2. Φεύγοντας η
Aστερούλα από τον
Ερμή για να επισκεφτεί
την Αφροδίτη, είδε να
την προσπερνάει ένα
διαστημικό λεωφορείο.
3. Η προσπάθεια της κατάκτησης
του διαστήματος δεν είχε μόνο
επιτυχίες. Από τα λάθη άλλωστε
και τις αποτυχίες μαθαίνουμε και
εξελισσόμαστε.
Ωστόσο η αποτυχία του
Τσάλεντζερ ήταν η απόλυτη
τραγωδία.
Ήταν η δέκατη αποστολή του και
η 25η αποστολή του
προγράμματος των Διαστημικών
Λεωφορείων των ΗΠΑ.
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia
4. Η τραγωδία του Τσάλεντζερ συνέβη στις 28 Ιανουαρίου 1986, όταν το
διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ διαλύθηκε 73 δευτερόλεπτα μετά την
εκτόξευσή του, με συνέπεια το θάνατο του επταμελούς πληρώματός του,
ενώ στην αποστολή συμπεριλαμβανόταν για πρώτη φορά ένας πολίτης, η
δασκάλα Κρίστα Μακόλιφ. Το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ τότε
διακόπηκε για 2,5 έτη, όσο διήρκησε και η έρευνα που ακολούθησε, και η
πρώτη διαστημική πτήση μετά την καταστροφή ξεκίνησε στις 29
Σεπτεμβρίου 1988 με το Διαστημικό Λεωφορείο Ντισκάβερι.
Το πλήρωμα του
Τσάλεντζερ. Δεύτερη από
αριστερά, η δασκάλα
Κρίστα Μακόλιφ.
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia
5. Στάση δεύτερη: Άρης
Να την τώρα… πετάει πάνω
από την Αφροδίτη.
Θυμήθηκε ότι η γιαγιά της
αυτό το αστέρι
το έλεγε «Αυγερινό» ή
«Εσπερινό». Σε κάποιες
χώρες είναι γνωστό και ως
«Αστέρι του βοσκού».
Το ταξίδι συνεχίζεται.
Προσπερνάει τον γαλάζιο
μας πλανήτη. Να, βλέπει το
σπίτι της.
Φτάνει επιτέλους στον
κόκκινο πλανήτη.
6. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο Άρης είναι ένας πλανήτης που μοιάζει με τη
Γη, τόσο σε διαστάσεις όσο και στην πιθανή παρουσία νερού στην αρχή της
ζωής του. Δυο μικροί δορυφόροι περιστρέφονται γύρω από τον Άρη και
ονομάζονται Φόβος και Δείμος. Πάνω στον Άρη δεν υπάρχει νερό και
οξυγόνο. Για να κατοικηθεί, θα πρέπει να γίνει η ατμόσφαιρά του
αναπνεύσιμη, με την προσθήκη αζώτου και οξυγόνου, και να ζεσταθεί
ολόκληρος με ένα
είδος «φαινομένου
του θερμοκηπίου».
Θα μπορούσε να
γίνει μεταφορά
φυτών, που θα
έκαναν αναπνεύ-
σιμη την ατμό-
σφαιρα του
πλανήτη.
https://www.naftemporiki.gr/
7. Αν γίνουν όλα αυτά, οι μετεωρίτες του Άρη θα μπορούν να προσφέρουν την
πρώτη ύλη για την παραγωγή τσιμέντου και μ’ αυτό θα γίνει η κατασκευή
των πρώτων σπιτιών για τους ανθρώπους. Η πιθανότητα για μεταφορά σε
έναν πλανήτη διαφορετικό από το δικό μας θα αντιπροσώπευε ασφαλώς μια
λύση στα προβλήματα του γήινου υπερπληθυσμού. Στον Άρη τα πάντα είναι
γιγάντια. Η αποστολή του σκάφους «Βίκιγκ», που έστειλαν οι Αμερικανοί για
να μελετήσει τον άγνωστο πλανήτη, ανακάλυψε βουνά δυο φορές πιο ψηλά
από τα βουνά στη Γη και χαράδρες δυο φορές πιο βαθιές!
Σύγχρονη παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια, Η κατάκτηση του διαστήματος, εκδ. Στρατίκη, Aθήνα
https://www.vaisala.com/
Όμως γιατί
τόσο
ενδιαφέρον
για τον Άρη
και όχι για
κάποιον άλλον
πλανήτη;
8. Στο πλανητικό μας σύστημα υπάρχουν μόνο τέσσερις βραχώδεις πλανήτες:
η Γη, η Αφροδίτη, ο Αρης και ο Ερμής. Ο Ερμής, επειδή βρίσκεται τόσο πολύ
κοντά στον Ήλιο, έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Η Αφροδίτη πάλι, αν και
μοιάζει αρκετά με τη Γη, έχει τοξική ατμόσφαιρα και θερμοκρασίες κόλασης
λόγω ακραίου φαινομένου θερμοκηπίου. Απομένει λοιπόν ο ΄Αρης· άρα, δεν
είναι να απορεί κανείς που το ενδιαφέρον γι΄αυτόν είναι τόσο μεγάλο.
(Πληροφορίες από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
9. Από το 1960 έως το 1973 η Σοβιετική Ενωση απέτυχε, όχι μία ή δύο, αλλά
εννέα φορές στην προσπάθειά της να στείλει διαστημικό σκάφος στον Αρη.
Τον Μάρτιο του 1971 οι Σοβιετικοί κατάφεραν τελικά να προσεδαφίσουν το
σκάφος τους Mars 3, το οποίο όμως έπειτα από μόλις δύο λεπτά σταμάτησε
να λειτουργεί έχοντας μεταδώσει μόνο μια γκρίζα εικόνα χωρίς λεπτομέρειες.
10. Πέρασαν 17 χρόνια πριν προσπαθήσουν ξανά και το 1988, έστειλαν τα
σκάφη Phobos που και τα δύο απέτυχαν λόγω προβλημάτων των
υπολογιστών τους. Η αποστολή απέτυχε στις 2 Σεπτεμβρίου 1988 όταν μια
δυσλειτουργία του υπολογιστή προκάλεσε τη μετάδοση της εντολής για το
τέλος της αποστολής στο διαστημόπλοιο , το οποίο έχασε τον
προσανατολισμό του μέχρι που εξαντλήθηκαν οι μπαταρίες του.
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia
11. Την πρώτη επιτυχημένη προσαρείωση, και μάλιστα διπλή, την κατάφεραν
τελικά οι Αμερικάνοι το 1976. Ο «Βίκινγκ-1» προσεδαφίστηκε στον Αρη στις
20 Ιουλίου 1976 και ο «Βίκινγκ-2» ενάμιση μήνα αργότερα, στις 3
Σεπτεμβρίου. Έγιναν τότε πολλά πειράματα με βακτήρια και μικρόβια, που
όμως τελικά δεν απάντησαν με σιγουριά αν υπάρχει ζωή στον Άρη.
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia
14. Στάση τρίτη: Kρόνος
Πολλά είδε και έμαθε η
Aστερούλα για τον
πλανήτη Άρη και
συνεχίζει το αστρικό
της ταξίδι. Μπροστά
της συναντάει τον
μεγαλύτερο πλανήτη,
τον Δία, αλλά τον
προσπερνάει, γιατί
θέλει να φτάσει
γρήγορα στον
εντυπωσιακότερο
πλανήτη του ηλιακού
μας συστήματος, στον
Κρόνο.
Έχει ακούσει πολλά γι’
αυτόν.
15. Ο γιγαντιαίος πλανήτης Κρόνος, με τους εντυπωσιακούς δακτυλίους του,
είναι η αστρονομική εικόνα που αναγνωρίζεται πιο εύκολα από τον
περισσότερο κόσμο. Στην κλασική αρχαιότητα ήταν ο πιο απομακρυσμένος
από τους τότε γνωστούς πλανήτες. Οι αρχαίοι χάρισαν στον Κρόνο το όνομα
του πατέρα όλων των θεών τους. Οι πρώτοι αστρονόμοι πρόσεξαν ότι κάνει
29 χρόνια για να ολοκληρώσει μια τροχιά (αστρική περίοδο) και υπέθεσαν ότι
είναι αργοκίνητος. Είναι τόσο ελαφρύς, που θα επέπλεε στο νερό.
https://www.kathimerini.gr/
16. Όταν ο Γαλιλαίος ανακάλυψε για πρώτη φορά τους δακτυλίους του Κρόνου,
το 1610, δεν ερμήνευσε σωστά τις παρατηρήσεις του. Νόμισε ότι ο Κρόνος
είναι ένας τριπλός πλανήτης. Όλοι οι δορυφόροι του Κρόνου, εκτός από τον
μεγαλύτερο, τον Τιτάνα, αποτελούνται από πάγο. Ο Τιτάνας κίνησε το
ενδιαφέρον των επιστημόνων, γιατί τυλίγεται από μια ατμόσφαιρα η οποία,
σύμφωνα με μερικές υποθέσεις, θα μπορούσε να επιτρέψει την ανάπτυξη
μορφών ζωής. Το διαστημικό όχημα έχει ήδη φτάσει στον Τιτάνα και
περιμένουμε να μας στείλει πολύτιμες ενδείξεις.
Ανακαλύπτω την επιστήμη, Aστρονομία, μετάφρ. Π. Παπακωνσταντίνου,
εκδ. Δεληθανάσης-Eρευνητές, Aθήνα (διασκευή)
https://www.huffingtonpost.gr/
17. Το Κασσίνι ήταν το πρώτο διαστημόπλοιο που τέθηκε σε τροχιά γύρω από
τον πλανήτη Κρόνο την 1η Ιουλίου 2004. Στις 25 Δεκεμβρίου 2004, το Χόιχενς,
το συνοδευτικό του σκάφος, αποχωρίστηκε από το κυρίως σώμα του Κασσίνι
και μετά από 20 ημέρες, έφθασε στο δορυφόρο του Κρόνου, Τιτάνα όπου
εισχώρησε στην ατμόσφαιρά του, και προσεδαφίστηκε στέλνοντας πληρο-
φορίες πίσω στη Γη
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia
18. Η επιφάνεια του
Τιτάνα, όπως
φαίνεται (με τεχνητά
χρώματα)
παρατηρημένη στο
υπέρυθρο και
υπεριώδες από το
Κασσίνι. Σε αυτά τα
μήκη κύματος, η
ατμόσφαιρα του
δορυφόρου είναι
διαφανής.
Φωτό και
πληροφορίες
από wikipedia