Τετρασέλιδο φυλλάδιο για τους πρωτοετής φοιτητές του Πα.Μακ. απο την Α.Ε.Π. Ε.Α.Α.Κ.

1. Τα χρόνια του Λυκείου, του εντατικού διαβάσματος και των εξαντλητικών φροντιστηρίων τελείωσαν! Έχεις περάσει πια στο Πανεπιστήμιο. Οι βλέψεις όσων τα καταφέρατε για τη φοιτητική ζωή, μπορεί να διαφέρουν : άλλος λέει «θα βγαίνω, θα πίνω και λόγο δεν θα δίνω», άλλος συνηθισμένος από τους σχολικούς Σεπτέμβρηδες θα διαλέγει τα νέα του τετράδια για τα μαθήματα και θα πιστεύει πως δεν θα χάνει λεπτό από τις διαλέξεις, άλλος θα αρχίζει να «ψάχνεται» περισσότερο με όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Ανεξαρτήτως από το σε ποιά κατηγορία πιστεύεις ότι θα ανήκεις, το παρόν κείμενο θα επιχειρήσει να μια ενημέρωση για τα ζητήματα του πανεπιστημίου και όχι μόνο, που δεν δεσμεύεται να είναι αντικειμενική και αμερόληπτη, που δε θα δώσει συμβουλές για τις καλές καφετέριες, αλλά μια πολιτικά χρωματισμένη ενημέρωση από το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα του ΠΑΜΑΚ.
ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΈΓΙΝΑ … ΦΟΙΤΗΤΉΣ!

2. Για αρχή τα… βασικά!
Με την εγγραφή σου στη σχολή, γράφεσαι αυτόματα στο Φοιτητικό Σύλλογο. Μέλη του Συλλόγου Φοιτητών (Σ.Φ.) είναι όλοι οι φοιτητές -όλων των τμημάτων του Πα.Μακ.- μιας και ο Σύλλογος μας είναι ενιαίος, και όλοι μας μπορούμε να συμμετέχουμε στις διαδικασίες αυτού.
Μια καλή απορία φυσικά είναι γιατί να ανήκουμε σε μια τέτοια «ομάδα»- συλλογικότητα όλοι μας. Η ύπαρξη των Φοιτητικών Συλλόγων οφείλεται στην ανάγκη που γεννήθηκε στους φοιτητές, να συζητούν και να διατυπώνουν ενιαία αποφάσεις σε κάθε ζήτημα που ανακύπτει, είτε της σχολής είτε ευρύτερο. Έτσι για τη λειτουργία του Συλλόγου υπάρχουν και οι διαδικασίες αυτού. Αυτές είναι δύο:
- Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ (Γ.Σ.) : Οι Γενικές Συνελεύσεις έχουν μεγάλη αξία γιατί δίνουν την δυνατότητα να διατυπωθούν και να συζητηθούν απόψεις, είτε από τις φοιτητικές παρατάξεις και σχήματα, είτε από φοιτητές που δεν ανήκουν σε αυτές και να παρθούν αποφάσεις για την ανάληψη δράσης από μεριάς του Φοιτητικού Συλλόγου. Βέβαια παρότι και από το καταστατικό του Συλλόγου οι Γενικές Συνελεύσεις πρέπει να ορίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. (Παρακάτω όμως αυτά για να διατηρηθεί μια…αγωνία).
- ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ (Δ.Σ.) : Στην ουσία πρόκειται για ένα όργανο του Σ.Φ. που αποτελείται από 11 έδρες, οι οποίες προκύπτουν από τις ετήσιες φοιτητικές εκλογές και κατανέμονται αναλογικά με το ποσοστό της κάθε πολιτικής δύναμης. Το Δ.Σ. είναι υπόλογο στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, συγκαλείται για να ορίζει αυτές καθώς και για να αποφασίσει γύρω από ορισμένα ζητήματα όταν αυτές δεν είναι εφικτές. Είναι μια διαδικασία επίσης ανοιχτή σε κάθε φοιτητή για να την παρακολουθήσει και να τοποθετηθεί αν θέλει, ασχέτως αν είναι μέλος ή όχι του Δ.Σ. . Και εδώ τα πράματα είναι λίγο διαφορετικά στο Πα.Μακ αλλά είπαμε…παρακάτω αυτά!

3. Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση
όσον αφορά τη φοιτητική εστία-
το ποσοστό των φοιτητών που
διαμένει εκεί είναι περίπου 2% του
συνόλου! Συνεχίζοντας τη βόλτα
μας, ας πάμε στα αμφιθέατρα την
ώρα των μαθημάτων όπου η εικόνα
που (θα) αντικρίζεις είναι ένα γεμάτο
αμφιθέατρο, φοιτητές όρθιους ή στα
σκαλιά και κάποιους φυσικά σε ουρά …
έξω από το αμφιθέατρο!
Πέρα όμως των χωροταξικών
προβλημάτων και της περιορισμένης
φοιτητικής μέριμνας, οι αλλαγές που
δέχεται το ελληνικό πανεπιστήμιο,
είναι πολύ πιο ριζικές. Τα τελευταία
χρόνια ίσως θα έχεις ακούσει για
συγχωνεύσεις (σχέδιο «Αθηνά»),
απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων,
νέες Διοικήσεις, τον τελευταίο καιρό
ίσως ακούς για τις διαγραφές των
«αιώνιων». Όπως καταλαβαίνεις το
ελληνικό πανεπιστήμιο δε δέχεται
μεμονωμένες αλλαγές. Δέχεται μια
συνεχόμενη «μετάλλαξη». Εμείς
συχνά το αποκαλούμε εκπαιδευτική
αναδιάρθρωση. Στο σήμερα αυτό
εκφράζεται μέσα από δύο βασικές
πτυχές.
Φοιτητική ζωή
στο ελληνικό
πανεπιστήμιο
του 2014, μια
βόλτα στο
Πα.Μακ.!
Ανεξαρτήτως τον «τύπο» φοιτητή που
εκπροσωπείς ή θα γίνεις, στο ελληνικό
πανεπιστήμιο υπάρχουν και κάποιες
αντικειμενικές αλήθειες που θα
αντικρίσεις άμεσα. Ας κάνουμε λοιπόν
μια πρώτη βόλτα στην καθημερινότητα
που θα αντιμετωπίσεις στο ΠΑΜΑΚ
αρχικά και στη συνέχεια στο όχι και
τόσο μακρινό μέλλον του ελληνικού
πανεπιστημίου.
Ας αρχίσουμε από τα απλά. Η αίτηση
για δωρεάν σίτιση στη φοιτητική
λέσχη είναι μια από τις κλασσικές
πρώτες κινήσεις. Είσαι έτοιμος,
έχεις συμπληρώσει τα χαρτιά σου
και εμφανίζεσαι μπροστά στην
πόρτα της Φοιτητικής Μέριμνας.
Χα! Σε πρόλαβαν περίπου 100
άτομα που σχηματίζουν μια ουρά
μπροστά σου, που, ακόμη και αν
όλοι πληρούν τα κριτήρια, είναι
αμφίβολο αν θα πάρουν κάρτα
σίτισης. Και αυτό γιατί εν τέλει λίγες
εβδομάδες μετά θα ανακοινωθεί ότι
η χρηματοδότηση από το Υπουργείο
δε φτάνει, τα κριτήρια θα πέσουν σε
πιο χαμηλό εισοδηματικό κριτήριο
και οι πιο πολλοί θα αναγκαστούν
να πληρώνουν το αντίτιμο των 3,5
ευρώ/μέρα που υπάρχει στη Λέσχη.

