้อสายมลายู-
อินโดนีเซียในเกาะมาดากัสการ์
ภาษา
มีภาษาพูดอยู่มากเพราะมีประชากรหลายเผ่ามี5 กลุ่มภาษาด้วยกันคือ
1. กลุ่มภาษาเซมิติกคือภาษาอาหรับพูดกันมากในแอฟริกาเหนือ
2. กลุ่มภาษาซูดานภาษาในประเทศที่อยู่ทางตอนใต้ของทะเลทรายสะฮาราในอัฟริกาตะวันตก
3. กลุ่มภาษาบันตูเป็นภาษาที่ใช้ทางภาคกลางและภาคตะวันออกของทวีป
4. กลุ่มภาษาเฮาซาเป็นกลุ่มภาษาของประชากรที่ทาการค้าขาย
5. กลุ่มภาษายุโรปเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายขึ้นอยู่ว่าดินแดนในทวีปอัฟริกาจะตกเป็นอาณานิคมของชาติใด
หลังได้รับเอกราชแล้วก็ยังคงใช้ภาษาของชาวยุโรปอยู่หรือใช้ควบคู่กับภาษาถิ่นของตน
ประเทศที่ใช้ภาษาของชาวยุโรปเป็นภาษาทางการมีดังนี้
5.1 ภาษาอังกฤษใช้ในประเทศ กานาแกมเบียแซมเบีย เซียร์ราเลโอนแทนซาเนียบอตสวานาไนจีเรียมาลาวมอริเชียส
ยูกันดาไลบีเรียสวาซิแลนด์
5.2 ภาษาฝรั่งเศสใช้ในประเทศกินีโกตดิวัวร์์คองโกโคโมโรสจิบูตีชาดเซเนกัล ซาอีร์ โตโกเบนินบุรุนดี บูร์กินาฟาโซ

9. ไนเจอร์ มาลี มอริเตเนียรวันดาและสาธารณรัฐอัฟริกากลาง
5.3 ภาษาสเปนใช้ในประเทศ อิเควทอเรียลกินี
5.4 ภาษาโปรตุเกสใช้ในประเทศกินีบิสเซาเคปเวิร์ดและโมซัมบิก
5.5 ภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสใช้ร่วมกันในประเทศแคเมอรูน
5.6 ภาษาอังกฤษและภาษาอาฟริกานส์(มาจากพวกบัวร์ที่สืบเชื้อสายมาจากชาวฮอลันดาที่พูดภาษาดัชต์)
ใช้กันในสาธารณรัฐอัฟริกาใต้
ทวีปแอฟริกามีผูนับถือศาสนาพอที่จะจาแนกได้ดังนี้
ศาสนาที่มีผู้นับถือมากที่สุดคือศาสนาคริสต์ประมาณร้อยละ 46รองลงมาคือศาสนาอิสลามประมาณร้อยละ42
ที่เหลือนับถือศาสนาอื่นอื่นๆ และผีสางเทวดาร้อยละ 12
ศาสนาคริสต์มีประชากรนับถือทั้งนิกายโปรเตสแตนท์และนิกายโรมันคาทอลิกในแอฟริกาตะวันตกแอฟริกากลาง
และแอฟริกาใต้ อันเนื่องมาจากชาวยุโรปได้เข้าไปยึดครองและเผยแผ่ศาสนาทาให้ประเทศต่างๆ
ในทวีปแอฟริกามีประชากรนับถือศาสนาคริสต์จานวนมากได้แก่ เคปเวิร์ดอิเควทอเรียลกินีเซาโตเมและปรินซิเปยูกันดา
มาลาวีเคนยาเลโซโทสวาซิแลนด์และสาธารณรัฐแอฟริกาใต้
ศาสนาอิสลามมีประชากรนับถือศาสนาอิสลามกันอย่างแผ่หลายบริเวณตอนเหนือของทวีปอันเนื่องจากได้รับอิทธิพล
จากชาวอาหรับที่เข้ามาเผยแผ่ศาสนาทาให้ประเทศต่างๆ
ทางตอนเหนือของทวีปมีประชากรที่นับถือศาสนาอิสลามจานวนมากได้แก่ประเทศโมร็อกโคแอลจีเรีย ตูนีเซียอียิปต์
ลิเบีย ซูดานมอริเตเนีย มาลีไนเจอร์ เซเนกัลและโซมาเรีย
ศาสนาอื่นๆ และการนับถือผีสางเทวดา
มีประชากรที่นับถือศาสนาฮินดูได้แก่ประชากรในประเทศมอริเชียสประชากรบางส่วนในสาธารณรัฐแอฟริกาใต้
นอกจากนี้ยังมีประชากรที่อยู่ห่างไกลความเจริญซึ่งมีอยู่จานวนมากยังนับถือผีสางเทวดาอยู่ตามความเชื่อของเผ่าต่างๆ
