Εξαρτησιογόνες ουσίες και εθισμοί

1. PROJECT Ά ΕΞΑΜΗΝΟΥ
ΤΜΗΜΑ Β1 ΓΕΛ. ΑΞΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΘΕΜΑ : ΕΞΑΡΤΗΣΙΩΓΟΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ-ΕΘΙΣΜΟΙ
ΥΠΕΥΘΗΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΡΕΝΟΣ ΔΙΟΝΗΣΗΣ
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Β1

2. Aίτια που μπορούννα οδηγήσουν τα άτομα στα ναρκωτικά :
είναι η απογοήτευση από την κοινωνία και από τους ανθρώπους γενικότερα,
άτομα που απομακρύνονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Οι
περισσότεροι νέοι κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών ή από απλή περιέργεια
ή για να φανούν ανώτεροι και τολμηροί από κάποιους συνομήλικούς τους. Το
μεγαλύτερο ποσοστό των νέων που πέφτουν θύματα ναρκωτικών είναι παιδιά
που νιώθουν μοναξιά, που έχουν ζήσει διάφορες άσχημες καταστάσεις και
πιστεύουν ότι θα βρουν το νόημα της ζωής και θα πραγματοποιήσουν τη
μεγάλη φυγή. Στην πραγματικότητα όμως οδηγείται σε ένα φαύλο κύκλο με
περισσότερα προβλήματα, παρά στην επίλυση αυτών.
Η ΙΣΤΟΡΙΑΤΗΣ ΚΟΚΑΪΝΗΣ : Το φυτό της κόκας (Erythroxylum coca)
είναι ένας τροπικός θάμνος της οικογένειας των ερυθροξυλοειδών. Η κόκα
κατάγεται από τις Άνδεις την οροσειρά της Νότιας Αμερικής και υπάρχουν
αναφορές στο φυτό από την προ των Ίνκας εποχή γύρω στο 500 π.Χ. Τα
φύλλα του θάμνου της κόκας χρησιμοποιήθηκαν σε θρησκευτικές τελετές και
χρησιμοποιήθηκαν ακόμα για να καταπολεμήσουν την εξασθένηση που
φέρνει το μεγάλο υψόμετρο. Η αλκαλοειδής κοκαΐνη ή απλά κοκαΐνη (ένα
χημικό σύνθετο που βρέθηκε στα φύλλα της κόκας και χρησιμοποιήθηκε σαν

3. φάρμακο, ναρκωτικό ή δηλητήριο) εντοπίστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του
19ου αιώνα. Στο τέλος του ίδιου αιώνα η χρήση της ήταν συνηθισμένη, αλλά
στις αρχές του 20ου αιώνα ο κόσμος αντιλήφθηκε τα βλαπτικά αποτελέσματά
της και έτσι εντάχθηκε στα ναρκωτικά.
ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣΤΗΣ ΚΟΚΑΪΝΗΣ :
 1) Απώλεια όρεξης
 2) Ανησυχίες και παράνοια
 3) Πανικός και ψύχωση
 4) Κατάθλιψη
 5) Βλάβες στο συκώτι, στα νεφρά και στους πνεύμονες
 6)Η Υψηλή πίεση αίματος, οδηγεί σε καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά
επεισόδια και θάνατο
 7) Αυξημένη συχνότητα ριψοκίνδυνης συμπεριφοράς
 8) Υποσιτισμός, απώλεια βάρους
Νικοτίνη
Η νικοτίνη είναι το δραστικό αλκαλοειδές συστατικό των φύλλων του καπνού
(Nicotiana tabacum), που ανήκει στην οικογένεια των σολανιδών , στην οποία
ανήκουν φυτά όπως η μελιτζάνα, η πατάτα, η τομάτα και η πιπεριά. Η
περιεκτικότητα σε νικοτίνη των ξηρών φύλλων του καπνού κυμαίνεται από 0,6
έως 3%. Η νικοτίνη δρα ως προστατευτική ουσία του φυτού έναντι των
εντόμων.

4. ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΙΚΟΤΙΝΗΣ
Αρχικά η χρήση του καπνού περιοριζόταν στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών.
Το 1560 ο Γάλλος πρέσβης στην Πορτογαλία Jean Nicot de Villemain έστειλε
σπόρους καπνού από τη Βραζιλία στο Παρίσι και τον πρότεινε ως
θεραπευτικό φυτό στην Αικατερίνη των Μεδίκων. Από τον Nicot πήρε το
όνομα το φυτό και αργότερα το κύριο δραστικό συστατικό του η νικοτίνη,
όπως και μια σειρά ενώσεων που περιέχουν βασικά τμήματα του μορίου της
νικοτίνης (νικοτινικό οξύ, νικοτιναμίδιο και παράγωγά τους). Η νικοτίνη είναι το
δραστικό αλκαλοειδές συστατικό των φύλλων του καπνού (Nicotiana
tabacum), που ανήκει στην οικογένεια των σολανιδών , στην οποία ανήκουν
φυτά όπως η μελιτζάνα, η πατάτα, η τομάτα και η πιπεριά. Η περιεκτικότητα
σε νικοτίνη των ξηρών φύλλων του καπνού κυμαίνεται από 0,6 έως 3%. Η
νικοτίνη δρα ως προστατευτική ουσία του φυτού έναντι των εντόμων.
O Jean Nicot de Villemain(1530-1600), Γάλλος πρέσβης στην Πορτογαλία.
Εισήγαγε τον καπνό στη Γαλλία. Η ονομασία του φυτού και της νικοτίνης
προέρχεται από το όνομά του.
Συνέπειες νικοτίνης
1)Προκαλεί αίσθημα ευχαρίστησης και ευφορίας.

5. 2)Προκαλεί την έκλυση γλυκόζης στο αίμα από τις αποθηκευμένες ποσότητες
γλυκόζης που διαθέτετε.
3)Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τα ανεβασμένα επίπεδα γλυκόζης και ‘νομίζει’
ότι μόλις φάγατε. Έτσι, σταματά την έκλυση ουσιών που σας δημιουργούν
αίσθημα πείνας. Αυτός μπορεί να είναι ο λόγος που πεινάτε λιγότερο μετά
από ένα τσιγάρο.
4)Οξύνει προσωρινά τη δυνατότητα συγκέντρωσής σας.
5)Ενεργεί μέσω του εγκεφάλου για να επηρεάσει το μεταβολισμό σας.
ΚΑΦΕΙΝΗ
Η καφεΐνη είναι ένα πικρό, λευκό κρυσταλλικό αλκαλοειδές της ξανθίνης το
οποίο είναι ένα ψυχοενεργό διεγερτικό ναρκωτικό. Η καφεΐνη ανακαλύφθηκε
από το Γερμανό χημικό Φρίντριχ Φέρντιναντ Ρούνγκε το 1819. Αυτός
επινόησε τον όρο kaffein, μιας χημικής ένωσης του καφέ, η οποία στην
ελληνική γλώσσα έγινε καφεΐνη.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Κάλντι ήταν ένας βοσκός στα βουνά της Αιθιοπίας. Μια μέρα παρατήρησε
ότι οι κατσίκες του ήταν πολύ πιο ζωηρές, όταν έτρωγαν τους καρπούς ενός
θάμνου, που έμοιαζαν με κεράσια. Όταν δοκίμασε κι εκείνος, βεβαιώθηκε ότι
οι καρποί του έδιναν περισσότερη ενέργεια. Το είπε σε έναν μοναχό στο
κοντινό μοναστήρι, ο οποίος έφτιαξε ρόφημα με τους καρπούς και
εντυπωσιάστηκε από το πόση εγρήγορση του έδωσαν. Οι καρποί διαδόθηκαν
σταδιακά στην περιοχή. Ο βοσκός είχε ανακαλύψει τον καφέ!
Επιπτώσεις καφεΐνης στον ανθρώπινο οργανισμό:

