1. ՀՈԳԵԲԱՆՈՒ
12.04.2012
«Այնուհետև սկսեց լսել մորը՝ կրկնելով նույն խոսքերը». երբ
ամուսնությունը գիտակցված չէ
Շատերի համար ամուսնությունը, ինչպես պարզ է
դառնում հետագայում, պարզապես սխալ ընտրության
հետևանք է, կյանքի տհաճ մի շրջան, որից հետո նոր
կյանք սկսելը միակ ցանկությունն է: Երբեմն էլ
ամուսանալուծությունը միանշանակ ընկալվում է
որպես դժբախտություն, նույնիսկ կյանքի ավարտ,
ինչպես մեր հերոսուհու' 26- ամյա Գայանեի դեպքում:
Նա LN-ի խմբագրություն էր ուղարկել այս նամակը:
«Մենք ամուսնացանք նրա մայրիկի միջնորդությամբ:
Մեկուկես տարի անց ամուսնալուծվեցինք: Պատճառն իմ ոչ շուտ հղիանալն էր: Ամուսնությունից մի
քանի ամիս անց նրա մայրը սկսեց վիճաբանություններ սարքել' անվանելով ինձ անպտուղ: Ես գնացի
բժշկի: Ինձ մոտ ամեն ինչ նորմալ էր, մնում էր միայն համբերել: Սկզբնական շրջանում ամուսինս այդ
հարցին նորմալ էր վերաբերվում, նույնիսկ քաջալերում էր ինձ: Այնուհետև սկսեց լսել մորը' կրկնելով
նույն խոսքերը: Մի անգամ էլ ասաց, որ մեր ամուսնությունը առանց երեխայի իրեն պետք չէ: Ես անզոր
էի: Նա նույնիսկ բժշկի չէր գնում, համարելով, որ խնդիրն ինձնից է, և ոչ իրենից (ինչպես և ասում էր
նրա մայրը): Մի օր էլ ծնողներս ետ բերեցին ինձ' այլևս չթողնելով որ ինձ ոտնահարեն:
Որքան էլ գիտակցում եմ, որ այդ ընտանիքը սխալմունք էր, այնուամենայնիվ, ամուսնալուծությունից
հետո կյանքն ինձ համար անտանելի է, անգույն: Դարձել եմ ինքնամփոփ, ջղային, միշտ տխուր:
Մեղադրում եմ նաև ծնողներիս, սակայն շատ լավ գիտակցելով, որ նրանք պաշտպանում էին իրենց
երեխային»:
Նամակի հետքերով գնաց մեր թղթակից Շողեր Գեւորգյանը. Գայանեի խնդրի վերաբերյալ նրա
հարցերին պատասխանել է Երևանի թիվ 2 բուժմիավորման կլինիկական հոգեբան Միհրդատ
Մադաթյանը:
«Ամբողջ նամակի մեջ ես չտեսա աղջկա անձը՝ «Մենք ամուսնացանք նրա մայրիկի
միջնորդությամբ…», «Նրա մայրը սկսեց վիճաբանություններ սարքել...», «Մի օր էլ ծնողներս ինձ ետ
բերեցին…», «Ինչպես և ասում էր նրա մայրը…», «Մեղադրում եմ նաև ծնողներիս…»: Ես համարում եմ,
որ Գայանեն պատրաստ չի եղել ամուսնության: Նա թյուրիմացաբար ընտանիք է կազմել տղայի
մայրիկի միջնորդությամբ: Ոչ մի բառ չկա ամուսնու զգացմունքների մասին, բացի մի կցկտուր «Նա
ինձ սիրում էր» արտահայտությունից: Այս աղջիկը որպես անձ կայացած չէ: Կազմված ընտանիքը ի
սկզբանե թյուրիմացություն է եղել: Ինչ վերաբերում է անպտղությանը, ապա այսօր ցանկացած
գինեկոլոգ կբացատրի, որ 8-10 ամիս չհղիանալը դեռևս անհանգստանալու առիթ չէ. դա նորմալ
երևույթ է բոլորի մոտ: Նույնիսկ ամենախուլ գյուղերում դա գիտեն: Չէ՞ որ անպտղությունը լուծվող
հարց է, եթե կա սեր: Այսինքն՝ դա չէր կարող դառնալ հիմք ու պատճառ ամուսնալուծության համար:
Եթե փորփրես այս պատմությունը, ավելի հավանական է, որ իրական պատճառներ կգտնես այնտեղ,
իսկ այս ամենը եղել է ուղղակի երկրորդական խնդիր:
Հարգելի Գայանե, նամակի մեջ ես չեմ տեսնում քո տեսանկյունը: Ես տեսնում եմ, որ քեզ ամուսնացրել
են, հետ բերել, և քո ամուսինը ոչինչ չի արել: Ծնողիդ չպետք է մեղադրես, չէ որ նա քեզ բռնի ուժով չի
բերել, նա առաջարկել է, իսկ դու համաձայնվել ես: Նշանակում է, որ դու պատրաստ չես եղել այդ
ամուսնությանը: Այդ ընտանիքը որպես ընտանիք չի էլ եղել»: