2. Wybitny polski poeta
Julian Tuwim –
żydowskiego pochodzenia. Urodził się
w Łodzi – 13.09.1894 a zmarł w
Zakopanem – 27.12.1953. Autor wielu
skeczy i tekstów piosenek
3. Początki Twórczości
Julian Tuwim nie był szkolnym prymusem. Nie
wykazywał on zainteresowania do przedmiotów
ścisłych.
W 1911 przejawił swój talent w przekładaniu na
język esperanto wierszy Leopolda Staffa, a zaś dwa
lata później ukazał się w „Kureirze Warszawskim”
jego pierwszy wiersz p.t. „Prośba”
4. Lata studiów – pobyt w
Warszawie
W 1916 roku, Julian Tuwim wyjechał do Warszawy,
aby tam studiować na Uniwersytecie Warszawskim.
Rozpoczął tam współpracę z czasopismem Pro Arte
et Studio. W czasie wojny polsko-bolszewickiej
pracował w biurze Józefa Piłsudskiego.
5. Okres II wojny
światowej
W 1939 Tuwim wyemigrował do Francji. Następnie
przeprowadził się do Portugali, skąd wyruszył do
Brazylii. Ostatecznie osiedlił się na 5 lat w Nowym
Jorku, gdzie pisał artykuły dla pism „Nowa Polska” i
„Robotnik”
6. Powrót do Polski
Artysta jednak w 1946 wrócił do ojczyzny, gdzie był
bardzo ceniony. Został on wówczas okrzyknięty
poetą państwowym. W latach 1947-50 pełnił funkcje
kierownika Teatru Nowego
7. Ostatnie lata życia
Pod koniec swojego życia, Julian Tuwim nie
zajmował się już twórczością. Zajmował się głównie
tłumaczeniem i zbieraniem kuriozów literackich,
które publikował w czasopiśmie „Problemy”. Pisał
on dalej wiersze lecz ich nie wydawał, niektóre z
nich zostały opublikowane pośmiertnie.
8. Odznaczenia oraz
nagrody
Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928,
1949)
Złoty Wawrzyn Akademicki (1935)
Nagroda polskiego PEN Clubu (1935)
Order Sztandaru Pracy I klasy (1949)
Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego(1949)
Nagroda Państwowa I stopnia (1952)
9. Najważniejsze dzieła
Juwenilia (1911–1918) – wczesne próby poetyckie, sam Tuwim nigdy ich nie
wydał.
Czyhanie na Boga (1918)
Sokrates tańczący (1920)
Siódma jesień (1921)
Pogrzeb prezydenta Narutowicza(1922)
Wierszy tom czwarty (1923)
Czary i czarty polskie (1924)
Wypisy czarnoksięskie (1924)
A to pan zna? (1925)
Czarna msza (1925)
Tysiąc dziwów prawdziwych (1925)
Słowa we krwi (1926)
Tajemnice amuletów i talizmanów (1926)
Strofy o późnym lecie
Rzecz czarnoleska (1929)
Do prostego człowieka (1929)
10.
Jeździec miedziany (1932, przekład Puszkina)
Biblia cygańska i inne wiersze (1932)
Jarmark rymów (1934)
Treść gorejąca (1936)
Bal w Operze (1936, wyd. 1946)
Lokomotywa (1938)
Kwiaty polskie (1940–1946, wyd. 1949)
Piórem i piórkiem (1951)
Rzepka (1952)
11. Ciekawostki dot. życia
Juliana Tuwima
Julian Tuwim wykazywał się bardzo dużym
poczuciem humoru. Podczas jednego przyjęć poeta
wstał, podniósł toast, i wypowiedział słowa: „Nie
ma literatury polskiej bez Adama Mickiewicza, nie
ma Adama Mickiewicza, bez „Pana Tadeusza”, nie
ma :Pana Tadeusza” bez Jankiela, niech żyje Tuwim”
12.
Istnieją pogłoski, iż Julian Tuwim, powiedział kiedyś
damie z towarzystwa następujące słowa „żałuję, że
nie poznałem pani dwadzieścia kilo wcześniej”.
13.
Monika Żeromska (córka Stefana Żeromskiego)
wspomina, jak z Julianem Tuwimem i Antonim
Słonimskim, wyrzucali sobie żartobliwie, że są
strasznymi skąpcami. Kiedy we troje szli do
kawiarni, ona i Słonimski objadali się wszystkim, co
było najdroższe, po czym informowali Tuwima, że
nie mają czym zapłacić. Przy kolejnej wizycie, już
przy pierwszej kawie Tuwim powiedział kelnerowi,
by zażądał od nich zapłaty, bo to złodzieje, którzy
jedzą, piją i nie płacą.
14.
Ławeczka Tuwima – znajdująca się przed Pałacem
Juliusza Heinzla (przy Piotrkowskiej 104) Została
ona wybudowana na cześć poety w 1999 roku.
15. Cytaty Juliana Tuwima
„Miłość ci wszystko wybaczy”
„Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno,
gdy umrzesz”
Tragedia, zakochać się w twarzy, a ożenić się z całą
dziewczyną”
„Plan to, coś co potem wygląda absolutnie inaczej”
16.
Julian Tuwim, nie zawsze był uśmiechnięty i wesoły. Opisał on
bowiem w jednym ze swoich wierszy negatywne uczucia, jakie
ma do niektórych ludzi.
Absztyfikanci Grubej Berty
I katowickie węglokopy,
I borysławskie naftowierty,
I lodzermensche, bycze chłopy.
Warszawskie bubki, żygolaki
Z szajką wytwornych pind na kupę,
Rębajły, franty, zabijaki,
Całujcie mnie wszyscy w …