6.  1)Η καφεΐνη διεγείρει το αναπνευστικό σύστημα,την καρδιά και το
κεντρικό νευρικό σύστημα.
 2) Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα.
 3) μπορεί να αυξήσει την πίεση του αίματος.
 4)Η καφεΐνη μπορεί να περάσει μηνύματα κατά μήκος του νευρικού
συστήματος με γρήγορο τρόπο.
 5)Η καφεΐνη μπορεί να ερεθίσει τα τοιχώματα του στομαχιού.
 6)Ο εθισμός στη καφεΐνη προκαλεί οξυθυμία, νευρικότητα, ταραχή,
κουδουνίσματα στα αυτιά και πονοκεφάλους.
ΚΩΔΕΪΝΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΑΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η κωδεΐνη είναι μια ουσία που βρίσκεται στο όπιο. Αποτελεί ένα από τα πιο
συχνά συνταγογραφούμενα οπιοειδή. Συνήθως συνδυάζεται με την
παρακεταμόλη για ανακούφιση από χαμηλό έως μέτριο πόνο. Βρίσκεται στα
συστατικά διάφορων αντιβηχικών και αποτελεί συχνά ουσία κατάχρησης,
κυρίως από άτομα εξαρτημένα σε άλλα οπιοειδή (π.χ. μορφίνη, ηρωίνη).

7. ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ( ΤΟΞΙΚΕΣ)ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η διάρκεια δράσης της είναι περίπου 3-4 ώρες. Τα συμπτώματα που
προκαλεί είναι παρόμοια με αυτά της
μορφίνης, σε πιο ήπιο βαθμό. Οι
βασικές της επιδράσεις είναι
αναλγητικές, αλλα και ευφοριογόνες.
Λόγω της ευφορίας που προκαλεί,
απετελεί και μία ιδιαίτερα εξαρτησιογόνο
ουσία.
Μία ακόμη επίδραση της στον οργανισμό είναι και η εμφάνιση ενδογενούς
κατάθλιψης.
Η έντονη εξάρτηση
που προκαλείται
εμφανίζεται και με
ψυχικά και με
σωματικά
συμπτώματα, αντίστοιχ
α με αυτά που
χαρακτηρίζουν την
εξάρτηση από
μορφίνη.
Μετά τη διακοπή
λήψης της ουσίας (σε
περιπτώσεις εξάρτησης/κατάχρησης) παρουσιάζεται χαρακτηριστικό
σύνδρομο στέρησης, παρόμοιο με αυτό της μορφίνης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο,
οι θεραπείες που ακολουθούνται είναι αυτές που χρησιμοποιούνται και για την
μορφίνη.
ΜΟΡΦΙΝΗ
Στις αρχές του 18ου αιώνα στη Γερμανία, ο
φαρμακοποιός Friedrich Wilhelm Adam Sertürner
κατάφερε να απομονώσει ένα συστατικό του οπίου, που το ονόμασε
«μορφίνη» από τον Μορφέα, θεό των ονείρων στην αρχαία Ελλάδα.

8. ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΙΝΗΣ
Η μορφίνη ανήκει στην κατηγορία των οπιούχων αναλγητικών
εξαρτησιογόνων ουσιών. Στην αρχική της μορφή είναι λευκή άοσμη και με
πικρή γεύση. Κυκλοφορεί με μορφή δισκίων και σε ενέσιμες αμπούλες. Η
μορφίνη, όταν είναι σε στέρεα μορφή, διαλύεται στο νερό και χορηγείται στον
οργανισμό υποδόρια, αλλά και ενδοφλέβια.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η μορφίνη δρα κυρίως στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και εκλεκτικά στα
κέντρα του πόνου, του βήχα και της αναπνοής. Η διάρκεια δράσης της ουσίας
στον οργανισμό είναι περίπου 8 ώρες, όπου το άτομο έχει ένα αίσθημα
ευφορίας και ανακούφισης γενικά.
Μετά τη δράση της μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, όπως:
 αναπνευστική καταστολή
 υπνηλία
 ψυχοκινητική επιβράδυνση
 κακή άρθρωση της ομιλίας
 μειωμένη συγκέντρωση ή μνήμη
 μειωμένη κρίση.
Μετά την εκτεταμένη χρήση της ουσίας
εμφανίζονται στο άτομο σωματικά
συμπτώματα, όπως:
 απώλεια βάρους
 εξαφάνιση της σφριγηλότητας του δέρματος
 λεύκανση της τρίχας
 τριχόπτωση
 ξηρά και εύθραυστα νύχια
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η αντιμετώπιση της εξάρτησης απαιτεί έναν ισορροπημένο
συνδυασμό παρεμβάσεων φαρμακοθεραπείας (μεθαδόνη,