การเมืองการปกครอง
รูปแบบการปกครอง
ส่วนใหญ่เอามาจากประเทศเมืองแม่ได้แก่
1. การปกครองแบบรัฐสภาประมุขของรัฐสภาเป็นกษัตริย์หรือประธานาธิบดีคณะรัฐมนตรี
ทาหน้าที่เป็นฝ่ ายบริหารประเทศซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่สังกัดพรรคที่มีเสียงข้างมากในสภา
รัฐสภาเป็นผู้เลือกนายกรัฐมนตรี ถ้าสภาไม่ไว้วางใจฝ่ ายบริหารต้องลาออก
ประเทศที่มีการปกครองแบบรัฐสภาคือสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ แกมเบียฯลฯ

10. 2. การปกครองแบบประธานาธิบดีแยกอานาจนิติบัญญัติอานาจบริหารและอานาจตุลาการออกจากกันอย่างเด็ดขาด
ประชาชนเลือกตั้งประธานาธิบดีสมาชิกสภาสูงและสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
ประธานาธิบดีเป็นประมุขของรัฐและหัวหน้าฝ่ ายบริหาร
ประเทศที่มีการปกครองแบบประธานาธิบดีคือไลบีเรียฯลฯ
3. การปกครองแบบกึ่งประธานาธิบดีกึ่งสภาประธานาธิบดีเป็นประมุขของประเทศประชาชนเลือกประธานาธิบดี
และประธานาธิบดีแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีตามที่นายกรัฐมนตรีเสนอประธานาธิบดีนายกรัฐมนตรี
และคณะรัฐมนตรีมีส่วนร่วมใช้อานาจบริหารโดยนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีรับผิดชอบฝ่ ายสภานิติบัญญัติ
ส่านประธานาธิบดีมีอานาจบริหารอย่างแท้จริง
ประเทศที่มีการปกครองแบบกึ่งประธานาธิบดีกึ่งสภาคือจีบูตี กาบอง ฯลฯ
4. การปกครองกึ่งเผด็จการอาจมีการเลือกตั้งและใช้ระบบรัฐสภา
แต่อานาจบริหารจะตกอยู่ที่บุคลเพียงคนเดียวหรือคณะบุคคลกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
ประเทศที่มีการปกครองแบบกึ่งเผด็จการคือกินีบิสเซาฯลฯ
ตาแหน่งประมุขประเทศ
ประเทศส่วนใหญ่มีการปกครองแบบสาธารณรัฐมีประธานาธิบดีเป็นประมุขประเทศที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข
ได้แก่ โมร็อกโคเลโซโธมาริเซียสฯลฯ
ประวัติความเป็นมาของทวีปแอฟริกา
ถึงแม้ว่าทวีปแอฟริกาจะเป็นที่รู้จักกันทั่วไปมาก่อนในกลุ่มชาวยุโรปว่าเป็นทวีปมืดหรือกาฬทวีป(DarkContinent)
ก็ตามแต่บริเวณตอนเหนือของทวีปเคยเป็นดินแดนที่ยอมรับกันในประวัติศาสตร์ว่าเป็นแหล่งอารยธรรมโบราณที่เก่าที่สุด
บริเวณดังกล่าวได้แก่บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้าไนล์ซึ่งเป็นที่ตั้งของประเทศยิอิปต์
อารยธรรมอียิปต์เริ่มต้นเมื่อประมาณ3,500ปี ก่อนคริสต์กาลความเจริญของอียิปต์บางอย่างมีส่วน
เสริมสร้างและเป็นรากฐานความเจริญของอารยธรรมยุโรปด้วยผลงานทางด้านศิลปวัฒนธรรม
ของชาวอียิปต์นับว่าเด่นกว่าของชนชาติใดๆในสมัยเดียวกันไม่ว่าจะเป็นด้านศิลปะหรือวัฒธรรมวิวัฒนาการ
