4. Kendine güven ve kendi
kendine yetebilme yeteneğinin
gelişmesi için
yıllarında
ön koşuldur.
5. Yaşla birlikte çocuğun bağımlı
davranışlarında bir azalma
görülür. Ancak bazı anne baba
davranışları, kazanılması gereken
bu bağımsızlığı engeller ve
ayrılma kaygısı bozukluğuna
neden olabilir.
6. Ayrılık kaygısı bozukluğu
onay, rahatlık ve güven arama, bir
diğer kişiye (özellikle anneye)
fiziksel yakınlık ve bu kişiden
ayrılmaya karşı protesto
geliştirme gibi davranışlardan
oluşur.
7. Özellikle çocuk okula veya
anaokuluna başladığı
dönemlerde belirgin olarak
ortaya çıkar.
En sık ve tipik görülen türü
okul korkusudur.
8. Bu kaygıyı yaşayan çocuklar
kendine güven eksikliği
duyar, yalnız başına karar
veremez.
Evinden ve sevdiklerinden
ayrılmak istemez, ayrıldığına
sevdiklerinin önemli zararlar
göreceğine inanır.
12. Çocuğun, bir problem ya da
bir durum karşısında ondan
daha iyi yaklaşan veya daha iyi
çözen birilerinin varlığına
inandırılması
13. Koruyucu tutuma sahip ailelerde
çocuğun herhangi bir başarısızlığının
utanç olarak algılanması
Bu tür ailelerde çocuğun bir
dediğinin iki edilmemesi ve çevreden
gelebilecek tehlikelerin abartılarak
aşırı koruyucu bir tutum sergilenmesi
14. Çocuklarına yeterince zaman
ayıramadıkları için suçluluk
duyan anne babanın bu
durumu telafi etmek isterken
farkında olmadan çocuklarının
üstüne çok düşmeleri
15. Tek çocuklu, çocuk kaybı
yaşayan,tedaviyle çocuk sahibi
olan veya ileri yaşta çocuk sahibi
olan anne babalarda çocuğu
kaybetme korkusunun fazla
olması
16. Reddedici anne baba tutumları
Çocukla duygusal iletişime önem
vermeyen katı ve cezalandırıcı
disiplin uygulamaları
17. Aslında yapabileceği bir şey
için ailesine bağlı kalıyorsa
Anne babası yanında
olmadığında huzursuzlaşıyor
ve onlar olmadan başka yerde
kalmıyorsa
18. Anne ve babası yokken
bağımlılığını büyük kardeşe ya da
büyükanne büyükbaba gibi ona
yakın kişilere yöneltiyorsa
Kendi kararlarını almak için
sürekli başkalarından destek
istiyorsa
20. Uyku zamanı zorlanıyor ve anne
babasından ayrı uyumak
istemiyor, uyuduğunda kabuslar
görüyorsa
Herhangi bir faaliyete kendi
başına başlamak istemiyorsa
21. Öğretmenden sürekli
yönlendirme ve onay bekliyorsa
Teneffüste diğer çocuklarla
oynamak yerine izlemeyi ya da
öğretmenin yanında oturmayı
tercih ediyorsa
24. Çocuğu bazen yalnız
bırakmak, ufak ayrılıklar yaşatmak
ve sosyal ortamlara alıştırmak
erken dönemde alınması gereken
önlemlerdir.
Çocuğun kendi işlerini kendisinin
yapmasına fırsat vermek gerekir.
25. Bazı anne babalar sınırsız sevgiyi
sınırsız ilgiyle karıştırır.Oysa kimi
zaman çocuğu kendi haline bırakmak
daha olumlu sonuçlar doğurur.
Anne babalar çocuklarının
bağımsızlık çabalarını
desteklemelidir.
26. Çocuktan beklenen davranışlar
açıkça söylenmeli ve yapmadığında
doğacak sonuçlar anlatılmalıdır.
Okuldan getireceği eşya ve
ödevlerini koyacağı özel bir yer
hazırlanmalıdır.
27. Ev ödevlerini küçük bölümlere
ayırarak çalışması sağlanmalıdır.
Haftalık bir plan hazırlanmalı ve
bağımsız yaptığı davranışlar
sonunda ödüllendirilmelidir.
28. Çocuğun yapması gereken ve
yapabileceği işlere müdahale
etmeme konusunda kararlı
olunmalıdır.
Çabası için verilen
ödüller, başarısı için verilen
ödüllerden daha sık olmalıdır.