9. βουπρενορφίνη), ψυχοθεραπείας και ψυχοκοινωνικής επανένταξης.
Επομένως, τα άτομα και οι οικογένειές τους μπορούν να
απευθυνθούν τόσο σε Στεγνά Θεραπευτικά Προγράμματα, όσο και
σε Μονάδες Υποκαταστάτων, προκειμένου να λάβουν την κατάλληλη
φαρμακευτική και ψυχολογική βοήθεια.
Η ΙΣΤΟΡΙΑΤΟΥ CRACK : Το κρακ ήταν η “προσπάθεια του Χάρλεμ”
να δημιουργήσει ένα φθηνότερο υποκατάστατο της κοκαΐνης τη δεκαετία
του 1980. Αποτέλεσμα ήταν η εφεύρεση ενός από τα πιο καταστρεπτικά
ναρκωτικά, καθώς κάποιος μπορεί να εθιστεί πολύ εύκολα σε αυτό.

10. ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣTOY CRACK :
 1)καρδιακά προβλήματα
 2)ψυχωσικά επεισόδια
 3)καταστολή
 4)απώλεια βάρους
 5)νευρικότητα
 6)αϋπνία
ΗΡΩΙΝΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η ηρωίνη παρασκευάστηκε αρχικά, για να αντικαταστήσει την μορφίνη,
θεωρώντας ότι δεν θα υπάρξει έντονος εθισμός του χρήστη. Τα αποτελέσματα
όμως ήταν αντίθετα των αρχικών επιδιώξεων και έτσι η ηρωίνη, τρεις φορές
πιο ισχυρή από την μορφίνη, ενέπλεκε τον χρήστη σε ένα φαύλο κύκλο
εξάρτησης. Στην Ελλάδα σήμερα, το φαινόμενο της χρήσης ηρωίνης έχει
εξαπλωθεί σε όλα τα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα και δεν αποτελεί πλέον
χαρακτηριστικό συγκεκριμένων ευπαθών
ομάδων.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η ηρωίνη ανήκει στις οπιούχες ουσίες
και προέρχεται από την κατεργασία του
οπoίου. Συχνά της αναφέρεται ως
“σκληρό ναρκωτικό”. Είναι παράγωγο
της μορφίνης και η μορφή της συνήθως είναι λευκή ή καφέ κρυσταλλική
πούδρα/ σκόνη. Λαμβάνεται κυρίως με ενέσιμη μορφή και λιγότερο συχνά με
εισπνοή ή με κάπνισμα.
Επιπτώσεις της χρήσης:
Οι άμεσες επιπτώσεις στον οργανισμό είναι:
 αίσθηση υπνηλίας
 περιορισμός των σεξουαλικών ορμών
 αδράνεια (που οφείλεται κυρίως στη
χρήση μεγάλων δόσεων)
 συναίσθημα «ευτυχίας» και «ηρεμίας»

11. Η χρήση, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές
τόσο στην ίδια τη μητέρα, όσο και στο νεογνό ( σωματικές δυσπλασίες,
αναπνευστικά προβλήματα κ.α). Επίσης, παρατηρείται και στερητικό
σύνδρομο νεογνών, το οποίο εμφανίζει τα εξής χαρακτηριστικά: ανεξήγητο
κλάμα, τρόμο, γαστρεντερικά προβλήματα και διαταραγμένο ύπνο. Τα
συμπτώματα αυτά μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους εντός 48 ωρών από
την γέννηση. Η υπερβολική δόση μπορεί να γίνει ηθελημένα, να οφείλεται
στην καθαρότητα της ουσίας, στη μειωμένη ανοχή του οργανισμού μετά την
αποτοξίνωση ή να
συμβεί διότι ο χρήστης
έχει καταναλώσει
αλκοόλ.
Αποτέλεσμα της
υπερδοσολογίας είναι
η παράλυση του
κέντρου της
αναπνοής ή πνευμονικό
οίδημα, τα οποία
μπορεί να οδηγήσουν
ακόμα και σε θάνατο.
Εξίσου επικίνδυνος
είναι ο συνδυασμός της ηρωίνης με άλλες ουσίες, οι οποίες έχουν την ίδια ή
την αντίθετη δράση από την ηρωίνη.
Η ΙΣΤΟΡΙΑΤΟΥ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟΥ ΕΚΣΤΑΣΗ
Η χημική ουσία ecstasy ανακαλύφθηκε από τον ερευνητή Αλεξάντερ
Σούλγκιν το 1980 στο Σαν Φρανσίσκο. Την ίδια χρονιά αφού
δημοσιεύτηκε η ανακάλυψη αυτής της ουσίας, άρχισε να κυκλοφορεί