ของปกครองของชาวอียิปต์ที่เริ่มต้นจากการรวมตัวเป็นหมู่บ้าน
ในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ มาเป็นสองอาณาจักรและรวมเป็นประเทศ
รวมทั้งความสามารถในการจัดระบบการปกครองของกษัตริย์ที่เน้นการดึงอานาจมาสู่ศูนย์กลาง
มีผลทาให้อียิปต์มีระบบการปกครองที่มั่นคงอย่างยิ่งในสมัยโบราณชาวอียิปต์เป็นชนชาติแรกที่ให้มรดกแก่โลกทางด้านวั
ฒนธรรมภาษากล่าวคือเป็นชนชาติแรกที่ประดิษฐ์ตัวอักษร

11. ตัวอักษรอียิปต์รุ่นแรกคืออักษรเฮียโรกลิฟฟิค(Hieroglyphic)มีลักษณะเป็นอักษรภาพความเชื่อ
ในศาสนาโดยเฉพาะความเชื่อในเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดซักนาให้ ชาวอียิปต์ค้นคว้าการทามัมมี่
เพื่อเก็บรักษาศพมิให้เน่าเปื่อยเพื่อรอการกลับคืนมาของวิญญาณ
และยังเชื่อมโยงไปสู่ผลงานที่เด่นที่สุดทางด้านสถาปัตยกรรมคือการสร้างพีระมิด ซึ่งใช้เป็นสถานที่เก็บศพของฟาโรห์
นอกจากนี้ชาวอียิปต์ยังมีความสามารถทางด้านการชลประทานเลขคณิตเรขาคณิตและการแพทย์อีกด้วย
อาณาจักรอียิปต์โบราณมีความเจริญรุ่งเรืองติดต่อกันมานานหลายพันปี
จนกระทั่งระยะหลังได้ถูกต่างชาติสับเปลี่ยนกันเข้ามาครอบครองอาทิเช่นอัลซีเรียนเปอร์เซียนกรีก
โรมันโดยเฉพาะอาหรับที่เข้ามาครอบแทนที่โรมันในค.ศ. 1185
ซึ่งมีผลทาให้ดินแดนตอนเหนือของทวีปแอฟริการับถ่ายทอดวัฒนธรรมมุสลิมไว้ทั้งหมด

12. ส่วนการสารวจภายในทวีปแอฟริกาเริ่มมีอย่าจริงจังในคริสต์ศตวรรษที่ 19
ภายหลังการปฎิวัติอุตสาหกรรมทาให้เกิดความต้องการแสวงหาแหล่งวัตถุดิบใหม่มาป้ อนโรงงานอุตสาหกรรมแหล่งเชื้อเพ
ลิงใหม่คือน้ามัน แหล่งแร่ ทองคา รวมทั้งแหล่งระบายพลเมืองที่เพิ่มจานวนขึ้นอย่างรวดเร็ว
ชาวยุโรปจึงมีความเห็นว่าทวีปแอฟริกาน่าจะเป็นดินแดนที่ช่วยแก้ปัญหาเหล่านั้นได้
จึงเริ่มให้ความสนใจที่จะเดินทางเข้าไปสารวจภายในทวีปเพื่อจับจองไว้เป็นอาณานิคม
แทนที่จะเดินทางสารวจชายฝั่งทะเลอย่างที่เคยกระทามาเมื่อครั้งเริ่มแสวงหาเส้นทางเดินเรือไปยังทวีปเอเซีย
คริสต์ศตวรรษที่15-16 เบลเยียมเป็นชนชาติแรกที่เริ่มเข้าไปบุกเบิกและได้ทาการจับจองบริเวณสองฝั่งแม่น้าซาอีร์
(คองโก)ไว้ในค.ศ. 1876 บรรดาประเทศในยุโรปทั้งหลายอังกฤษและฝรั่งเศสนับว่าเป็นคู่แข่งขันสาคัญในการยึดครอง
ดินแดนในทวีปแอฟริกาดินแดนของฝรั่งเศสส่วนใหญ่จะอยู่ในบริเวณชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ไปจนถึงทะเลทรายและฮาราส่วนอังกฤษได้เข้าครอบครองบริเวณแอฟริกาทางเหนือ
ตะวันตกตะวันออกและตอนใต้ ซึ่งส่วนใหญ่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรมีค่า
นอกจากนี้ประเทศอื่นๆเช่น อิตาลีสเปนเยอรมันโปรตุเกสได้พากันยึดครองดินแดนต่างๆ
จนในที่สุดเหลือประเทศที่เป็นอิสระเพียง2แห่ง คือไลบีเรียและเอธิโอเปียเท่านั้น
