Ամուսնությունից հետո բնակվել ծնողների հե՞տ, թե՞ առանձին
Հարցազրույց կլինիկական հոգեբան` պարոն Միհրդատ Մադաթյանի հետ
1. Հարցազրույց կլինիկական հոգեբան` պարոն
Միհրդատ Մադաթյանի հետ
Doctors.am-ի հյուրասրահը հյուրընկալել է կլինիկական հոգեբան` պարոն
Միհրդատ Մադաթյանը
Հարգելի այցելուներ.
Սա մեր առաջին հարցազրույցն է կլինիկական հոգեբան Միհրդատ Մադաթյանի
հետ: Համացանցում ներկայացված և լայն ճանաչում ունեցող այս հոգեբանը, ըստ
բլոգերների կարծիքների, արժանացել է ամենատարբեր ածականների՝ աստղային
հոգեբան, գլամուրային հոգեբան և այլն: Կարծում եմ, որ Ձեզ ևս հետաքրքիր կլինի
ծանոթանալ նրա հետ: Ծանոթացեք նրա գործունեությանը մեր կայքում և ուղղեք
նրան ձեզ անհանգստացնող հարցերը online կապի միջոցով խորհրդատվության
բաժնում, և հաջորդ հարցազրույցը կծավալվի ձեր առաջ քաշած հարցերի շուրջ:
Պատմեք մի քիչ Ձեր գործունեության մասին: Քանի՞ տարի է, որ հանդես եք
գալիս որպես կլինիկական հոգեբան:
Իմ կյանքից հոգեբանությանն եմ նվիրել ավելի քան 27 տարի, իսկ ահա որպես
կլինիկական հոգեբան աշխատում եմ արդեն 1995 թվականից, փաստորեն, ստացվում է 17 տարի:
Ինչո՞վ է տարբերվում կլինիկական հոգեբանը սովորական հոգեբանից: Որո՞նք են կլինիկական հոգեբանի գործունեության
սահմանները:
Կլինիկական հոգեբանը, բժշկական հոգեբանը կամ հոգեթերապևտը, աշխատում է մարդու հետ, զբաղվում է մարդու
հոգեբանական կարգավորմամբ՝ նրա հոգեմարմնական պաթոլոգիաներով և այլն: Մենք աշխատում ենք մարդու հետ՝ մինչև
հոգեկանի սահմանային վիճակները, դրանք են՝ նևրոզները, ֆոբիաները, դեպրեսիան, կպչուն մտքեր և այլն:
Ովքե՞ր են դիմում Ձեզ:
Դիմում են ամենատարբեր որակների, սոցիալական խավերի և աշխարհայացքների տեր մարդիկ: Մարդիք, ովքեր ունենում են
որոշակի հոգեբանական խնդիրներ, ինչը խանգարում է նրանց, փչացնում նրանց կյանքի որակը, և անհանգստացնում այնքան, որ
նրանք դիմում են մասնագետի օգնությանը:
Կա՞ արդյոք որևէ մի ընդհանուր բանաձև, որը կարող եք առաջարկել մարդկանց՝ իրենց հոգեբանական խնդիրները լուծելու,
կամ գոնե կյանքը դյուրին դարձնելու համար:
Մեզանից յուրաքանչյուրն իրենից անհատականություն է ներկայացնում, ունենալով միայն իրեն յուրահատուկ աշխարհընկալում,
իր անձի պատմությունով ձևավորված յուրահատուկ հոգեկան աշխարհ, իր ուրույն տեղն է զբաղեցնում հասարակության մեջ իրեն
բնորոշ հարաբերությունների որակով և ձևով: Բնականաբար մեզանից յուրաքանչյուրն ունենում է իր անձին բնորոշ այնքան
յուրահատուկ խնդիրներ, որ մեկ ընդհանուր ոսկե բանալիի գաղաբարը տվյալ դեպքում՝ նույնիսկ ծիխաղելի է: Իմ կարծիքով,