12. σαν αντιορεκτικό χάπι στο Λονδίνο, όπου κύριοι χρήστες αυτής της
ουσίας ήταν οι έφηβοι. Αργότερα, διαδόθηκε και σε άλλες χώρες της
Δυτικής Ευρώπης όπου διαπιστώθηκαν οι σοβαρές βλάβες που μπορεί
να προκαλέσει και έτσι το έθεσαν εκτός νόμου.
ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ TΗΣ ΕΚΣΤΑΣΗΣ:
1)Ναυτία
2)Υπνηλία
3)Έλλειψη όρεξης για φαγητό, νερό
4) Αύξηση των καρδιακών παλμών
5) Τάση για λιποθυμία
ΜΕΘΑΔΟΝΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η μεθαδόνη ανακαλύφθηκε στη Γερμανία κατά τη
διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και
χρησιμοποιήθηκε ως αναλγητικό. Στη συνέχεια, ως
μέσο «θεραπείας» για χρήστες ηρωίνης,
χρησιμοποιήθηκε από τη Σουηδία το 1967, τις Κάτω
Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο το 1968, καθώς και
από τη Δανία το1970. Η χρήση της όμως, παρέμεινε

13. περιορισμένη για πολλά χρόνια.
Μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο ρυθμός με τον οποίο καθιερωνόταν
η χρήση της μεθαδόνης ως μορφή «θεραπείας» για τους χρήστες ηρωίνης,
επιταχύνθηκε. Έως το 2001 είχε καθιερωθεί σε 24 χώρες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, καθώς και στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Νορβηγία.
Στην Ελλάδα, άρχισαν να λειτουργούν πιλοτικά τα προγράμματα
υποκατάστασης με μεθαδόνη από το 1996. Το 2001 προστέθηκε η
βουπρενορφίνη, ως εναλλακτική ουσία.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η μεθαδόνη ανήκει στα οπιοειδή, τα οποία χαρακτηρίζονται ως κατασταλτικές
ουσίες, καθώς επιβραδύνουν τις λειτουργίες του νευρικού συστήματος. Οι
ουσίες αυτές χαρακτηρίζονται από παρόμοια χημική δομή και δράση με τη
μορφίνη. Η μεθαδόνη παρασκευάζεται συνθετικά και χρησιμοποιείται ως
φάρμακο στα προγράμματα υποκατάστασης για άτομα εξαρτημένα από την
ηρωίνη ή άλλα οπιοειδή. Η μορφή της μπορεί να είναι είτε σε ταμπλέτες
(διαλυτές στο νερό ή μη), είτε σε υγρό (σιρόπι), είτε ενέσιμη.
Επιπτώσεις στον οργανισμό
Όταν η μεθαδόνη χορηγείται στην
κατάλληλη δοσολογία, εξαλείφει τα
στερητικά συμπτώματα της
ηρωίνης και των άλλων οπιοειδών
και δημιουργεί μια μη ευφορική
κατάσταση, η οποία μειώνει την
επιθυμία που έχει το άτομο να
κάνει χρήση ηρωίνης. Επίσης, επαναφέρει στο φυσιολογικό πολλές
λειτουργίες του οργανισμού που έχουν διαταραχθεί από τη χρήση ουσιών.
Έτσι, δίνεται η ευκαιρία στο άτομο να βελτιώσει τη σωματική και τη ψυχική του
κατάσταση και υγεία, αλλά και τις κοινωνικές του λειτουργίες.
Παρολαυτά, η χρήση της μεθαδόνης, μπορεί να προκαλέσει στο άτομο
ορισμένες παρενέργειες στον οργανισμό του, όπως:
 μείωση του ρυθμού της αναπνοής (αν γίνει υπερβολικά αδύναμος,
μπορεί να επιφέρει και το θάνατο),
 αρνητικές επιπτώσεις στη μνήμη και στις αντιδράσεις του ατόμου
(μειώνει τα αντανακλαστικά και την ικανότητα του ατόμου να είναι σε
εγρήγορση),

14.  αίσθημα ανησυχίας, νευρικότητα,
 αϋπνία,
 ξηροστομία,
 ναυτία,
 απώλεια όρεξης,
 τάση για εμετό,
 ανικανότητα.
Η χρήση της μεθαδόνης μπορεί να γίνει θανάσιμη για το άτομο αν
καταναλωθεί μαζί με αλκοόλ ή άλλα ναρκωτικά. Επίσης, η υπερβολική
δόση μεθαδόνης προκαλεί στο άτομο:
 υπνηλία,
 σύγχυση,
 κρυάδες,
 εφίδρωση,
 αδύναμο σφυγμό,
 τάσεις λιποθυμίας,
 διακεκομμένη αναπνοή.
ΜΕΘΑΔΟΝΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Η χρήση της μεθαδόνης δεν σημαίνει και απεξάρτηση από τα οποιοειδή,
καθώς προκαλεί σωματική εξάρτηση και ανοχή. Πολύ πιο σημαντική και πιο
δύσκολη στην απεξάρτηση, είναι η ψυχική εξάρτηση από την ουσία, καθώς
τα υποκειμενικά προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Ακόμα και αν
κάποιος ξεκινήσει το πρόγραμμα υποκατάστασης και για κάποιο διάστημα
διακόψει την ηρωίνη, πάντα θα χρειάζεται μια ουσία ως υποκατάστατο για να
καλύψει τα «κενά» του. Ακόμη, η μεθαδόνη προκαλεί στερητικό σύνδρομο, το
οποίο βέβαια είναι ηπιότερο από αυτό της ηρωίνης, αλλά διαρκεί
περισσότερο.
ΑΜΦΕΤΑΜΙΝΕΣ

15. Οι αμφεταμίνες είναι συνθετικές διεγερτικές ουσίες. Επιδρούν στο Κεντρικό
Νευρικό Σύστημα για να το διεγείρουν και να δώσουν ενέργεια στο χρήστη,
περίπου με τον ίδιο τρόπο που ενεργεί και η φυσική αδρεναλίνη του σώματος.
Χρησιμοποιείται μερικές φορές στα χάπια αδυνατίσματος γιατί μειώνει την
επιθυμία για φαγητό. Είδη αμφεταμινών: η ίδια η αμφεταμίνη, η
μεθαμφεταμίνη, η δεξτροαμφεταμίνη και η δεξτρομεθαμφεταμίνη.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι αμφεταμίνες εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην αγορά ως φάρμακα που
χορηγούνται για την κατάθλιψη και τη θεραπεία της παθολογικής υπνηλίας
(ναρκοληψία). Το 1932, η θειική αμφεταμίνη μπήκε στην αγορά από τη
φαρμακευτική εταιρεία Smith, Kline & French (SKF) ως Benzedrine για το
άσθμα, εισπνεόμενο και σε ταμπλέτες.
ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ
- Διωκτικό παραλήρημα
- Ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις
- Παρανοϊκό ιδεασμό
- Απώλεια βάρους και όρεξης
- Πολλές γυναίκες που κάνουν χρήση αμφεταμίνης εμφανίζουν διαταραχές ή
και διακοπή της περιόδου.
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ :
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣTOY LSD :
1) Αϋπνία
2) Ανορεξία
3) μυϊκή αδυναμία