4. Διαγραφές φοιτητών: Ο υπουργός Λοβέρδος και πολλά ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι οι διαγραφές φοιτητών, έρχονται για τους «αιώνιους» φοιτητές, δηλαδή για αυτούς που μπήκαν στις σχολές πριν το 2003, η διαγραφή των οποίων θα αποκαταστήσει την «τάξη». Πέρα από το ότι το επιχείρημα δε στέκει, μιας και ένας τέτοιος φοιτητής δεν κοστίζει τίποτα (δεν έχει πάσο, σίτιση, στέγαση κτλ) τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Διαγραφές προβλέπονται και για τους μικρότερους φοιτητές- για σένα που διαβάζεις το κείμενο αυτό, ο χρόνος που θέλουν να σου δώσουν τελειώνει στο ν+2. Στόχος του Υπουργείου λοιπόν, δεν είναι να απομακρύνει τους «παππούδες» από τα Πανεπιστήμια , άλλα να πειθαρχήσει και να στείλει μήνυμα στα μικρότερα έτη. Μήνυμα για πανεπιστήμιο πιο αυστηρό, όπου το μόνο “καθήκον” είναι η γρήγορη αποφοίτηση και η δημιουργία φοιτητών προσηλωμένων αποκλειστικά στις σπουδές, χωρίς να έχουν περιθώριο για ενασχόληση με καμία άλλη δραστηριότητα είτε αυτή είναι πολιτιστική (π.χ. συμμετοχή σε μια κινηματογραφική ή θεατρική ομάδα) είτε κοινωνική- πολιτική. Μάλιστα, για έναν φοιτητή που για να σπουδάσει πρέπει να δουλεύει παράλληλα, οι διαγραφές στο ν+2 έρχονται οριακά να του στερήσουν τις σπουδές! Έτσι πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι ακόμη και οι διαγραφές των λεγόμενων «αιωνίων» ανοίγουν το «ασκό του Αιόλου» και το δρόμο για τη δική μας διαγραφή ή για τη «μετάλλαξη» μας σε πειθαρχημένους φοιτητές χωρίς ενδιαφέροντα.
Νέος Οργανισμός λειτουργίας του Πανεπιστημίου:
Πρόκειται για ένα νομικό έγγραφο που ορίζει εκ νέου την εσωτερική λειτουργία του πανεπιστημίου και των σπουδών μας και αναμένεται να ψηφιστεί άμεσα. Στις 180 σελίδες του, θα βρει κανείς εντυπωσιακά πράματα, εμείς θα μείνουμε στα πιο τρανταχτά. Περιορίζει την παροχή συγγραμμάτων αντικαθιστώντας τα με σημειώσεις καθηγητών, ανοίγει την συζήτηση για επιβολή διδάκτρων, δίνει τη δυνατότητα για κατάργηση του ενιαίου πτυχίου και το μετατρέπει σε ατομικό χαρτί για τον καθένα μας, αφού προβλέπει την μετακίνηση μας ανάμεσα σε τμήματα της ίδιας Σχολής. Για παράδειγμα υπάρχει σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων με τμήματα ΟΔΕ και ΛΧ. Ο Οργανισμός αναφέρει ότι μπορείς μετά από ένα διάστημα σε ένα τμήμα να δώσεις εσωτερικές εξετάσεις πηγαίνοντας στο άλλο. Στην ουσία όμως, το πτυχίο του καθενός αποφοίτου θα διαφέρει αναλόγως τα μαθήματα που παρακολουθεί και επομένως η συλλογική κατοχύρωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων κάνει «φτερά». Ακόμη ο Οργανισμός, προβλέπει ότι μετά από 6 ② Νέος Οργανισμός λειτουργίας του Πανεπιστημίου: Πρόκειται για ένα νομικό έγγραφο που ορίζει εκ νέου την εσωτερική λειτουργία του πανεπιστημίου και των σπουδών μας και αναμένεται να ψηφιστεί άμεσα. Στις 180 σελίδες του, θα βρει κανείς εντυπωσιακά πράματα, εμείς θα μείνουμε στα πιο τρανταχτά. Περιορίζει την παροχή

5. συγγραμμάτων αντικαθιστώντας τα με σημειώσεις καθηγητών, ανοίγει την συζήτηση για επιβολή διδάκτρων, δίνει τη δυνατότητα για κατάργηση του ενιαίου πτυχίου και το μετατρέπει σε ατομικό χαρτί για τον καθένα μας, αφού προβλέπει την μετακίνηση μας ανάμεσα σε τμήματα της ίδιας Σχολής. Για παράδειγμα υπάρχει σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων με τμήματα ΟΔΕ και ΛΧ. Ο Οργανισμός αναφέρει ότι μπορείς μετά από ένα διάστημα σε ένα τμήμα να δώσεις εσωτερικές εξετάσεις πηγαίνοντας στο άλλο. Στην ουσία όμως, το πτυχίο του καθενός αποφοίτου θα διαφέρει αναλόγως τα μαθήματα που παρακολουθεί και επομένως η συλλογική κατοχύρωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων κάνει «φτερά». Ακόμη ο Οργανισμός, προβλέπει ότι μετά από 6 αποτυχίες σε ένα μάθημα θα διαγραφόμαστε από τη σχολή, ότι οι χώροι του πανεπιστημίου χρησιμοποιούνται αποκλειστικά με … άδεια, ότι αν δεν υπακούς σε ότι σου λένε θα αντικρίζεις πειθαρχικές ποινές. Πολλή δημοκρατία έπεσε…
Να φύγεις, να πας αλλού! Μια γενιά στο στόχαστρο
Όπως καταλαβαίνεις μπροστά σου έχεις κάποια χρόνια σπουδών τα οποία δεν διαμορφώνονται με τους καλύτερους όρους. Λίγο η πίεση από την οικονομική κρίση, λίγο τώρα η πίεση από το Υπουργείο για να τελειώνουμε γρήγορα, το πανεπιστήμιο γίνεται ένας χώρος στείρας εκπαίδευσης για 4-5 χρόνια με έναν φοιτητή που δεν θέλει να ζήσει σε αυτό αλλά να πάρει γρήγορα το πτυχίο του.
Ας πούμε στόχος επετεύχθη- το πήραμε το πτυχίο! Επιτέλους η ζωή ανοίγεται μπροστά μας γεμάτη ευκαιρίες, ε; Ας μην είμαστε αφελείς. Όλοι γνωρίζουμε κάποιον που ενώ πτυχιούχος δουλεύει για 500 ευρώ ή είναι άνεργος, όλοι έχουμε κάποιον που κάνει κάτι τελείως άσχετο με αυτό που σπούδασε (ειδικά οι οικονομολόγοι), κάτι θα ξέρουμε για την ολοένα και αυξανόμενη μετανάστευση στο εξωτερικό. Μια «μυρωδιά» θα την έχεις πάρει για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τα μνημόνια, τους φόρους, την ανεργία, το ξεπούλημα «γης και ύδατος».

6. Δεν θέλουμε να απαριθμήσουμε το πλήθος των μέτρων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων που μας πλήττουν! Ούτε θα επιχειρηματολογήσουμε ιδιαίτερα για την «ανάπτυξη» που ο Σαμαράς οραματίζεται αλλά δεν πρόκειται να έρθει (για την ακρίβεια είναι και λίγο επίφοβο τι έχουν στο μυαλό τους ως ανάπτυξη…). Πρέπει να καταλάβουμε όμως, ότι είμαστε μια γενιά στο στόχαστρο, που αντιμετωπίζει ως προοπτική κυρίως την δουλειά για λίγα ευρώ, την ανεργία και τη μετανάστευση. Και αν συνειδητοποιήσουμε ότι την ιστορία την πετυχαίνουμε σε αυτή τη φάση, μάλλον το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουμε είναι ότι ο ρόλος μας είναι της νεολαίας εκείνης που θα αντιτεθεί με τους αγώνες της στην πολιτική αυτή και θα παλέψει επίμονα και πρωτότυπα για την ανατροπή της.