յուրաքանչյուր մարդ առանձնահատուկ և իր էությանը բնորոշ, յուրահատուկ մոտեցման կարիք ունի, հետևաբար չկա և չի կարող
լինել այնպիսի մի բանաձև, որը հարմար կլինի բոլորի համար և կլուծի բոլորի խնդիրները:
Ո՞րն է Հայաստանում թիվ մեկ հոգեբանական խնդիրը:
Խնդիրները շատ տարբեր են: Յուրաքանչյուր այցելու ներկայացնում է առանձին, չկրկնվող դեպք: Ես այս պահին վախենում եմ
չկարողանալ «Հայաստանում թիվ մեկ խնդիր» հասկացությունը որակել: Սակայն այսօր ամբողջ աշխարհում, ընդունված է
վախենալ և թիվ մեկ խնդիր համարել դեպրեսիան: Ճշգրիտ ասած, ըստ կանխատեսողների, այն հավակնում է դառնալ թիվ մեկ
խնդիրը աշխարհում:
Ոչ մասնագիտական հայացքով նկատում եմ, որ մեր հասարակությունը տառապում է, կհամարձակվեմ ասել,
«անելանելիության համախտանիշով»: Կա՞ արդյոք հոգեբանության մեջ նման հասկացություն:
Նման առանձին հասկացություն՝ ես չէի որակի, քանի որ յուրաքանչյուր մարդ, ով ունենում է հոգեբանական խնդիրներ՝ գտնվում է
անելանելիության վիճակում: Սովորաբար մարդը սկսում է հոգեբանական դիսկոմֆորտ զգալ, երբ ինչ-որ իրավիճակից ելք չի
տեսնում, կամ տեսնում է միայն մի ելք, որն իր համար ընդունելի չէ: Հոգեբանի խնդիրը կայանում է նրանում, որ նման դեպքում
2. ցույց տա բազմաթիվ հնարավոր ելքերի հնարավորությունը և իրական լինելը, որից հետո մարդը ինքը հնարավոր է ընտրի ելքի մի
երրորդ տարբերակ, որը նույնիսկ հոգեբանը ցույց էլ չէր տվել:
Արդեն երրորդ անգամ եմ հանդիպում Ձեզ, և ակամա ինձ վրա զգում եմ Ձեր դրական ազդեցությունը, շատ բան փոխվել է իմ
մեջ: Հոգեբանությունը զուտ աշխատա՞նք է, թե կենսակերպ, հոգեվիճակ: Հոգեբան ծնվու՞մ են, թե դառնում:
Ըստ իս, հոգեբանությունը շատ մաթեմատիկական գիտություն է, որն պահանջում է երկաթյա տրամաբանություն և հզոր կամք:
Հոգեբանը, ինչպեսև որևե մի ուրիշ արհեստավարժ և գրագետ մասնագետ, մնացած մարդկանցից տարբերվում է նրանով, որ իր
մասնագիտության առումով մի շարք գրքեր ավել է կարդացել և դրանից կախված ունի այդ մասնագիտության համար անհրաժեշտ
իմացական ոլորտ: Ես կարծում եմ, որ երիտասարդ տարիքում մեր մասնագիտության ընտրությունը լրջորեն կապված է մեր
հոգեկան աշխարհի խնդիրների, բարդույթների և այլ նմանատիպ պարագաների հետ: Հետևաբար հոգեբանի թիվ մեկ խնդիրը
սեփական անձի ճշգրտումը և հարմոնիկ հավասարակշռված վիճակի կառուցումն է, և միայն հետո, սեփական մաշկի վրա զգալով
հարմոնիայի հարմարավետությունը, տեսնելով այն անծայրածիր հեռանկարները, որն մինչ այդ չէր նկատում և լիարժեքորեն
ունկնդրելով կյանքի հնչուն սիմֆոնիան, նա իրավունք ունի, եթե իհարկե ունի նաև ցանկություն, կիսվել իր տեսած, լսած և