16. 4) αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣTOY PEYOTE (ΜΕΣΚΑΛΙΝΗ) :
1) ναυτία
2) έντονη εφίδρωση
3) Δυσκολία στη συγκέντρωση
4) έντονη εφίδρωση
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ :
1) ζάλη
2) δηλητηρίαση
3) Πανικός
4) ξηροστομία
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ P.C.P. :
1) μούδιασμα των άκρων

17. 2) θολή όραση
3) σύγχυση
4) ρηχή αναπνοή
ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ :
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ TΟΥΣ :
1) εξανθήματα γύρω από το στόμα και τη μύτη,
2) βήχας,
3) δύσπνοια
4) πονοκέφαλοι
5) κοιλιακά άλγη, ναυτία και έμετος,
Κατασταλτικές Ουσίες
Οινόπνευμα

18. Το αλκοόλ, είναι ίσως η αρχαιότερη εξαρτησιογόνος ουσία που
χρησιμοποιείται παγκόσμια. Ήδη από την εποχή του Λίθου, η
ανακάλυψη αρχαίων κανατών μπίρας αποδεικνύει την ύπαρξη της
συγκεκριμένης ουσίας.
Η δραστική ουσία του αλκοόλ είναι η αιθανόλη. Η ουσία κατατάσσεται
στα κατασταλτικά του κεντρικού νευρικού συστήματος. Μετά την
κατανάλωσή του, καταλήγει στο στομάχι, όπου και ξεκινά να
απορροφάται ταχύτατα. Η αιθυλική αλκοόλη κατανέμεται ομοιόμορφα
στον οργανισμό με την κυκλοφορία του αίματος, φθάνει γρήγορα στον
αιματεγκεφαλικό φραγμό (μία δομή του οργανισμού που φιλτράρει το
αίμα πριν αυτό περάσει στον εγκέφαλο, συγκρατώντας διάφορες
πιθανά βλαπτικές ουσίες) και τον ξεπερνά χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Ο
μεταβολισμός του γίνεται στο ήπαρ. Μέθη προκαλείται όταν η
συγκέντρωση αιθανόλης στο αίμα βρίσκεται σε τέτοια ποσότητα που
καθίσταται αδύνατο να μεταβολιστεί από το σώμα του ατόμου που
κατανάλωσε αλκοόλ.
Υπό την επήρεια της μέθης εμφανίζονται συμπτώματα,
όπως: ερυθρότητα του προσώπου, συγκεχυμένη ομιλία, αστάθεια των
κινήσεων και αδυναμία συντονισμού τους, ζάλη, ναυτία, τάση προς
εμετό και μείωση των αντιληπτικών ικανοτήτων του ατόμου.
Σε περιπτώσεις υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ μπορεί να
επέλθει μέχρι και ο θάνατος (καταστολή αναπνευστικού κέντρου,
αναρρόφηση).
Επιπλέον, το άτομο μπορεί να εκδηλώσει επιθετικότητα, αδυναμία
κριτικής σκέψης, ευερεθιστότητα, άρση των
αναστολών, αδυναμία συγκέντρωσης, συναισθηματική
αστάθεια και μείωση του άγχους – αν και αρχικά
εμφανίζεται πολύ κοινωνικό, υπερκινητικό και με
οξυμμένη ικανότητα σκέψης.
Βαρβιτουρικά

19. Το βαρβιτουρικό οξύ κατασκευάστηκε το 1903 από τον Αδόλφο φον
Μπάγιερ και πήρε το όνομα αυτό γιατί παρασκευάστηκε την ημέρα της
γιορτής της Αγίας Βαρβάρας. Χρησιμοποιήθηκε ως βάση στη
φαρμακοβιομηχανία για την παρασκευή εκατοντάδων σκευασμάτων,
που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ως υπνωτικά, αλλά και ως αναισθητικά.
Σήμερα, η παραϊατρική χρήση των βαρβιτουρικών έχει αυξηθεί με
σκοπό την εξάλειψη της υπερέντασης. Τα βαρβιτουρικά είναι συνθετικά
παράγωγα της μηλονυλουρίας και έχουν υπνωτικές ιδιότητες. Ο
αριθμός των βαρβιτουρικών που
κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι μεγάλος
και υπάρχουν διάφορα είδη βαρβιτουρικών
με ποικίλες ιδιότητες. Συνήθως, τα
βαρβιτουρικά λαμβάνονται μαζί με
αλκοόλ, ενώ σπανιότερα με διεγερτικά
ή ηρωίνη. Τα βαρβιτουρικά καταστέλλουν
τις λειτουργίες του κεντρικού νευρικού
συστήματος του.
• ελάττωση της αρτηριακής πίεσης
• επηρεάζονται τα κέντρα που ελέγχουν τη συνείδηση και τις
ψυχικές λειτουργίες του ατόμου
• γενική αναισθησία (με πλήρη απουσία της αισθητικότητας
και των αντανακλαστικών)
• δηλητηρίαση βαριάς μορφής , που μπορεί να επιφέρει
το θάνατο
• εξασθένιση της μνήμης
• παράλυση του αναπνευστικού, με αποτέλεσμα να επέλθει
ο θάνατος.

20. Βενζοδιαπεζίνες
Οι ΒΖΔ χρησιμοποιούνται κυρίως για την κατάλυση συμπτωμάτων άγχους,
παρά για την αϋπνία. Η κανονική χορήγησή τους προβλέπει χρήση για
βραχεία θεραπεία, δηλαδή 1-6 εβδομάδες έως 4 μήνες. Λόγω, όμως, της
εξαρτησιογόνου φύσης τους πολλές φορές γίνονται
αντικείμενο κατάχρησης.καταστέλλοντας την εγκεφαλική λειτουργία, με
τρόπο παρόμοιο με αυτόν του αλκοόλ και των βαρβιτουρικών. Οι κύριες
επιδράσεις τους στο σώμα είναι εμφανείς σε περίπου 1 ώρα μετά τη
χορήγηση.
Τα βασικά συμπτώματα που βιώνει ο χρήστης μετά τη χορήγηση ΒΖΔ είναι:
σχετική νοητική σύγχυση, προβλήματα μνήμης, ανακούφιση από ανησυχία και
φόβους, μυοχαλάρωση, ευχαρίστηση, χαλάρωση.
Κάνναβη
Κάνναβη είναι ο κοινόχρηστος όρος που αναφέρεται στα διάφορα
ψυχοδραστικά σκευάσματα (φύλλα μαριχουάνας, χασίς και χασισέλαιο) του
φυτού της κάνναβης. Το γένος της κάνναβης ανήκει στην οικογένεια των

21. κανναβοειδών και περιλαμβάνει διάφορα είδη. Τα δυο συνηθέστερα είναι :
1) Η ήμερη κάνναβη (Cannabis sativa)
2) Η ινδική κάνναβη (Cannabis indica) Τα είδη της κάνναβης, αν και
μοιάζουν μορφολογικά μεταξύ τους, παρουσιάζουν και σημαντικές διαφορές
με κυριότερη την περιεκτικότητα του κάθε είδους, σε ορισμένες δραστικές
ουσίες, όπως είναι η τετραϋδροκανναβινόλη (ΤHC) – η ψυχοδραστική ουσία
της κάνναβης.
Η ινδική κάνναβη περιέχει λίγη έως πολύ τετραϋδροκανναβινόλη,
ανάλογα την ποικιλία, και χρησιμοποιείται κυρίως ως θεραπευτικό και,
παράνομα, ως ευφορικό μέσο.
Η ήμερη κάνναβη περιέχει ελάχιστη έως καθόλου τετραϋδροκανναβινόλη.
Χρησιμοποιείτο κυρίως για την κατασκευή σχοινιών, υφασμάτων, τροφίμων
και χαρτιού, αλλά και ως καύσιμη ύλη.
Σε μεγαλύτερες δόσεις, ο χρήστης μπορεί να παρουσιάσει παραισθήσεις
και παρανοειδή αισθήματα, αλλοίωση της αντίληψης, σύγχυση και
αποδιοργάνωση της σκέψης.
Website : 1)http://www.notodrugs.gr/drugfacts/cocaine/effects-of-cocaine.html
2) http://www.prolipsis.gr/index.php?id=29,30,0,0,1,0