Τα
«χρώματα» του πανεπιστημίου
Σας είχαμε προειδοποιήσει. Είναι μια πολιτικά χρωματισμένη ενημέρωση.
Δεν βλέπουν όλοι έτσι τα πράματα.
Μέσα στο Σύλλογο Φοιτητών υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις τόσο για τα ζητήματα του πανεπιστημίου όσο και για αυτά εκτός.
Υπάρχει ας πούμε και η ΔΑΠ… Ναι, εκείνα τα παιδιά που σε πλησίασαν πρώτα για να σε «βοηθήσουν» στην εγγραφή σου. Αυτοί που θα είναι εκεί τις πρώτες μέρες- βδομάδες για να σου κάνουν «παρέα» εκμεταλλευόμενοι το ότι κάποιοι ακόμη δε γνωρίζεστε μεταξύ σας, για να κανονίζουν να κάνει «έξοδο» όλο το έτος με αυτούς φυσικά παρόντες, να σε κεράσουν ίσως κάποιο ποτάκι κτλ. Η ΔΑΠ είναι η παράταξη που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία (εξ’ ου και το μπλε) και στηρίζει πρακτικά όλες τις παραπάνω «μεταρρυθμίσεις» στο ελληνικό πανεπιστήμιο και όχι μόνο. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει την πλειονότητα των εδρών του ΔΣ (7/11) και ουσιαστικά χρησιμοποιεί το Σύλλογο όπως θέλει. Απαγορεύει τις Γενικές Συνελεύσεις άρα και την συζήτηση των φοιτητών για τα θέματα που μας απασχολούν καταψηφίζοντας κάθε πρόταση για διεξαγωγή τους. Πρακτικά έχει καταργήσει κάθε έννοια δημοκρατίας στο Σύλλογο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απουσία Γ.Σ. εδώ και 3(!!) χρόνια.

7. Ακόμη υπάρχει και η ΠΑΣΠ. Τον λόγο δεν τον ξέρει κανείς. Το ότι η λέξη ΠΑΣπ ταιριάζει με το ΠΑΣοκ, είναι άλλο θέμα, μη μας βάζεις λόγια. Χωρίς ιδιαίτερη τοποθέτηση, είναι στιγμές που τους πιάνουν οικολογικές ανησυχίες, άλλοτε (σπάνια) θυμούνται και την πολιτική διάσταση. Διακηρυκτικά θέλουν «ζωντανό» το Σύλλογο, πρακτικά ακολουθούν το σχέδιο της ΔΑΠ (Ναι, όπως το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ στη συγκυβέρνηση). Δεν έρχονται ποτέ στην προσπάθεια για να κάνουμε καμιά συνέλευση, καταδικάζουν την βία απ’ όπου και αν προέρχεται, αυτήν την περίοδο ρίχνουν και ένα βλέμμα στις διεργασίες τις κεντροαριστεράς.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει και η ΠΚΣ- ΜΑΣ- ΚΝΕ η οποία αν και κοντά μας θεωρητικά, επιλέγει να απομονώνεται από τις διαδικασίες του Συλλόγου και να μην παίρνει θέση σε αυτές. Παρόλα αυτά εμείς θεωρούμε ότι σε μια σειρά από ζητήματα μπορούμε να έχουμε κοινή κατεύθυνση με τελικό σκοπό την αγωνιστική ανασυγκρότηση του Συλλόγου μας, όμως η πιο αυτοτελής δράση τους και η απομάκρυνση από όποια κίνηση δεν ξεκινά από αυτούς στενεύει τα περιθώρια.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς;
Είμαστε ένα πολιτικό-συνδικαλιστικό σχήμα, η Αριστερή Ενωτική Παρέμβαση. Δεν είμαστε παράταξη, δεν είμαστε κάτι στατικό, είμαστε σχήμα. Μία δυναμική διαδικασία που η ύπαρξη και η εξέλιξή του βρίσκονται στα χέρια όσων βάζουν το λιθαράκι τους σ’ αυτό. Η πολιτική μας αντίληψη και η πολιτική μας δράση αποφασίζεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες μας (το λεγόμενο σχήμα). Σ’ αυτό ο καθένας ακούγεται ισότιμα χωρίς αρχηγούς, στελέχη, ιεραρχίες και καθοδηγήσεις. Θεωρούμε πως κάθε φοιτητής είναι ικανός να κάνει (ή να παράγει) πολιτική ώστε μέσω της συνδιαμόρφωσης να αναγνωρίζεται η ιδιαίτερη συμβολή του και παράλληλα να προτάσσεται η συλλογικότητα ενάντια στον ατομισμό. Τα υλικά μας προκύπτουν μέσα από τη διαδικασία της από κοινού συζήτησης (θέση – αντίθεση – σύνθεση) με τα οποία παρεμβαίνουμε στους υπόλοιπους συμφοιτητές μας.

8. Μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες αποφασίζεται και η δράση μας. Ακόμη, σε πείσμα των καιρών παραμένουμε ανεξάρτητοι από τους κομματικούς μηχανισμούς, το καθηγητικό κατεστημένο και την οικονομική χρηματοδότηση. Είμαστε λοιπόν η ΑΕΠ, δηλαδή η:
ΑΡΙΣΤΕΡΗ: γιατί κάθε στάση είτε προσωπική είτε συλλογική χρωματίζεται πολιτικά, ανάλογα με το αν ενισχύει την υπάρχουσα κατάσταση ή συμβάλλει στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή. Εμείς διαλέγουμε ένα δρόμο αντίστασης, αλληλεγγύης, συλλογικότητας και ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων τοποθετούμαστε συνειδητά σε μια αριστερή κατεύθυνση.
ΕΝΩΤΙΚΗ: γιατί δε θεωρούμε ότι από μόνοι μας θα τα καταφέρουμε. Στο δύσκολο αγώνα για δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο καλούμε κάθε φοιτήτρια και φοιτητή να συμβάλει με την παρουσία, τις ιδέες και τις σκέψεις του, επιδιώκουμε την κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: γιατί όπως έχει αποδειχτεί εδώ και δεκαετίες το φοιτητικό κίνημα μπορεί να θέτει αναχώματα και να πετυχαίνει νίκες απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Έτσι λοιπόν παρότι σε ένα πανεπιστήμιο που οι συσχετισμοί δε βοηθούν, εμείς συνεχίζουμε να παρεμβαίνουμε στους συμφοιτητές μας, να ανταλλάσουμε μαζί τους απόψεις, να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τους όρους για την αναζωπύρωση του φοιτητικού κινήματος.
Είμαστε μόνοι μας;
Επειδή επιδιώκουμε την καλύτερη δυνατή οργάνωση και συντονισμό του φοιτητικού κινήματος, η ΑΕΠ συνυπάρχει και συντονίζεται με τα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα που υπάρχουν σε άλλες σχολές. Όλα τα σχήματα μαζί συγκροτούν την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ) η οποία γεννήθηκε μέσα στο κίνημα του ’90-’91, αποτελεί το πιο ενωτικό εγχείρημα της ριζοσπαστικής αριστεράς και είχε μεγάλη συμβολή για την επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος αυτές τις 2 δεκαετίες. Τα σχήματα που συμμετέχουν συντονίζονται με ισότιμο τρόπο μέσα από συντονιστικά των σχημάτων, τόσο σε επίπεδο πόλης όσο και πανελλαδικά.
Αυτά για… αρχή! Άλλωστε θα μπορέσεις να διαμορφώσεις και από μόνος σου εικόνα για όλα αυτά σχετικά σύντομα, να μας διαψεύσεις ή να τα επιβεβαιώσεις!
Καλώς ή κακώς θα τα ξαναπούμε…
Αριστερή Ενωτική Παρέμβαση
ΕΑΑΚ