Ρητά από την Ελένη του Ευριπίδη

1. ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΖΩΗΣ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΤΣΕΛΛΗ
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΣΑΒΒΕΛΗ
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2015-2016

2. 2
Στίχος 289-290: Μα πρέπειμε υπομονήτις πίκρεςνα βαστάζεις.
Στίχος 303-305: Όποιοςέχει μια συμφοράθεοσταλμένη, το χτύπημαβαρύ,μα το
υποφέρει.
Στίχος 307-309: Ετούτο χειρότερο είναιαπ’ την αλήθεια, πράξειςνα σουφορτώνουν
που δενέχεις κάνει.
Στίχος 335-337: η γυναίκα σα θα δεχτείέναν άντραπου δεν στέργει,δεν έχει σέβας
διόλουστονεαυτό της.
Στίχος 338: Πιο καλά θάνατος, μα να ‘ναι ωραίος.
Στίχος 339-340: Το κρέμασμαντροπή,κιοι δούλοιακόμα τέτοιο χαμό για αισχρό τον
λογαριάζουν.
Στίχος 341-342: Έχει αρχοντιά και ευγένειατο μαχαίρι κι απ’ τη ζωή γοργά
ξεφεύγεις.
Στίχος 344-345: Η ομορφιάχαρίζει χαρά.
Στίχος 349: Συχνά οι αλήθειες ψέμακαταντούνε.
Στίχος 363-364: Προτούνα ξέρεις,ποιο τ’όφελοςνα θλίβεσαι;
Στίχος 370-371: Οι γυναίκεςπρέπεινα βοηθούν ημια την άλλη.
Στίχος 380-381: Μηνπρομαντεύειςσυμφορέςκιαπό τα πριν θρηνολογείς.
Στίχος388-389: Πάντοτενα ‘χεις,ότι και να γίνει,για τα μελλούμενακαλέςελπίδες.
Στίχος 474-476: Ο ευτυχισμένος,όταν κακοπάθει,νιώθει πικρότερητηδυστυχία,
παρ’ όσο αυτός που από παλιά την ξέρει.
Στίχος 491-492: Απ’ τουςφτωχούς δεν έχεις,ακόμη κι αν το θέλουνε,βοήθεια.
Στίχος 560-564: Τόσο σκληρήκαρδιάκανείς δεν έχει, που, όταν ακούσειπως με λεν,
να μη μου δώσει λίγο ψωμί.
Στίχος 571-573: Χειρότερο κακό άλλο δεν υπάρχεινα ζητιανεύωεγώ ένας βασιλέας
απ' τονάλλονβασιλιά.
Στίχος 575: Η πιο μεγάληδύναμή'ναι η ανάγκη.
Στίχος 645: Ίσκιουςπου δείχνουν ζωντανοίποιος φτιάχνει;
Στίχος 650: Το όνομαολούθεπάει, όχι το σώμα.
Στίχος 714: Όταν σμίγουνεδυο,διπλήη χαρά τους.
Στίχος 731-732: Πρέπειόσα μας δίνουν,καλά ή κακά,οι θεοί ν' ακούμε.
Στίχος 734-735: Γλυκιά ξαλάφρωσή 'ναι τις περασμένεςνα σουλένεδυστυχίες.
Στίχος 786-787: Δυσκολονόητοςο θεός,ολοένααλλάζει.
Στίχος 791: Δεν έχει πάντα η τύχη σιγουριά.
Στίχος 803-806: Όποιοςδε νιώθει σέβας για τ' αφεντικάτου και δε συμπάσχει σε
χαρές και λύπες, δούλοςκακός.

3. 3
808-809: Λεύτεροςανδεν είμαι,λεύτερηέχω ψυχή.
Στίχος 809: Το 'να κακό κάλλιο απ' τα δύο.
Στίχος 822-823: Μα βλέπω κούφιατη μαντική,ψευτιέςγεμάτη.
833- 834: Μαντείες΄ Ξεγέλασμαείναι στη ζωή
835-836: Κανένας δενπλούτισεμ΄ αυτές (μαντείες) όνταςτεμπέλης
Στίχος 837: Σωστό μυαλό και νους, να σοφόςμάντης.
Στίχος 838-840: Άμα κερδίσειςτουςθεούς,στο σπιτικό σουτην πιο μεγάλημαντική
έχεις μπάσει.
Στίχος 894: Το αδύνατο αν ζητάς,σοφόςδεν είσαι.
Στίχος 896: Με δόλο ξεπερνάςτηδυσκολία
Στίχος 996-998: Πάντα μισεί ο θεός τηβία και προστάζειν' αποκτούν όλοιδίκαια τ'
αγαθά τους.
Στίχος 999: Ας μη ζητάει κανείςάδικα πλούτη.
Στίχος 1000-1003: Ο ουρανόςκαι η γηςείναι για όλους και πρέπειμες στο σπίτι του
ο καθένας τα καλά να συνάζει,όχι το ξένο βιόςστανικά να κλέβει.
Στίχος 1041: Για τα παιδιά είναι η πιο μεγάληδόξα,να θέλουν στουςκαλούς γονείς
να μοιάσουν.
Στίχος 1120-1123: Δεν έχει ζωή η ψυχή των πεθαμένων, όμως αιώνια παίρνει
νόηση,ότανσμίξειμε τοναθάνατον αιθέρα.
Στίχος 1138-1139: Ο άδικοςποτέ χαρά δε βλέπει,μονάχα με το δίκιο η σωτηρία.
Στίχος 1275-1276: Αντο δίκιο σου ζητάς με το αίμα, η αμάχη δε θα λείψειαπό τον
κόσμο.
Στίχος 1333: Οι ταπεινοίπαρά οι τρανοίγλιτώνουν.
Στίχος 1354: Η χάρη θέλει αντίχαρη.
Στίχος 1397:Ασέβεια το νεκρό ναμην τιμήσει.
Στίχος 1410:Οι νεκροίδενξαναζούνε.
Στίχος 1774-1776: Ανδείχνειςμια δυσπιστία στα πάντα μυαλωμένη,για τους
θνητούςείναι αρετήμεγάλη.
Στίχος 1810-1812: Είναι για τον καλό το σκλάβο η πιο μεγάληδόξα,να τον
σκοτώσουν οιαφέντες.
Στίχος 1855-1856: Ποτέγια τους καλούςδε νιώθουν μίσος, στους ταπεινούς μονάχα
στέλνουνπόνους
Στίχος 1869: Στ' αναπάντεχο ο θεός δίνειτέρμα.