การแข่งขันในการแสวงหาอาณานิคมในทวีปแอฟริการดังกล่าวนาไปสู่ความขัดแย้งกันระหว่างประเทศมหาอานาจ
และเป็นสาเหตุหนึ่งของสงครามโลกครั้งที่1(ค.ศ.1914 - 1918)
นับตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่2(ค.ศ.1939 - 1945) เป็นต้นมา ประเทศต่างๆในทวีปแอฟริกาต่างก็ดิ้นรน
ในการเรียกร้องเอกราชกันเรื่อยมาและต่างก็ประสบความสาเร็จในการปกครองตนเองอย่างไรก็ตาม
การที่แอฟริกาเป็นทวีปใหญ่ที่ประกอบด้วยประเทศใหญ่เล็กมากมาย
จึงเป็นดินแดนที่ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆเรื่อยมาจนถึงปัจจุบันปัญหาสาคัญที่สุดคือปัญหาทางเศรษฐกิจสังคม
ที่นาไปสู่การขาดความมั่นคงทางการเมืองในหลายประเทศนอกจากนี้ยังมีปัญหาอันเกิดจากนโยบายการแบ่งแยกผิว

13. คือนโยบายอะพาร์ดไฮต์(Apartheid)ในสาธารณรัฐแอฟริกาใต้
การแบ่งแยกกลุ่มคนต่างเชื้อชาติในประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ออกจากกัน
บังคับใช้โดยรัฐบาลของพรรคNationalPartyในประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ระหว่างปี ค.ศ.1948-
1994 การแบ่งแยกคนต่างเชื้อชาติในประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้
เริ่มต้นตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคมแต่การกาหนดเป็นนโยบายแยกคนต่างผิวออกจากกันนี้ได้เป็นนโยบายของรัฐหลังจากการเ
ลือกตั้งในปี ค.ศ. 1948โดยแบ่งแยกพลเมืองเป็นกลุ่มต่างๆได้แก่ พวกผิวดาผิวขาวผิวสีและพวกอินเดีย
ชนผิวดาถูกกีดกันออกจากสถานะความเป็นพลเมืองกลายเป็นพลเมืองชั้นต่ารวมไปถึงการกาหนดการศึกษา
การรักษาพยาบาลบริการสาธารณะต่างๆ
โดยที่คนผิวดาจะได้รับบริการที่ด้อยกว่าคนผิวขาว การแบ่งแยกผิวนี้ทาให้เกิดความขัดแย้งภายในประเทศอย่างรุนแรง ก
ลายเป็นการลุกฮือประท้วงต่อต้านรัฐบาล
จึงถูกรัฐบาลสั่งปราบปรามและจาคุกบรรดาผู้นาขบวนการต่อต้านการแบ่งแยกผิวนี้เป็นจานวนมาก
ยิ่งการต่อต้านแผ่กระจายวงกว้างออกไปฝ่ ายปกครองก็ยิ่งตอบโต้ด้วยการกดดันและใช้กาลังรุนแรงมากขึ้น
การปราบปรามการต่อต้านการเหยียดผิวเริ่มอ่อนแรงลงในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980จนกระทั่งปี ค.ศ.
1990ประธานาธิบดีเฟรเดอริกวิลเลมเดอเคลิร์ก จึงได้เริ่มการเจรจาเพื่อยุติปัญหาการเหยียดผิว
ต่อมาได้มีการเลือกตั้งแบบหลากชนชาติภายใต้ระบบประชาธิปไตยเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ.1994 ซึ่งผู้ชนะการเลือกตั้งคือ
พรรคAfrican National Congressโดยการนาของเนลสัน
มันเดลาแต่ร่องรอยของการเหยียดผิวยังคงส่งผลต่อนโยบายทางการเมืองและสังคมของประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้