զգացած գեղեցկությունով իր շրջապատի հետ, տալով նրանց նման կերպ ապրելու տարբերակ:
Տառացիորեն երեկ ֆեյսբուքյան ձեր էջում տեղեկացել եմ Ձեր կազմակերպելիք ՆԼԾ թրեյնինգի մասին: Ի՞նչ է դա իրենից
ներկայացնում, ո՞րն է այդ թրեյնինգի նպատակը: Ո՞վքեր կարող են մասնակցել այդ թրեյնինգին:
ՆԼԾ հապավումը, բացվում է ինչպես Նեյրո-լինգվիստիկ ծրագրավորում: Դա այսօր շատ պոպուլյար, հոգեբանության երիտասարդ
և էյդեթիկ ուղղություն է, որը լայնորեն կիրառվում է հոգեկարգավորման, մենեջմենթի, մարկետինգի, քաղաքական այլ
տեխնոլոգիաների իրականացումը ավելի օգտավետ և հարյա թե անպարտելի դարձնելու համար: Կոնկրետ այս թրենինգի
հիմնական արդյունքներից մեկը այն է, որ նրա շնորհիվ մարդը կարող է ծանոթանալ և կատարելագործել իր կոմունիկացիոն
վարպետությունը, ինչի արդյունքում կսկսի շփվել ավելի գրագետ և ավելի արդյունավետ՝ գրանցելով գործնական և անձնական
ակնհայտ և մինչ այդ նույնիսկ անսպասելի հաջողություններ: Նախկինում ասածիցս հետևում է, որ թրեյնինգին կարող են
մասնակցել բոլոր ցանկացողները՝ անկախ մասնագիտության և տարիքի:
Ունե՞ք ՆԼԾ-ին վերաբերող որևէ աշխատություն:
Այս ուղղությամբ արված առանձին աշխատություն չունեմ, սակայն այն առկա է իմ բոլոր աշխատանքների, և ընդհանրապես, իմ
կյանքի կամայական պահի մեջ: Փոխարենը կան մի շարք հոդվածներ և գիտաժողովների համար պատրաստած զեկույցներ, որոնք
տպվել են տարբեր ամսագրերում և պարբերականներում: Վերջին աշխատանքս եղել է Մոսկվայում տպագրված իմ՝ «Лекарство от
депрессии» գիրքը:
Աշխատու՞մ եք երեխաների հետ:
Ոչ, երեխաների հետ չեմ աշխատում, աշխատում եմ մեծահասակների հետ: Երեխաների հետ աշխատանքն ունի իր
առանձնահատկությունները, որոնց ես, հավանաբար վարպետորեն չեմ տիրապետում, հետևաբար և թույլ չեմ տալիս ինձ «ինչ որ
կերպ» աշխատել:
Ունե՞ք լսարան արտասահմանում: Ցանկության դեպքում ինչպե՞ս կարող են դիմել Ձեզ մեր կայքի արտասահմանցի
այցելուները:
Արտասահմանում ունեմ բավականին մեծ լսարան: Նրանց հետ խորհրդատվություններն իրականացվում են նամակագրության և
տեսա-խորհրդատվությունների միջոցով՝ համացանցով: Դիմողները հիմնականում ռուսալեզու և հայալեզու մարդիկ են աշխարհի
ամենատարբեր ծայրերից՝ Ռուսաստանից, Ուկրանիայից, Եգիպտոսից, ԱՄՆ-ից, Կանադայից, Իսրայելից, Լիբանանից,
Հոլանդիայից, Ուրուգվայից, Վրաստանից և մի շարք այլ երկրներից:
Շնորհակալություն հետաքրքիր հարցազրույցի համար: Հուսով եմ՝ մեր հանդիպումները և հարցազրույցները կկրեն
շարունակական բնույթ:
10 Փետրվարի 2012