1. Boletín do Equipo de Normalización Lingüística do CEIP de Randufe
Nº 5 novembro de 2006
Humor
Neste novo boletín iniciamos a publicación dunha pequena his-
toria da lingua galega a través dun poema de Darío Xoán Cabana
que reflicte o nacemento e a evolución da nosa lingua.
I
Miñas donas e señores,
nenos, vellos e medianos,
esta historia verdadeira
xa comeza cos romanos.
Era unha vez unha terra
que Gallaecia era chamada,
onde habitaban moitas tribos
nunha idade antepasada .
Fabricaban xoias de ouro
de fina ourivesaría,
mais as linguas ignoramos,
pois ningunha se escribía.
Chegaron despois de Roma
xentes ben organizadas,
que gañaron esta terra
polas armas esforzadas.

2. Hai palabras que se escoitan con certa frecuencia e que non son correctas en galego, neste
grupo de palabras non se trata de interferencias doutras linguas senón intentos de buscarlle
unha forma propia diferente da castelá, sen considerar que comparte co galego unha boa can-
tidade de léxico, ao seren as dúas linguas fillas do latín.
En galego diremos:
BRILLAR e BRILLANTE e non brilar e brilante. GASOLINA e non gasoliña.
OFICINA e non oficiña. SEMANA e non semá ou semán. CIENCIA e non cencia.
HORIZONTE e non hourizonte. PRIMAVERA e non primaveira.
SINCERO e SINCERIDADE e non sinceiro e sinceiridade. URBANO e non urbán.
SUFICIENTE e non suficinte. AMBIENTE e non ambente. CIENCIA e non cencia.
Un caso particular é a palabra carreteira, palabra non correcta ao igual que carretera. A co-
rrecta é ESTRADA
Agora cómpre incorporar estas palabras correctamente ao noso vocabulario.
Sendo sincero, direiche que non
ten ciencia esto de preparar es-
petadas. O resultado non é bri-
llante, mais suficiente para gozar
deste ambiente de primavera.
Si, pero dende que o coche
quedou sen gasolina na estrada
pasou unha semana e xa estou
un pouco farto de comer sem-
pre salchichas.